Philémon 1
1 Paul, prisonnier de Jésus-Christ, et le frère Timothée, à Philémon, notre bien-aimé et notre compagnon d’œuvre,
παυλος δεσμιος χριστου ιησου και τιμοθεος ο αδελφος φιλημονι τω αγαπητω και συνεργω ημων
2 à la sœur Apphia, à Archippe, notre compagnon de combat, et à l’Église qui est dans ta maison:
και απφια τη αγαπητη και αρχιππω τω συστρατιωτη ημων και τη κατ οικον σου εκκλησια
3 que la grâce et la paix vous soient données de la part de Dieu notre Père et du Seigneur Jésus-Christ!
χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
4 Je rends continuellement grâces à mon Dieu, faisant mention de toi dans mes prières,
ευχαριστω τω θεω μου παντοτε μνειαν σου ποιουμενος επι των προσευχων μου
5 parce que je suis informé de la foi que tu as au Seigneur Jésus et de ta charité pour tous les saints.
ακουων σου την αγαπην και την πιστιν ην εχεις προς τον κυριον ιησουν και εις παντας τους αγιους
6 Je lui demande que ta participation à la foi soit efficace pour la cause de Christ, en faisant reconnaître en nous toute espèce de bien.
οπως η κοινωνια της πιστεως σου ενεργης γενηται εν επιγνωσει παντος αγαθου του εν υμιν εις χριστον ιησουν
7 J’ai, en effet, éprouvé beaucoup de joie et de consolation au sujet de ta charité; car par toi, frère, le cœur des saints a été tranquillisé.
χαριν γαρ εχομεν πολλην και παρακλησιν επι τη αγαπη σου οτι τα σπλαγχνα των αγιων αναπεπαυται δια σου αδελφε
8 C’est pourquoi, bien que j’aie en Christ toute liberté de te prescrire ce qui est convenable,
διο πολλην εν χριστω παρρησιαν εχων επιτασσειν σοι το ανηκον
9 c’est de préférence au nom de la charité que je t’adresse une prière, étant ce que je suis, Paul, vieillard, et de plus maintenant prisonnier de Jésus-Christ.
δια την αγαπην μαλλον παρακαλω τοιουτος ων ως παυλος πρεσβυτης νυνι δε και δεσμιος ιησου χριστου
10 Je te prie pour mon enfant, que j’ai engendré étant dans les chaînes, Onésime,
παρακαλω σε περι του εμου τεκνου ον εγεννησα εν τοις δεσμοις μου ονησιμον
11 qui autrefois t’a été inutile, mais qui maintenant est utile, et à toi et à moi.
τον ποτε σοι αχρηστον νυνι δε σοι και εμοι ευχρηστον ον ανεπεμψα
12 Je te le renvoie lui, mes propres entrailles.
συ δε αυτον τουτεστιν τα εμα σπλαγχνα προσλαβου
13 J’aurais désiré le retenir auprès de moi, pour qu’il me servît à ta place, pendant que je suis dans les chaînes pour l’Évangile.
ον εγω εβουλομην προς εμαυτον κατεχειν ινα υπερ σου διακονη μοι εν τοις δεσμοις του ευαγγελιου
14 Toutefois, je n’ai rien voulu faire sans ton avis, afin que ton bienfait ne soit pas comme forcé, mais qu’il soit volontaire.
χωρις δε της σης γνωμης ουδεν ηθελησα ποιησαι ινα μη ως κατα αναγκην το αγαθον σου η αλλα κατα εκουσιον
15 Peut-être a-t-il été séparé de toi pour un temps, afin que tu le recouvres pour l’éternité, (aiōnios g166)
ταχα γαρ δια τουτο εχωρισθη προς ωραν ινα αιωνιον αυτον απεχης (aiōnios g166)
16 non plus comme un esclave, mais comme supérieur à un esclave, comme un frère bien-aimé, de moi particulièrement, et de toi à plus forte raison, soit dans la chair, soit dans le Seigneur.
ουκετι ως δουλον αλλ υπερ δουλον αδελφον αγαπητον μαλιστα εμοι ποσω δε μαλλον σοι και εν σαρκι και εν κυριω
17 Si donc tu me tiens pour ton ami, reçois-le comme moi-même.
ει ουν εμε εχεις κοινωνον προσλαβου αυτον ως εμε
18 Et s’il t’a fait quelque tort, ou s’il te doit quelque chose, mets-le sur mon compte.
ει δε τι ηδικησεν σε η οφειλει τουτο εμοι ελλογει
19 Moi Paul, je l’écris de ma propre main, je paierai, pour ne pas te dire que tu te dois toi-même à moi.
εγω παυλος εγραψα τη εμη χειρι εγω αποτισω ινα μη λεγω σοι οτι και σεαυτον μοι προσοφειλεις
20 Oui, frère, que j’obtienne de toi cet avantage, dans le Seigneur; tranquillise mon cœur en Christ.
ναι αδελφε εγω σου οναιμην εν κυριω αναπαυσον μου τα σπλαγχνα εν κυριω
21 C’est en comptant sur ton obéissance que je t’écris, sachant que tu feras même au-delà de ce que je dis.
πεποιθως τη υπακοη σου εγραψα σοι ειδως οτι και υπερ ο λεγω ποιησεις
22 En même temps, prépare-moi un logement, car j’espère vous être rendu, grâce à vos prières.
αμα δε και ετοιμαζε μοι ξενιαν ελπιζω γαρ οτι δια των προσευχων υμων χαρισθησομαι υμιν
23 Épaphras, mon compagnon de captivité en Jésus-Christ,
ασπαζονται σε επαφρας ο συναιχμαλωτος μου εν χριστω ιησου
24 te salue, ainsi que Marc, Aristarque, Démas, Luc, mes compagnons d’œuvre.
μαρκος αρισταρχος δημας λουκας οι συνεργοι μου
25 Que la grâce de notre Seigneur Jésus-Christ soit avec votre esprit!
η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα του πνευματος υμων αμην [προς φιλημονα εγραφη απο ρωμης δια ονησιμου οικετου]
