< Marc 6 >

1 Jésus partit de là, et se rendit dans sa patrie. Ses disciples le suivirent.
ଜିସୁ ଆତେନ୍‌ ଜାଗା ଆନ୍ତାର୍‌ଚେ ସିସ୍‌ଇଂ ଏତେ ନିଜର୍‌ ଇନି ନାଜରିତନ୍ନିଆ ୱିଗ୍‌କେ ।
2 Quand le sabbat fut venu, il se mit à enseigner dans la synagogue. Beaucoup de gens qui l’entendirent étaient étonnés et disaient: D’où lui viennent ces choses? Quelle est cette sagesse qui lui a été donnée, et comment de tels miracles se font-ils par ses mains?
ଆତ୍‌ଅରିଆ ପୁଣ୍ଡେନେ ଦିନା ପାର୍‌ତନା ଡୁଆନ୍ନିଆ ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍‌ନେ ବେଲା ଗୁଲୁଏ ରେମୁଆଁ ପାଙ୍ଗ୍‌ଲେ ଆର୍‌କେ । ଜିସୁନେ ସାମୁଆଁ ଅଁଚେ ମେଇଂ ଇରିଆତୁଗ୍‌ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ଅଃକେନ୍ ସାମୁଆଁ ମେଁ ଆଣ୍ଡବା ମ୍ୟାଃକେ? ଅଃକେନ୍ ଗିଆନ୍ ମେଁ ଆଣ୍ଡିବା ମ୍ୟାଃକେ? ଏନ୍ ସାପା ଇରିୟାତୁଗ୍‌ନେ କାମ୍ ମେଁ ଡିରକମ୍ ଡିଂକେ?
3 N’est-ce pas le charpentier, le fils de Marie, le frère de Jacques, de Joses, de Jude et de Simon? Et ses sœurs ne sont-elles pas ici parmi nous? Et il était pour eux une occasion de chute.
ଆକେନ୍ ମେଁନେ ଆତେନ୍‌ ବାଡ଼ୟ୍‌ନେ ଉଙ୍ଗ୍‌ଡେ ଣ୍ଡୁ? ଆକେନ୍ ମେଁନେ ମରିୟମ୍‍ନେ ଉଙ୍ଗ୍‌ଡେ ଣ୍ଡୁ ଆରି ଜାକୁବ୍‌ ଯୋସି ଜିଉଦା ଆରି ଶିମୋନ୍‌ନେ ବୟାଁଣ୍ତେ ଣ୍ଡୁ ତ? ମେଁନେ ତନାଣ୍ଡେଇଂ ମେଃନେ ନେଁ ଏତେ ଣ୍ଡୁ କି?” ଆକେନ୍‌ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଜିସୁକେ ଏଃଲ୍ୟା ଆର୍‌କେ ।
4 Mais Jésus leur dit: Un prophète n’est méprisé que dans sa patrie, parmi ses parents, et dans sa maison.
ମାତର୍‌ ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ବିନ୍ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍‌ ମୁଇଙ୍ଗ୍‌ ବାବବାଦିକେ ସନ୍‍ମାନ୍‍ ବିଃ ମ୍ୟା ଆର୍‌କେ । ମାତର୍‌ ମେଁଇଙ୍ଗ୍‌ ନିଜର୍ ନିଜର୍ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍‌କେ ଆରି ମେଁଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ଡୁଆନେ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍‌କେ ସନ୍‍ମାନ୍‍ ଆବିଆର୍ ଣ୍ତୁ ।”
5 Il ne put faire là aucun miracle, si ce n’est qu’il imposa les mains à quelques malades et les guérit.
ଆତେନ୍‌‌ ଜାଗାଅରିଆ ଉଡ଼ିକ୍ଲିଗ୍ ରଗିଇଂନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ନ୍ତି ବଚେ ମେଁ ଆମେଇଂକେ ନିମାଣ୍ଡା ଆଃଡିଙ୍ଗ୍‌କ୍ନେ ବାନ୍ । ଆତ୍‌ଅରିଆ ଜିସୁ ମେଃଡିଗ୍ କାବା ଡିଙ୍ଗ୍‌ନେ କାମ୍ ଆରାଃସୁଏକେ ଣ୍ଡୁ ।
6 Et il s’étonnait de leur incrédulité. Jésus parcourait les villages d’alentour, en enseignant.
ମେଇଂନେ ଅବିସ୍‌ବାସ୍‌ କେଚେ ଜିସୁ କାବା ଡିଙ୍ଗ୍‌ୱେଗେ । ଏନ୍ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍‌ ଜିସୁ ଡାଗ୍ରା ଲେଃକ୍ନେ ଇନିଇଂ ୱେଚେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଗିଆନ୍ ବିକେ ।
7 Alors il appela les douze, et il commença à les envoyer deux à deux, en leur donnant pouvoir sur les esprits impurs.
ମେଁ ଗମ୍ବାର୍‌କ୍ଲିଗ୍ ସିସ୍‌ଇଂକେ ୱାଚେ ମ୍ୱାୟା ମ୍ୱାୟା ଆଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ବେକେ । ଦୁସ୍ଟ ଆତ୍ମାଇଂକେ ସାମ୍‌ନା ଡିଙ୍ଗ୍‌ନ୍‌ସା ଆମେଇଂକେ ଅଦିକାର୍‌ ବିକେ ।
8 Il leur prescrivit de ne rien prendre pour le voyage, si ce n’est un bâton; de n’avoir ni pain, ni sac, ni monnaie dans la ceinture;
“ପେ ୱେନେସା ମୁଇଂ ଡୁଡୁକେ ଆନ୍ତାର୍‌ଚେ ରୁଟି କି ମୁନା କି ତୁଆଲ୍‌ନ୍ତୁଗ୍‌ ଡାବୁ ଡୁଙ୍ଗ୍‌ମାୱେନ୍‌ସା ଆମେଇଂକେ ଆଦେସ୍‌ ବିଃକେ ।
9 de chausser des sandales, et de ne pas revêtir deux tuniques.
ଜୁତାକେ ଆନ୍ତାର୍‌ଚେ ବାରି ମେଃଡିଗ୍‌ ଡୁଂଆୱେଗ୍‌ପା । ରୁଟି ଲେଃ ଡାବୁ ଲେଃ ଆୱେଜଙ୍ଗ୍‌ନେ ମୁନା ଲେଃ ଇତୁଡ଼ା ଡିଗ୍‌ ଜବର୍‌ ସକା ଡୁଙ୍ଗ୍‍ଆୱେଗେପା ।”
10 Puis il leur dit: Dans quelque maison que vous entriez, restez-y jusqu’à ce que vous partiez de ce lieu.
ବାରି ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ପେ ମୁଃଡ଼ିନେ ଡୁଆନ୍ନିଆ ପେଗାଏ, ଆତେନ୍‌ ଜାଗାବାନ୍ ମାତାର୍ ଜାକ ଆତେନ୍‌ ଡୁଆ ଲାଲାପା ।
11 Et, s’il y a quelque part des gens qui ne vous reçoivent ni ne vous écoutent, retirez-vous de là, etsecouez la poussière de vos pieds, afin que cela leur serve de témoignage.
ଜଦି ଆଡିନେ ଜାଗାନ୍ନିଆ ରେମୁଆଁ ଆପେକେ ଜାଗା ଆବଆର୍‌ ଣ୍ତୁ ବାରି ପେନେ ସାମୁଆଁ ଆଅଁ ଆର୍‌ ଣ୍ତୁ ପେନେ ଞ୍ଚନେ ଦୁଲି ତାଣ୍ତି ବିଚେ ଆତେନ୍‌‌ ଜାଗା ଆନ୍ତାର୍‌ ବିଃପା । ଏନ୍‌ ମେଇଂନେ ବିରଦ୍‌ରେ ସାକି ରକମ୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଏ ।”
12 Ils partirent, et ils prêchèrent la repentance.
ସିସ୍‌ଇଙ୍ଗ୍‌ ଆତ୍‌ବାନ୍ ବିନ୍ ଜାଗାନ୍ନିଆ ୱେଗେ ମେଇଙ୍ଗ୍ ଆତ୍‍ ଅରିଆ ୱାସାର୍‍ନେ ଲାଗେକେ ଜେ ମନ୍ ଆଃବଦ୍ଲେନେ ମେଁନେ ଅଦିକାର୍ ଲେଃକେ ।
13 Ils chassaient beaucoup de démons, et ils oignaient d’huile beaucoup de malades et les guérissaient.
ମେଇଙ୍ଗ୍‌ ଗୁଲୁଏ ବୁତ୍‌ଇଂକେ ନୁଆଁ ଆର୍‌କେ ବାରି ଆଃସି ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଞ୍ଚୁ ଲିଗ୍‌ଚେ ନିମାଣ୍ତା ଆଃଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ।
14 Le roi Hérode entendit parler de Jésus, dont le nom était devenu célèbre, et il dit: Jean-Baptiste est ressuscité des morts, et c’est pour cela qu’il se fait par lui des miracles.
ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ ହେରୋଦ ଜିସୁନେ ସାମୁଆଁ ଅଁକେ । ଡାଗ୍ଲା ଜିସୁନେ ମ୍ନି ପିତୁର୍‍ପାକା ବେପ୍ରେ ୱେଗେ । ଉଡ଼ିରୁଆ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଆର୍‌କେ, “ଜିସୁ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ଡୁବନ୍ ବିଣ୍ଡ୍ରେ ଜହନ୍ । ମେଁ ଗୁଏଃଚେ ଆରି ମୁଇଂତର୍ ଜିବନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଲେଃକେ । ଆତେନ୍‌‍ସା ମେଁ କାବାକାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ୟାଡିଂକେ ।”
15 D’autres disaient: C’est Élie. Et d’autres disaient: C’est un prophète comme l’un des prophètes.
ବିନ୍‍ଣ୍ଡ୍ରେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଡିଂଆର୍‌କେ, “ମେଁ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଡିଂକେ ଏଲୀୟ ।” ଆରି ଉଡ଼ିରୁଆ ବାସଙ୍ଗ୍‍ଡିଂଆର୍‌କେ, “ଜିସୁ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ବାବବାଦି ଅଃସେ କାଲ୍‍ନେ ବାବବାଦି ବକ୍ତାଇଂ ସୁଗୁଆ ମେଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍‌ ବାବବାଦି ବକ୍ତା ।”
16 Mais Hérode, en apprenant cela, disait: Ce Jean que j’ai fait décapiter, c’est lui qui est ressuscité.
ହେରୋଦ ଜିସୁନେ ବିସୟ୍‌ରେ ଆକେନ୍ ସାପା ଅଁଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ନିଂ ଜହନ୍‌ନେ ବାଆଃ ସିତଗ୍ ବିମ୍ବକେ । ଆରି ଜହନ୍‌ ଗୁଏକ୍ନେ ବାନ୍ ତଡ଼ିଆ ଲେଃକେ ।”
17 Car Hérode lui-même avait fait arrêter Jean, et l’avait fait lier en prison, à cause d’Hérodias, femme de Philippe, son frère, parce qu’il l’avait épousée,
ନିଜେ ହେରୋଦ ଜହନ୍‌କେ କ‍ଏଦ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍‍ନେସା ମେଁଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ସନ୍ୟଇଂକେ ଆଦେସ୍ ବିକେ । ଜହନ୍‌କେ କ‍ଏଦ୍‌ ଡୁଆନିଆ ଆଃଗାବଗେ । ହେରୋଦ ନିଜର୍‌ ବୟାଁ କୁନେଣ୍ତେକେ ହେରୋଦିଆ ଏତେ ସାର୍ଦା ଆଡିଙ୍ଗ୍‌ନେ ନ୍‌ସା ଆକେନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ବକେ । ସିସେ ହେରୋଦିଆ ହେରୋଦ ବୟାଁଣ୍ତେ ଫିଲିପୀନେ କୁନେଣ୍ଡେ ଲେଃଗେ । ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ହେରୋଦ ଆମେକେ ବିହେ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଲେଃଗେ ।
18 et que Jean lui disait: Il ne t’est pas permis d’avoir la femme de ton frère.
ଜହନ୍‌ ହେରୋଦକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ନାବୟାଁନେ ସେଲାମ୍ବୁଏଃକେ ଡୁଂୱିଗ୍‌ନେ ନିୟମ୍‌ ଣ୍ଡୁ ।”
19 Hérodias était irritée contre Jean, et voulait le faire mourir.
ଆତେନ୍‌‌ସା ହେରୋଦିଆ ଜହନ୍‌କେ ଇର୍ସାରେ କିକେ ଡିଂଗେ । ମେଁ ଜହନ୍‌କେ ବାଗୁଏଃ ନ୍‌ସା ଇକ୍‌ଚା ଡିଂକେ । ମାତର୍‌ ମେଁ ଜହନ୍‌କେ ବାଗୁଏଃ ଆୟାକେ ଣ୍ଡୁ ।
20 Mais elle ne le pouvait; car Hérode craignait Jean, le connaissant pour un homme juste et saint; il le protégeait, et, après l’avoir entendu, il était souvent perplexe, et l’écoutait avec plaisir.
ଡାଗ୍ଲା ଜହନ୍‌ ମୁଇଂ ସାଦୁ ଆରି ଦରମ୍ ରେମୁଆଁ ଡାଗ୍‌ଚେ ମ୍ୟାଚେ ହେରୋଦ ଆମେକେ ବୁଟମେଗ୍ ଡିଂଗେ ବାରି ଆମେକେ ନିମାଣ୍ଡା ବ‍ଗେ । ଜହନ୍‌ନେ ସିକ୍ୟା ଅଁଚେ ପ୍ରେଗ୍‌ପ୍ରେଗ୍ ବୁଟମେଗ୍ ଡିଂଲେଃଲା ଡିଗ୍ ମେଁନେ ସାମୁଆଁ ଅଁନ୍‌ସା ମେଁ ଚାଏଁଡିଂଗେ ।
21 Cependant, un jour propice arriva, lorsque Hérode, à l’anniversaire de sa naissance, donna un festin à ses grands, aux chefs militaires et aux principaux de la Galilée.
ଉଡ଼ିସି ୱେକ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ହେରୋଦନେ ଜନମ୍ ଦିନା ଜହନ୍‌କେ ବାଗୁଏଃନ୍‌ସା ହେରୋଦିକେ ମୁଇଙ୍ଗ୍‌ ସୁବିଦା ମିଲେକେ । ମେଁନେ ମ୍ନା ଅଦିକାର୍ ସେନାପତି‍ଇଂ ଆରି ଗାଲିଲୀନେ ସାପା ମ୍ନାଃ ରେମୁଆଁକେ ହେରୋଦ ମିଡିଗ୍‌ ବେଲା ବଜି ବିଃଡିଂଗେ ।
22 La fille d’Hérodias entra dans la salle; elle dansa, et plut à Hérode et à ses convives. Le roi dit à la jeune fille: Demande-moi ce que tu voudras, et je te le donnerai.
ହେରୋଦିଆନେ ଗଡ଼େଅ ଏନ୍ ପାଣ୍ଡୁଏଦିନା ୱାଡ଼େଙ୍ଗ୍‍ ୱାଚେ ହେରୋଦ ବାରି କୁଲାରେଇଂକେ ସାର୍ଦା ଆଡିଙ୍ଗ୍‌କେ । ତେସା ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ ଗଡ଼େଅକେ ସାଲିଆକୁକେ, “ନାଁ ମେଃନେ ଚାଏଁନାଡିଂ, ମେଃନେ ନାସାଲ୍ୟାଏ ଆତେନ୍‌ ମ୍ୱିଏ ।”
23 Il ajouta avec serment: Ce que tu me demanderas, je te le donnerai, fût-ce la moitié de mon royaume.
ହେରୋଦ ପାର୍‌ମାନ୍ ଡିଂଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ନାଁ ମେଃନେ ନାସାଲ୍ୟାଏ, ନେଙ୍ଗ୍ ଆନାକେ ଆତେନ୍‌ ମ୍ବିଏ । ଦେକ୍‌ରକମ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ରାଜିନେ ମେତା ବାଗ୍ ଆନାକେ ମ୍ବିଏ ।”
24 Étant sortie, elle dit à sa mère: Que demanderai-je? Et sa mère répondit: La tête de Jean-Baptiste.
ଆତେନ୍‌ ସେଲାମ୍ୱଅ ମେଁ ଇୟାଙ୍ଗ୍‌ଡେନ୍ନିଆ ୱେକେ ଆରି ସାଲିଆକୁକେ, “ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ ହେରୋଦକେ ନେଙ୍ଗ୍ ମେଃନେ ନ୍‌ସାଲ୍ୟାଏ?” ମେଁନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍‌ଡେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ଡୁବନ୍ ବିଣ୍ଡ୍ରେ ଜହନ୍‍ନେ ବାଆଃ ସାଲିଆ ।”
25 Elle s’empressa de rentrer aussitôt vers le roi, et lui fit cette demande: Je veux que tu me donnes à l’instant, sur un plat, la tête de Jean-Baptiste.
ସେଲାମ୍ବଅ ଟାପ୍‌ନା ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ନ୍ନିଆ ୱେଗେ । ମେଁ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌କେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ଆନେଙ୍ଗ୍‌କେ ଦିକ୍ୟାବି’ନେ ଜହନ୍‌ନେ ବାଆ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ତାଲିନିଆ ଦାପ୍ରେ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍ ବିଲାପା ।”
26 Le roi fut attristé; mais, à cause de ses serments et des convives, il ne voulut pas lui faire un refus.
ଏନ୍‌ ଅଁଚେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ ଦୁକ୍ ଡିଙ୍ଗେ । ମାତର୍‌ ମେଁ ସେଲାମ୍ବଅନେ ସାମୁଆ ପାର୍‌ମାନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆଃଡାବଗେ । ଆତେନ୍‌ ହେରୋଦ ଏତେ ଚଙ୍ଗ୍‌ଡିଙ୍ଗ୍‌କ୍ନେ କୁଲାରେଇଂ ଡିଗ୍‌ ହେରୋଦନେ ପାର୍‌ମାନ୍ ସାପା ଅଁ ଆଃଡା ବଆର୍‌କେ । ଆତେନ୍‌‌ ବିଃନ୍‌ସା ହେରୋଦ ମନା ଡିଙ୍ଗ୍‌ନେ ଇକ୍‌ଚା ଆଡିଂକେ ଣ୍ଡୁ ।
27 Il envoya sur-le-champ un garde, avec ordre d’apporter la tête de Jean-Baptiste.
ତେଲା ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ ଜହନ୍‌ନେ ବାଆ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍ ନ୍‌ସା ଆଦେସ୍ ବିକେ ମୁଇଂ ସନ୍ୟକେ ବେକେ ମେଁ ୱେଚେ କ‍ଏଦ୍ ଡୁଆବାନ୍ ଜହନ୍‌ନେ ବାଆଃ ସିତଗ୍ ବିକେ ।
28 Le garde alla décapiter Jean dans la prison, et apporta la tête sur un plat. Il la donna à la jeune fille, et la jeune fille la donna à sa mère.
ଜହନ୍‌ନେ ଆତେନ୍‌ ବାଆଃ ମେଁ ମୁଇଂ ତାଲିନ୍ନିଆ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍‌ଚେ ସେଲାମ୍ବଅକେ ବିଃକେ । ଆତେନ୍‌ ସେଲାମ୍ବଅ ଆତେନ୍‌ ବାଆଃକେ ଡୁଂୱେଚେ ମେଁ ଇୟାଙ୍ଗ୍‌ଡେକେ ବିଃକେ ।
29 Les disciples de Jean, ayant appris cela, vinrent prendre son corps, et le mirent dans un sépulcre.
ଆକେନ୍ ସାପା ଗଟ୍‌ନା ଜହନ୍‍ନେ ସିସ୍‍ଇଂ ଅଁ ଆର୍‌କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ପାଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଜହନ୍‌ ଗୁଏଃକ୍ନେ ମଡ଼ାକେ ଡୁଙ୍ଗ୍‌ୱେଚେ ଆତି ବିଃଆର୍‌କେ ।
30 Les apôtres, s’étant rassemblés auprès de Jésus, lui racontèrent tout ce qu’ils avaient fait et tout ce qu’ils avaient enseigné.
ଆଣ୍ଡିନେ ପ୍ରେରିତ୍‌ଇଂକେ ଜିସୁ ବେବଗେ, ମେଇଙ୍ଗ୍‌ ଆଣ୍ଡେ ଆର୍‌କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍‌ ଜିସୁନେ ପିତୁର୍‌ ପାକା ଗେରେ ଆର୍‌କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍‌ ମେଃନେ ଡିଙ୍ଗ୍‌ବଗେ ଆରି ରେମୁଆଁଇଂକେ ମେଃନେ ସାପା ଗ୍ୟାନ୍ ବିଃବକେ, ଆତେନ୍‌ ସାପା ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଆର୍‌କେ ।
31 Jésus leur dit: Venez à l’écart dans un lieu désert, et reposez-vous un peu. Car il y avait beaucoup d’allants et de venants, et ils n’avaient même pas le temps de manger.
ଜିସୁ ଆରି ମେଁନେ ସିସ୍‌ଇଂ ଜାବର୍‌ ଗଅଲି ଜାଗାନ୍ନିଆ ଲେଃକେ । ଆତ୍ ଡାଗ୍ରା ମାଲେ ରେମୁଆଁ ଲେଃଗେ । ତେଲା ଜିସୁ ଆରି ମେଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ସିସ୍‌ଇଙ୍ଗ୍ ଏତେ ଚଙ୍ଗ୍‌ନେ ଇକୁଡ଼ା ବେଲା ଡିଗ୍‍ ଆମିଲେକେ । ଜିସୁ ସିସ୍‌ଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ପେ ନେଙ୍ଗ୍ ଏତେ ମୁଇଂ ରେମୁଆଁଗଣ୍ଡ୍ ଣ୍ଡୁନେ ଜାଗାନ୍ନିଆ ନେଃୱେପା ଆରି ଆତ୍ ଡାଗ୍ରା ଇକୁଡ଼ା ନେଃପୁଣ୍ଡେପା ।”
32 Ils partirent donc dans une barque, pour aller à l’écart dans un lieu désert.
ତେଲା ମେଇଙ୍ଗ୍‌ ମୁଇଂ ତରାନ୍ନିଆ କଚେ ମୁଇଂ ରେମୁଆଁଗଣ୍ଡ୍ ଣ୍ଡୁନେ ଜାଗାନ୍ନିଆ ୱେଏ ଆର୍‌କେ ।
33 Beaucoup de gens les virent s’en aller et les reconnurent, et de toutes les villes on accourut à pied et on les devança au lieu où ils se rendaient.
ଡାଗ୍ଲା ଜବର୍‌ ରେମୁଆଁ ମେଇଙ୍ଗ୍ ଏତେ ଅଲେଙ୍ଗ୍ ୱେଆର୍‌ଡିଙ୍ଗ୍‌କ୍ନେ କେଚେ ସାମୁଆଃ ୟାକେ । ତେଲା ସାପା ସଅର୍‌ନେ ରେମୁଆଁ ଅଲେଙ୍ଗ୍‌ ଅଲେଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଜିସୁ ଲେଃକ୍ନେ ଟାନ୍‌ନ୍ନିଆ ୱିର୍ ଡୁଂୱେଚେ ସେନୁଗ୍ ୱେଚାଆର୍‌କେ ।
34 Quand il sortit de la barque, Jésus vit une grande foule, et fut ému de compassion pour eux, parce qu’ils étaient comme des brebis qui n’ont point de berger; et il se mit à leur enseigner beaucoup de choses.
ଜିସୁ ଉଡ଼ିବେଲା ଆତ୍ ୱେଚାକେ । ଗୁଲୁଏ ରେମୁଆଁ ପାଙ୍ଗ୍‌ଡିଙ୍ଗ୍‌କ୍ନେ କେଚେ ମେଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ମେଁ ଦୟାରେ ତର୍‌ବର୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ । ଡାଗ୍ଲା ଆମେଇଂକେ ରକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍‌ ଆମ୍ୟାଃକ୍ନେ ମେଣ୍ଡା ରାସି ରକମ୍ ଲେଃଆର୍‌ଗେ । ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ଗୁଲେ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ ।
35 Comme l’heure était déjà avancée, ses disciples s’approchèrent de lui, et dirent: Ce lieu est désert, et l’heure est déjà avancée;
ଆତେନ୍‌ ବେଲା ତଙ୍ଗାର୍‌ ୱେଗେ । ଆତେନ୍‌‌ ବେଲା ସିସ୍ଇଂ ଜିସୁ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍‌ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ଆର୍‌କେ, “ଆକେନ୍ ମୁଇଂ ରେମୁଆଁଗଣ୍ଡ୍ ଣ୍ଡୁନେ ଟାନ୍ ଲମ୍‌ଡିଗ୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‌ ୱେଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ।” ଆତେନ୍‌‌ସା ଆମେଇଂକେ ନୁଆଁ ବିଃପା
36 renvoie-les, afin qu’ils aillent dans les campagnes et dans les villages des environs, pour s’acheter de quoi manger.
ତେଲା ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍‌କେ ଡାଗ୍ରା ସ୍ଲ ସାଇ ଇନି ଆଣ୍ଡେଙ୍ଗ୍ ବେପା । ତେଲା ଆତ୍ ୱେଚେ ମେଇଙ୍ଗ୍ ମେଇଙ୍ଗ୍‌ନ୍‌ସା ଚଙ୍ଗ୍‌ନ୍‌ସା ମେଃଡିଗ୍ ବିଆର୍‌ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍ଆର୍‌ଏ ।
37 Jésus leur répondit: Donnez-leur vous-mêmes à manger. Mais ils lui dirent: Irions-nous acheter des pains pour deux cents deniers, et leur donnerions-nous à manger?
ମାତର୍‌‌ ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ପେଇଙ୍ଗ୍ ଆମେଇଂକେ ଚଙ୍ଗ୍‌ନେ ବିଃପା ।” ସିସ୍‌ଇଙ୍ଗ୍ ସାଲ୍ୟାକୁଆର୍‌କେ, “ନେ ମେଃନେ ୱେଚେ ତ୍ମା ଆର୍କେନେ କୁଲି ଡାବୁ ରୁଟି ବିଆର୍ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଆମେଇଂକେ ଚଙ୍ଗ୍‌ନେ ନେବିଏ? ରୁଟି ବିଆର୍ ନ୍‌ସା ଦର୍‌କାର୍‌ ଡିଂଲା ଆନେଃ ସାପାରେକେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ସ୍ଲେ ପଡ଼େଏ ।”
38 Et il leur dit: Combien avez-vous de pains? Allez voir. Ils s’en assurèrent, et répondirent: Cinq, et deux poissons.
ଜିସୁ ସିସ୍‌ଇଂକେ ସାଲିଆକୁକେ, “ୱେ କେଲା, ନାଁନ୍ନିଆ ଉଡ଼ିକ୍ଲିଗ୍ ରୁଟି ଲେଃକେ?” ସିସ୍‌ଇଂ ରୁଟି ଏଜା ଆଃଡାଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ । “ନେଙ୍ଗ୍ ନ୍ନିଆ ମାଲିକ୍ଲିଗ୍ ରୁଟି ମ୍ବାକ୍ଲିଗ୍ ଆଡ଼ ଲେଃକେ ।”
39 Alors il leur commanda de les faire tous asseoir par groupes sur l’herbe verte,
ଜିସୁ ଆଦେସ୍‌ ବିକେ, ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍‌ ଟିକ୍ରାନେ କ‍ଅଁଲ୍‌ନେ ଚେଃମୁଆଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ମାନ୍ଦା ମାନ୍ଦା ଆଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଆଃକବିପା ।
40 et ils s’assirent par rangées de cent et de cinquante.
ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍‌ ସାପା କୁଦାନିଆ ଶହେ ଶହେ ଆରି ପଚାସ୍‌ ପଚାସ୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ କଆର୍‌କେ ।
41 Il prit les cinq pains et les deux poissons et, levant les yeux vers le ciel, il rendit grâces. Puis, il rompit les pains, et les donna aux disciples, afin qu’ils les distribuassent à la foule. Il partagea aussi les deux poissons entre tous.
ଏନ୍ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ମାଲିକ୍ଲିଗ୍ ରୁଟି ଆରି ମ୍ୱାକ୍ଲିଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼କେ ଲିଙ୍ଗ୍‌ଚେ କିତଙ୍ଗ୍ ଇନି ତାଣ୍ଡେଚେ ପର୍‌ମେସର୍‌‌କେ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ବିକେ । ଆତେନ୍‌ ରୁଟି ଇଂକେ ଟିକ୍‌ଚିଚେ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ରେ ବାଟା ବିଃନ୍‌ସା ସିସ୍ଇଂକେ ବିଃକେ । ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼କେ ଡିଗ୍ ଦେତ୍‌ରକମ୍ ପାଗ୍‌ଚିଚେ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍‌କେ ବାଟା ବିଃକେ ।
42 Tous mangèrent et furent rassasiés,
ସାପାରେ ସୁଲୁଏ ପୁରୁନ୍ ଚଙ୍ଗ୍‌ଚେ ସାନ୍ତି ବାଆର୍‌କେ ।
43 et l’on emporta douze paniers pleins de morceaux de pain et de ce qui restait des poissons.
ସାପାରେ ଚଙ୍ଗ୍ ଆଃଡାକ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ସିସ୍‌ଇଂ ଲୁଆଁକ୍ନେ ରୁଟି ମେତଗ୍‌ ଆରି ଆଃଡ଼ ମେତଗ୍‌ଇଙ୍ଗ୍ ଗମ୍ବାର୍‌କ୍ଲିଗ୍ ଆଣ୍ତ୍ରା ଅରିଆ ବର୍‌ତି ଆଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ।
44 Ceux qui avaient mangé les pains étaient cinq mille hommes.
ଜାଣ୍ଡେଇ ରୁଟି ଚଙ୍ଗ୍‌ଲେଃ ଆର୍‌ଗେ, ମେଇଙ୍ଗ୍‌ ବାନ୍ ମାତର୍‌‌ ଙ୍ଗିର୍‌ବ‍ଏଃନେ ସଂକ୍ୟା ମାଲ୍ ଅଜାର୍ ଲେଃଆର୍‌ଗେ ।
45 Aussitôt après, il obligea ses disciples à monter dans la barque et à passer avant lui de l’autre côté, vers Bethsaïda, pendant que lui-même renverrait la foule.
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ସିସ୍ଇଂକେ ତରା ବିତ୍ରେ ୱେନେ ବାସଙ୍ଗ୍ କିକେ । ଜିସୁ ତରାନ୍ନିଆ ଡେଃଚେ ସିସ୍ଇଂକେ କେଣ୍ଡିଆନେ ଇନୁମେତା ପାକା ଲେଃକ୍ନେ ବେଥ୍‍ସାଇଦାନ୍ନିଆ ସେନୁଗ୍ ୱେନେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ ଆରି ମେଁ ନିଜେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମ୍ପାଙ୍ଗ୍ଏ ଡାଗ୍‌ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, ଆତେନ୍‌ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍‌କେ ଡୁଆ ୱିଗ୍‌ଲାପା ଡାଗ୍‌ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ । ମାତର୍‌ ମେଁ ଲେଃୱେଗେ ।
46 Quand il l’eut renvoyée, il s’en alla sur la montagne, pour prier.
ଜିସୁ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍‌କେ ବେବିଃକ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ପାର୍‌ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ ନ୍‌ସା କଣ୍ଡା ଆଡ଼ାତ୍ରା ୱେକେ ।
47 Le soir étant venu, la barque était au milieu de la mer, et Jésus était seul à terre.
ଲମ୍‌ଡିଗ୍‌କ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ତରା ମଜେ ଲଣ୍ଡିଆଃ ଲେଃଗେ ଆରି ଜିସୁ ଆଃଡ଼ା କେଣ୍ଡିଆ ତୁବନ୍ନିଆ ମୁଇଂଜା ଆଃ ଲେଃଗେ ।
48 Il vit qu’ils avaient beaucoup de peine à ramer; car le vent leur était contraire. A la quatrième veille de la nuit environ, il alla vers eux, marchant sur la mer, et il voulait les dépasser.
ଜିସୁ କେକେ ଜେ ସିସ୍‌ଇଙ୍ଗ୍‌କେ ତରାନେ ଚାଟୁ ଗାଟେ ନ୍‌ସା ଅର୍‌ବର୍ ବାଡିଂଆର୍‌ଗେ । ଡାଗ୍ଲା ଆତେନ୍‌ ବେଲା ୱେଡ଼ିଆ ଉଲ୍‌ଟା ପାଲ୍‌ଟା ବଗ୍‌ଡିଂକେ । ଗିସେଙ୍ଗ୍ ତେଃସନେ ବେଲା ଞ୍ଜି ରୁ ତୁର୍‌ ଗଣ୍ଟା ବିତ୍ରେ ଜିସୁ କେଣ୍ଡିଆ ଆଃଡ଼ା ଅଲେଙ୍ଗ୍ ଅଲେଙ୍ଗ୍‌ଚେ ସିସ୍‌ଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍‌କେ । ମେଁ ସିସ୍‌‌ଇଙ୍ଗ୍‌ ଡାଗ୍ରା ସେନୁଗ୍‌ ୱେନ୍‌ସା ରାଜି ଡିଂକେ ।
49 Quand ils le virent marcher sur la mer, ils crurent que c’était un fantôme, et ils poussèrent des cris;
ଡାଗ୍‌ଲା ମେଇଙ୍ଗ୍ ଆମେକେ କେଣ୍ଡିଆ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଅଲେଙ୍ଗ୍‌ନେ କେଚେ ଆମେକେ ବୁତ୍‌ ଡାଗ୍‌ଚେ ବାବେଆର୍‌କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ କିରନେ ମୁଲେଆର୍‌କେ ।
50 car ils le voyaient tous, et ils étaient troublés. Aussitôt Jésus leur parla, et leur dit: Rassurez-vous, c’est moi, n’ayez pas peur!
ସାପା ସିସ୍‌ଇଙ୍ଗ୍ ଡିରକମ୍ ଆମେକେ କେଆର୍‌କେ, ଆତେନ୍‌‌ ବେଲା ମେଇଙ୍ଗ୍ ବୁଟମେଗ୍‌ ଆର୍‌କେ । ଜିସୁ ଟାପ୍‌ନା ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ସାଆସ୍ ସାଃପା । ଆକେନ୍‌ ତ ନେଙ୍ଗ୍, ଆବ୍‌ଟଗେପା ।”
51 Puis il monta vers eux dans la barque, et le vent cessa. Ils furent en eux-mêmes tout stupéfaits et remplis d’étonnement;
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଁ ସିସ୍‌ଇଙ୍ଗ୍ ଏତେ ତରାନ୍ନିଆ ଡେଃକେ । ୱେଡ଼ିଆ ବନ୍ଦ୍‌ ଡିଂୱେକେ । ଆତ୍‌ବାନ୍ ମେଇଙ୍ଗ୍ କାବା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍‌କେ ।
52 car ils n’avaient pas compris le miracle des pains, parce que leur cœur était endurci.
ମେଇଙ୍ଗ୍ ରୁଟି ବିସୟ୍‌ରେ କାବା ଡିଂକ୍ନେ କାମ୍ ବୁଜେ ଆୟାଆର୍କେ ଣ୍ତୁ । ମେଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ବୁଦି କାନାବାନା ଡିଙ୍ଗ୍‌ୱେଗେ ।
53 Après avoir traversé la mer, ils vinrent dans le pays de Génésareth, et ils abordèrent.
ଜିସୁ ଆରି ମେଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ସିସ୍‌‌ଇଙ୍ଗ୍‌ କେଣ୍ତିଆ ପୁଆଃଚେ ଗିନେସରତ୍ ଏରିଆ ୱେଚାଆର୍‌କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍‌ ତରାକେ ଆତ୍ ଅରିଆ ଗାଗ୍‌ବି ଆର୍‌କେ ।
54 Quand ils furent sortis de la barque, les gens, ayant aussitôt reconnu Jésus,
ତରାବାନ୍ ଜାର୍‌କ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ କେଚେ ସାମୁଆଃ ୟାଆର୍‌କେ ।
55 parcoururent tous les environs, et l’on se mit à apporter les malades sur des lits, partout où l’on apprenait qu’il était.
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଇଙ୍ଗ୍‌ ଜିସୁ ପାଙ୍ଗ୍‌ଡିଙ୍ଗ୍‌କ୍ନେ କବର୍ ବିଃନ୍‌ସା ଆତେନ୍‌‌ ଇନି ପାକାନେ ସାପା ପାକା ୱିର୍ ଡୁଂୱେଆର୍‌କେ । ଜିସୁ ଆଣ୍ତିନେ ଟାନ୍‌ନ୍ନିଆ ୱେକେ, ଆତ୍‌ନେ ସାପା ପାକା କବର୍‌ ଉଡ୍ରା ଡିଙ୍ଗ୍‌ୱେଗେ ଆରି ଆତ୍ଅରିଆ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍‌ ରଗି‍ଇଂକେ କଟ୍‌ ଡାଗ୍ରା ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍ଆର୍‌କେ ।
56 En quelque lieu qu’il arrivât, dans les villages, dans les villes ou dans les campagnes, on mettait les malades sur les places publiques, et on le priait de leur permettre seulement de toucher le bord de son vêtement. Et tous ceux qui le touchaient étaient guéris.
ଜିସୁ ଆଣ୍ଡିନେ ଇନି ସହର୍‌ ବାରି ପଲୀ ଇନିପାକା ୱେଚାକେ, ଆତ୍‌ଅରିଆନେ ସାନ୍ତାନିଆ ରେମୁଆଁ ଆଃସିରେଇଂକେ ବଚେ ଇଃତୁଡ଼ା ମେଁନେ ପାଟାଇ ଲିଗ୍‌ନ୍‌ସା ଗୁଆରେ ଆର୍‌କେ ବାରି ମେଁନେ ସକାନେ ଜାଲିପୁଆଃ ଲିଗ୍‌କ୍ନେ ଦାପ୍ରେ ରଗିଇଂ ନିମାଣ୍ତା ଡିଙ୍ଗ୍‌ଆର୍‌କେ ।

< Marc 6 >