Marc 10
1 Jésus, étant parti de là, se rendit dans le territoire de la Judée au-delà du Jourdain. La foule s’assembla de nouveau près de lui, et selon sa coutume, il se mit encore à l’enseigner.
ಅನನ್ತರಂ ಸ ತತ್ಸ್ಥಾನಾತ್ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ಯರ್ದ್ದನನದ್ಯಾಃ ಪಾರೇ ಯಿಹೂದಾಪ್ರದೇಶ ಉಪಸ್ಥಿತವಾನ್, ತತ್ರ ತದನ್ತಿಕೇ ಲೋಕಾನಾಂ ಸಮಾಗಮೇ ಜಾತೇ ಸ ನಿಜರೀತ್ಯನುಸಾರೇಣ ಪುನಸ್ತಾನ್ ಉಪದಿದೇಶ|
2 Les pharisiens l’abordèrent; et, pour l’éprouver, ils lui demandèrent s’il est permis à un homme de répudier sa femme.
ತದಾ ಫಿರೂಶಿನಸ್ತತ್ಸಮೀಪಮ್ ಏತ್ಯ ತಂ ಪರೀಕ್ಷಿತುಂ ಪಪ್ರಚ್ಛಃ ಸ್ವಜಾಯಾ ಮನುಜಾನಾಂ ತ್ಯಜ್ಯಾ ನ ವೇತಿ?
3 Il leur répondit: Que vous a prescrit Moïse?
ತತಃ ಸ ಪ್ರತ್ಯವಾದೀತ್, ಅತ್ರ ಕಾರ್ಯ್ಯೇ ಮೂಸಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿ ಕಿಮಾಜ್ಞಾಪಯತ್?
4 Moïse, dirent-ils, a permis d’écrire une lettre de divorce et de répudier.
ತ ಊಚುಃ ತ್ಯಾಗಪತ್ರಂ ಲೇಖಿತುಂ ಸ್ವಪತ್ನೀಂ ತ್ಯಕ್ತುಞ್ಚ ಮೂಸಾಽನುಮನ್ಯತೇ|
5 Et Jésus leur dit: C’est à cause de la dureté de votre cœur que Moïse vous a donné ce précepte.
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನಸಾಂ ಕಾಠಿನ್ಯಾದ್ಧೇತೋ ರ್ಮೂಸಾ ನಿದೇಶಮಿಮಮ್ ಅಲಿಖತ್|
6 Mais au commencement de la création, Dieu fit l’homme et la femme;
ಕಿನ್ತು ಸೃಷ್ಟೇರಾದೌ ಈಶ್ವರೋ ನರಾನ್ ಪುಂರೂಪೇಣ ಸ್ತ್ರೀರೂಪೇಣ ಚ ಸಸರ್ಜ|
7 c’est pourquoi l’homme quittera son père et sa mère, et s’attachera à sa femme,
"ತತಃ ಕಾರಣಾತ್ ಪುಮಾನ್ ಪಿತರಂ ಮಾತರಞ್ಚ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಸ್ವಜಾಯಾಯಾಮ್ ಆಸಕ್ತೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ,
8 et les deux deviendront une seule chair. Ainsi ils ne sont plus deux, mais ils sont une seule chair.
ತೌ ದ್ವಾವ್ ಏಕಾಙ್ಗೌ ಭವಿಷ್ಯತಃ| " ತಸ್ಮಾತ್ ತತ್ಕಾಲಮಾರಭ್ಯ ತೌ ನ ದ್ವಾವ್ ಏಕಾಙ್ಗೌ|
9 Que l’homme donc ne sépare pas ce que Dieu a joint.
ಅತಃ ಕಾರಣಾದ್ ಈಶ್ವರೋ ಯದಯೋಜಯತ್ ಕೋಪಿ ನರಸ್ತನ್ನ ವಿಯೇಜಯೇತ್|
10 Lorsqu’ils furent dans la maison, les disciples l’interrogèrent encore là-dessus.
ಅಥ ಯೀಶು ರ್ಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟಸ್ತದಾ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಪುನಸ್ತತ್ಕಥಾಂ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ|
11 Il leur dit: Celui qui répudie sa femme et qui en épouse une autre, commet un adultère à son égard;
ತತಃ ಸೋವದತ್ ಕಶ್ಚಿದ್ ಯದಿ ಸ್ವಭಾರ್ಯ್ಯಾಂ ತ್ಯಕ್ತವಾನ್ಯಾಮ್ ಉದ್ವಹತಿ ತರ್ಹಿ ಸ ಸ್ವಭಾರ್ಯ್ಯಾಯಾಃ ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯೇನ ವ್ಯಭಿಚಾರೀ ಭವತಿ|
12 et si une femme quitte son mari et en épouse un autre, elle commet un adultère.
ಕಾಚಿನ್ನಾರೀ ಯದಿ ಸ್ವಪತಿಂ ಹಿತ್ವಾನ್ಯಪುಂಸಾ ವಿವಾಹಿತಾ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಸಾಪಿ ವ್ಯಭಿಚಾರಿಣೀ ಭವತಿ|
13 On lui amena des petits enfants, afin qu’il les touchât. Mais les disciples reprirent ceux qui les amenaient.
ಅಥ ಸ ಯಥಾ ಶಿಶೂನ್ ಸ್ಪೃಶೇತ್, ತದರ್ಥಂ ಲೋಕೈಸ್ತದನ್ತಿಕಂ ಶಿಶವ ಆನೀಯನ್ತ, ಕಿನ್ತು ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತಾನಾನೀತವತಸ್ತರ್ಜಯಾಮಾಸುಃ|
14 Jésus, voyant cela, fut indigné, et leur dit: Laissez venir à moi les petits enfants, et ne les en empêchez pas; car le royaume de Dieu est pour ceux qui leur ressemblent.
ಯೀಶುಸ್ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಕ್ರುಧ್ಯನ್ ಜಗಾದ, ಮನ್ನಿಕಟಮ್ ಆಗನ್ತುಂ ಶಿಶೂನ್ ಮಾ ವಾರಯತ, ಯತ ಏತಾದೃಶಾ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಾಧಿಕಾರಿಣಃ|
15 Je vous le dis en vérité, quiconque ne recevra pas le royaume de Dieu comme un petit enfant n’y entrera point.
ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವಚ್ಮಿ, ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಶಿಶುವದ್ ಭೂತ್ವಾ ರಾಜ್ಯಮೀಶ್ವರಸ್ಯ ನ ಗೃಹ್ಲೀಯಾತ್ ಸ ಕದಾಪಿ ತದ್ರಾಜ್ಯಂ ಪ್ರವೇಷ್ಟುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
16 Puis il les prit dans ses bras, et les bénit, en leur imposant les mains.
ಅನನತರಂ ಸ ಶಿಶೂನಙ್ಕೇ ನಿಧಾಯ ತೇಷಾಂ ಗಾತ್ರೇಷು ಹಸ್ತೌ ದತ್ತ್ವಾಶಿಷಂ ಬಭಾಷೇ|
17 Comme Jésus se mettait en chemin, un homme accourut, et se jetant à genoux devant lui: Bon maître, lui demanda-t-il, que dois-je faire pour hériter la vie éternelle? (aiōnios g166)
ಅಥ ಸ ವರ್ತ್ಮನಾ ಯಾತಿ, ಏತರ್ಹಿ ಜನ ಏಕೋ ಧಾವನ್ ಆಗತ್ಯ ತತ್ಸಮ್ಮುಖೇ ಜಾನುನೀ ಪಾತಯಿತ್ವಾ ಪೃಷ್ಟವಾನ್, ಭೋಃ ಪರಮಗುರೋ, ಅನನ್ತಾಯುಃ ಪ್ರಾಪ್ತಯೇ ಮಯಾ ಕಿಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ? (aiōnios g166)
18 Jésus lui dit: Pourquoi m’appelles-tu bon? Il n’y a de bon que Dieu seul.
ತದಾ ಯೀಶುರುವಾಚ, ಮಾಂ ಪರಮಂ ಕುತೋ ವದಸಿ? ವಿನೇಶ್ವರಂ ಕೋಪಿ ಪರಮೋ ನ ಭವತಿ|
19 Tu connais les commandements: Tu ne commettras point d’adultère; tu ne tueras point; tu ne déroberas point; tu ne diras point de faux témoignage; tu ne feras tort à personne; honore ton père et ta mère.
ಪರಸ್ತ್ರೀಂ ನಾಭಿಗಚ್ಛ; ನರಂ ಮಾ ಘಾತಯ; ಸ್ತೇಯಂ ಮಾ ಕುರು; ಮೃಷಾಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ಮಾ ದೇಹಿ; ಹಿಂಸಾಞ್ಚ ಮಾ ಕುರು; ಪಿತರೌ ಸಮ್ಮನ್ಯಸ್ವ; ನಿದೇಶಾ ಏತೇ ತ್ವಯಾ ಜ್ಞಾತಾಃ|
20 Il lui répondit: Maître, j’ai observé toutes ces choses dès ma jeunesse.
ತತಸ್ತನ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತಂ, ಹೇ ಗುರೋ ಬಾಲ್ಯಕಾಲಾದಹಂ ಸರ್ವ್ವಾನೇತಾನ್ ಆಚರಾಮಿ|
21 Jésus, l’ayant regardé, l’aima, et lui dit: Il te manque une chose; va, vends tout ce que tu as, donne-le aux pauvres, et tu auras un trésor dans le ciel. Puis viens, et suis-moi.
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಸ್ನೇಹೇನ ಬಭಾಷೇ, ತವೈಕಸ್ಯಾಭಾವ ಆಸ್ತೇ; ತ್ವಂ ಗತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ವಿಕ್ರೀಯ ದರಿದ್ರೇಭ್ಯೋ ವಿಶ್ರಾಣಯ, ತತಃ ಸ್ವರ್ಗೇ ಧನಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಸಿ; ತತಃ ಪರಮ್ ಏತ್ಯ ಕ್ರುಶಂ ವಹನ್ ಮದನುವರ್ತ್ತೀ ಭವ|
22 Mais, affligé de cette parole, cet homme s’en alla tout triste; car il avait de grands biens.
ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯ ಬಹುಸಮ್ಪದ್ವಿದ್ಯಮಾನತ್ವಾತ್ ಸ ಇಮಾಂ ಕಥಾಮಾಕರ್ಣ್ಯ ವಿಷಣೋ ದುಃಖಿತಶ್ಚ ಸನ್ ಜಗಾಮ|
23 Jésus, regardant autour de lui, dit à ses disciples: Qu’il sera difficile à ceux qui ont des richesses d’entrer dans le royaume de Dieu!
ಅಥ ಯೀಶುಶ್ಚತುರ್ದಿಶೋ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಅವಾದೀತ್, ಧನಿಲೋಕಾನಾಮ್ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಪ್ರವೇಶಃ ಕೀದೃಗ್ ದುಷ್ಕರಃ|
24 Les disciples furent étonnés de ce que Jésus parlait ainsi. Et, reprenant, il leur dit: Mes enfants, qu’il est difficile à ceux qui se confient dans les richesses d’entrer dans le royaume de Dieu!
ತಸ್ಯ ಕಥಾತಃ ಶಿಷ್ಯಾಶ್ಚಮಚ್ಚಕ್ರುಃ, ಕಿನ್ತು ಸ ಪುನರವದತ್, ಹೇ ಬಾಲಕಾ ಯೇ ಧನೇ ವಿಶ್ವಸನ್ತಿ ತೇಷಾಮ್ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಪ್ರವೇಶಃ ಕೀದೃಗ್ ದುಷ್ಕರಃ|
25 Il est plus facile à un chameau de passer par le trou d’une aiguille qu’à un riche d’entrer dans le royaume de Dieu.
ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯೇ ಧನಿನಾಂ ಪ್ರವೇಶಾತ್ ಸೂಚಿರನ್ಧ್ರೇಣ ಮಹಾಙ್ಗಸ್ಯ ಗಮನಾಗಮನಂ ಸುಕರಂ|
26 Les disciples furent encore plus étonnés, et ils se dirent les uns aux autres; Et qui peut être sauvé?
ತದಾ ಶಿಷ್ಯಾ ಅತೀವ ವಿಸ್ಮಿತಾಃ ಪರಸ್ಪರಂ ಪ್ರೋಚುಃ, ತರ್ಹಿ ಕಃ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ?
27 Jésus les regarda, et dit: Cela est impossible aux hommes, mais non à Dieu: car tout est possible à Dieu.
ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ವಿಲೋಕ್ಯ ಬಭಾಷೇ, ತನ್ ನರಸ್ಯಾಸಾಧ್ಯಂ ಕಿನ್ತು ನೇಶ್ವರಸ್ಯ, ಯತೋ ಹೇತೋರೀಶ್ವರಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವಂ ಸಾಧ್ಯಮ್|
28 Pierre se mit à lui dire; Voici, nous avons tout quitté, et nous t’avons suivi.
ತದಾ ಪಿತರ ಉವಾಚ, ಪಶ್ಯ ವಯಂ ಸರ್ವ್ವಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಭವತೋನುಗಾಮಿನೋ ಜಾತಾಃ|
29 Jésus répondit: Je vous le dis en vérité, il n’est personne qui, ayant quitté, à cause de moi et à cause de la bonne nouvelle, sa maison, ou ses frères, ou ses sœurs, ou sa mère, ou son père, ou ses enfants, ou ses terres,
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಮದರ್ಥಂ ಸುಸಂವಾದಾರ್ಥಂ ವಾ ಯೋ ಜನಃ ಸದನಂ ಭ್ರಾತರಂ ಭಗಿನೀಂ ಪಿತರಂ ಮಾತರಂ ಜಾಯಾಂ ಸನ್ತಾನಾನ್ ಭೂಮಿ ವಾ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ
31 Plusieurs des premiers seront les derniers, et plusieurs des derniers seront les premiers.
ಕಿನ್ತ್ವಗ್ರೀಯಾ ಅನೇಕೇ ಲೋಕಾಃ ಶೇಷಾಃ, ಶೇಷೀಯಾ ಅನೇಕೇ ಲೋಕಾಶ್ಚಾಗ್ರಾ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ|
32 Ils étaient en chemin pour monter à Jérusalem, et Jésus allait devant eux. Les disciples étaient troublés, et le suivaient avec crainte. Et Jésus prit de nouveau les douze auprès de lui, et commença à leur dire ce qui devait lui arriver:
ಅಥ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ಯಾನಕಾಲೇ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಮ್ ಅಗ್ರಗಾಮೀ ಬಭೂವ, ತಸ್ಮಾತ್ತೇ ಚಿತ್ರಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮಿನೋ ಭೂತ್ವಾ ಬಿಭ್ಯುಃ| ತದಾ ಸ ಪುನ ರ್ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾನ್ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಸ್ವೀಯಂ ಯದ್ಯದ್ ಘಟಿಷ್ಯತೇ ತತ್ತತ್ ತೇಭ್ಯಃ ಕಥಯಿತುಂ ಪ್ರಾರೇಭೇ;
33 Voici, nous montons à Jérusalem, et le Fils de l’homme sera livré aux principaux sacrificateurs et aux scribes. Ils le condamneront à mort, et ils le livreront aux païens,
ಪಶ್ಯತ ವಯಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ಪುರಂ ಯಾಮಃ, ತತ್ರ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾನಾಮ್ ಉಪಾಧ್ಯಾಯಾನಾಞ್ಚ ಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತೇ; ತೇ ಚ ವಧದಣ್ಡಾಜ್ಞಾಂ ದಾಪಯಿತ್ವಾ ಪರದೇಶೀಯಾನಾಂ ಕರೇಷು ತಂ ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯನ್ತಿ|
34 qui se moqueront de lui, cracheront sur lui, le battront de verges, et le feront mourir; et, trois jours après, il ressuscitera.
ತೇ ತಮುಪಹಸ್ಯ ಕಶಯಾ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ತದ್ವಪುಷಿ ನಿಷ್ಠೀವಂ ನಿಕ್ಷಿಪ್ಯ ತಂ ಹನಿಷ್ಯನ್ತಿ, ತತಃ ಸ ತೃತೀಯದಿನೇ ಪ್ರೋತ್ಥಾಸ್ಯತಿ|
35 Les fils de Zébédée, Jacques et Jean, s’approchèrent de Jésus, et lui dirent: Maître, nous voudrions que tu fisses pour nous ce que nous te demanderons.
ತತಃ ಸಿವದೇಃ ಪುತ್ರೌ ಯಾಕೂಬ್ಯೋಹನೌ ತದನ್ತಿಕಮ್ ಏತ್ಯ ಪ್ರೋಚತುಃ, ಹೇ ಗುರೋ ಯದ್ ಆವಾಭ್ಯಾಂ ಯಾಚಿಷ್ಯತೇ ತದಸ್ಮದರ್ಥಂ ಭವಾನ್ ಕರೋತು ನಿವೇದನಮಿದಮಾವಯೋಃ|
36 Il leur dit: Que voulez-vous que je fasse pour vous?
ತತಃ ಸ ಕಥಿತವಾನ್, ಯುವಾಂ ಕಿಮಿಚ್ಛಥಃ? ಕಿಂ ಮಯಾ ಯುಷ್ಮದರ್ಥಂ ಕರಣೀಯಂ?
37 Accorde-nous, lui dirent-ils, d’être assis l’un à ta droite et l’autre à ta gauche, quand tu seras dans ta gloire.
ತದಾ ತೌ ಪ್ರೋಚತುಃ, ಆವಯೋರೇಕಂ ದಕ್ಷಿಣಪಾರ್ಶ್ವೇ ವಾಮಪಾರ್ಶ್ವೇ ಚೈಕಂ ತವೈಶ್ವರ್ಯ್ಯಪದೇ ಸಮುಪವೇಷ್ಟುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯ|
38 Jésus leur répondit: Vous ne savez ce que vous demandez. Pouvez-vous boire la coupe que je dois boire, ou être baptisés du baptêmedont je dois être baptisé? Nous le pouvons, dirent-ils.
ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ಯುವಾಮಜ್ಞಾತ್ವೇದಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇಥೇ, ಯೇನ ಕಂಸೇನಾಹಂ ಪಾಸ್ಯಾಮಿ ತೇನ ಯುವಾಭ್ಯಾಂ ಕಿಂ ಪಾತುಂ ಶಕ್ಷ್ಯತೇ? ಯಸ್ಮಿನ್ ಮಜ್ಜನೇನಾಹಂ ಮಜ್ಜಿಷ್ಯೇ ತನ್ಮಜ್ಜನೇ ಮಜ್ಜಯಿತುಂ ಕಿಂ ಯುವಾಭ್ಯಾಂ ಶಕ್ಷ್ಯತೇ? ತೌ ಪ್ರತ್ಯೂಚತುಃ ಶಕ್ಷ್ಯತೇ|
39 Et Jésus leur répondit: Il est vrai que vous boirez la coupe que je dois boire, et que vous serez baptisés du baptême dont je dois être baptisé;
ತದಾ ಯೀಶುರವದತ್ ಯೇನ ಕಂಸೇನಾಹಂ ಪಾಸ್ಯಾಮಿ ತೇನಾವಶ್ಯಂ ಯುವಾಮಪಿ ಪಾಸ್ಯಥಃ, ಯೇನ ಮಜ್ಜನೇನ ಚಾಹಂ ಮಜ್ಜಿಯ್ಯೇ ತತ್ರ ಯುವಾಮಪಿ ಮಜ್ಜಿಷ್ಯೇಥೇ|
40 mais pour ce qui est d’être assis à ma droite ou à ma gauche, cela ne dépend pas de moi, et ne sera donné qu’à ceux à qui cela est réservé.
ಕಿನ್ತು ಯೇಷಾಮರ್ಥಮ್ ಇದಂ ನಿರೂಪಿತಂ, ತಾನ್ ವಿಹಾಯಾನ್ಯಂ ಕಮಪಿ ಮಮ ದಕ್ಷಿಣಪಾರ್ಶ್ವೇ ವಾಮಪಾರ್ಶ್ವೇ ವಾ ಸಮುಪವೇಶಯಿತುಂ ಮಮಾಧಿಕಾರೋ ನಾಸ್ತಿ|
41 Les dix, ayant entendu cela, commencèrent à s’indigner contre Jacques et Jean.
ಅಥಾನ್ಯದಶಶಿಷ್ಯಾ ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯಾಕೂಬ್ಯೋಹನ್ಭ್ಯಾಂ ಚುಕುಪುಃ|
42 Jésus les appela, et leur dit: Vous savezque ceux qu’on regarde comme les chefs des nations les tyrannisent, et que les grands les dominent.
ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಸಮಾಹೂಯ ಬಭಾಷೇ, ಅನ್ಯದೇಶೀಯಾನಾಂ ರಾಜತ್ವಂ ಯೇ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ತೇ ತೇಷಾಮೇವ ಪ್ರಭುತ್ವಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ, ತಥಾ ಯೇ ಮಹಾಲೋಕಾಸ್ತೇ ತೇಷಾಮ್ ಅಧಿಪತಿತ್ವಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ತೀತಿ ಯೂಯಂ ಜಾನೀಥ|
43 Il n’en est pas de même au milieu de vous. Mais quiconque veut être grand parmi vous, qu’il soit votre serviteur;
ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ನ ತಥಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಯಃ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಂ ವಾಞ್ಛತಿ ಸ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸೇವಕೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ,
44 et quiconque veut être le premier parmi vous, qu’il soit l’esclave de tous.
ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಯೋ ಮಹಾನ್ ಭವಿತುಮಿಚ್ಛತಿ ಸ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಕಿಙ್ಕರೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
45 Car le Fils de l’homme est venu, non pour être servi, mais pour servir etdonner sa vie comme la rançon de plusieurs.
ಯತೋ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಃ ಸೇವ್ಯೋ ಭವಿತುಂ ನಾಗತಃ ಸೇವಾಂ ಕರ್ತ್ತಾಂ ತಥಾನೇಕೇಷಾಂ ಪರಿತ್ರಾಣಸ್ಯ ಮೂಲ್ಯರೂಪಸ್ವಪ್ರಾಣಂ ದಾತುಞ್ಚಾಗತಃ|
46 Ils arrivèrent à Jéricho. Et, lorsque Jésus en sortit, avec ses disciples et une assez grande foule, le fils de Timée, Bartimée, mendiant aveugle, était assis au bord du chemin.
ಅಥ ತೇ ಯಿರೀಹೋನಗರಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಶಿಷ್ಯೈ ರ್ಲೋಕೈಶ್ಚ ಸಹ ಯೀಶೋ ರ್ಗಮನಕಾಲೇ ಟೀಮಯಸ್ಯ ಪುತ್ರೋ ಬರ್ಟೀಮಯನಾಮಾ ಅನ್ಧಸ್ತನ್ಮಾರ್ಗಪಾರ್ಶ್ವೇ ಭಿಕ್ಷಾರ್ಥಮ್ ಉಪವಿಷ್ಟಃ|
47 Il entendit que c’était Jésus de Nazareth, et il se mit à crier; Fils de David, Jésus aie pitié de moi!
ಸ ನಾಸರತೀಯಸ್ಯ ಯೀಶೋರಾಗಮನವಾರ್ತ್ತಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪ್ರೋಚೈ ರ್ವಕ್ತುಮಾರೇಭೇ, ಹೇ ಯೀಶೋ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ ಮಾಂ ದಯಸ್ವ|
48 Plusieurs le reprenaient, pour le faire taire; mais il criait beaucoup plus fort; Fils de David, aie pitié de moi!
ತತೋನೇಕೇ ಲೋಕಾ ಮೌನೀಭವೇತಿ ತಂ ತರ್ಜಯಾಮಾಸುಃ, ಕಿನ್ತು ಸ ಪುನರಧಿಕಮುಚ್ಚೈ ರ್ಜಗಾದ, ಹೇ ಯೀಶೋ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ ಮಾಂ ದಯಸ್ವ|
49 Jésus s’arrêta, et dit: Appelez-le. Ils appelèrent l’aveugle, en lui disant: Prends courage, lève-toi, il t’appelle.
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಸ್ಥಿತ್ವಾ ತಮಾಹ್ವಾತುಂ ಸಮಾದಿದೇಶ, ತತೋ ಲೋಕಾಸ್ತಮನ್ಧಮಾಹೂಯ ಬಭಾಷಿರೇ, ಹೇ ನರ, ಸ್ಥಿರೋ ಭವ, ಉತ್ತಿಷ್ಠ, ಸ ತ್ವಾಮಾಹ್ವಯತಿ|
50 L’aveugle jeta son manteau, et, se levant d’un bond, vint vers Jésus.
ತದಾ ಸ ಉತ್ತರೀಯವಸ್ತ್ರಂ ನಿಕ್ಷಿಪ್ಯ ಪ್ರೋತ್ಥಾಯ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಂ ಗತಃ|
51 Jésus, prenant la parole, lui dit: Que veux-tu que je te fasse? Rabbouni, lui répondit l’aveugle, que je recouvre la vue.
ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತಮವದತ್ ತ್ವಯಾ ಕಿಂ ಪ್ರಾರ್ಥ್ಯತೇ? ತುಭ್ಯಮಹಂ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮೀ? ತದಾ ಸೋನ್ಧಸ್ತಮುವಾಚ, ಹೇ ಗುರೋ ಮದೀಯಾ ದೃಷ್ಟಿರ್ಭವೇತ್|
52 Et Jésus lui dit: Va, ta foi t’a sauvé. Aussitôt il recouvra la vue, et suivit Jésus dans le chemin.
ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತಮುವಾಚ ಯಾಹಿ ತವ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ತ್ವಾಂ ಸ್ವಸ್ಥಮಕಾರ್ಷೀತ್, ತಸ್ಮಾತ್ ತತ್ಕ್ಷಣಂ ಸ ದೃಷ್ಟಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪಥಾ ಯೀಶೋಃ ಪಶ್ಚಾದ್ ಯಯೌ|
