Luc 23
1 Ils se levèrent tous, et ils conduisirent Jésus devant Pilate.
తతః సభాస్థాః సర్వ్వలోకా ఉత్థాయ తం పీలాతసమ్ముఖం నీత్వాప్రోద్య వక్తుమారేభిరే,
2 Ils se mirent à l’accuser, disant: Nous avons trouvé cet homme excitant notre nation à la révolte, empêchant de payer le tribut à César, et se disant lui-même Christ, roi.
స్వమభిషిక్తం రాజానం వదన్తం కైమరరాజాయ కరదానం నిషేధన్తం రాజ్యవిపర్య్యయం కుర్త్తుం ప్రవర్త్తమానమ్ ఏన ప్రాప్తా వయం|
3 Pilate l’interrogea, en ces termes: Es-tu le roi des Juifs? Jésus lui répondit: Tu le dis.
తదా పీలాతస్తం పృష్టవాన్ త్వం కిం యిహూదీయానాం రాజా? స ప్రత్యువాచ త్వం సత్యముక్తవాన్|
4 Pilate dit aux principaux sacrificateurs et à la foule: Je ne trouve rien de coupable en cet homme.
తదా పీలాతః ప్రధానయాజకాదిలోకాన్ జగాద్, అహమేతస్య కమప్యపరాధం నాప్తవాన్|
5 Mais ils insistèrent, et dirent: Il soulève le peuple, en enseignant par toute la Judée, depuis la Galilée, où il a commencé, jusqu’ici.
తతస్తే పునః సాహమినో భూత్వావదన్, ఏష గాలీల ఏతత్స్థానపర్య్యన్తే సర్వ్వస్మిన్ యిహూదాదేశే సర్వ్వాల్లోకానుపదిశ్య కుప్రవృత్తిం గ్రాహీతవాన్|
6 Quand Pilate entendit parler de la Galilée, il demanda si cet homme était Galiléen;
తదా పీలాతో గాలీలప్రదేశస్య నామ శ్రుత్వా పప్రచ్ఛ, కిమయం గాలీలీయో లోకః?
7 et, ayant appris qu’il était de la juridiction d’Hérode, il le renvoya à Hérode, qui se trouvait aussi à Jérusalem en ces jours-là.
తతః స గాలీల్ప్రదేశీయహేరోద్రాజస్య తదా స్థితేస్తస్య సమీపే యీశుం ప్రేషయామాస|
8 Lorsque Hérode vit Jésus, il en eut une grande joie; car depuis longtemps, il désirait le voir, à cause de ce qu’il avait entendu dire de lui, et il espérait qu’il le verrait faire quelque miracle.
తదా హేరోద్ యీశుం విలోక్య సన్తుతోష, యతః స తస్య బహువృత్తాన్తశ్రవణాత్ తస్య కిఞిచదాశ్చర్య్యకర్మ్మ పశ్యతి ఇత్యాశాం కృత్వా బహుకాలమారభ్య తం ద్రష్టుం ప్రయాసం కృతవాన్|
9 Il lui adressa beaucoup de questions; mais Jésus ne lui répondit rien.
తస్మాత్ తం బహుకథాః పప్రచ్ఛ కిన్తు స తస్య కస్యాపి వాక్యస్య ప్రత్యుత్తరం నోవాచ|
10 Les principaux sacrificateurs et les scribes étaient là, et l’accusaient avec violence.
అథ ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాశ్చ ప్రోత్తిష్ఠన్తః సాహసేన తమపవదితుం ప్రారేభిరే|
11 Hérode, avec ses gardes, le traita avec mépris; et, après s’être moqué de lui et l’avoir revêtu d’un habit éclatant, il le renvoya à Pilate.
హేరోద్ తస్య సేనాగణశ్చ తమవజ్ఞాయ ఉపహాసత్వేన రాజవస్త్రం పరిధాప్య పునః పీలాతం ప్రతి తం ప్రాహిణోత్|
12 Ce jour même, Pilate et Hérode devinrent amis, d’ennemis qu’ils étaient auparavant.
పూర్వ్వం హేరోద్పీలాతయోః పరస్పరం వైరభావ ఆసీత్ కిన్తు తద్దినే ద్వయో ర్మేలనం జాతమ్|
13 Pilate, ayant assemblé les principaux sacrificateurs, les magistrats, et le peuple, leur dit:
పశ్చాత్ పీలాతః ప్రధానయాజకాన్ శాసకాన్ లోకాంశ్చ యుగపదాహూయ బభాషే,
14 Vous m’avez amené cet homme comme excitant le peuple à la révolte. Et voici, je l’ai interrogé devant vous, et je ne l’ai trouvé coupable d’aucune des choses dont vous l’accusez;
రాజ్యవిపర్య్యయకారకోయమ్ ఇత్యుక్త్వా మనుష్యమేనం మమ నికటమానైష్ట కిన్తు పశ్యత యుష్మాకం సమక్షమ్ అస్య విచారం కృత్వాపి ప్రోక్తాపవాదానురూపేణాస్య కోప్యపరాధః సప్రమాణో న జాతః,
15 Hérode non plus, car il nous l’a renvoyé, et voici, cet homme n’a rien fait qui soit digne de mort.
యూయఞ్చ హేరోదః సన్నిధౌ ప్రేషితా మయా తత్రాస్య కోప్యపరాధస్తేనాపి న ప్రాప్తః| పశ్యతానేన వధహేతుకం కిమపి నాపరాద్ధం|
16 Je le relâcherai donc, après l’avoir fait battre de verges.
తస్మాదేనం తాడయిత్వా విహాస్యామి|
17 A chaque fête, il était obligé de leur relâcher un prisonnier.
తత్రోత్సవే తేషామేకో మోచయితవ్యః|
18 Ils s’écrièrent tous ensemble: Fais mourir celui-ci, et relâche-nous Barabbas.
ఇతి హేతోస్తే ప్రోచ్చైరేకదా ప్రోచుః, ఏనం దూరీకృత్య బరబ్బానామానం మోచయ|
19 Cet homme avait été mis en prison pour une sédition qui avait eu lieu dans la ville, et pour un meurtre.
స బరబ్బా నగర ఉపప్లవవధాపరాధాభ్యాం కారాయాం బద్ధ ఆసీత్|
20 Pilate leur parla de nouveau, dans l’intention de relâcher Jésus.
కిన్తు పీలాతో యీశుం మోచయితుం వాఞ్ఛన్ పునస్తానువాచ|
21 Et ils crièrent: Crucifie, crucifie-le!
తథాప్యేనం క్రుశే వ్యధ క్రుశే వ్యధేతి వదన్తస్తే రురువుః|
22 Pilate leur dit pour la troisième fois: Quel mal a-t-il fait? Je n’ai rien trouvé en lui qui mérite la mort. Je le relâcherai donc, après l’avoir fait battre de verges.
తతః స తృతీయవారం జగాద కుతః? స కిం కర్మ్మ కృతవాన్? నాహమస్య కమపి వధాపరాధం ప్రాప్తః కేవలం తాడయిత్వాముం త్యజామి|
23 Mais ils insistèrent à grands cris, demandant qu’il fût crucifié. Et leurs cris l’emportèrent:
తథాపి తే పునరేనం క్రుశే వ్యధ ఇత్యుక్త్వా ప్రోచ్చైర్దృఢం ప్రార్థయాఞ్చక్రిరే;
24 Pilate prononça que ce qu’ils demandaient serait fait.
తతః ప్రధానయాజకాదీనాం కలరవే ప్రబలే సతి తేషాం ప్రార్థనారూపం కర్త్తుం పీలాత ఆదిదేశ|
25 Il relâcha celui qui avait été mis en prison pour sédition et pour meurtre, et qu’ils réclamaient; et il livra Jésus à leur volonté.
రాజద్రోహవధయోరపరాధేన కారాస్థం యం జనం తే యయాచిరే తం మోచయిత్వా యీశుం తేషామిచ్ఛాయాం సమార్పయత్|
26 Comme ils l’emmenaient, ils prirent un certain Simon de Cyrène, qui revenait des champs, et ils le chargèrent de la croix, pour qu’il la porte derrière Jésus.
అథ తే యీశుం గృహీత్వా యాన్తి, ఏతర్హి గ్రామాదాగతం శిమోననామానం కురీణీయం జనం ధృత్వా యీశోః పశ్చాన్నేతుం తస్య స్కన్ధే క్రుశమర్పయామాసుః|
27 Il était suivi d’une grande multitude des gens du peuple, et de femmes qui se frappaient la poitrine et se lamentaient sur lui.
తతో లోకారణ్యమధ్యే బహుస్త్రియో రుదత్యో విలపన్త్యశ్చ యీశోః పశ్చాద్ యయుః|
28 Jésus se tourna vers elles, et dit: Filles de Jérusalem, ne pleurez pas sur moi; mais pleurez sur vous et sur vos enfants.
కిన్తు స వ్యాఘుట్య తా ఉవాచ, హే యిరూశాలమో నార్య్యో యుయం మదర్థం న రుదిత్వా స్వార్థం స్వాపత్యార్థఞ్చ రుదితి;
29 Car voici, des jours viendront où l’on dira: Heureuses les stériles, heureuses les entrailles qui n’ont point enfanté, et les mamelles qui n’ont point allaité!
పశ్యత యః కదాపి గర్భవత్యో నాభవన్ స్తన్యఞ్చ నాపాయయన్ తాదృశీ ర్వన్ధ్యా యదా ధన్యా వక్ష్యన్తి స కాల ఆయాతి|
30 Alors ils se mettront à dire aux montagnes: Tombez sur nous! Et aux collines: Couvrez-nous!
తదా హే శైలా అస్మాకముపరి పతత, హే ఉపశైలా అస్మానాచ్ఛాదయత కథామీదృశీం లోకా వక్ష్యన్తి|
31 Car, si l’on fait ces choses au bois vert, qu’arrivera-t-il au bois sec?
యతః సతేజసి శాఖిని చేదేతద్ ఘటతే తర్హి శుష్కశాఖిని కిం న ఘటిష్యతే?
32 On conduisait en même temps deux malfaiteurs, qui devaient être mis à mort avec Jésus.
తదా తే హన్తుం ద్వావపరాధినౌ తేన సార్ద్ధం నిన్యుః|
33 Lorsqu’ils furent arrivés au lieu appelé Crâne, ils le crucifièrent là, ainsi que les deux malfaiteurs, l’un à droite, l’autre à gauche.
అపరం శిరఃకపాలనామకస్థానం ప్రాప్య తం క్రుశే వివిధుః; తద్ద్వయోరపరాధినోరేకం తస్య దక్షిణో తదన్యం వామే క్రుశే వివిధుః|
34 Jésus dit: Père, pardonne-leur, car ils ne savent ce qu’ils font. Ils se partagèrent ses vêtements, en tirant au sort.
తదా యీశురకథయత్, హే పితరేతాన్ క్షమస్వ యత ఏతే యత్ కర్మ్మ కుర్వ్వన్తి తన్ న విదుః; పశ్చాత్తే గుటికాపాతం కృత్వా తస్య వస్త్రాణి విభజ్య జగృహుః|
35 Le peuple se tenait là, et regardait. Les magistrats se moquaient de Jésus, disant: Il a sauvé les autres; qu’il se sauve lui-même, s’il est le Christ, l’élu de Dieu!
తత్ర లోకసంఘస్తిష్ఠన్ దదర్శ; తే తేషాం శాసకాశ్చ తముపహస్య జగదుః, ఏష ఇతరాన్ రక్షితవాన్ యదీశ్వరేణాభిరుచితో ఽభిషిక్తస్త్రాతా భవతి తర్హి స్వమధునా రక్షతు|
36 Les soldats aussi se moquaient de lui; s’approchant et lui présentant du vinaigre,
తదన్యః సేనాగణా ఏత్య తస్మై అమ్లరసం దత్వా పరిహస్య ప్రోవాచ,
37 ils disaient: Si tu es le roi des Juifs, sauve-toi toi-même!
చేత్త్వం యిహూదీయానాం రాజాసి తర్హి స్వం రక్ష|
38 Il y avait au-dessus de lui cette inscription: Celui-ci est le roi des Juifs.
యిహూదీయానాం రాజేతి వాక్యం యూనానీయరోమీయేబ్రీయాక్షరై ర్లిఖితం తచ్ఛిరస ఊర్ద్ధ్వేఽస్థాప్యత|
39 L’un des malfaiteurs crucifiés l’injuriait, disant: N’es-tu pas le Christ? Sauve-toi toi-même, et sauve-nous!
తదోభయపార్శ్వయో ర్విద్ధౌ యావపరాధినౌ తయోరేకస్తం వినిన్ద్య బభాషే, చేత్త్వమ్ అభిషిక్తోసి తర్హి స్వమావాఞ్చ రక్ష|
40 Mais l’autre le reprenait, et disait: Ne crains-tu pas Dieu, toi qui subis la même condamnation?
కిన్త్వన్యస్తం తర్జయిత్వావదత్, ఈశ్వరాత్తవ కిఞ్చిదపి భయం నాస్తి కిం? త్వమపి సమానదణ్డోసి,
41 Pour nous, c’est justice, car nous recevons ce qu’ont mérité nos crimes; mais celui-ci n’a rien fait de mal.
యోగ్యపాత్రే ఆవాం స్వస్వకర్మ్మణాం సముచితఫలం ప్రాప్నువః కిన్త్వనేన కిమపి నాపరాద్ధం|
42 Et il dit à Jésus: Souviens-toi de moi, quand tu viendras dans ton règne.
అథ స యీశుం జగాద హే ప్రభే భవాన్ స్వరాజ్యప్రవేశకాలే మాం స్మరతు|
43 Jésus lui répondit: Je te le dis en vérité, aujourd’hui tu seras avec moi dans le paradis.
తదా యీశుః కథితవాన్ త్వాం యథార్థం వదామి త్వమద్యైవ మయా సార్ద్ధం పరలోకస్య సుఖస్థానం ప్రాప్స్యసి|
44 Il était déjà environ la sixième heure, et il y eut des ténèbres sur toute la terre, jusqu’à la neuvième heure.
అపరఞ్చ ద్వితీయయామాత్ తృతీయయామపర్య్యన్తం రవేస్తేజసోన్తర్హితత్వాత్ సర్వ్వదేశోఽన్ధకారేణావృతో
45 Le soleil s’obscurcit, et le voile du temple se déchira par le milieu.
మన్దిరస్య యవనికా చ ఛిద్యమానా ద్విధా బభూవ|
46 Jésus s’écria d’une voix forte: Père, je remets mon esprit entre tes mains. Et, en disant ces paroles, il expira.
తతో యీశురుచ్చైరువాచ, హే పిత ర్మమాత్మానం తవ కరే సమర్పయే, ఇత్యుక్త్వా స ప్రాణాన్ జహౌ|
47 Le centenier, voyant ce qui était arrivé, glorifia Dieu, et dit: Certainement, cet homme était juste.
తదైతా ఘటనా దృష్ట్వా శతసేనాపతిరీశ్వరం ధన్యముక్త్వా కథితవాన్ అయం నితాన్తం సాధుమనుష్య ఆసీత్|
48 Et tous ceux qui assistaient en foule à ce spectacle, après avoir vu ce qui était arrivé, s’en retournèrent, se frappant la poitrine.
అథ యావన్తో లోకా ద్రష్టుమ్ ఆగతాస్తే తా ఘటనా దృష్ట్వా వక్షఃసు కరాఘాతం కృత్వా వ్యాచుట్య గతాః|
49 Tous ceux de la connaissance de Jésus, et les femmes qui l’avaient accompagné depuis la Galilée, se tenaient dans l’éloignement et regardaient ce qui se passait.
యీశో ర్జ్ఞాతయో యా యా యోషితశ్చ గాలీలస్తేన సార్ద్ధమాయాతాస్తా అపి దూరే స్థిత్వా తత్ సర్వ్వం దదృశుః|
50 Il y avait un conseiller, nommé Joseph, homme bon et juste,
తదా యిహూదీయానాం మన్త్రణాం క్రియాఞ్చాసమ్మన్యమాన ఈశ్వరస్య రాజత్వమ్ అపేక్షమాణో
51 qui n’avait point participé à la décision et aux actes des autres; il était d’Arimathée, ville des Juifs, et il attendait le royaume de Dieu.
యిహూదిదేశీయో ఽరిమథీయనగరీయో యూషఫ్నామా మన్త్రీ భద్రో ధార్మ్మికశ్చ పుమాన్
52 Cet homme se rendit vers Pilate, et demanda le corps de Jésus.
పీలాతాన్తికం గత్వా యీశో ర్దేహం యయాచే|
53 Il le descendit de la croix, l’enveloppa d’un linceul, et le déposa dans un sépulcre taillé dans le roc, où personne n’avait encore été mis.
పశ్చాద్ వపురవరోహ్య వాససా సంవేష్ట్య యత్ర కోపి మానుషో నాస్థాప్యత తస్మిన్ శైలే స్వాతే శ్మశానే తదస్థాపయత్|
54 C’était le jour de la préparation, et le sabbat allait commencer.
తద్దినమాయోజనీయం దినం విశ్రామవారశ్చ సమీపః|
55 Les femmes qui étaient venues de la Galilée avec Jésus accompagnèrent Joseph, virent le sépulcre et la manière dont le corps de Jésus y fut déposé,
అపరం యీశునా సార్ద్ధం గాలీల ఆగతా యోషితః పశ్చాదిత్వా శ్మశానే తత్ర యథా వపుః స్థాపితం తచ్చ దృష్ట్వా
56 et, s’en étant retournées, elles préparèrent des aromates et des parfums. Puis elles se reposèrent le jour du sabbat, selon la loi.
వ్యాఘుట్య సుగన్ధిద్రవ్యతైలాని కృత్వా విధివద్ విశ్రామవారే విశ్రామం చక్రుః|
