< Luc 23 >

1 Ils se levèrent tous, et ils conduisirent Jésus devant Pilate.
ততঃ সভাস্থাঃ সর্ৱ্ৱলোকা উত্থায তং পীলাতসম্মুখং নীৎৱাপ্রোদ্য ৱক্তুমারেভিরে,
2 Ils se mirent à l’accuser, disant: Nous avons trouvé cet homme excitant notre nation à la révolte, empêchant de payer le tribut à César, et se disant lui-même Christ, roi.
স্ৱমভিষিক্তং রাজানং ৱদন্তং কৈমররাজায করদানং নিষেধন্তং রাজ্যৱিপর্য্যযং কুর্ত্তুং প্রৱর্ত্তমানম্ এন প্রাপ্তা ৱযং|
3 Pilate l’interrogea, en ces termes: Es-tu le roi des Juifs? Jésus lui répondit: Tu le dis.
তদা পীলাতস্তং পৃষ্টৱান্ ৎৱং কিং যিহূদীযানাং রাজা? স প্রত্যুৱাচ ৎৱং সত্যমুক্তৱান্|
4 Pilate dit aux principaux sacrificateurs et à la foule: Je ne trouve rien de coupable en cet homme.
তদা পীলাতঃ প্রধানযাজকাদিলোকান্ জগাদ্, অহমেতস্য কমপ্যপরাধং নাপ্তৱান্|
5 Mais ils insistèrent, et dirent: Il soulève le peuple, en enseignant par toute la Judée, depuis la Galilée, où il a commencé, jusqu’ici.
ততস্তে পুনঃ সাহমিনো ভূৎৱাৱদন্, এষ গালীল এতৎস্থানপর্য্যন্তে সর্ৱ্ৱস্মিন্ যিহূদাদেশে সর্ৱ্ৱাল্লোকানুপদিশ্য কুপ্রৱৃত্তিং গ্রাহীতৱান্|
6 Quand Pilate entendit parler de la Galilée, il demanda si cet homme était Galiléen;
তদা পীলাতো গালীলপ্রদেশস্য নাম শ্রুৎৱা পপ্রচ্ছ, কিমযং গালীলীযো লোকঃ?
7 et, ayant appris qu’il était de la juridiction d’Hérode, il le renvoya à Hérode, qui se trouvait aussi à Jérusalem en ces jours-là.
ততঃ স গালীল্প্রদেশীযহেরোদ্রাজস্য তদা স্থিতেস্তস্য সমীপে যীশুং প্রেষযামাস|
8 Lorsque Hérode vit Jésus, il en eut une grande joie; car depuis longtemps, il désirait le voir, à cause de ce qu’il avait entendu dire de lui, et il espérait qu’il le verrait faire quelque miracle.
তদা হেরোদ্ যীশুং ৱিলোক্য সন্তুতোষ, যতঃ স তস্য বহুৱৃত্তান্তশ্রৱণাৎ তস্য কিঞিচদাশ্চর্য্যকর্ম্ম পশ্যতি ইত্যাশাং কৃৎৱা বহুকালমারভ্য তং দ্রষ্টুং প্রযাসং কৃতৱান্|
9 Il lui adressa beaucoup de questions; mais Jésus ne lui répondit rien.
তস্মাৎ তং বহুকথাঃ পপ্রচ্ছ কিন্তু স তস্য কস্যাপি ৱাক্যস্য প্রত্যুত্তরং নোৱাচ|
10 Les principaux sacrificateurs et les scribes étaient là, et l’accusaient avec violence.
১০অথ প্রধানযাজকা অধ্যাপকাশ্চ প্রোত্তিষ্ঠন্তঃ সাহসেন তমপৱদিতুং প্রারেভিরে|
11 Hérode, avec ses gardes, le traita avec mépris; et, après s’être moqué de lui et l’avoir revêtu d’un habit éclatant, il le renvoya à Pilate.
১১হেরোদ্ তস্য সেনাগণশ্চ তমৱজ্ঞায উপহাসৎৱেন রাজৱস্ত্রং পরিধাপ্য পুনঃ পীলাতং প্রতি তং প্রাহিণোৎ|
12 Ce jour même, Pilate et Hérode devinrent amis, d’ennemis qu’ils étaient auparavant.
১২পূর্ৱ্ৱং হেরোদ্পীলাতযোঃ পরস্পরং ৱৈরভাৱ আসীৎ কিন্তু তদ্দিনে দ্ৱযো র্মেলনং জাতম্|
13 Pilate, ayant assemblé les principaux sacrificateurs, les magistrats, et le peuple, leur dit:
১৩পশ্চাৎ পীলাতঃ প্রধানযাজকান্ শাসকান্ লোকাংশ্চ যুগপদাহূয বভাষে,
14 Vous m’avez amené cet homme comme excitant le peuple à la révolte. Et voici, je l’ai interrogé devant vous, et je ne l’ai trouvé coupable d’aucune des choses dont vous l’accusez;
১৪রাজ্যৱিপর্য্যযকারকোযম্ ইত্যুক্ত্ৱা মনুষ্যমেনং মম নিকটমানৈষ্ট কিন্তু পশ্যত যুষ্মাকং সমক্ষম্ অস্য ৱিচারং কৃৎৱাপি প্রোক্তাপৱাদানুরূপেণাস্য কোপ্যপরাধঃ সপ্রমাণো ন জাতঃ,
15 Hérode non plus, car il nous l’a renvoyé, et voici, cet homme n’a rien fait qui soit digne de mort.
১৫যূযঞ্চ হেরোদঃ সন্নিধৌ প্রেষিতা মযা তত্রাস্য কোপ্যপরাধস্তেনাপি ন প্রাপ্তঃ| পশ্যতানেন ৱধহেতুকং কিমপি নাপরাদ্ধং|
16 Je le relâcherai donc, après l’avoir fait battre de verges.
১৬তস্মাদেনং তাডযিৎৱা ৱিহাস্যামি|
17 A chaque fête, il était obligé de leur relâcher un prisonnier.
১৭তত্রোৎসৱে তেষামেকো মোচযিতৱ্যঃ|
18 Ils s’écrièrent tous ensemble: Fais mourir celui-ci, et relâche-nous Barabbas.
১৮ইতি হেতোস্তে প্রোচ্চৈরেকদা প্রোচুঃ, এনং দূরীকৃত্য বরব্বানামানং মোচয|
19 Cet homme avait été mis en prison pour une sédition qui avait eu lieu dans la ville, et pour un meurtre.
১৯স বরব্বা নগর উপপ্লৱৱধাপরাধাভ্যাং কারাযাং বদ্ধ আসীৎ|
20 Pilate leur parla de nouveau, dans l’intention de relâcher Jésus.
২০কিন্তু পীলাতো যীশুং মোচযিতুং ৱাঞ্ছন্ পুনস্তানুৱাচ|
21 Et ils crièrent: Crucifie, crucifie-le!
২১তথাপ্যেনং ক্রুশে ৱ্যধ ক্রুশে ৱ্যধেতি ৱদন্তস্তে রুরুৱুঃ|
22 Pilate leur dit pour la troisième fois: Quel mal a-t-il fait? Je n’ai rien trouvé en lui qui mérite la mort. Je le relâcherai donc, après l’avoir fait battre de verges.
২২ততঃ স তৃতীযৱারং জগাদ কুতঃ? স কিং কর্ম্ম কৃতৱান্? নাহমস্য কমপি ৱধাপরাধং প্রাপ্তঃ কেৱলং তাডযিৎৱামুং ত্যজামি|
23 Mais ils insistèrent à grands cris, demandant qu’il fût crucifié. Et leurs cris l’emportèrent:
২৩তথাপি তে পুনরেনং ক্রুশে ৱ্যধ ইত্যুক্ত্ৱা প্রোচ্চৈর্দৃঢং প্রার্থযাঞ্চক্রিরে;
24 Pilate prononça que ce qu’ils demandaient serait fait.
২৪ততঃ প্রধানযাজকাদীনাং কলরৱে প্রবলে সতি তেষাং প্রার্থনারূপং কর্ত্তুং পীলাত আদিদেশ|
25 Il relâcha celui qui avait été mis en prison pour sédition et pour meurtre, et qu’ils réclamaient; et il livra Jésus à leur volonté.
২৫রাজদ্রোহৱধযোরপরাধেন কারাস্থং যং জনং তে যযাচিরে তং মোচযিৎৱা যীশুং তেষামিচ্ছাযাং সমার্পযৎ|
26 Comme ils l’emmenaient, ils prirent un certain Simon de Cyrène, qui revenait des champs, et ils le chargèrent de la croix, pour qu’il la porte derrière Jésus.
২৬অথ তে যীশুং গৃহীৎৱা যান্তি, এতর্হি গ্রামাদাগতং শিমোননামানং কুরীণীযং জনং ধৃৎৱা যীশোঃ পশ্চান্নেতুং তস্য স্কন্ধে ক্রুশমর্পযামাসুঃ|
27 Il était suivi d’une grande multitude des gens du peuple, et de femmes qui se frappaient la poitrine et se lamentaient sur lui.
২৭ততো লোকারণ্যমধ্যে বহুস্ত্রিযো রুদত্যো ৱিলপন্ত্যশ্চ যীশোঃ পশ্চাদ্ যযুঃ|
28 Jésus se tourna vers elles, et dit: Filles de Jérusalem, ne pleurez pas sur moi; mais pleurez sur vous et sur vos enfants.
২৮কিন্তু স ৱ্যাঘুট্য তা উৱাচ, হে যিরূশালমো নার্য্যো যুযং মদর্থং ন রুদিৎৱা স্ৱার্থং স্ৱাপত্যার্থঞ্চ রুদিতি;
29 Car voici, des jours viendront où l’on dira: Heureuses les stériles, heureuses les entrailles qui n’ont point enfanté, et les mamelles qui n’ont point allaité!
২৯পশ্যত যঃ কদাপি গর্ভৱত্যো নাভৱন্ স্তন্যঞ্চ নাপাযযন্ তাদৃশী র্ৱন্ধ্যা যদা ধন্যা ৱক্ষ্যন্তি স কাল আযাতি|
30 Alors ils se mettront à dire aux montagnes: Tombez sur nous! Et aux collines: Couvrez-nous!
৩০তদা হে শৈলা অস্মাকমুপরি পতত, হে উপশৈলা অস্মানাচ্ছাদযত কথামীদৃশীং লোকা ৱক্ষ্যন্তি|
31 Car, si l’on fait ces choses au bois vert, qu’arrivera-t-il au bois sec?
৩১যতঃ সতেজসি শাখিনি চেদেতদ্ ঘটতে তর্হি শুষ্কশাখিনি কিং ন ঘটিষ্যতে?
32 On conduisait en même temps deux malfaiteurs, qui devaient être mis à mort avec Jésus.
৩২তদা তে হন্তুং দ্ৱাৱপরাধিনৌ তেন সার্দ্ধং নিন্যুঃ|
33 Lorsqu’ils furent arrivés au lieu appelé Crâne, ils le crucifièrent là, ainsi que les deux malfaiteurs, l’un à droite, l’autre à gauche.
৩৩অপরং শিরঃকপালনামকস্থানং প্রাপ্য তং ক্রুশে ৱিৱিধুঃ; তদ্দ্ৱযোরপরাধিনোরেকং তস্য দক্ষিণো তদন্যং ৱামে ক্রুশে ৱিৱিধুঃ|
34 Jésus dit: Père, pardonne-leur, car ils ne savent ce qu’ils font. Ils se partagèrent ses vêtements, en tirant au sort.
৩৪তদা যীশুরকথযৎ, হে পিতরেতান্ ক্ষমস্ৱ যত এতে যৎ কর্ম্ম কুর্ৱ্ৱন্তি তন্ ন ৱিদুঃ; পশ্চাত্তে গুটিকাপাতং কৃৎৱা তস্য ৱস্ত্রাণি ৱিভজ্য জগৃহুঃ|
35 Le peuple se tenait là, et regardait. Les magistrats se moquaient de Jésus, disant: Il a sauvé les autres; qu’il se sauve lui-même, s’il est le Christ, l’élu de Dieu!
৩৫তত্র লোকসংঘস্তিষ্ঠন্ দদর্শ; তে তেষাং শাসকাশ্চ তমুপহস্য জগদুঃ, এষ ইতরান্ রক্ষিতৱান্ যদীশ্ৱরেণাভিরুচিতো ঽভিষিক্তস্ত্রাতা ভৱতি তর্হি স্ৱমধুনা রক্ষতু|
36 Les soldats aussi se moquaient de lui; s’approchant et lui présentant du vinaigre,
৩৬তদন্যঃ সেনাগণা এত্য তস্মৈ অম্লরসং দৎৱা পরিহস্য প্রোৱাচ,
37 ils disaient: Si tu es le roi des Juifs, sauve-toi toi-même!
৩৭চেত্ত্ৱং যিহূদীযানাং রাজাসি তর্হি স্ৱং রক্ষ|
38 Il y avait au-dessus de lui cette inscription: Celui-ci est le roi des Juifs.
৩৮যিহূদীযানাং রাজেতি ৱাক্যং যূনানীযরোমীযেব্রীযাক্ষরৈ র্লিখিতং তচ্ছিরস ঊর্দ্ধ্ৱেঽস্থাপ্যত|
39 L’un des malfaiteurs crucifiés l’injuriait, disant: N’es-tu pas le Christ? Sauve-toi toi-même, et sauve-nous!
৩৯তদোভযপার্শ্ৱযো র্ৱিদ্ধৌ যাৱপরাধিনৌ তযোরেকস্তং ৱিনিন্দ্য বভাষে, চেত্ত্ৱম্ অভিষিক্তোসি তর্হি স্ৱমাৱাঞ্চ রক্ষ|
40 Mais l’autre le reprenait, et disait: Ne crains-tu pas Dieu, toi qui subis la même condamnation?
৪০কিন্ত্ৱন্যস্তং তর্জযিৎৱাৱদৎ, ঈশ্ৱরাত্তৱ কিঞ্চিদপি ভযং নাস্তি কিং? ৎৱমপি সমানদণ্ডোসি,
41 Pour nous, c’est justice, car nous recevons ce qu’ont mérité nos crimes; mais celui-ci n’a rien fait de mal.
৪১যোগ্যপাত্রে আৱাং স্ৱস্ৱকর্ম্মণাং সমুচিতফলং প্রাপ্নুৱঃ কিন্ত্ৱনেন কিমপি নাপরাদ্ধং|
42 Et il dit à Jésus: Souviens-toi de moi, quand tu viendras dans ton règne.
৪২অথ স যীশুং জগাদ হে প্রভে ভৱান্ স্ৱরাজ্যপ্রৱেশকালে মাং স্মরতু|
43 Jésus lui répondit: Je te le dis en vérité, aujourd’hui tu seras avec moi dans le paradis.
৪৩তদা যীশুঃ কথিতৱান্ ৎৱাং যথার্থং ৱদামি ৎৱমদ্যৈৱ মযা সার্দ্ধং পরলোকস্য সুখস্থানং প্রাপ্স্যসি|
44 Il était déjà environ la sixième heure, et il y eut des ténèbres sur toute la terre, jusqu’à la neuvième heure.
৪৪অপরঞ্চ দ্ৱিতীযযামাৎ তৃতীযযামপর্য্যন্তং রৱেস্তেজসোন্তর্হিতৎৱাৎ সর্ৱ্ৱদেশোঽন্ধকারেণাৱৃতো
45 Le soleil s’obscurcit, et le voile du temple se déchira par le milieu.
৪৫মন্দিরস্য যৱনিকা চ ছিদ্যমানা দ্ৱিধা বভূৱ|
46 Jésus s’écria d’une voix forte: Père, je remets mon esprit entre tes mains. Et, en disant ces paroles, il expira.
৪৬ততো যীশুরুচ্চৈরুৱাচ, হে পিত র্মমাত্মানং তৱ করে সমর্পযে, ইত্যুক্ত্ৱা স প্রাণান্ জহৌ|
47 Le centenier, voyant ce qui était arrivé, glorifia Dieu, et dit: Certainement, cet homme était juste.
৪৭তদৈতা ঘটনা দৃষ্ট্ৱা শতসেনাপতিরীশ্ৱরং ধন্যমুক্ত্ৱা কথিতৱান্ অযং নিতান্তং সাধুমনুষ্য আসীৎ|
48 Et tous ceux qui assistaient en foule à ce spectacle, après avoir vu ce qui était arrivé, s’en retournèrent, se frappant la poitrine.
৪৮অথ যাৱন্তো লোকা দ্রষ্টুম্ আগতাস্তে তা ঘটনা দৃষ্ট্ৱা ৱক্ষঃসু করাঘাতং কৃৎৱা ৱ্যাচুট্য গতাঃ|
49 Tous ceux de la connaissance de Jésus, et les femmes qui l’avaient accompagné depuis la Galilée, se tenaient dans l’éloignement et regardaient ce qui se passait.
৪৯যীশো র্জ্ঞাতযো যা যা যোষিতশ্চ গালীলস্তেন সার্দ্ধমাযাতাস্তা অপি দূরে স্থিৎৱা তৎ সর্ৱ্ৱং দদৃশুঃ|
50 Il y avait un conseiller, nommé Joseph, homme bon et juste,
৫০তদা যিহূদীযানাং মন্ত্রণাং ক্রিযাঞ্চাসম্মন্যমান ঈশ্ৱরস্য রাজৎৱম্ অপেক্ষমাণো
51 qui n’avait point participé à la décision et aux actes des autres; il était d’Arimathée, ville des Juifs, et il attendait le royaume de Dieu.
৫১যিহূদিদেশীযো ঽরিমথীযনগরীযো যূষফ্নামা মন্ত্রী ভদ্রো ধার্ম্মিকশ্চ পুমান্
52 Cet homme se rendit vers Pilate, et demanda le corps de Jésus.
৫২পীলাতান্তিকং গৎৱা যীশো র্দেহং যযাচে|
53 Il le descendit de la croix, l’enveloppa d’un linceul, et le déposa dans un sépulcre taillé dans le roc, où personne n’avait encore été mis.
৫৩পশ্চাদ্ ৱপুরৱরোহ্য ৱাসসা সংৱেষ্ট্য যত্র কোপি মানুষো নাস্থাপ্যত তস্মিন্ শৈলে স্ৱাতে শ্মশানে তদস্থাপযৎ|
54 C’était le jour de la préparation, et le sabbat allait commencer.
৫৪তদ্দিনমাযোজনীযং দিনং ৱিশ্রামৱারশ্চ সমীপঃ|
55 Les femmes qui étaient venues de la Galilée avec Jésus accompagnèrent Joseph, virent le sépulcre et la manière dont le corps de Jésus y fut déposé,
৫৫অপরং যীশুনা সার্দ্ধং গালীল আগতা যোষিতঃ পশ্চাদিৎৱা শ্মশানে তত্র যথা ৱপুঃ স্থাপিতং তচ্চ দৃষ্ট্ৱা
56 et, s’en étant retournées, elles préparèrent des aromates et des parfums. Puis elles se reposèrent le jour du sabbat, selon la loi.
৫৬ৱ্যাঘুট্য সুগন্ধিদ্রৱ্যতৈলানি কৃৎৱা ৱিধিৱদ্ ৱিশ্রামৱারে ৱিশ্রামং চক্রুঃ|

< Luc 23 >