< Luc 23 >

1 Ils se levèrent tous, et ils conduisirent Jésus devant Pilate.
ততঃ সভাস্থাঃ সৰ্ৱ্ৱলোকা উত্থায তং পীলাতসম্মুখং নীৎৱাপ্ৰোদ্য ৱক্তুমাৰেভিৰে,
2 Ils se mirent à l’accuser, disant: Nous avons trouvé cet homme excitant notre nation à la révolte, empêchant de payer le tribut à César, et se disant lui-même Christ, roi.
স্ৱমভিষিক্তং ৰাজানং ৱদন্তং কৈমৰৰাজায কৰদানং নিষেধন্তং ৰাজ্যৱিপৰ্য্যযং কুৰ্ত্তুং প্ৰৱৰ্ত্তমানম্ এন প্ৰাপ্তা ৱযং|
3 Pilate l’interrogea, en ces termes: Es-tu le roi des Juifs? Jésus lui répondit: Tu le dis.
তদা পীলাতস্তং পৃষ্টৱান্ ৎৱং কিং যিহূদীযানাং ৰাজা? স প্ৰত্যুৱাচ ৎৱং সত্যমুক্তৱান্|
4 Pilate dit aux principaux sacrificateurs et à la foule: Je ne trouve rien de coupable en cet homme.
তদা পীলাতঃ প্ৰধানযাজকাদিলোকান্ জগাদ্, অহমেতস্য কমপ্যপৰাধং নাপ্তৱান্|
5 Mais ils insistèrent, et dirent: Il soulève le peuple, en enseignant par toute la Judée, depuis la Galilée, où il a commencé, jusqu’ici.
ততস্তে পুনঃ সাহমিনো ভূৎৱাৱদন্, এষ গালীল এতৎস্থানপৰ্য্যন্তে সৰ্ৱ্ৱস্মিন্ যিহূদাদেশে সৰ্ৱ্ৱাল্লোকানুপদিশ্য কুপ্ৰৱৃত্তিং গ্ৰাহীতৱান্|
6 Quand Pilate entendit parler de la Galilée, il demanda si cet homme était Galiléen;
তদা পীলাতো গালীলপ্ৰদেশস্য নাম শ্ৰুৎৱা পপ্ৰচ্ছ, কিমযং গালীলীযো লোকঃ?
7 et, ayant appris qu’il était de la juridiction d’Hérode, il le renvoya à Hérode, qui se trouvait aussi à Jérusalem en ces jours-là.
ততঃ স গালীল্প্ৰদেশীযহেৰোদ্ৰাজস্য তদা স্থিতেস্তস্য সমীপে যীশুং প্ৰেষযামাস|
8 Lorsque Hérode vit Jésus, il en eut une grande joie; car depuis longtemps, il désirait le voir, à cause de ce qu’il avait entendu dire de lui, et il espérait qu’il le verrait faire quelque miracle.
তদা হেৰোদ্ যীশুং ৱিলোক্য সন্তুতোষ, যতঃ স তস্য বহুৱৃত্তান্তশ্ৰৱণাৎ তস্য কিঞিচদাশ্চৰ্য্যকৰ্ম্ম পশ্যতি ইত্যাশাং কৃৎৱা বহুকালমাৰভ্য তং দ্ৰষ্টুং প্ৰযাসং কৃতৱান্|
9 Il lui adressa beaucoup de questions; mais Jésus ne lui répondit rien.
তস্মাৎ তং বহুকথাঃ পপ্ৰচ্ছ কিন্তু স তস্য কস্যাপি ৱাক্যস্য প্ৰত্যুত্তৰং নোৱাচ|
10 Les principaux sacrificateurs et les scribes étaient là, et l’accusaient avec violence.
১০অথ প্ৰধানযাজকা অধ্যাপকাশ্চ প্ৰোত্তিষ্ঠন্তঃ সাহসেন তমপৱদিতুং প্ৰাৰেভিৰে|
11 Hérode, avec ses gardes, le traita avec mépris; et, après s’être moqué de lui et l’avoir revêtu d’un habit éclatant, il le renvoya à Pilate.
১১হেৰোদ্ তস্য সেনাগণশ্চ তমৱজ্ঞায উপহাসৎৱেন ৰাজৱস্ত্ৰং পৰিধাপ্য পুনঃ পীলাতং প্ৰতি তং প্ৰাহিণোৎ|
12 Ce jour même, Pilate et Hérode devinrent amis, d’ennemis qu’ils étaient auparavant.
১২পূৰ্ৱ্ৱং হেৰোদ্পীলাতযোঃ পৰস্পৰং ৱৈৰভাৱ আসীৎ কিন্তু তদ্দিনে দ্ৱযো ৰ্মেলনং জাতম্|
13 Pilate, ayant assemblé les principaux sacrificateurs, les magistrats, et le peuple, leur dit:
১৩পশ্চাৎ পীলাতঃ প্ৰধানযাজকান্ শাসকান্ লোকাংশ্চ যুগপদাহূয বভাষে,
14 Vous m’avez amené cet homme comme excitant le peuple à la révolte. Et voici, je l’ai interrogé devant vous, et je ne l’ai trouvé coupable d’aucune des choses dont vous l’accusez;
১৪ৰাজ্যৱিপৰ্য্যযকাৰকোযম্ ইত্যুক্ত্ৱা মনুষ্যমেনং মম নিকটমানৈষ্ট কিন্তু পশ্যত যুষ্মাকং সমক্ষম্ অস্য ৱিচাৰং কৃৎৱাপি প্ৰোক্তাপৱাদানুৰূপেণাস্য কোপ্যপৰাধঃ সপ্ৰমাণো ন জাতঃ,
15 Hérode non plus, car il nous l’a renvoyé, et voici, cet homme n’a rien fait qui soit digne de mort.
১৫যূযঞ্চ হেৰোদঃ সন্নিধৌ প্ৰেষিতা মযা তত্ৰাস্য কোপ্যপৰাধস্তেনাপি ন প্ৰাপ্তঃ| পশ্যতানেন ৱধহেতুকং কিমপি নাপৰাদ্ধং|
16 Je le relâcherai donc, après l’avoir fait battre de verges.
১৬তস্মাদেনং তাডযিৎৱা ৱিহাস্যামি|
17 A chaque fête, il était obligé de leur relâcher un prisonnier.
১৭তত্ৰোৎসৱে তেষামেকো মোচযিতৱ্যঃ|
18 Ils s’écrièrent tous ensemble: Fais mourir celui-ci, et relâche-nous Barabbas.
১৮ইতি হেতোস্তে প্ৰোচ্চৈৰেকদা প্ৰোচুঃ, এনং দূৰীকৃত্য বৰব্বানামানং মোচয|
19 Cet homme avait été mis en prison pour une sédition qui avait eu lieu dans la ville, et pour un meurtre.
১৯স বৰব্বা নগৰ উপপ্লৱৱধাপৰাধাভ্যাং কাৰাযাং বদ্ধ আসীৎ|
20 Pilate leur parla de nouveau, dans l’intention de relâcher Jésus.
২০কিন্তু পীলাতো যীশুং মোচযিতুং ৱাঞ্ছন্ পুনস্তানুৱাচ|
21 Et ils crièrent: Crucifie, crucifie-le!
২১তথাপ্যেনং ক্ৰুশে ৱ্যধ ক্ৰুশে ৱ্যধেতি ৱদন্তস্তে ৰুৰুৱুঃ|
22 Pilate leur dit pour la troisième fois: Quel mal a-t-il fait? Je n’ai rien trouvé en lui qui mérite la mort. Je le relâcherai donc, après l’avoir fait battre de verges.
২২ততঃ স তৃতীযৱাৰং জগাদ কুতঃ? স কিং কৰ্ম্ম কৃতৱান্? নাহমস্য কমপি ৱধাপৰাধং প্ৰাপ্তঃ কেৱলং তাডযিৎৱামুং ত্যজামি|
23 Mais ils insistèrent à grands cris, demandant qu’il fût crucifié. Et leurs cris l’emportèrent:
২৩তথাপি তে পুনৰেনং ক্ৰুশে ৱ্যধ ইত্যুক্ত্ৱা প্ৰোচ্চৈৰ্দৃঢং প্ৰাৰ্থযাঞ্চক্ৰিৰে;
24 Pilate prononça que ce qu’ils demandaient serait fait.
২৪ততঃ প্ৰধানযাজকাদীনাং কলৰৱে প্ৰবলে সতি তেষাং প্ৰাৰ্থনাৰূপং কৰ্ত্তুং পীলাত আদিদেশ|
25 Il relâcha celui qui avait été mis en prison pour sédition et pour meurtre, et qu’ils réclamaient; et il livra Jésus à leur volonté.
২৫ৰাজদ্ৰোহৱধযোৰপৰাধেন কাৰাস্থং যং জনং তে যযাচিৰে তং মোচযিৎৱা যীশুং তেষামিচ্ছাযাং সমাৰ্পযৎ|
26 Comme ils l’emmenaient, ils prirent un certain Simon de Cyrène, qui revenait des champs, et ils le chargèrent de la croix, pour qu’il la porte derrière Jésus.
২৬অথ তে যীশুং গৃহীৎৱা যান্তি, এতৰ্হি গ্ৰামাদাগতং শিমোননামানং কুৰীণীযং জনং ধৃৎৱা যীশোঃ পশ্চান্নেতুং তস্য স্কন্ধে ক্ৰুশমৰ্পযামাসুঃ|
27 Il était suivi d’une grande multitude des gens du peuple, et de femmes qui se frappaient la poitrine et se lamentaient sur lui.
২৭ততো লোকাৰণ্যমধ্যে বহুস্ত্ৰিযো ৰুদত্যো ৱিলপন্ত্যশ্চ যীশোঃ পশ্চাদ্ যযুঃ|
28 Jésus se tourna vers elles, et dit: Filles de Jérusalem, ne pleurez pas sur moi; mais pleurez sur vous et sur vos enfants.
২৮কিন্তু স ৱ্যাঘুট্য তা উৱাচ, হে যিৰূশালমো নাৰ্য্যো যুযং মদৰ্থং ন ৰুদিৎৱা স্ৱাৰ্থং স্ৱাপত্যাৰ্থঞ্চ ৰুদিতি;
29 Car voici, des jours viendront où l’on dira: Heureuses les stériles, heureuses les entrailles qui n’ont point enfanté, et les mamelles qui n’ont point allaité!
২৯পশ্যত যঃ কদাপি গৰ্ভৱত্যো নাভৱন্ স্তন্যঞ্চ নাপাযযন্ তাদৃশী ৰ্ৱন্ধ্যা যদা ধন্যা ৱক্ষ্যন্তি স কাল আযাতি|
30 Alors ils se mettront à dire aux montagnes: Tombez sur nous! Et aux collines: Couvrez-nous!
৩০তদা হে শৈলা অস্মাকমুপৰি পতত, হে উপশৈলা অস্মানাচ্ছাদযত কথামীদৃশীং লোকা ৱক্ষ্যন্তি|
31 Car, si l’on fait ces choses au bois vert, qu’arrivera-t-il au bois sec?
৩১যতঃ সতেজসি শাখিনি চেদেতদ্ ঘটতে তৰ্হি শুষ্কশাখিনি কিং ন ঘটিষ্যতে?
32 On conduisait en même temps deux malfaiteurs, qui devaient être mis à mort avec Jésus.
৩২তদা তে হন্তুং দ্ৱাৱপৰাধিনৌ তেন সাৰ্দ্ধং নিন্যুঃ|
33 Lorsqu’ils furent arrivés au lieu appelé Crâne, ils le crucifièrent là, ainsi que les deux malfaiteurs, l’un à droite, l’autre à gauche.
৩৩অপৰং শিৰঃকপালনামকস্থানং প্ৰাপ্য তং ক্ৰুশে ৱিৱিধুঃ; তদ্দ্ৱযোৰপৰাধিনোৰেকং তস্য দক্ষিণো তদন্যং ৱামে ক্ৰুশে ৱিৱিধুঃ|
34 Jésus dit: Père, pardonne-leur, car ils ne savent ce qu’ils font. Ils se partagèrent ses vêtements, en tirant au sort.
৩৪তদা যীশুৰকথযৎ, হে পিতৰেতান্ ক্ষমস্ৱ যত এতে যৎ কৰ্ম্ম কুৰ্ৱ্ৱন্তি তন্ ন ৱিদুঃ; পশ্চাত্তে গুটিকাপাতং কৃৎৱা তস্য ৱস্ত্ৰাণি ৱিভজ্য জগৃহুঃ|
35 Le peuple se tenait là, et regardait. Les magistrats se moquaient de Jésus, disant: Il a sauvé les autres; qu’il se sauve lui-même, s’il est le Christ, l’élu de Dieu!
৩৫তত্ৰ লোকসংঘস্তিষ্ঠন্ দদৰ্শ; তে তেষাং শাসকাশ্চ তমুপহস্য জগদুঃ, এষ ইতৰান্ ৰক্ষিতৱান্ যদীশ্ৱৰেণাভিৰুচিতো ঽভিষিক্তস্ত্ৰাতা ভৱতি তৰ্হি স্ৱমধুনা ৰক্ষতু|
36 Les soldats aussi se moquaient de lui; s’approchant et lui présentant du vinaigre,
৩৬তদন্যঃ সেনাগণা এত্য তস্মৈ অম্লৰসং দৎৱা পৰিহস্য প্ৰোৱাচ,
37 ils disaient: Si tu es le roi des Juifs, sauve-toi toi-même!
৩৭চেত্ত্ৱং যিহূদীযানাং ৰাজাসি তৰ্হি স্ৱং ৰক্ষ|
38 Il y avait au-dessus de lui cette inscription: Celui-ci est le roi des Juifs.
৩৮যিহূদীযানাং ৰাজেতি ৱাক্যং যূনানীযৰোমীযেব্ৰীযাক্ষৰৈ ৰ্লিখিতং তচ্ছিৰস ঊৰ্দ্ধ্ৱেঽস্থাপ্যত|
39 L’un des malfaiteurs crucifiés l’injuriait, disant: N’es-tu pas le Christ? Sauve-toi toi-même, et sauve-nous!
৩৯তদোভযপাৰ্শ্ৱযো ৰ্ৱিদ্ধৌ যাৱপৰাধিনৌ তযোৰেকস্তং ৱিনিন্দ্য বভাষে, চেত্ত্ৱম্ অভিষিক্তোসি তৰ্হি স্ৱমাৱাঞ্চ ৰক্ষ|
40 Mais l’autre le reprenait, et disait: Ne crains-tu pas Dieu, toi qui subis la même condamnation?
৪০কিন্ত্ৱন্যস্তং তৰ্জযিৎৱাৱদৎ, ঈশ্ৱৰাত্তৱ কিঞ্চিদপি ভযং নাস্তি কিং? ৎৱমপি সমানদণ্ডোসি,
41 Pour nous, c’est justice, car nous recevons ce qu’ont mérité nos crimes; mais celui-ci n’a rien fait de mal.
৪১যোগ্যপাত্ৰে আৱাং স্ৱস্ৱকৰ্ম্মণাং সমুচিতফলং প্ৰাপ্নুৱঃ কিন্ত্ৱনেন কিমপি নাপৰাদ্ধং|
42 Et il dit à Jésus: Souviens-toi de moi, quand tu viendras dans ton règne.
৪২অথ স যীশুং জগাদ হে প্ৰভে ভৱান্ স্ৱৰাজ্যপ্ৰৱেশকালে মাং স্মৰতু|
43 Jésus lui répondit: Je te le dis en vérité, aujourd’hui tu seras avec moi dans le paradis.
৪৩তদা যীশুঃ কথিতৱান্ ৎৱাং যথাৰ্থং ৱদামি ৎৱমদ্যৈৱ মযা সাৰ্দ্ধং পৰলোকস্য সুখস্থানং প্ৰাপ্স্যসি|
44 Il était déjà environ la sixième heure, et il y eut des ténèbres sur toute la terre, jusqu’à la neuvième heure.
৪৪অপৰঞ্চ দ্ৱিতীযযামাৎ তৃতীযযামপৰ্য্যন্তং ৰৱেস্তেজসোন্তৰ্হিতৎৱাৎ সৰ্ৱ্ৱদেশোঽন্ধকাৰেণাৱৃতো
45 Le soleil s’obscurcit, et le voile du temple se déchira par le milieu.
৪৫মন্দিৰস্য যৱনিকা চ ছিদ্যমানা দ্ৱিধা বভূৱ|
46 Jésus s’écria d’une voix forte: Père, je remets mon esprit entre tes mains. Et, en disant ces paroles, il expira.
৪৬ততো যীশুৰুচ্চৈৰুৱাচ, হে পিত ৰ্মমাত্মানং তৱ কৰে সমৰ্পযে, ইত্যুক্ত্ৱা স প্ৰাণান্ জহৌ|
47 Le centenier, voyant ce qui était arrivé, glorifia Dieu, et dit: Certainement, cet homme était juste.
৪৭তদৈতা ঘটনা দৃষ্ট্ৱা শতসেনাপতিৰীশ্ৱৰং ধন্যমুক্ত্ৱা কথিতৱান্ অযং নিতান্তং সাধুমনুষ্য আসীৎ|
48 Et tous ceux qui assistaient en foule à ce spectacle, après avoir vu ce qui était arrivé, s’en retournèrent, se frappant la poitrine.
৪৮অথ যাৱন্তো লোকা দ্ৰষ্টুম্ আগতাস্তে তা ঘটনা দৃষ্ট্ৱা ৱক্ষঃসু কৰাঘাতং কৃৎৱা ৱ্যাচুট্য গতাঃ|
49 Tous ceux de la connaissance de Jésus, et les femmes qui l’avaient accompagné depuis la Galilée, se tenaient dans l’éloignement et regardaient ce qui se passait.
৪৯যীশো ৰ্জ্ঞাতযো যা যা যোষিতশ্চ গালীলস্তেন সাৰ্দ্ধমাযাতাস্তা অপি দূৰে স্থিৎৱা তৎ সৰ্ৱ্ৱং দদৃশুঃ|
50 Il y avait un conseiller, nommé Joseph, homme bon et juste,
৫০তদা যিহূদীযানাং মন্ত্ৰণাং ক্ৰিযাঞ্চাসম্মন্যমান ঈশ্ৱৰস্য ৰাজৎৱম্ অপেক্ষমাণো
51 qui n’avait point participé à la décision et aux actes des autres; il était d’Arimathée, ville des Juifs, et il attendait le royaume de Dieu.
৫১যিহূদিদেশীযো ঽৰিমথীযনগৰীযো যূষফ্নামা মন্ত্ৰী ভদ্ৰো ধাৰ্ম্মিকশ্চ পুমান্
52 Cet homme se rendit vers Pilate, et demanda le corps de Jésus.
৫২পীলাতান্তিকং গৎৱা যীশো ৰ্দেহং যযাচে|
53 Il le descendit de la croix, l’enveloppa d’un linceul, et le déposa dans un sépulcre taillé dans le roc, où personne n’avait encore été mis.
৫৩পশ্চাদ্ ৱপুৰৱৰোহ্য ৱাসসা সংৱেষ্ট্য যত্ৰ কোপি মানুষো নাস্থাপ্যত তস্মিন্ শৈলে স্ৱাতে শ্মশানে তদস্থাপযৎ|
54 C’était le jour de la préparation, et le sabbat allait commencer.
৫৪তদ্দিনমাযোজনীযং দিনং ৱিশ্ৰামৱাৰশ্চ সমীপঃ|
55 Les femmes qui étaient venues de la Galilée avec Jésus accompagnèrent Joseph, virent le sépulcre et la manière dont le corps de Jésus y fut déposé,
৫৫অপৰং যীশুনা সাৰ্দ্ধং গালীল আগতা যোষিতঃ পশ্চাদিৎৱা শ্মশানে তত্ৰ যথা ৱপুঃ স্থাপিতং তচ্চ দৃষ্ট্ৱা
56 et, s’en étant retournées, elles préparèrent des aromates et des parfums. Puis elles se reposèrent le jour du sabbat, selon la loi.
৫৬ৱ্যাঘুট্য সুগন্ধিদ্ৰৱ্যতৈলানি কৃৎৱা ৱিধিৱদ্ ৱিশ্ৰামৱাৰে ৱিশ্ৰামং চক্ৰুঃ|

< Luc 23 >