Luc 22
1 La fête des pains sans levain, appelée la Pâque, approchait.
அபரஞ்ச கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்ஸவஸ்ய கால உபஸ்தி²தே
2 Les principaux sacrificateurs et les scribes cherchaient les moyens de faire mourir Jésus; car ils craignaient le peuple.
ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாயகாஸ்²ச யதா² தம்’ ஹந்தும்’ ஸ²க்நுவந்தி ததோ²பாயாம் அசேஷ்டந்த கிந்து லோகேப்⁴யோ பி³ப்⁴யு: |
3 Or, Satan entra dans Judas, surnommé Iscariot, qui était du nombre des douze.
ஏதஸ்திந் ஸமயே த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யேஷு க³ணித ஈஷ்கரியோதீயரூடி⁴மாந் யோ யிஹூதா³ஸ்தஸ்யாந்த: கரணம்’ ஸை²தாநாஸ்²ரிதத்வாத்
4 Et Judas alla s’entendre avec les principaux sacrificateurs et les chefs des gardes, sur la manière de le leur livrer.
ஸ க³த்வா யதா² யீஸு²ம்’ தேஷாம்’ கரேஷு ஸமர்பயிதும்’ ஸ²க்நோதி ததா² மந்த்ரணாம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகை: ஸேநாபதிபி⁴ஸ்²ச ஸஹ சகார|
5 Ils furent dans la joie, et ils convinrent de lui donner de l’argent.
தேந தே துஷ்டாஸ்தஸ்மை முத்³ராம்’ தா³தும்’ பணம்’ சக்ரு: |
6 Après s’être engagé, il cherchait une occasion favorable pour leur livrer Jésus à l’insu de la foule.
தத: ஸோங்கீ³க்ரு’த்ய யதா² லோகாநாமகோ³சரே தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிதும்’ ஸ²க்நோதி ததா²வகாஸ²ம்’ சேஷ்டிதுமாரேபே⁴|
7 Le jour des pains sans levain, où l’on devait immoler la Pâque, arriva,
அத² கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்மவதி³நே, அர்தா²த் யஸ்மிந் தி³நே நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய மேஷோ ஹந்தவ்யஸ்தஸ்மிந் தி³நே
8 et Jésus envoya Pierre et Jean, en disant: Allez nous préparer la Pâque, afin que nous la mangions.
யீஸு²: பிதரம்’ யோஹநஞ்சாஹூய ஜகா³த³, யுவாம்’ க³த்வாஸ்மாகம்’ போ⁴ஜநார்த²ம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய த்³ரவ்யாண்யாஸாத³யதம்’|
9 Ils lui dirent: Où veux-tu que nous la préparions?
ததா³ தௌ பப்ரச்ச²து: குசாஸாத³யாவோ ப⁴வத: கேச்சா²?
10 Il leur répondit: Voici, quand vous serez entrés dans la ville, vous rencontrerez un homme portant une cruche d’eau; suivez-le dans la maison où il entrera,
ததா³ ஸோவாதீ³த், நக³ரே ப்ரவிஷ்டே கஸ்²சிஜ்ஜலகும்ப⁴மாதா³ய யுவாம்’ ஸாக்ஷாத் கரிஷ்யதி ஸ யந்நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிஸ²தி யுவாமபி தந்நிவேஸ²நம்’ தத்பஸ்²சாதி³த்வா நிவேஸ²நபதிம் இதி வாக்யம்’ வத³தம்’,
11 et vous direz au maître de la maison: Le maître te dit: Où est le lieu où je mangerai la Pâque avec mes disciples?
யத்ராஹம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய போ⁴ஜ்யம்’ ஸி²ஷ்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ போ⁴க்தும்’ ஸ²க்நோமி ஸாதிதி²ஸா²லா குத்ர? கதா²மிமாம்’ ப்ரபு⁴ஸ்த்வாம்’ ப்ரு’ச்ச²தி|
12 Et il vous montrera une grande chambre haute, meublée: c’est là que vous préparerez la Pâque.
தத: ஸ ஜநோ த்³விதீயப்ரகோஷ்டீ²யம் ஏகம்’ ஸ²ஸ்தம்’ கோஷ்ட²ம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யதி தத்ர போ⁴ஜ்யமாஸாத³யதம்’|
13 Ils partirent, et trouvèrent les choses comme il le leur avait dit; et ils préparèrent la Pâque.
ததஸ்தௌ க³த்வா தத்³வாக்யாநுஸாரேண ஸர்வ்வம்’ த்³ரு’ஷ்த்³வா தத்ர நிஸ்தாரோத்ஸவீயம்’ போ⁴ஜ்யமாஸாத³யாமாஸது: |
14 L’heure étant venue, il se mit à table, et les apôtres avec lui.
அத² கால உபஸ்தி²தே யீஸு² ர்த்³வாத³ஸ²பி⁴: ப்ரேரிதை: ஸஹ போ⁴க்துமுபவிஸ்²ய கதி²தவாந்
15 Il leur dit: J’ai désiré vivement manger cette Pâque avec vous, avant de souffrir;
மம து³: க²போ⁴கா³த் பூர்வ்வம்’ யுபா⁴பி⁴: ஸஹ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்யைதஸ்ய போ⁴ஜ்யம்’ போ⁴க்தும்’ மயாதிவாஞ்சா² க்ரு’தா|
16 car, je vous le dis, je ne la mangerai plus, jusqu’à ce qu’elle soit accomplie dans le royaume de Dieu.
யுஷ்மாந் வதா³மி, யாவத்காலம் ஈஸ்²வரராஜ்யே போ⁴ஜநம்’ ந கரிஷ்யே தாவத்காலம் இத³ம்’ ந போ⁴க்ஷ்யே|
17 Et, ayant pris une coupe et rendu grâces, il dit: Prenez cette coupe, et distribuez-la entre vous;
ததா³ ஸ பாநபாத்ரமாதா³ய ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் கீர்த்தயித்வா தேப்⁴யோ த³த்வாவத³த், இத³ம்’ க்³ரு’ஹ்லீத யூயம்’ விப⁴ஜ்ய பிவத|
18 car, je vous le dis, je ne boirai plus désormais du fruit de la vigne, jusqu’à ce que le royaume de Dieu soit venu.
யுஷ்மாந் வதா³மி யாவத்காலம் ஈஸ்²வரராஜத்வஸ்ய ஸம்’ஸ்தா²பநம்’ ந ப⁴வதி தாவத்³ த்³ராக்ஷாப²லரஸம்’ ந பாஸ்யாமி|
19 Ensuite il prit du pain; et, après avoir rendu grâces, il le rompit, et le leur donna, en disant: Ceci est mon corps, qui est donné pour vous; faites ceci en mémoire de moi.
தத: பூபம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஈஸ்²வரகு³ணாந் கீர்த்தயித்வா ப⁴ங்க்தா தேப்⁴யோ த³த்வாவத³த், யுஷ்மத³ர்த²ம்’ ஸமர்பிதம்’ யந்மம வபுஸ்ததி³த³ம்’, ஏதத் கர்ம்ம மம ஸ்மரணார்த²ம்’ குருத்⁴வம்’|
20 Il prit de même la coupe, après le souper, et la leur donna, en disant: Cette coupe est la nouvelle alliance en mon sang, qui est répandu pour vous.
அத² போ⁴ஜநாந்தே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ பாத்ரம்’ க்³ரு’ஹீத்வாவத³த், யுஷ்மத்க்ரு’தே பாதிதம்’ யந்மம ரக்தம்’ தேந நிர்ணீதநவநியமரூபம்’ பாநபாத்ரமித³ம்’|
21 Cependant voici, la main de celui qui me livre est avec moi à cette table.
பஸ்²யத யோ மாம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி ஸ மயா ஸஹ போ⁴ஜநாஸந உபவிஸ²தி|
22 Le Fils de l’homme s’en vaselon ce qui est déterminé. Mais malheur à l’homme par qui il est livré!
யதா² நிரூபிதமாஸ்தே தத³நுஸாரேணா மநுஷ்யபுத்ரஸ்ய க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி கிந்து யஸ்தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி தஸ்ய ஸந்தாபோ ப⁴விஷ்யதி|
23 Et ils commencèrent à se demander les uns aux autres qui était celui d’entre eux qui ferait cela.
ததா³ தேஷாம்’ கோ ஜந ஏதத் கர்ம்ம கரிஷ்யதி தத் தே பரஸ்பரம்’ ப்ரஷ்டுமாரேபி⁴ரே|
24 Il s’éleva aussi parmi les apôtres une contestation: lequel d’entre eux devait être estimé le plus grand?
அபரம்’ தேஷாம்’ கோ ஜந: ஸ்²ரேஷ்ட²த்வேந க³ணயிஷ்யதே, அத்ரார்தே² தேஷாம்’ விவாதோ³ப⁴வத்|
25 Jésus leur dit: Les rois des nations les maîtrisent, et ceux qui les dominent sont appelés bienfaiteurs.
அஸ்மாத் காரணாத் ஸோவத³த், அந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ ராஜாந: ப்ரஜாநாமுபரி ப்ரபு⁴த்வம்’ குர்வ்வந்தி தா³ருணஸா²ஸநம்’ க்ரு’த்வாபி தே பூ⁴பதித்வேந விக்²யாதா ப⁴வந்தி ச|
26 Qu’il n’en soit pas de même pour vous. Mais que le plus grand parmi vous soit comme le plus petit, et celui qui gouverne comme celui qui sert.
கிந்து யுஷ்மாகம்’ ததா² ந ப⁴விஷ்யதி, யோ யுஷ்மாகம்’ ஸ்²ரேஷ்டோ² ப⁴விஷ்யதி ஸ கநிஷ்ட²வத்³ ப⁴வது, யஸ்²ச முக்²யோ ப⁴விஷ்யதி ஸ ஸேவகவத்³ப⁴வது|
27 Car quel est le plus grand, celui qui est à table, ou celui qui sert? N’est-ce pas celui qui est à table? Et moi, cependant, je suis au milieu de vous comme celui qui sert.
போ⁴ஜநோபவிஷ்டபரிசாரகயோ: க: ஸ்²ரேஷ்ட²: ? யோ போ⁴ஜநாயோபவிஸ²தி ஸ கிம்’ ஸ்²ரேஷ்டோ² ந ப⁴வதி? கிந்து யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே(அ)ஹம்’ பரிசாரகஇவாஸ்மி|
28 Vous, vous êtes ceux qui avez persévéré avec moi dans mes épreuves;
அபரஞ்ச யுயம்’ மம பரீக்ஷாகாலே ப்ரத²மமாரப்⁴ய மயா ஸஹ ஸ்தி²தா
29 c’est pourquoi je dispose du royaume en votre faveur, comme mon Père en a disposé en ma faveur,
ஏதத்காரணாத் பித்ரா யதா² மத³ர்த²ம்’ ராஜ்யமேகம்’ நிரூபிதம்’ ததா²ஹமபி யுஷ்மத³ர்த²ம்’ ராஜ்யம்’ நிரூபயாமி|
30 afin que vous mangiez et buviez à ma table dans mon royaume, et que voussoyez assis sur des trônes, pour juger les douze tribus d’Israël.
தஸ்மாந் மம ராஜ்யே போ⁴ஜநாஸநே ச போ⁴ஜநபாநே கரிஷ்யத்⁴வே ஸிம்’ஹாஸநேஷூபவிஸ்²ய சேஸ்ராயேலீயாநாம்’ த்³வாத³ஸ²வம்’ஸா²நாம்’ விசாரம்’ கரிஷ்யத்⁴வே|
31 Le Seigneur dit: Simon, Simon, Satan vous a réclamés, pour vous cribler comme le froment.
அபரம்’ ப்ரபு⁴ருவாச, ஹே ஸி²மோந் பஸ்²ய திதஉநா தா⁴ந்யாநீவ யுஷ்மாந் ஸை²தாந் சாலயிதும் ஐச்ச²த்,
32 Mais j’ai prié pour toi, afin que ta foi ne défaille point; et toi, quand tu seras converti, affermis tes frères.
கிந்து தவ விஸ்²வாஸஸ்ய லோபோ யதா² ந ப⁴வதி ஏதத் த்வத³ர்த²ம்’ ப்ரார்தி²தம்’ மயா, த்வந்மநஸி பரிவர்த்திதே ச ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ மநாம்’ஸி ஸ்தி²ரீகுரு|
33 Seigneur, lui dit Pierre, je suis prêt à aller avec toi et en prison et à la mort.
ததா³ ஸோவத³த், ஹே ப்ரபோ⁴ஹம்’ த்வயா ஸார்த்³த⁴ம்’ காராம்’ ம்ரு’திஞ்ச யாதும்’ மஜ்ஜிதோஸ்மி|
34 Et Jésus dit: Pierre, je te le dis, le coq ne chantera pas aujourd’hui que tu n’aies nié trois fois de me connaître.
தத: ஸ உவாச, ஹே பிதர த்வாம்’ வதா³மி, அத்³ய குக்குடரவாத் பூர்வ்வம்’ த்வம்’ மத்பரிசயம்’ வாரத்ரயம் அபஹ்வோஷ்யஸே|
35 Il leur dit encore: Quand je vous ai envoyés sans bourse, sans sac, et sans souliers, avez-vous manqué de quelque chose? Ils répondirent: De rien.
அபரம்’ ஸ பப்ரச்ச², யதா³ முத்³ராஸம்புடம்’ கா²த்³யபாத்ரம்’ பாது³காஞ்ச விநா யுஷ்மாந் ப்ராஹிணவம்’ ததா³ யுஷ்மாகம்’ கஸ்யாபி ந்யூநதாஸீத்? தே ப்ரோசு: கஸ்யாபி ந|
36 Et il leur dit: Maintenant, au contraire, que celui qui a une bourse la prenne et que celui qui a un sac le prenne également, que celui qui n’a point d’épée vende son vêtement et achète une épée.
ததா³ ஸோவத³த் கிந்த்விதா³நீம்’ முத்³ராஸம்புடம்’ கா²த்³யபாத்ரம்’ வா யஸ்யாஸ்தி தேந தத்³க்³ரஹீதவ்யம்’, யஸ்ய ச க்ரு’பாணோ நாஸ்தி தேந ஸ்வவஸ்த்ரம்’ விக்ரீய ஸ க்ரேதவ்ய: |
37 Car, je vous le dis, il faut que cette parole qui est écrite s’accomplisse en moi: Il a été mis au nombre des malfaiteurs. Et ce qui me concerne est sur le point d’arriver.
யதோ யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, அபராதி⁴ஜநை: ஸார்த்³த⁴ம்’ க³ணித: ஸ ப⁴விஷ்யதி| இத³ம்’ யச்சா²ஸ்த்ரீயம்’ வசநம்’ லிகி²தமஸ்தி தந்மயி ப²லிஷ்யதி யதோ மம ஸம்ப³ந்தீ⁴யம்’ ஸர்வ்வம்’ ஸேத்ஸ்யதி|
38 Ils dirent: Seigneur, voici deux épées. Et il leur dit: Cela suffit.
ததா³ தே ப்ரோசு: ப்ரபோ⁴ பஸ்²ய இமௌ க்ரு’பாணௌ| தத: ஸோவத³த்³ ஏதௌ யதே²ஷ்டௌ|
39 Après être sorti, il alla, selon sa coutume, à la montagne des oliviers. Ses disciples le suivirent.
அத² ஸ தஸ்மாத்³வஹி ர்க³த்வா ஸ்வாசாராநுஸாரேண ஜைதுநநாமாத்³ரிம்’ ஜகா³ம ஸி²ஷ்யாஸ்²ச தத்பஸ்²சாத்³ யயு: |
40 Lorsqu’il fut arrivé dans ce lieu, il leur dit: Priez, afin que vous ne tombiez pas en tentation.
தத்ரோபஸ்தா²ய ஸ தாநுவாச, யதா² பரீக்ஷாயாம்’ ந பதத² தத³ர்த²ம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்’|
41 Puis il s’éloigna d’eux à la distance d’environ un jet de pierre, et, s’étant mis à genoux, il pria,
பஸ்²சாத் ஸ தஸ்மாத்³ ஏகஸ²ரக்ஷேபாத்³ ப³ஹி ர்க³த்வா ஜாநுநீ பாதயித்வா ஏதத் ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே,
42 disant: Père, si tu voulais éloigner de moi cette coupe! Toutefois, que ma volonté ne se fasse pas, mais la tienne.
ஹே பித ர்யதி³ ப⁴வாந் ஸம்மந்யதே தர்ஹி கம்’ஸமேநம்’ மமாந்திகாத்³ தூ³ரய கிந்து மதி³ச்சா²நுரூபம்’ ந த்வதி³ச்சா²நுரூபம்’ ப⁴வது|
43 Alors un ange lui apparut du ciel, pour le fortifier.
ததா³ தஸ்மை ஸ²க்திம்’ தா³தும்’ ஸ்வர்கீ³யதூ³தோ த³ர்ஸ²நம்’ த³தௌ³|
44 Étant en agonie, il priait plus instamment, et sa sueur devint comme des grumeaux de sang, qui tombaient à terre.
பஸ்²சாத் ஸோத்யந்தம்’ யாதநயா வ்யாகுலோ பூ⁴த்வா புநர்த்³ரு’ட⁴ம்’ ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே, தஸ்மாத்³ ப்³ரு’ஹச்சோ²ணிதபி³ந்த³வ இவ தஸ்ய ஸ்வேத³பி³ந்த³வ: ப்ரு’தி²வ்யாம்’ பதிதுமாரேபி⁴ரே|
45 Après avoir prié, il se leva, et vint vers les disciples, qu’il trouva endormis de tristesse,
அத² ப்ரார்த²நாத உத்தா²ய ஸி²ஷ்யாணாம்’ ஸமீபமேத்ய தாந் மநோது³: கி²நோ நித்³ரிதாந் த்³ரு’ஷ்ட்வாவத³த்
46 et il leur dit: Pourquoi dormez-vous? Levez-vous et priez, afin que vous ne tombiez pas en tentation.
குதோ நித்³ராத²? பரீக்ஷாயாம் அபதநார்த²ம்’ ப்ரர்த²யத்⁴வம்’|
47 Comme il parlait encore, voici, une foule arriva; et celui qui s’appelait Judas, l’un des douze, marchait devant elle. Il s’approcha de Jésus, pour le baiser.
ஏதத்கதா²யா: கத²நகாலே த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாணாம்’ மத்⁴யே க³ணிதோ யிஹூதா³நாமா ஜநதாஸஹிதஸ்தேஷாம் அக்³ரே சலித்வா யீஸோ²ஸ்²சும்ப³நார்த²ம்’ தத³ந்திகம் ஆயயௌ|
48 Et Jésus lui dit: Judas, c’est par un baiser que tu livres le Fils de l’homme!
ததா³ யீஸு²ருவாச, ஹே யிஹூதா³ கிம்’ சும்ப³நேந மநுஷ்யபுத்ரம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயஸி?
49 Ceux qui étaient avec Jésus, voyant ce qui allait arriver, dirent: Seigneur, frapperons-nous de l’épée?
ததா³ யத்³யத்³ க⁴டிஷ்யதே தத³நுமாய ஸங்கி³பி⁴ருக்தம்’, ஹே ப்ரபோ⁴ வயம்’ கி க²ங்கே³ந கா⁴தயிஷ்யாம: ?
50 Et l’un d’eux frappa le serviteur du souverain sacrificateur, et lui emporta l’oreille droite.
தத ஏக: கரவாலேநாஹத்ய ப்ரதா⁴நயாஜகஸ்ய தா³ஸஸ்ய த³க்ஷிணம்’ கர்ணம்’ சிச்சே²த³|
51 Mais Jésus, prenant la parole, dit: Laissez, arrêtez! Et, ayant touché l’oreille de cet homme, il le guérit.
அதூ⁴நா நிவர்த்தஸ்வ இத்யுக்த்வா யீஸு²ஸ்தஸ்ய ஸ்²ருதிம்’ ஸ்ப்ரு’ஷ்ட்வா ஸ்வஸ்யம்’ சகார|
52 Jésus dit ensuite aux principaux sacrificateurs, aux chefs des gardes du temple, et aux anciens, qui étaient venus contre lui: Vous êtes venus, comme après un brigand, avec des épées et des bâtons.
பஸ்²சாத்³ யீஸு²: ஸமீபஸ்தா²ந் ப்ரதா⁴நயாஜகாந் மந்தி³ரஸ்ய ஸேநாபதீந் ப்ராசீநாம்’ஸ்²ச ஜகா³த³, யூயம்’ க்ரு’பாணாந் யஷ்டீம்’ஸ்²ச க்³ரு’ஹீத்வா மாம்’ கிம்’ சோரம்’ த⁴ர்த்துமாயாதா: ?
53 J’étais tous les jours avec vous dans le temple, et vous n’avez pas mis la main sur moi. Mais c’est ici votre heure, et la puissance des ténèbres.
யதா³ஹம்’ யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ ப்ரதிதி³நம்’ மந்தி³ரே(அ)திஷ்ட²ம்’ ததா³ மாம்’ த⁴ர்த்தம்’ ந ப்ரவ்ரு’த்தா: , கிந்த்விதா³நீம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமயோந்த⁴காரஸ்ய சாதி⁴பத்யமஸ்தி|
54 Après avoir saisi Jésus, ils l’emmenèrent, et le conduisirent dans la maison du souverain sacrificateur. Pierre suivait de loin.
அத² தே தம்’ த்⁴ரு’த்வா மஹாயாஜகஸ்ய நிவேஸ²நம்’ நிந்யு: | தத: பிதரோ தூ³ரே தூ³ரே பஸ்²சாதி³த்வா
55 Ils allumèrent du feu au milieu de la cour, et ils s’assirent. Pierre s’assit parmi eux.
ப்³ரு’ஹத்கோஷ்ட²ஸ்ய மத்⁴யே யத்ராக்³நிம்’ ஜ்வாலயித்வா லோகா: ஸமேத்யோபவிஷ்டாஸ்தத்ர தை: ஸார்த்³த⁴ம் உபவிவேஸ²|
56 Une servante, qui le vit assis devant le feu, fixa sur lui les regards, et dit: Cet homme était aussi avec lui.
அத² வஹ்நிஸந்நிதௌ⁴ ஸமுபவேஸ²காலே காசித்³தா³ஸீ மநோ நிவிஸ்²ய தம்’ நிரீக்ஷ்யாவத³த் புமாநயம்’ தஸ்ய ஸங்கே³(அ)ஸ்தா²த்|
57 Mais il le nia disant: Femme, je ne le connais pas.
கிந்து ஸ தத்³ அபஹ்நுத்யாவாதீ³த் ஹே நாரி தமஹம்’ ந பரிசிநோமி|
58 Peu après, un autre, l’ayant vu, dit: Tu es aussi de ces gens-là. Et Pierre dit: Homme, je n’en suis pas.
க்ஷணாந்தரே(அ)ந்யஜநஸ்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாப்³ரவீத் த்வமபி தேஷாம்’ நிகரஸ்யைகஜநோஸி| பிதர: ப்ரத்யுவாச ஹே நர நாஹமஸ்மி|
59 Environ une heure plus tard, un autre insistait, disant: Certainement cet homme était aussi avec lui, car il est Galiléen.
தத: ஸார்த்³த⁴த³ண்ட³த்³வயாத் பரம்’ புநரந்யோ ஜநோ நிஸ்²சித்ய ப³பா⁴ஷே, ஏஷ தஸ்ய ஸங்கீ³தி ஸத்யம்’ யதோயம்’ கா³லீலீயோ லோக: |
60 Pierre répondit: Homme, je ne sais ce que tu dis. Au même instant, comme il parlait encore, le coq chanta.
ததா³ பிதர உவாச ஹே நர த்வம்’ யத்³ வத³மி தத³ஹம்’ போ³த்³து⁴ம்’ ந ஸ²க்நோமி, இதி வாக்யே கதி²தமாத்ரே குக்குடோ ருராவ|
61 Le Seigneur, s’étant retourné, regarda Pierre. Et Pierre se souvint de la parole que le Seigneur lui avait dite: Avant que le coq chante aujourd’hui, tu me renieras trois fois.
ததா³ ப்ரபு⁴ணா வ்யாது⁴ட்ய பிதரே நிரீக்ஷிதே க்ரு’கவாகுரவாத் பூர்வ்வம்’ மாம்’ த்ரிரபஹ்நோஷ்யஸே இதி பூர்வ்வோக்தம்’ தஸ்ய வாக்யம்’ பிதர: ஸ்ம்ரு’த்வா
62 Et étant sorti, il pleura amèrement.
ப³ஹிர்க³த்வா மஹாகே²தே³ந சக்ரந்த³|
63 Les hommes qui tenaient Jésus se moquaient de lui, et le frappaient.
ததா³ யை ர்யீஸு²ர்த்⁴ரு’தஸ்தே தமுபஹஸ்ய ப்ரஹர்த்துமாரேபி⁴ரே|
64 Ils lui voilèrent le visage, et ils l’interrogeaient, en disant: Devine qui t’a frappé.
வஸ்த்ரேண தஸ்ய த்³ரு’ஸௌ² ப³த்³த்⁴வா கபோலே சபேடாகா⁴தம்’ க்ரு’த்வா பப்ரச்சு²: , கஸ்தே கபோலே சபேடாகா⁴தம்’ க்ரு’தவாந? க³ணயித்வா தத்³ வத³|
65 Et ils proféraient contre lui beaucoup d’autres injures.
தத³ந்யத் தத்³விருத்³த⁴ம்’ ப³ஹுநிந்தா³வாக்யம்’ வக்துமாரேபி⁴ரே|
66 Quand le jour fut venu, le collège des anciens du peuple, les principaux sacrificateurs et les scribes, s’assemblèrent, et firent amener Jésus dans leur sanhédrin.
அத² ப்ரபா⁴தே ஸதி லோகப்ராஞ்ச: ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச ஸபா⁴ம்’ க்ரு’த்வா மத்⁴யேஸப⁴ம்’ யீஸு²மாநீய பப்ரச்சு²: , த்வம் அபி⁴ஷிகதோஸி ந வாஸ்மாந் வத³|
67 Ils dirent: Si tu es le Christ, dis-le nous. Jésus leur répondit: Si je vous le dis, vous ne le croirez pas;
ஸ ப்ரத்யுவாச, மயா தஸ்மிந்நுக்தே(அ)பி யூயம்’ ந விஸ்²வஸிஷ்யத²|
68 et, si je vous interroge, vous ne répondrez pas.
கஸ்மிம்’ஸ்²சித்³வாக்யே யுஷ்மாந் ப்ரு’ஷ்டே(அ)பி மாம்’ ந தது³த்தரம்’ வக்ஷ்யத² ந மாம்’ த்யக்ஷ்யத² ச|
69 Désormais le Fils de l’homme sera assis à la droite de la puissance de Dieu.
கிந்த்வித: பரம்’ மநுஜஸுத: ஸர்வ்வஸ²க்திமத ஈஸ்²வரஸ்ய த³க்ஷிணே பார்ஸ்²வே ஸமுபவேக்ஷ்யதி|
70 Tous dirent: Tu es donc le Fils de Dieu? Et il leur répondit: Vous le dites, je le suis.
ததஸ்தே பப்ரச்சு²: , ர்திஹ த்வமீஸ்²வரஸ்ய புத்ர: ? ஸ கத²யாமாஸ, யூயம்’ யதா²ர்த²ம்’ வத³த² ஸ ஏவாஹம்’|
71 Alors ils dirent: Qu’avons-nous encore besoin de témoignage? Nous l’avons entendu nous-mêmes de sa bouche.
ததா³ தே ஸர்வ்வே கத²யாமாஸு: , ர்திஹ ஸாக்ஷ்யே(அ)ந்ஸஸ்மிந் அஸ்மாகம்’ கிம்’ ப்ரயோஜநம்’? அஸ்ய ஸ்வமுகா²தே³வ ஸாக்ஷ்யம்’ ப்ராப்தம்|
