Luc 20
1 Un de ces jours-là, comme Jésus enseignait le peuple dans le temple et qu’il annonçait la bonne nouvelle, les principaux sacrificateurs et les scribes, avec les anciens, survinrent,
អថៃកទា យីឝុ រ្មនិទរេ សុសំវាទំ ប្រចារយន៑ លោកានុបទិឝតិ, ឯតហ៌ិ ប្រធានយាជកា អធ្យាបកាះ ប្រាញ្ចឝ្ច តន្និកដមាគត្យ បប្រច្ឆុះ
2 et lui dirent: Dis-nous, par quelle autorité fais-tu ces choses, ou qui est celui qui t’a donné cette autorité?
កយាជ្ញយា ត្វំ កម៌្មាណ្យេតានិ ករោឞិ? កោ វា ត្វាមាជ្ញាបយត៑? តទស្មាន៑ វទ។
3 Il leur répondit: Je vous adresserai aussi une question.
ស ប្រត្យុវាច, តហ៌ិ យុឞ្មានបិ កថាមេកាំ ប្ឫច្ឆាមិ តស្យោត្តរំ វទត។
4 Dites-moi, le baptême de Jean venait-il du ciel, ou des hommes?
យោហនោ មជ្ជនម៑ ឦឝ្វរស្យ មានុឞាណាំ វាជ្ញាតោ ជាតំ?
5 Mais ils raisonnèrent ainsi entre eux: Si nous répondons: Du ciel, il dira: Pourquoi n’avez-vous pas cru en lui?
តតស្តេ មិថោ វិវិច្យ ជគទុះ, យទីឝ្វរស្យ វទាមស្តហ៌ិ តំ កុតោ ន ប្រត្យៃត ស ឥតិ វក្ឞ្យតិ។
6 Et si nous répondons: Des hommes, tout le peuple nous lapidera, car il est persuadé que Jean était un prophète.
យទិ មនុឞ្យស្យេតិ វទាមស្តហ៌ិ សវ៌្វេ លោកា អស្មាន៑ បាឞាណៃ រ្ហនិឞ្យន្តិ យតោ យោហន៑ ភវិឞ្យទ្វាទីតិ សវ៌្វេ ទ្ឫឍំ ជានន្តិ។
7 Alors ils répondirent qu’ils ne savaient d’où il venait.
អតឯវ តេ ប្រត្យូចុះ កស្យាជ្ញយា ជាតម៑ ឥតិ វក្តុំ ន ឝក្នុមះ។
8 Et Jésus leur dit: Moi non plus, je ne vous dirai pas par quelle autorité je fais ces choses.
តទា យីឝុរវទត៑ តហ៌ិ កយាជ្ញយា កម៌្មាណ្យេតាតិ ករោមីតិ ច យុឞ្មាន៑ ន វក្ឞ្យាមិ។
9 Il se mit ensuite à dire au peuple cette parabole: Un homme planta une vigne, l’afferma à des vignerons, et quitta pour longtemps le pays.
អថ លោកានាំ សាក្ឞាត៑ ស ឥមាំ ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាំ វក្តុមារេភេ, កឝ្ចិទ៑ ទ្រាក្ឞាក្ឞេត្រំ ក្ឫត្វា តត៑ ក្ឞេត្រំ ក្ឫឞីវលានាំ ហស្តេឞុ សមប៌្យ ពហុកាលាត៌្ហំ ទូរទេឝំ ជគាម។
10 Au temps de la récolte, il envoya un serviteur vers les vignerons, pour qu’ils lui donnent une part du produit de la vigne. Les vignerons le battirent, et le renvoyèrent à vide.
អថ ផលកាលេ ផលានិ គ្រហីតុ ក្ឫឞីវលានាំ សមីបេ ទាសំ ប្រាហិណោត៑ កិន្តុ ក្ឫឞីវលាស្តំ ប្រហ្ឫត្យ រិក្តហស្តំ វិសសជ៌ុះ។
11 Il envoya encore un autre serviteur; ils le battirent, l’outragèrent, et le renvoyèrent à vide.
តតះ សោធិបតិះ បុនរន្យំ ទាសំ ប្រេឞយាមាស, តេ តមបិ ប្រហ្ឫត្យ កុវ្យវហ្ឫត្យ រិក្តហស្តំ វិសស្ឫជុះ។
12 Il en envoya encore un troisième; ils le blessèrent, et le chassèrent.
តតះ ស ត្ឫតីយវារម៑ អន្យំ ប្រាហិណោត៑ តេ តមបិ ក្ឞតាង្គំ ក្ឫត្វា ពហិ រ្និចិក្ឞិបុះ។
13 Le maître de la vigne dit: Que ferai-je? J’enverrai mon fils bien-aimé; peut-être auront-ils pour lui du respect.
តទា ក្ឞេត្របតិ រ្វិចារយាមាស, មមេទានីំ កិំ កត៌្តវ្យំ? មម ប្រិយេ បុត្រេ ប្រហិតេ តេ តមវឝ្យំ ទ្ឫឞ្ដ្វា សមាទរិឞ្យន្តេ។
14 Mais, quand les vignerons le virent, ils raisonnèrent entre eux, et dirent: Voici l’héritier; tuons-le, afin que l’héritage soit à nous.
កិន្តុ ក្ឫឞីវលាស្តំ និរីក្ឞ្យ បរស្បរំ វិវិច្យ ប្រោចុះ, អយមុត្តរាធិការី អាគច្ឆតៃនំ ហន្មស្តតោធិការោស្មាកំ ភវិឞ្យតិ។
15 Et ils le jetèrent hors de la vigne, et le tuèrent. Maintenant, que leur fera le maître de la vigne?
តតស្តេ តំ ក្ឞេត្រាទ៑ ពហិ រ្និបាត្យ ជឃ្នុស្តស្មាត៑ ស ក្ឞេត្របតិស្តាន៑ ប្រតិ កិំ ករិឞ្យតិ?
16 Il viendra, fera périr ces vignerons, et il donnera la vigne à d’autres. Lorsqu’ils eurent entendu cela, ils dirent: A Dieu ne plaise!
ស អាគត្យ តាន៑ ក្ឫឞីវលាន៑ ហត្វា បរេឞាំ ហស្តេឞុ តត្ក្ឞេត្រំ សមប៌យិឞ្យតិ; ឥតិ កថាំ ឝ្រុត្វា តេ ៜវទន៑ ឯតាទ្ឫឝី ឃដនា ន ភវតុ។
17 Mais, jetant les regards sur eux, Jésus dit: Que signifie donc ce qui estécrit: La pierre qu’ont rejetée ceux qui bâtissaient Est devenue la principale de l’angle?
កិន្តុ យីឝុស្តានវលោក្យ ជគាទ, តហ៌ិ, ស្ថបតយះ ករិឞ្យន្តិ គ្រាវាណំ យន្តុ តុច្ឆកំ។ ប្រធានប្រស្តរះ កោណេ ស ឯវ ហិ ភវិឞ្យតិ។ ឯតស្យ ឝាស្ត្រីយវចនស្យ កិំ តាត្បយ៌្យំ?
18 Quiconque tombera sur cette pierre s’y brisera, etcelui sur qui elle tombera sera écrasé.
អបរំ តត្បាឞាណោបរិ យះ បតិឞ្យតិ ស ភំក្ឞ្យតេ កិន្តុ យស្យោបរិ ស បាឞាណះ បតិឞ្យតិ ស តេន ធូលិវច៑ ចូណ៌ីភវិឞ្យតិ។
19 Les principaux sacrificateurs et les scribes cherchèrent à mettre la main sur lui à l’heure même, mais ils craignirent le peuple. Ils avaient compris que c’était pour eux que Jésus avait dit cette parabole.
សោស្មាកំ វិរុទ្ធំ ទ្ឫឞ្ដាន្តមិមំ កថិតវាន៑ ឥតិ ជ្ញាត្វា ប្រធានយាជកា អធ្យាបកាឝ្ច តទៃវ តំ ធត៌ុំ វវាញ្ឆុះ កិន្តុ លោកេភ្យោ ពិភ្យុះ។
20 Ils se mirent à observer Jésus; et ils envoyèrent des gens qui feignaient d’être justes, pour lui tendre des pièges et saisir de lui quelque parole, afin de le livrer au magistrat et à l’autorité du gouverneur.
អតឯវ តំ ប្រតិ សតក៌ាះ សន្តះ កថំ តទ្វាក្យទោឞំ ធ្ឫត្វា តំ ទេឝាធិបស្យ សាធុវេឝធារិណឝ្ចរាន៑ តស្យ សមីបេ ប្រេឞយាមាសុះ។
21 Ces gens lui posèrent cette question: Maître, nous savons que tu parles et enseignes droitement, et que tu ne regardes pas à l’apparence, mais que tu enseignes la voie de Dieu selon la vérité.
តទា តេ តំ បប្រច្ឆុះ, ហេ ឧបទេឝក ភវាន៑ យថាត៌្ហំ កថយន៑ ឧបទិឝតិ, កមប្យនបេក្ឞ្យ សត្យត្វេនៃឝ្វរំ មាគ៌មុបទិឝតិ, វយមេតជ្ជានីមះ។
22 Nous est-il permis, ou non, de payer le tribut à César?
កៃសររាជាយ ករោស្មាភិ រ្ទេយោ ន វា?
23 Jésus, apercevant leur ruse, leur répondit: Montrez-moi un denier.
ស តេឞាំ វញ្ចនំ ជ្ញាត្វាវទត៑ កុតោ មាំ បរីក្ឞធ្វេ? មាំ មុទ្រាមេកំ ទឝ៌យត។
24 De qui porte-t-il l’effigie et l’inscription? De César, répondirent-ils.
ឥហ លិខិតា មូត៌ិរិយំ នាម ច កស្យ? តេៜវទន៑ កៃសរស្យ។
25 Alors il leur dit: Rendez donc à César ce qui est à César, et à Dieu ce qui est à Dieu.
តទា ស ឧវាច, តហ៌ិ កៃសរស្យ ទ្រវ្យំ កៃសរាយ ទត្ត; ឦឝ្វរស្យ តុ ទ្រវ្យមីឝ្វរាយ ទត្ត។
26 Ils ne purent rien reprendre dans ses paroles devant le peuple; mais, étonnés de sa réponse, ils gardèrent le silence.
តស្មាល្លោកានាំ សាក្ឞាត៑ តត្កថាយាះ កមបិ ទោឞំ ធត៌ុមប្រាប្យ តេ តស្យោត្តរាទ៑ អាឝ្ចយ៌្យំ មន្យមានា មៅនិនស្តស្ថុះ។
27 Quelques-uns des sadducéens, qui disent qu’il n’y a point de résurrection, s’approchèrent, et posèrent à Jésus cette question:
អបរញ្ច ឝ្មឝានាទុត្ថានានង្គីការិណាំ សិទូកិនាំ កិយន្តោ ជនា អាគត្យ តំ បប្រច្ឆុះ,
28 Maître, voici ce que Moïse nous a prescrit: Si le frère de quelqu’un meurt, ayant une femme sans avoir d’enfants, son frère épousera la femme, et suscitera une postérité à son frère.
ហេ ឧបទេឝក ឝាស្ត្រេ មូសា អស្មាន៑ ប្រតីតិ លិលេខ យស្យ ភ្រាតា ភាយ៌្យាយាំ សត្យាំ និះសន្តានោ ម្រិយតេ ស តជ្ជាយាំ វិវហ្យ តទ្វំឝម៑ ឧត្បាទយិឞ្យតិ។
29 Or, il y avait sept frères. Le premier se maria, et mourut sans enfants.
តថាច កេចិត៑ សប្ត ភ្រាតរ អាសន៑ តេឞាំ ជ្យេឞ្ឋោ ភ្រាតា វិវហ្យ និរបត្យះ ប្រាណាន៑ ជហៅ។
30 Le second et le troisième épousèrent la veuve;
អថ ទ្វិតីយស្តស្យ ជាយាំ វិវហ្យ និរបត្យះ សន៑ មមារ។ ត្ឫតីយឝ្ច តាមេវ វ្យុវាហ;
31 il en fut de même des sept, qui moururent sans laisser d’enfants.
ឥត្ថំ សប្ត ភ្រាតរស្តាមេវ វិវហ្យ និរបត្យាះ សន្តោ មម្រុះ។
32 Enfin, la femme mourut aussi.
ឝេឞេ សា ស្ត្រី ច មមារ។
33 A la résurrection, duquel d’entre eux sera-t-elle donc la femme? Car les sept l’ont eue pour femme.
អតឯវ ឝ្មឝានាទុត្ថានកាលេ តេឞាំ សប្តជនានាំ កស្យ សា ភាយ៌្យា ភវិឞ្យតិ? យតះ សា តេឞាំ សប្តានាមេវ ភាយ៌្យាសីត៑។
តទា យីឝុះ ប្រត្យុវាច, ឯតស្យ ជគតោ លោកា វិវហន្តិ វាគ្ទត្តាឝ្ច ភវន្តិ (aiōn g165)
35 mais ceux qui seront trouvés dignes d’avoir part au siècle à venir et à la résurrection des morts ne prendront ni femmes ni maris. (aiōn g165)
កិន្តុ យេ តជ្ជគត្ប្រាប្តិយោគ្យត្វេន គណិតាំ ភវិឞ្យន្តិ ឝ្មឝានាច្ចោត្ថាស្យន្តិ តេ ន វិវហន្តិ វាគ្ទត្តាឝ្ច ន ភវន្តិ, (aiōn g165)
36 Car ils ne pourront plus mourir, parce qu’ils serontsemblables aux anges, et qu’ils seront fils de Dieu, étant fils de la résurrection.
តេ បុន រ្ន ម្រិយន្តេ កិន្តុ ឝ្មឝានាទុត្ថាបិតាះ សន្ត ឦឝ្វរស្យ សន្តានាះ ស្វគ៌ីយទូតានាំ សទ្ឫឝាឝ្ច ភវន្តិ។
37 Que les morts ressuscitent, c’est ce que Moïse a fait connaître quand, à propos du buisson, il appellele Seigneur le Dieu d’Abraham, le Dieu d’Isaac, et le Dieu de Jacob.
អធិកន្តុ មូសាះ ស្តម្ពោបាខ្យានេ បរមេឝ្វរ ឦព្រាហីម ឦឝ្វរ ឥស្ហាក ឦឝ្វរោ យាកូពឝ្ចេឝ្វរ ឥត្យុក្ត្វា ម្ឫតានាំ ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថានស្យ ប្រមាណំ លិលេខ។
38 Or, Dieu n’est pas Dieu des morts, mais des vivants; car pour lui tous sont vivants.
អតឯវ យ ឦឝ្វរះ ស ម្ឫតានាំ ប្រភុ រ្ន កិន្តុ ជីវតាមេវ ប្រភុះ, តន្និកដេ សវ៌្វេ ជីវន្តះ សន្តិ។
39 Quelques-uns des scribes, prenant la parole, dirent: Maître, tu as bien parlé.
ឥតិ ឝ្រុត្វា កិយន្តោធ្យាបកា ឩចុះ, ហេ ឧបទេឝក ភវាន៑ ភទ្រំ ប្រត្យុក្តវាន៑។
40 Et ils n’osaient plus lui faire aucune question.
ឥតះ បរំ តំ កិមបិ ប្រឞ្ដំ តេឞាំ ប្រគល្ភតា នាភូត៑។
41 Jésus leur dit: Comment dit-on que le Christ est fils de David?
បឝ្ចាត៑ ស តាន៑ ឧវាច, យះ ខ្រីឞ្ដះ ស ទាយូទះ សន្តាន ឯតាំ កថាំ លោកាះ កថំ កថយន្តិ?
42 David lui-même dit dans le livre des Psaumes: Le Seigneur a dit à mon Seigneur: Assieds-toi à ma droite,
យតះ មម ប្រភុមិទំ វាក្យមវទត៑ បរមេឝ្វរះ។ តវ ឝត្រូនហំ យាវត៑ បាទបីឋំ ករោមិ ន។ តាវត៑ កាលំ មទីយេ ត្វំ ទក្ឞបាឝ៌្វ ឧបាវិឝ។
43 Jusqu’à ce que je fasse de tes ennemis ton marchepied.
ឥតិ កថាំ ទាយូទ៑ ស្វយំ គីតគ្រន្ថេៜវទត៑។
44 David donc l’appelle Seigneur; comment est-il son fils?
អតឯវ យទិ ទាយូទ៑ តំ ប្រភុំ វទតិ, តហ៌ិ ស កថំ តស្យ សន្តានោ ភវតិ?
45 Tandis que tout le peuple l’écoutait, il dit à ses disciples:
បឝ្ចាទ៑ យីឝុះ សវ៌្វជនានាំ កណ៌គោចរេ ឝិឞ្យានុវាច,
46 Gardez-vous des scribes, qui aiment à se promener en robes longues, et à être salués dans les places publiques; qui recherchent les premiers sièges dans les synagogues, et les premières places dans les festins;
យេៜធ្យាបកា ទីគ៌្ហបរិច្ឆទំ បរិធាយ ភ្រមន្តិ, ហដ្ដាបណយោ រ្នមស្ការេ ភជនគេហស្យ ប្រោច្ចាសនេ ភោជនគ្ឫហស្យ ប្រធានស្ថានេ ច ប្រីយន្តេ
47 qui dévorent les maisons des veuves, et qui font pour l’apparence de longues prières. Ils seront jugés plus sévèrement.
វិធវានាំ សវ៌្វស្វំ គ្រសិត្វា ឆលេន ទីគ៌្ហកាលំ ប្រាត៌្ហយន្តេ ច តេឞុ សាវធានា ភវត, តេឞាមុគ្រទណ្ឌោ ភវិឞ្យតិ។
