< Lamentations 3 >
1 Je suis l’homme qui a vu la misère Sous la verge de sa fureur.
Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
2 Il m’a conduit, mené dans les ténèbres, Et non dans la lumière.
Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
3 Contre moi il tourne et retourne sa main Tout le jour.
Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
4 Il a fait dépérir ma chair et ma peau, Il a brisé mes os.
Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
5 Il a bâti autour de moi, Il m’a environné de poison et de douleur.
Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
6 Il me fait habiter dans les ténèbres, Comme ceux qui sont morts dès longtemps.
Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
7 Il m’a entouré d’un mur, pour que je ne sorte pas; Il m’a donné de pesantes chaînes.
Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
8 J’ai beau crier et implorer du secours, Il ne laisse pas accès à ma prière.
Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
9 Il a fermé mon chemin avec des pierres de taille, Il a détruit mes sentiers.
Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
10 Il a été pour moi un ours en embuscade, Un lion dans un lieu caché.
Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
11 Il a détourné mes voies, il m’a déchiré, Il m’a jeté dans la désolation.
Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
12 Il a tendu son arc, et il m’a placé Comme un but pour sa flèche.
Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
13 Il a fait entrer dans mes reins Les traits de son carquois.
Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
14 Je suis pour tout mon peuple un objet de raillerie, Chaque jour l’objet de leurs chansons.
Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
15 Il m’a rassasié d’amertume, Il m’a enivré d’absinthe.
Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
16 Il a brisé mes dents avec des cailloux, Il m’a couvert de cendre.
Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
17 Tu m’as enlevé la paix; Je ne connais plus le bonheur.
At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
18 Et j’ai dit: Ma force est perdue, Je n’ai plus d’espérance en l’Éternel!
At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
19 Quand je pense à ma détresse et à ma misère, A l’absinthe et au poison;
Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
20 Quand mon âme s’en souvient, Elle est abattue au-dedans de moi.
Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
21 Voici ce que je veux repasser en mon cœur, Ce qui me donnera de l’espérance.
Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
22 Les bontés de l’Éternel ne sont pas épuisées, Ses compassions ne sont pas à leur terme;
Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
23 Elles se renouvellent chaque matin. Oh! Que ta fidélité est grande!
Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
24 L’Éternel est mon partage, dit mon âme; C’est pourquoi je veux espérer en lui.
Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
25 L’Éternel a de la bonté pour qui espère en lui, Pour l’âme qui le cherche.
Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
26 Il est bon d’attendre en silence Le secours de l’Éternel.
Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
27 Il est bon pour l’homme De porter le joug dans sa jeunesse.
Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
28 Il se tiendra solitaire et silencieux, Parce que l’Éternel le lui impose;
Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
29 Il mettra sa bouche dans la poussière, Sans perdre toute espérance;
Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
30 Il présentera la joue à celui qui le frappe, Il se rassasiera d’opprobres.
Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
31 Car le Seigneur Ne rejette pas à toujours.
Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
32 Mais, lorsqu’il afflige, Il a compassion selon sa grande miséricorde;
Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
33 Car ce n’est pas volontiers qu’il humilie Et qu’il afflige les enfants des hommes.
Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
34 Quand on foule aux pieds Tous les captifs du pays,
Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
35 Quand on viole la justice humaine A la face du Très-Haut,
Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
36 Quand on fait tort à autrui dans sa cause, Le Seigneur ne le voit-il pas?
Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
37 Qui dira qu’une chose arrive, Sans que le Seigneur l’ait ordonnée?
Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
38 N’est-ce pas de la volonté du Très-Haut que viennent Les maux et les biens?
Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
39 Pourquoi l’homme vivant se plaindrait-il? Que chacun se plaigne de ses propres péchés.
Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
40 Recherchons nos voies et sondons, Et retournons à l’Éternel;
Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
41 Élevons nos cœurs et nos mains Vers Dieu qui est au ciel:
Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
42 Nous avons péché, nous avons été rebelles! Tu n’as point pardonné!
Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
43 Tu t’es caché dans ta colère, et tu nous as poursuivis; Tu as tué sans miséricorde;
Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
44 Tu t’es enveloppé d’un nuage, Pour fermer accès à la prière.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
45 Tu nous as rendus un objet de mépris et de dédain Au milieu des peuples.
Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
46 Ils ouvrent la bouche contre nous, Tous ceux qui sont nos ennemis.
Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
47 Notre partage a été la terreur et la fosse, Le ravage et la ruine.
Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
48 Des torrents d’eau coulent de mes yeux, A cause de la ruine de la fille de mon peuple.
Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
49 Mon œil fond en larmes, sans repos, Sans relâche,
Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
50 Jusqu’à ce que l’Éternel regarde et voie Du haut des cieux;
Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
51 Mon œil me fait souffrir, A cause de toutes les filles de ma ville.
Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
52 Ils m’ont donné la chasse comme à un oiseau, Ceux qui sont à tort mes ennemis.
Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
53 Ils ont voulu anéantir ma vie dans une fosse, Et ils ont jeté des pierres sur moi.
Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
54 Les eaux ont inondé ma tête; Je disais: Je suis perdu!
Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
55 J’ai invoqué ton nom, ô Éternel, Du fond de la fosse.
Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
56 Tu as entendu ma voix: Ne ferme pas l’oreille à mes soupirs, à mes cris!
Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
57 Au jour où je t’ai invoqué, tu t’es approché, Tu as dit: Ne crains pas!
Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
58 Seigneur, tu as défendu la cause de mon âme, Tu as racheté ma vie.
Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
59 Éternel, tu as vu ce qu’on m’a fait souffrir: Rends-moi justice!
Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
60 Tu as vu toutes leurs vengeances, Tous leurs complots contre moi.
Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
61 Éternel, tu as entendu leurs outrages, Tous leurs complots contre moi,
Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
62 Les discours de mes adversaires, et les projets Qu’ils formaient chaque jour contre moi.
Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
63 Regarde quand ils sont assis et quand ils se lèvent: Je suis l’objet de leurs chansons.
Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
64 Tu leur donneras un salaire, ô Éternel, Selon l’œuvre de leurs mains;
Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
65 Tu les livreras à l’endurcissement de leur cœur, A ta malédiction contre eux;
Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
66 Tu les poursuivras dans ta colère, et tu les extermineras De dessous les cieux, ô Éternel!
Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.