Lamentations 3
1 Je suis l’homme qui a vu la misère Sous la verge de sa fureur.
Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
2 Il m’a conduit, mené dans les ténèbres, Et non dans la lumière.
Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
3 Contre moi il tourne et retourne sa main Tout le jour.
Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
4 Il a fait dépérir ma chair et ma peau, Il a brisé mes os.
Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
5 Il a bâti autour de moi, Il m’a environné de poison et de douleur.
Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
6 Il me fait habiter dans les ténèbres, Comme ceux qui sont morts dès longtemps.
Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
7 Il m’a entouré d’un mur, pour que je ne sorte pas; Il m’a donné de pesantes chaînes.
Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
8 J’ai beau crier et implorer du secours, Il ne laisse pas accès à ma prière.
Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
9 Il a fermé mon chemin avec des pierres de taille, Il a détruit mes sentiers.
Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
10 Il a été pour moi un ours en embuscade, Un lion dans un lieu caché.
Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
11 Il a détourné mes voies, il m’a déchiré, Il m’a jeté dans la désolation.
Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
12 Il a tendu son arc, et il m’a placé Comme un but pour sa flèche.
Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
13 Il a fait entrer dans mes reins Les traits de son carquois.
Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
14 Je suis pour tout mon peuple un objet de raillerie, Chaque jour l’objet de leurs chansons.
Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
15 Il m’a rassasié d’amertume, Il m’a enivré d’absinthe.
Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
16 Il a brisé mes dents avec des cailloux, Il m’a couvert de cendre.
Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
17 Tu m’as enlevé la paix; Je ne connais plus le bonheur.
Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
18 Et j’ai dit: Ma force est perdue, Je n’ai plus d’espérance en l’Éternel!
Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
19 Quand je pense à ma détresse et à ma misère, A l’absinthe et au poison;
Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
20 Quand mon âme s’en souvient, Elle est abattue au-dedans de moi.
Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
21 Voici ce que je veux repasser en mon cœur, Ce qui me donnera de l’espérance.
Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
22 Les bontés de l’Éternel ne sont pas épuisées, Ses compassions ne sont pas à leur terme;
Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
23 Elles se renouvellent chaque matin. Oh! Que ta fidélité est grande!
Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
24 L’Éternel est mon partage, dit mon âme; C’est pourquoi je veux espérer en lui.
Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
25 L’Éternel a de la bonté pour qui espère en lui, Pour l’âme qui le cherche.
Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
26 Il est bon d’attendre en silence Le secours de l’Éternel.
Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
27 Il est bon pour l’homme De porter le joug dans sa jeunesse.
Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
28 Il se tiendra solitaire et silencieux, Parce que l’Éternel le lui impose;
Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
29 Il mettra sa bouche dans la poussière, Sans perdre toute espérance;
Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
30 Il présentera la joue à celui qui le frappe, Il se rassasiera d’opprobres.
Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
31 Car le Seigneur Ne rejette pas à toujours.
Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
32 Mais, lorsqu’il afflige, Il a compassion selon sa grande miséricorde;
Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
33 Car ce n’est pas volontiers qu’il humilie Et qu’il afflige les enfants des hommes.
Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
34 Quand on foule aux pieds Tous les captifs du pays,
Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
35 Quand on viole la justice humaine A la face du Très-Haut,
Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
36 Quand on fait tort à autrui dans sa cause, Le Seigneur ne le voit-il pas?
Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
37 Qui dira qu’une chose arrive, Sans que le Seigneur l’ait ordonnée?
Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
38 N’est-ce pas de la volonté du Très-Haut que viennent Les maux et les biens?
Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
39 Pourquoi l’homme vivant se plaindrait-il? Que chacun se plaigne de ses propres péchés.
Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
40 Recherchons nos voies et sondons, Et retournons à l’Éternel;
Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
41 Élevons nos cœurs et nos mains Vers Dieu qui est au ciel:
Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
42 Nous avons péché, nous avons été rebelles! Tu n’as point pardonné!
Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
43 Tu t’es caché dans ta colère, et tu nous as poursuivis; Tu as tué sans miséricorde;
Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
44 Tu t’es enveloppé d’un nuage, Pour fermer accès à la prière.
Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
45 Tu nous as rendus un objet de mépris et de dédain Au milieu des peuples.
Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
46 Ils ouvrent la bouche contre nous, Tous ceux qui sont nos ennemis.
Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
47 Notre partage a été la terreur et la fosse, Le ravage et la ruine.
Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
48 Des torrents d’eau coulent de mes yeux, A cause de la ruine de la fille de mon peuple.
Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
49 Mon œil fond en larmes, sans repos, Sans relâche,
Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
50 Jusqu’à ce que l’Éternel regarde et voie Du haut des cieux;
Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
51 Mon œil me fait souffrir, A cause de toutes les filles de ma ville.
Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
52 Ils m’ont donné la chasse comme à un oiseau, Ceux qui sont à tort mes ennemis.
Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
53 Ils ont voulu anéantir ma vie dans une fosse, Et ils ont jeté des pierres sur moi.
Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
54 Les eaux ont inondé ma tête; Je disais: Je suis perdu!
Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
55 J’ai invoqué ton nom, ô Éternel, Du fond de la fosse.
Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
56 Tu as entendu ma voix: Ne ferme pas l’oreille à mes soupirs, à mes cris!
Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
57 Au jour où je t’ai invoqué, tu t’es approché, Tu as dit: Ne crains pas!
Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
58 Seigneur, tu as défendu la cause de mon âme, Tu as racheté ma vie.
Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
59 Éternel, tu as vu ce qu’on m’a fait souffrir: Rends-moi justice!
Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
60 Tu as vu toutes leurs vengeances, Tous leurs complots contre moi.
Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
61 Éternel, tu as entendu leurs outrages, Tous leurs complots contre moi,
Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
62 Les discours de mes adversaires, et les projets Qu’ils formaient chaque jour contre moi.
Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
63 Regarde quand ils sont assis et quand ils se lèvent: Je suis l’objet de leurs chansons.
Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
64 Tu leur donneras un salaire, ô Éternel, Selon l’œuvre de leurs mains;
Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
65 Tu les livreras à l’endurcissement de leur cœur, A ta malédiction contre eux;
Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
66 Tu les poursuivras dans ta colère, et tu les extermineras De dessous les cieux, ô Éternel!
Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.
