Jean 5
1 Après cela, il y eut une fête des Juifs, et Jésus monta à Jérusalem.
తతః పరం యిహూదీయానామ్ ఉత్సవ ఉపస్థితే యీశు ర్యిరూశాలమం గతవాన్|
2 Or, à Jérusalem, près de la porte des brebis, il y a une piscine qui s’appelle en hébreu Béthesda, et qui a cinq portiques.
తస్మిన్నగరే మేషనామ్నో ద్వారస్య సమీపే ఇబ్రీయభాషయా బైథేస్దా నామ్నా పిష్కరిణీ పఞ్చఘట్టయుక్తాసీత్|
3 Sous ces portiques étaient couchés en grand nombre des malades, des aveugles, des boiteux, des paralytiques, qui attendaient le mouvement de l’eau;
తస్యాస్తేషు ఘట్టేషు కిలాలకమ్పనమ్ అపేక్ష్య అన్ధఖఞ్చశుష్కాఙ్గాదయో బహవో రోగిణః పతన్తస్తిష్ఠన్తి స్మ|
4 car un ange descendait de temps en temps dans la piscine, et agitait l’eau; et celui qui y descendait le premier après que l’eau avait été agitée était guéri, quelle que fût sa maladie.
యతో విశేషకాలే తస్య సరసో వారి స్వర్గీయదూత ఏత్యాకమ్పయత్ తత్కీలాలకమ్పనాత్ పరం యః కశ్చిద్ రోగీ ప్రథమం పానీయమవారోహత్ స ఏవ తత్క్షణాద్ రోగముక్తోఽభవత్|
5 Là se trouvait un homme malade depuis trente-huit ans.
తదాష్టాత్రింశద్వర్షాణి యావద్ రోగగ్రస్త ఏకజనస్తస్మిన్ స్థానే స్థితవాన్|
6 Jésus, l’ayant vu couché, et sachant qu’il était malade depuis longtemps, lui dit: Veux-tu être guéri?
యీశుస్తం శయితం దృష్ట్వా బహుకాలికరోగీతి జ్ఞాత్వా వ్యాహృతవాన్ త్వం కిం స్వస్థో బుభూషసి?
7 Le malade lui répondit: Seigneur, je n’ai personne pour me jeter dans la piscine quand l’eau est agitée, et, pendant que j’y vais, un autre descend avant moi.
తతో రోగీ కథితవాన్ హే మహేచ్ఛ యదా కీలాలం కమ్పతే తదా మాం పుష్కరిణీమ్ అవరోహయితుం మమ కోపి నాస్తి, తస్మాన్ మమ గమనకాలే కశ్చిదన్యోఽగ్రో గత్వా అవరోహతి|
8 Lève-toi, lui dit Jésus, prends ton lit, et marche.
తదా యీశురకథయద్ ఉత్తిష్ఠ, తవ శయ్యాముత్తోల్య గృహీత్వా యాహి|
9 Aussitôt cet homme fut guéri; il prit son lit, et marcha.
స తత్క్షణాత్ స్వస్థో భూత్వా శయ్యాముత్తోల్యాదాయ గతవాన్ కిన్తు తద్దినం విశ్రామవారః|
10 C’était un jour de sabbat. Les Juifs dirent donc à celui qui avait été guéri: C’est le sabbat; il ne t’est pas permis d’emporter ton lit.
తస్మాద్ యిహూదీయాః స్వస్థం నరం వ్యాహరన్ అద్య విశ్రామవారే శయనీయమాదాయ న యాతవ్యమ్|
11 Il leur répondit: Celui qui m’a guéri m’a dit: Prends ton lit, et marche.
తతః స ప్రత్యవోచద్ యో మాం స్వస్థమ్ అకార్షీత్ శయనీయమ్ ఉత్తోల్యాదాయ యాతుం మాం స ఏవాదిశత్|
12 Ils lui demandèrent: Qui est l’homme qui t’a dit: Prends ton lit, et marche?
తదా తేఽపృచ్ఛన్ శయనీయమ్ ఉత్తోల్యాదాయ యాతుం య ఆజ్ఞాపయత్ స కః?
13 Mais celui qui avait été guéri ne savait pas qui c’était; car Jésus avait disparu de la foule qui était en ce lieu.
కిన్తు స క ఇతి స్వస్థీభూతో నాజానాద్ యతస్తస్మిన్ స్థానే జనతాసత్త్వాద్ యీశుః స్థానాన్తరమ్ ఆగమత్|
14 Depuis, Jésus le trouva dans le temple, et lui dit: Voici, tu as été guéri; ne pèche plus, de peur qu’il ne t’arrive quelque chose de pire.
తతః పరం యేశు ర్మన్దిరే తం నరం సాక్షాత్ప్రాప్యాకథయత్ పశ్యేదానీమ్ అనామయో జాతోసి యథాధికా దుర్దశా న ఘటతే తద్ధేతోః పాపం కర్మ్మ పునర్మాకార్షీః|
15 Cet homme s’en alla, et annonça aux Juifs que c’était Jésus qui l’avait guéri.
తతః స గత్వా యిహూదీయాన్ అవదద్ యీశు ర్మామ్ అరోగిణమ్ అకార్షీత్|
16 C’est pourquoi les Juifs poursuivaient Jésus, parce qu’il faisait ces choses le jour du sabbat.
తతో యీశు ర్విశ్రామవారే కర్మ్మేదృశం కృతవాన్ ఇతి హేతో ర్యిహూదీయాస్తం తాడయిత్వా హన్తుమ్ అచేష్టన్త|
17 Mais Jésus leur répondit: Mon Père agit jusqu’à présent; moi aussi, j’agis.
యీశుస్తానాఖ్యత్ మమ పితా యత్ కార్య్యం కరోతి తదనురూపమ్ అహమపి కరోతి|
18 A cause de cela, les Juifs cherchaient encore plus à le faire mourir, non seulement parce qu’il violait le sabbat, mais parce qu’il appelait Dieu son propre Père, se faisant lui-même égal à Dieu.
తతో యిహూదీయాస్తం హన్తుం పునరయతన్త యతో విశ్రామవారం నామన్యత తదేవ కేవలం న అధికన్తు ఈశ్వరం స్వపితరం ప్రోచ్య స్వమపీశ్వరతుల్యం కృతవాన్|
19 Jésus reprit donc la parole, et leur dit: En vérité, en vérité, je vous le dis, le Fils ne peut rien faire de lui-même, il ne fait que ce qu’il voit faire au Père; et tout ce que le Père fait, le Fils aussi le fait pareillement.
పశ్చాద్ యీశురవదద్ యుష్మానహం యథార్థతరం వదామి పుత్రః పితరం యద్యత్ కర్మ్మ కుర్వ్వన్తం పశ్యతి తదతిరిక్తం స్వేచ్ఛాతః కిమపి కర్మ్మ కర్త్తుం న శక్నోతి| పితా యత్ కరోతి పుత్రోపి తదేవ కరోతి|
20 Car le Père aime le Fils, etlui montre tout ce qu’il fait; et il lui montrera des œuvres plus grandes que celles-ci, afin que vous soyez dans l’étonnement.
పితా పుత్రే స్నేహం కరోతి తస్మాత్ స్వయం యద్యత్ కర్మ్మ కరోతి తత్సర్వ్వం పుత్రం దర్శయతి; యథా చ యుష్మాకం ఆశ్చర్య్యజ్ఞానం జనిష్యతే తదర్థమ్ ఇతోపి మహాకర్మ్మ తం దర్శయిష్యతి|
21 Car, comme le Père ressuscite les morts et donne la vie, ainsi le Fils donne la vie à qui il veut.
వస్తుతస్తు పితా యథా ప్రమితాన్ ఉత్థాప్య సజివాన్ కరోతి తద్వత్ పుత్రోపి యం యం ఇచ్ఛతి తం తం సజీవం కరోతి|
22 Le Père ne juge personne, mais il a remis tout jugement au Fils,
సర్వ్వే పితరం యథా సత్కుర్వ్వన్తి తథా పుత్రమపి సత్కారయితుం పితా స్వయం కస్యాపి విచారమకృత్వా సర్వ్వవిచారాణాం భారం పుత్రే సమర్పితవాన్|
23 afin que tous honorent le Fils comme ils honorent le Père. Celui qui n’honore pas le Fils n’honore pas le Père qui l’a envoyé.
యః పుత్రం సత్ కరోతి స తస్య ప్రేరకమపి సత్ కరోతి|
24 En vérité, en vérité, je vous le dis, celui qui écoute ma parole, et qui croit à celui qui m’a envoyé, a la vie éternelle etne vient point en jugement, mais il est passé de la mort à la vie. (aiōnios g166)
యుష్మానాహం యథార్థతరం వదామి యో జనో మమ వాక్యం శ్రుత్వా మత్ప్రేరకే విశ్వసితి సోనన్తాయుః ప్రాప్నోతి కదాపి దణ్డబాజనం న భవతి నిధనాదుత్థాయ పరమాయుః ప్రాప్నోతి| (aiōnios g166)
25 En vérité, en vérité, je vous le dis, l’heure vient, et elle est déjà venue, où les morts entendront la voix du Fils de Dieu; et ceux qui l’auront entendue vivront.
అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి యదా మృతా ఈశ్వరపుత్రస్య నినాదం శ్రోష్యన్తి యే చ శ్రోష్యన్తి తే సజీవా భవిష్యన్తి సమయ ఏతాదృశ ఆయాతి వరమ్ ఇదానీమప్యుపతిష్ఠతి|
26 Car, comme le Père a la vie en lui-même, ainsi il a donné au Fils d’avoir la vie en lui-même.
పితా యథా స్వయఞ్జీవీ తథా పుత్రాయ స్వయఞ్జీవిత్వాధికారం దత్తవాన్|
27 Et il lui a donné le pouvoir de juger, parce qu’il est Fils de l’homme.
స మనుష్యపుత్రః ఏతస్మాత్ కారణాత్ పితా దణ్డకరణాధికారమపి తస్మిన్ సమర్పితవాన్|
28 Ne vous étonnez pas de cela; car l’heure vientoù tous ceux qui sont dans les sépulcres entendront sa voix, et en sortiront.
ఏతదర్థే యూయమ్ ఆశ్చర్య్యం న మన్యధ్వం యతో యస్మిన్ సమయే తస్య నినాదం శ్రుత్వా శ్మశానస్థాః సర్వ్వే బహిరాగమిష్యన్తి సమయ ఏతాదృశ ఉపస్థాస్యతి|
29 Ceux qui auront fait le bien ressusciteront pour la vie, mais ceux qui auront fait le mal ressusciteront pour le jugement.
తస్మాద్ యే సత్కర్మ్మాణి కృతవన్తస్త ఉత్థాయ ఆయుః ప్రాప్స్యన్తి యే చ కుకర్మాణి కృతవన్తస్త ఉత్థాయ దణ్డం ప్రాప్స్యన్తి|
30 Je ne puis rien faire de moi-même: selon que j’entends, je juge; et mon jugement est juste, parce que je ne cherche pas ma volonté, mais la volonté de celui qui m’a envoyé.
అహం స్వయం కిమపి కర్త్తుం న శక్నోమి యథా శుణోమి తథా విచారయామి మమ విచారఞ్చ న్యాయ్యః యతోహం స్వీయాభీష్టం నేహిత్వా మత్ప్రేరయితుః పితురిష్టమ్ ఈహే|
31 Si c’est moi qui rends témoignage de moi-même, mon témoignage n’est pas vrai.
యది స్వస్మిన్ స్వయం సాక్ష్యం దదామి తర్హి తత్సాక్ష్యమ్ ఆగ్రాహ్యం భవతి;
32 Il y en a un autre qui rend témoignage de moi, et je sais que le témoignage qu’il rend de moi est vrai.
కిన్తు మదర్థేఽపరో జనః సాక్ష్యం దదాతి మదర్థే తస్య యత్ సాక్ష్యం తత్ సత్యమ్ ఏతదప్యహం జానామి|
33 Vous avez envoyé vers Jean, et il a rendu témoignage à la vérité.
యుష్మాభి ర్యోహనం ప్రతి లోకేషు ప్రేరితేషు స సత్యకథాయాం సాక్ష్యమదదాత్|
34 Pour moi ce n’est pas d’un homme que je reçois le témoignage; mais je dis ceci, afin que vous soyez sauvés.
మానుషాదహం సాక్ష్యం నోపేక్షే తథాపి యూయం యథా పరిత్రయధ్వే తదర్థమ్ ఇదం వాక్యం వదామి|
35 Jean était la lampe qui brûle et qui luit, et vous avez voulu vous réjouir une heure à sa lumière.
యోహన్ దేదీప్యమానో దీప ఇవ తేజస్వీ స్థితవాన్ యూయమ్ అల్పకాలం తస్య దీప్త్యానన్దితుం సమమన్యధ్వం|
36 Moi, j’ai un témoignage plus grand que celui de Jean; car les œuvres que le Père m’a donné d’accomplir, ces œuvres mêmes que je fais, témoignent de moi que c’est le Père qui m’a envoyé.
కిన్తు తత్ప్రమాణాదపి మమ గురుతరం ప్రమాణం విద్యతే పితా మాం ప్రేష్య యద్యత్ కర్మ్మ సమాపయితుం శక్త్తిమదదాత్ మయా కృతం తత్తత్ కర్మ్మ మదర్థే ప్రమాణం దదాతి|
37 Et le Père qui m’a envoyé a rendu lui-même témoignage de moi. Vous n’avez jamais entendu sa voix, vous n’avez point vu sa face,
యః పితా మాం ప్రేరితవాన్ మోపి మదర్థే ప్రమాణం దదాతి| తస్య వాక్యం యుష్మాభిః కదాపి న శ్రుతం తస్య రూపఞ్చ న దృష్టం
38 et sa parole ne demeure point en vous, parce que vous ne croyez pas à celui qu’il a envoyé.
తస్య వాక్యఞ్చ యుష్మాకమ్ అన్తః కదాపి స్థానం నాప్నోతి యతః స యం ప్రేషితవాన్ యూయం తస్మిన్ న విశ్వసిథ|
39 Vous sondez les Écritures, parce que vous pensez avoir en elles la vie éternelle: ce sont elles qui rendent témoignage de moi. (aiōnios g166)
ధర్మ్మపుస్తకాని యూయమ్ ఆలోచయధ్వం తై ర్వాక్యైరనన్తాయుః ప్రాప్స్యామ ఇతి యూయం బుధ్యధ్వే తద్ధర్మ్మపుస్తకాని మదర్థే ప్రమాణం దదతి| (aiōnios g166)
40 Et vous ne voulez pas venir à moi pour avoir la vie!
తథాపి యూయం పరమాయుఃప్రాప్తయే మమ సంనిధిమ్ న జిగమిషథ|
41 Je ne tire pas ma gloire des hommes.
అహం మానుషేభ్యః సత్కారం న గృహ్లామి|
42 Mais je sais que vous n’avez point en vous l’amour de Dieu.
అహం యుష్మాన్ జానామి; యుష్మాకమన్తర ఈశ్వరప్రేమ నాస్తి|
43 Je suis venu au nom de mon Père, et vous ne me recevez pas; si un autre vient en son propre nom, vous le recevrez.
అహం నిజపితు ర్నామ్నాగతోస్మి తథాపి మాం న గృహ్లీథ కిన్తు కశ్చిద్ యది స్వనామ్నా సమాగమిష్యతి తర్హి తం గ్రహీష్యథ|
44 Comment pouvez-vous croire, vous qui tirez votre gloire les uns des autres, et qui ne cherchez point la gloire qui vient de Dieu seul?
యూయమ్ ఈశ్వరాత్ సత్కారం న చిష్టత్వా కేవలం పరస్పరం సత్కారమ్ చేద్ ఆదధ్వ్వే తర్హి కథం విశ్వసితుం శక్నుథ?
45 Ne pensez pas que moi je vous accuserai devant le Père; celui qui vous accuse, c’est Moïse, en qui vous avez mis votre espérance.
పుతుః సమీపేఽహం యుష్మాన్ అపవదిష్యామీతి మా చిన్తయత యస్మిన్, యస్మిన్ యుష్మాకం విశ్వసః సఏవ మూసా యుష్మాన్ అపవదతి|
46 Car si vous croyiez Moïse, vous me croiriez aussi, parce qu’il a écrit de moi.
యది యూయం తస్మిన్ వ్యశ్వసిష్యత తర్హి మయ్యపి వ్యశ్వసిష్యత, యత్ స మయి లిఖితవాన్|
47 Mais si vous ne croyez pas à ses écrits, comment croirez-vous à mes paroles?
తతో యది తేన లిఖితవాని న ప్రతిథ తర్హి మమ వాక్యాని కథం ప్రత్యేష్యథ?
