Jean 21
1 Après cela, Jésus se montra encore aux disciples, sur les bords de la mer de Tibériade. Et voici de quelle manière il se montra.
ตต: ปรํ ติพิริยาชลเธสฺตเฏ ยีศุ: ปุนรปิ ศิเษฺยโภฺย ทรฺศนํ ทตฺตวานฺ ทรฺศนสฺยาขฺยานมิทมฺฯ
2 Simon Pierre, Thomas, appelé Didyme, Nathanaël, de Cana en Galilée, les fils de Zébédée, et deux autres disciples de Jésus, étaient ensemble.
ศิโมนฺปิตร: ยมชโถมา คาลีลียกานฺนานครนิวาสี นิถเนลฺ สิวเท: ปุตฺราวเนฺยา เทฺวา ศิเษฺยา ไจเตเษฺวกตฺร มิลิเตษุ ศิโมนฺปิตโร'กถยตฺ มตฺสฺยานฺ ธรฺตุํ ยามิฯ
3 Simon Pierre leur dit: Je vais pêcher. Ils lui dirent: Nous allons aussi avec toi. Ils sortirent et montèrent dans une barque, et cette nuit-là ils ne prirent rien.
ตตเสฺต วฺยาหรนฺ ตรฺหิ วยมปิ ตฺวยา สารฺทฺธํ ยาม: ตทา เต พหิรฺคตา: สนฺต: กฺษิปฺรํ นาวมฺ อาโรหนฺ กินฺตุ ตสฺยำ รชนฺยามฺ เอกมปิ น ปฺราปฺนุวนฺฯ
4 Le matin étant venu, Jésus se trouva sur le rivage; mais les disciples ne savaient pas que c’était Jésus.
ปฺรภาเต สติ ยีศุสฺตเฏ สฺถิตวานฺ กินฺตุ ส ยีศุริติ ศิษฺยา ชฺญาตุํ นาศกฺนุวนฺฯ
5 Jésus leur dit: Enfants, n’avez-vous rien à manger? Ils lui répondirent: Non.
ตทา ยีศุรปฺฤจฺฉตฺ, เห วตฺสา สนฺนิเธา กิญฺจิตฺ ขาทฺยทฺรวฺยมฺ อาเสฺต? เต'วทนฺ กิมปิ นาสฺติฯ
6 Il leur dit: Jetez le filet du côté droit de la barque, et vous trouverez. Ils le jetèrent donc, et ils ne pouvaient plus le retirer, à cause de la grande quantité de poissons.
ตทา โส'วทตฺ เนากายา ทกฺษิณปารฺเศฺว ชาลํ นิกฺษิปต ตโต ลปฺสฺยเธฺว, ตสฺมาตฺ ไต รฺนิกฺษิปฺเต ชาเล มตฺสฺยา เอตาวนฺโต'ปตนฺ เยน เต ชาลมากฺฤษฺย โนตฺโตลยิตุํ ศกฺตา: ฯ
7 Alors le disciple que Jésus aimait dit à Pierre: C’est le Seigneur! Et Simon Pierre, dès qu’il eut entendu que c’était le Seigneur, mit son vêtement et sa ceinture, car il était nu, et se jeta dans la mer.
ตสฺมาทฺ ยีโศ: ปฺริยตมศิษฺย: ปิตรายากถยตฺ เอษ ปฺรภุ รฺภเวตฺ, เอษ ปฺรภุริติ วาจํ ศฺรุไตฺวว ศิโมนฺ นคฺนตาเหโต รฺมตฺสฺยธาริณ อุตฺตรียวสฺตฺรํ ปริธาย หฺรทํ ปฺรตฺยุทลมฺผยตฺฯ
8 Les autres disciples vinrent avec la barque, tirant le filet plein de poissons, car ils n’étaient éloignés de terre que d’environ deux cents coudées.
อปเร ศิษฺยา มตฺไสฺย: สารฺทฺธํ ชาลมฺ อากรฺษนฺต: กฺษุทฺรเนากำ วาหยิตฺวา กูลมานยนฺ เต กูลาทฺ อติทูเร นาสนฺ ทฺวิศตหเสฺตโภฺย ทูร อาสนฺ อิตฺยนุมียเตฯ
9 Lorsqu’ils furent descendus à terre, ils virent là des charbons allumés, du poisson dessus, et du pain.
ตีรํ ปฺราปฺไตไสฺตสฺตตฺร ปฺรชฺวลิตาคฺนิสฺตทุปริ มตฺสฺยา: ปูปาศฺจ ทฺฤษฺฏา: ฯ
10 Jésus leur dit: Apportez des poissons que vous venez de prendre.
ตโต ยีศุรกถยทฺ ยานฺ มตฺสฺยานฺ อธรต เตษำ กติปยานฺ อานยตฯ
11 Simon Pierre monta dans la barque, et tira à terre le filet plein de cent cinquante-trois grands poissons; et quoiqu’il y en eût tant, le filet ne se rompit point.
อต: ศิโมนฺปิตร: ปราวฺฤตฺย คตฺวา พฺฤหทฺภิสฺตฺริปญฺจาศทธิกศตมตฺไสฺย: ปริปูรฺณํ ตชฺชาลมฺ อากฺฤโษฺยทโตลยตฺ กินฺเตฺวตาวทฺภิ รฺมตฺไสฺยรปิ ชาลํ นาฉิทฺยตฯ
12 Jésus leur dit: Venez, mangez. Et aucun des disciples n’osait lui demander: Qui es-tu? Sachant que c’était le Seigneur.
อนนฺตรํ ยีศุสฺตานฺ อวาทีตฺ ยูยมาคตฺย ภุํคฺธฺวํ; ตทา เสอว ปฺรภุริติ ชฺญาตตฺวาตฺ ตฺวํ ก: ? อิติ ปฺรษฺฏุํ ศิษฺยาณำ กสฺยาปิ ปฺรคลฺภตา นาภวตฺฯ
13 Jésus s’approcha, prit le pain, et leur en donna; il fit de même du poisson.
ตโต ยีศุราคตฺย ปูปานฺ มตฺสฺยำศฺจ คฺฤหีตฺวา เตภฺย: ปรฺยฺยเวษยตฺฯ
14 C’était déjà la troisième fois que Jésus se montrait à ses disciples depuis qu’il était ressuscité des morts.
อิตฺถํ ศฺมศานาทุตฺถานาตฺ ปรํ ยีศุ: ศิเษฺยภฺยสฺตฺฤตียวารํ ทรฺศนํ ทตฺตวานฺฯ
15 Après qu’ils eurent mangé, Jésus dit à Simon Pierre: Simon, fils de Jonas, m’aimes-tu plus que ne m’aiment ceux-ci? Il lui répondit: Oui, Seigneur, tu sais que je t’aime. Jésus lui dit: Pais mes agneaux.
โภชเน สมาปฺเต สติ ยีศุ: ศิโมนฺปิตรํ ปฺฤษฺฏวานฺ, เห ยูนส: ปุตฺร ศิโมนฺ ตฺวํ กิมฺ เอเตโภฺยธิกํ มยิ ปฺรียเส? ตต: ส อุทิตวานฺ สตฺยํ ปฺรโภ ตฺวยิ ปฺรีเย'หํ ตทฺ ภวานฺ ชานาติ; ตทา ยีศุรกถยตฺ ตรฺหิ มม เมษศาวกคณํ ปาลยฯ
16 Il lui dit une seconde fois: Simon, fils de Jonas, m’aimes-tu? Pierre lui répondit: Oui, Seigneur, tu sais que je t’aime. Jésus lui dit: Pais mes brebis.
ตต: ส ทฺวิตียวารํ ปฺฤษฺฏวานฺ เห ยูนส: ปุตฺร ศิโมนฺ ตฺวํ กึ มยิ ปฺรียเส? ตต: ส อุกฺตวานฺ สตฺยํ ปฺรโภ ตฺวยิ ปฺรีเย'หํ ตทฺ ภวานฺ ชานาติ; ตทา ยีศุรกถยต ตรฺหิ มม เมษคณํ ปาลยฯ
17 Il lui dit pour la troisième fois: Simon, fils de Jonas, m’aimes-tu? Pierre fut attristé de ce qu’il lui avait dit pour la troisième fois: M’aimes-tu? Et il lui répondit: Seigneur, tu sais toutes choses, tu sais que je t’aime. Jésus lui dit: Pais mes brebis.
ปศฺจาตฺ ส ตฺฤตียวารํ ปฺฤษฺฏวานฺ, เห ยูนส: ปุตฺร ศิโมนฺ ตฺวํ กึ มยิ ปฺรียเส? เอตทฺวากฺยํ ตฺฤตียวารํ ปฺฤษฺฏวานฺ ตสฺมาตฺ ปิตโร ทุ: ขิโต ภูตฺวา'กถยตฺ เห ปฺรโภ ภวต: กิมปฺยโคจรํ นาสฺติ ตฺวยฺยหํ ปฺรีเย ตทฺ ภวานฺ ชานาติ; ตโต ยีศุรวทตฺ ตรฺหิ มม เมษคณํ ปาลยฯ
18 En vérité, en vérité, je te le dis, quand tu étais plus jeune, tu te ceignais toi-même, et tu allais où tu voulais; mais quand tu seras vieux, tu étendras tes mains, et un autre te ceindra, et te mènera où tu ne voudras pas.
อหํ ตุภฺยํ ยถารฺถํ กถยามิ เยาวนกาเล สฺวยํ พทฺธกฏิ รฺยเตฺรจฺฉา ตตฺร ยาตวานฺ กินฺตฺวิต: ปรํ วฺฤทฺเธ วยสิ หสฺตํ วิสฺตารยิษฺยสิ, อนฺยชนสฺตฺวำ พทฺธฺวา ยตฺร คนฺตุํ ตเวจฺฉา น ภวติ ตฺวำ ธฺฤตฺวา ตตฺร เนษฺยติฯ
19 Il dit cela pour indiquer par quelle mort Pierre glorifierait Dieu. Et ayant ainsi parlé, il lui dit: Suis-moi.
ผลต: กีทฺฤเศน มรเณน ส อีศฺวรสฺย มหิมานํ ปฺรกาศยิษฺยติ ตทฺ โพธยิตุํ ส อิติ วากฺยํ โปฺรกฺตวานฺฯ อิตฺยุกฺเต สติ ส ตมโวจตฺ มม ปศฺจาทฺ อาคจฺฉฯ
20 Pierre, s’étant retourné, vit venir après eux le disciple que Jésus aimait, celui qui, pendant le souper, s’était penché sur la poitrine de Jésus, et avait dit: Seigneur, qui est celui qui te livre?
โย ชโน ราตฺริกาเล ยีโศ รฺวกฺโษ'วลมฺพฺย, เห ปฺรโภ โก ภวนฺตํ ปรกเรษุ สมรฺปยิษฺยตีติ วากฺยํ ปฺฤษฺฏวานฺ, ตํ ยีโศ: ปฺริยตมศิษฺยํ ปศฺจาทฺ อาคจฺฉนฺตํ
21 En le voyant, Pierre dit à Jésus: Et celui-ci, Seigneur, que lui arrivera-t-il?
ปิตโร มุขํ ปราวรฺตฺตฺย วิโลกฺย ยีศุํ ปฺฤษฺฏวานฺ, เห ปฺรโภ เอตสฺย มานวสฺย กีทฺฤศี คติ รฺภวิษฺยติ?
22 Jésus lui dit: Si je veux qu’il demeure jusqu’à ce que je vienne, que t’importe? Toi, suis-moi.
ส ปฺรตฺยวทตฺ, มม ปุนราคมนปรฺยฺยนฺตํ ยทิ ตํ สฺถาปยิตุมฺ อิจฺฉามิ ตตฺร ตว กึ? ตฺวํ มม ปศฺจาทฺ อาคจฺฉฯ
23 Là-dessus, le bruit courut parmi les frères que ce disciple ne mourrait point. Cependant Jésus n’avait pas dit à Pierre qu’il ne mourrait point; mais: Si je veux qu’il demeure jusqu’à ce que je vienne, que t’importe?
ตสฺมาตฺ ส ศิโษฺย น มริษฺยตีติ ภฺราตฺฤคณมเธฺย กึวทนฺตี ชาตา กินฺตุ ส น มริษฺยตีติ วากฺยํ ยีศุ รฺนาวทตฺ เกวลํ มม ปุนราคมนปรฺยฺยนฺตํ ยทิ ตํ สฺถาปยิตุมฺ อิจฺฉามิ ตตฺร ตว กึ? อิติ วากฺยมฺ อุกฺตวานฺฯ
24 C’est ce disciple qui rend témoignage de ces choses, et qui les a écrites. Et nous savons que son témoignage est vrai.
โย ชน เอตานิ สรฺวฺวาณิ ลิขิตวานฺ อตฺร สากฺษฺยญฺจ ทตฺตวานฺ เสอว ส ศิษฺย: , ตสฺย สากฺษฺยํ ปฺรมาณมิติ วยํ ชานีม: ฯ
25 Jésus a fait encore beaucoup d’autres choses; si on les écrivait en détail, je ne pense pas que le monde même pût contenir les livres qu’on écrirait.
ยีศุเรเตโภฺย'ปราณฺยปิ พหูนิ กรฺมฺมาณิ กฺฤตวานฺ ตานิ สรฺวฺวาณิ ยเทฺยไกกํ กฺฤตฺวา ลิขฺยนฺเต ตรฺหิ คฺรนฺถา เอตาวนฺโต ภวนฺติ เตษำ ธารเณ ปฺฤถิวฺยำ สฺถานํ น ภวติฯ อิติ๚
