Jean 12
1 Six jours avant la Pâque, Jésus arriva à Béthanie, où était Lazare, qu’il avait ressuscité des morts.
నిస్తారోత్సవాత్ పూర్వ్వం దినషట్కే స్థితే యీశు ర్యం ప్రమీతమ్ ఇలియాసరం శ్మశానాద్ ఉదస్థాపరత్ తస్య నివాసస్థానం బైథనియాగ్రామమ్ ఆగచ్ఛత్|
2 Là, on lui fit un souper; Marthe servait, et Lazare était un de ceux qui se trouvaient à table avec lui.
తత్ర తదర్థం రజన్యాం భోజ్యే కృతే మర్థా పర్య్యవేషయద్ ఇలియాసర్ చ తస్య సఙ్గిభిః సార్ద్ధం భోజనాసన ఉపావిశత్|
3 Marie, ayant pris une livre d’un parfum de nard pur de grand prix, oignit les pieds de Jésus, et elle lui essuya les pieds avec ses cheveux; et la maison fut remplie de l’odeur du parfum.
తదా మరియమ్ అర్ద్ధసేటకం బహుమూల్యం జటామాంసీయం తైలమ్ ఆనీయ యీశోశ్చరణయో ర్మర్ద్దయిత్వా నిజకేశ ర్మార్ష్టుమ్ ఆరభత; తదా తైలస్య పరిమలేన గృహమ్ ఆమోదితమ్ అభవత్|
4 Un de ses disciples, Judas Iscariot, fils de Simon, celui qui devait le livrer, dit:
యః శిమోనః పుత్ర రిష్కరియోతీయో యిహూదానామా యీశుం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి స శిష్యస్తదా కథితవాన్,
5 Pourquoi n’a-t-on pas vendu ce parfum trois cents deniers, pour les donner aux pauvres?
ఏతత్తైలం త్రిభిః శతై ర్ముద్రాపదై ర్విక్రీతం సద్ దరిద్రేభ్యః కుతో నాదీయత?
6 Il disait cela, non qu’il se mît en peine des pauvres, mais parce qu’il était voleur, et que, tenant la bourse, il prenait ce qu’on y mettait.
స దరిద్రలోకార్థమ్ అచిన్తయద్ ఇతి న, కిన్తు స చౌర ఏవం తన్నికటే ముద్రాసమ్పుటకస్థిత్యా తన్మధ్యే యదతిష్ఠత్ తదపాహరత్ తస్మాత్ కారణాద్ ఇమాం కథామకథయత్|
7 Mais Jésus dit: Laisse-la garder ce parfum pourle jour de ma sépulture.
తదా యీశురకథయద్ ఏనాం మా వారయ సా మమ శ్మశానస్థాపనదినార్థం తదరక్షయత్|
8 Vous avez toujours lespauvres avec vous, mais vous ne m’avez pas toujours.
దరిద్రా యుష్మాకం సన్నిధౌ సర్వ్వదా తిష్ఠన్తి కిన్త్వహం సర్వ్వదా యుష్మాకం సన్నిధౌ న తిష్ఠామి|
9 Une grande multitude de Juifs apprirent que Jésus était à Béthanie; et ils y vinrent, non pas seulement à cause de lui, mais aussi pour voir Lazare, qu’il avait ressuscité des morts.
తతః పరం యీశుస్తత్రాస్తీతి వార్త్తాం శ్రుత్వా బహవో యిహూదీయాస్తం శ్మశానాదుత్థాపితమ్ ఇలియాసరఞ్చ ద్రష్టుం తత్ స్థానమ్ ఆగచ్ఛన|
10 Les principaux sacrificateurs délibérèrent de faire mourir aussi Lazare,
తదా ప్రధానయాజకాస్తమ్ ఇలియాసరమపి సంహర్త్తుమ్ అమన్త్రయన్;
11 parce que beaucoup de Juifs se retiraient d’eux à cause de lui, et croyaient en Jésus.
యతస్తేన బహవో యిహూదీయా గత్వా యీశౌ వ్యశ్వసన్|
12 Le lendemain, une foule nombreuse de gens venus à la fête ayant entendu dire que Jésus se rendait à Jérusalem,
అనన్తరం యీశు ర్యిరూశాలమ్ నగరమ్ ఆగచ్ఛతీతి వార్త్తాం శ్రుత్వా పరేఽహని ఉత్సవాగతా బహవో లోకాః
13 prirent des branches de palmiers, et allèrent au-devant de lui, en criant: Hosanna! Béni soit celui qui vient au nom du Seigneur, le roi d’Israël!
ఖర్జ్జూరపత్రాద్యానీయ తం సాక్షాత్ కర్త్తుం బహిరాగత్య జయ జయేతి వాచం ప్రోచ్చై ర్వక్తుమ్ ఆరభన్త, ఇస్రాయేలో యో రాజా పరమేశ్వరస్య నామ్నాగచ్ఛతి స ధన్యః|
14 Jésus trouva un ânon, et s’assit dessus, selon ce qui est écrit:
తదా "హే సియోనః కన్యే మా భైషీః పశ్యాయం తవ రాజా గర్ద్దభశావకమ్ ఆరుహ్యాగచ్ఛతి"
15 Ne crains point, fille de Sion; Voici, ton roi vient, Assis sur le petit d’une ânesse.
ఇతి శాస్త్రీయవచనానుసారేణ యీశురేకం యువగర్ద్దభం ప్రాప్య తదుపర్య్యారోహత్|
16 Ses disciples ne comprirent pas d’abord ces choses; mais, lorsque Jésus eut été glorifié, ils se souvinrent qu’elles étaient écrites de lui, et qu’ils les avaient accomplies à son égard.
అస్యాః ఘటనాయాస్తాత్పర్య్యం శిష్యాః ప్రథమం నాబుధ్యన్త, కిన్తు యీశౌ మహిమానం ప్రాప్తే సతి వాక్యమిదం తస్మిన అకథ్యత లోకాశ్చ తమ్ప్రతీత్థమ్ అకుర్వ్వన్ ఇతి తే స్మృతవన్తః|
17 Tous ceux qui étaient avec Jésus, quand il appela Lazare du sépulcre et le ressuscita des morts, lui rendaient témoignage;
స ఇలియాసరం శ్మశానాద్ ఆగన్తుమ్ ఆహ్వతవాన్ శ్మశానాఞ్చ ఉదస్థాపయద్ యే యే లోకాస్తత్కర్మ్య సాక్షాద్ అపశ్యన్ తే ప్రమాణం దాతుమ్ ఆరభన్త|
18 et la foule vint au-devant de lui, parce qu’elle avait appris qu’il avait fait ce miracle.
స ఏతాదృశమ్ అద్భుతం కర్మ్మకరోత్ తస్య జనశ్రుతే ర్లోకాస్తం సాక్షాత్ కర్త్తుమ్ ఆగచ్ఛన్|
19 Les pharisiens se dirent donc les uns aux autres: Vous voyez que vous ne gagnez rien; voici, le monde est allé après lui.
తతః ఫిరూశినః పరస్పరం వక్తుమ్ ఆరభన్త యుష్మాకం సర్వ్వాశ్చేష్టా వృథా జాతాః, ఇతి కిం యూయం న బుధ్యధ్వే? పశ్యత సర్వ్వే లోకాస్తస్య పశ్చాద్వర్త్తినోభవన్|
20 Quelques Grecs, du nombre de ceux qui étaient montés pour adorer pendant la fête,
భజనం కర్త్తుమ్ ఉత్సవాగతానాం లోకానాం కతిపయా జనా అన్యదేశీయా ఆసన్,
21 s’adressèrent à Philippe, de Bethsaïda en Galilée, et lui dirent avec instance: Seigneur, nous voudrions voir Jésus.
తే గాలీలీయబైత్సైదానివాసినః ఫిలిపస్య సమీపమ్ ఆగత్య వ్యాహరన్ హే మహేచ్ఛ వయం యీశుం ద్రష్టుమ్ ఇచ్ఛామః|
22 Philippe alla le dire à André, puis André et Philippe le dirent à Jésus.
తతః ఫిలిపో గత్వా ఆన్ద్రియమ్ అవదత్ పశ్చాద్ ఆన్ద్రియఫిలిపౌ యీశవే వార్త్తామ్ అకథయతాం|
23 Jésus leur répondit: L’heure est venueoù le Fils de l’homme doit être glorifié.
తదా యీశుః ప్రత్యుదితవాన్ మానవసుతస్య మహిమప్రాప్తిసమయ ఉపస్థితః|
24 En vérité, en vérité, je vous le dis, si le grain de blé qui est tombé en terre ne meurt, il reste seul; mais, s’il meurt, il porte beaucoup de fruit.
అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి, ధాన్యబీజం మృత్తికాయాం పతిత్వా యది న మృయతే తర్హ్యేకాకీ తిష్ఠతి కిన్తు యది మృయతే తర్హి బహుగుణం ఫలం ఫలతి|
25 Celui qui aime sa vie la perdra, et celui qui hait sa vie dans ce monde la conservera pour la vie éternelle. (aiōnios g166)
యో జనే నిజప్రాణాన్ ప్రియాన్ జానాతి స తాన్ హారయిష్యతి కిన్తు యే జన ఇహలోకే నిజప్రాణాన్ అప్రియాన్ జానాతి సేనన్తాయుః ప్రాప్తుం తాన్ రక్షిష్యతి| (aiōnios g166)
26 Si quelqu’un me sert, qu’il me suive; et là où je suis, là aussi sera mon serviteur. Si quelqu’un me sert, le Père l’honorera.
కశ్చిద్ యది మమ సేవకో భవితుం వాఞ్ఛతి తర్హి స మమ పశ్చాద్గామీ భవతు, తస్మాద్ అహం యత్ర తిష్ఠామి మమ సేవకేపి తత్ర స్థాస్యతి; యో జనో మాం సేవతే మమ పితాపి తం సమ్మంస్యతే|
27 Maintenantmon âme est troublée. Et que dirai-je?… Père, délivre-moi de cette heure?… Mais c’est pour cela que je suis venu jusqu’à cette heure.
సామ్ప్రతం మమ ప్రాణా వ్యాకులా భవన్తి, తస్మాద్ హే పితర ఏతస్మాత్ సమయాన్ మాం రక్ష, ఇత్యహం కిం ప్రార్థయిష్యే? కిన్త్వహమ్ ఏతత్సమయార్థమ్ అవతీర్ణవాన్|
28 Père, glorifie ton nom! Et une voix vint du ciel: Je l’ai glorifié, et je le glorifierai encore.
హే పిత: స్వనామ్నో మహిమానం ప్రకాశయ; తనైవ స్వనామ్నో మహిమానమ్ అహం ప్రాకాశయం పునరపి ప్రకాశయిష్యామి, ఏషా గగణీయా వాణీ తస్మిన్ సమయేఽజాయత|
29 La foule qui était là, et qui avait entendu, disait que c’était un tonnerre. D’autres disaient: Un ange lui a parlé.
తచ్శ్రుత్వా సమీపస్థలోకానాం కేచిద్ అవదన్ మేఘోఽగర్జీత్, కేచిద్ అవదన్ స్వర్గీయదూతోఽనేన సహ కథామచకథత్|
30 Jésus dit: Ce n’est pas à cause de moi que cette voix s’est fait entendre; c’est à cause de vous.
తదా యీశుః ప్రత్యవాదీత్, మదర్థం శబ్దోయం నాభూత్ యుష్మదర్థమేవాభూత్|
31 Maintenant a lieu le jugement de ce monde; maintenant le prince de ce monde sera jeté dehors.
అధునా జగతోస్య విచార: సమ్పత్స్యతే, అధునాస్య జగత: పతీ రాజ్యాత్ చ్యోష్యతి|
32 Et moi, quand j’aurai été élevé de la terre, j’attirerai tous les hommes à moi.
యద్యఈ పృథివ్యా ఊర్ద్వ్వే ప్రోత్థాపితోస్మి తర్హి సర్వ్వాన్ మానవాన్ స్వసమీపమ్ ఆకర్షిష్యామి|
33 En parlant ainsi, il indiquait de quelle mort il devait mourir.
కథం తస్య మృతి ర్భవిష్యతి, ఏతద్ బోధయితుం స ఇమాం కథామ్ అకథయత్|
34 La foule lui répondit: Nous avons appris par la loi que le Christ demeure éternellement; comment donc dis-tu: Il faut que le Fils de l’homme soit élevé? Qui est ce Fils de l’homme? (aiōn g165)
తదా లోకా అకథయన్ సోభిషిక్తః సర్వ్వదా తిష్ఠతీతి వ్యవస్థాగ్రన్థే శ్రుతమ్ అస్మాభిః, తర్హి మనుష్యపుత్రః ప్రోత్థాపితో భవిష్యతీతి వాక్యం కథం వదసి? మనుష్యపుత్రోయం కః? (aiōn g165)
35 Jésus leur dit: La lumière est encore pour un peu de temps au milieu de vous. Marchez, pendant que vous avez la lumière, afin que les ténèbres ne vous surprennent point: celui qui marche dans les ténèbres ne sait où il va.
తదా యీశురకథాయద్ యుష్మాభిః సార్ద్ధమ్ అల్పదినాని జ్యోతిరాస్తే, యథా యుష్మాన్ అన్ధకారో నాచ్ఛాదయతి తదర్థం యావత్కాలం యుష్మాభిః సార్ద్ధం జ్యోతిస్తిష్ఠతి తావత్కాలం గచ్ఛత; యో జనోఽన్ధకారే గచ్ఛతి స కుత్ర యాతీతి న జానాతి|
36 Pendant que vous avez la lumière, croyez en la lumière, afin que vous soyez des enfants de lumière. Jésus dit ces choses, puis il s’en alla, et se cacha loin d’eux.
అతఏవ యావత్కాలం యుష్మాకం నికటే జ్యోతిరాస్తే తావత్కాలం జ్యోతీరూపసన్తానా భవితుం జ్యోతిషి విశ్వసిత; ఇమాం కథాం కథయిత్వా యీశుః ప్రస్థాయ తేభ్యః స్వం గుప్తవాన్|
37 Malgré tant de miracles qu’il avait faits en leur présence, ils ne croyaient pas en lui,
యద్యపి యీశుస్తేషాం సమక్షమ్ ఏతావదాశ్చర్య్యకర్మ్మాణి కృతవాన్ తథాపి తే తస్మిన్ న వ్యశ్వసన్|
38 afin que s’accomplît la parole qu’Ésaïe, le prophète, a prononcée: Seigneur, Qui a cru à notre prédication? Et à qui le bras du Seigneur a-t-il été révélé?
అతఏవ కః ప్రత్యేతి సుసంవాదం పరేశాస్మత్ ప్రచారితం? ప్రకాశతే పరేశస్య హస్తః కస్య చ సన్నిధౌ? యిశయియభవిష్యద్వాదినా యదేతద్ వాక్యముక్తం తత్ సఫలమ్ అభవత్|
39 Aussi ne pouvaient-ils croire, parce qu’Ésaïe a dit encore:
తే ప్రత్యేతుం నాశన్కువన్ తస్మిన్ యిశయియభవిష్యద్వాది పునరవాదీద్,
40 Il a aveuglé leurs yeux; et il a endurci leur cœur, De peur qu’ils ne voient des yeux, Qu’ils ne comprennent du cœur, Qu’ils ne se convertissent, et que je ne les guérisse.
యదా, "తే నయనై ర్న పశ్యన్తి బుద్ధిభిశ్చ న బుధ్యన్తే తై ర్మనఃసు పరివర్త్తితేషు చ తానహం యథా స్వస్థాన్ న కరోమి తథా స తేషాం లోచనాన్యన్ధాని కృత్వా తేషామన్తఃకరణాని గాఢాని కరిష్యతి| "
41 Ésaïe dit ces choses, lorsqu’il vit sa gloire, et qu’il parla de lui.
యిశయియో యదా యీశో ర్మహిమానం విలోక్య తస్మిన్ కథామకథయత్ తదా భవిష్యద్వాక్యమ్ ఈదృశం ప్రకాశయత్|
42 Cependant, même parmi les chefs, plusieurs crurent en lui; mais, à cause des pharisiens, ils n’en faisaient pas l’aveu, dans la crainte d’être exclus de la synagogue.
తథాప్యధిపతినాం బహవస్తస్మిన్ ప్రత్యాయన్| కిన్తు ఫిరూశినస్తాన్ భజనగృహాద్ దూరీకుర్వ్వన్తీతి భయాత్ తే తం న స్వీకృతవన్తః|
43 Car ils aimèrent la gloire des hommes plus que la gloire de Dieu.
యత ఈశ్వరస్య ప్రశంసాతో మానవానాం ప్రశంసాయాం తేఽప్రియన్త|
44 Or, Jésus s’était écrié: Celui qui croit en moi croit, non pas en moi, mais en celui qui m’a envoyé;
తదా యీశురుచ్చైఃకారమ్ అకథయద్ యో జనో మయి విశ్వసితి స కేవలే మయి విశ్వసితీతి న, స మత్ప్రేరకేఽపి విశ్వసితి|
45 et celui qui me voit voit celui qui m’a envoyé.
యో జనో మాం పశ్యతి స మత్ప్రేరకమపి పశ్యతి|
46 Je suis venu comme une lumière dans le monde, afin que quiconque croit en moi ne demeure pas dans les ténèbres.
యో జనో మాం ప్రత్యేతి స యథాన్ధకారే న తిష్ఠతి తదర్థమ్ అహం జ్యోతిఃస్వరూపో భూత్వా జగత్యస్మిన్ అవతీర్ణవాన్|
47 Si quelqu’un entend mes paroles et ne les garde point, ce n’est pas moi qui le juge; car je suis venu non pour juger le monde, mais pour sauver le monde.
మమ కథాం శ్రుత్వా యది కశ్చిన్ న విశ్వసితి తర్హి తమహం దోషిణం న కరోమి, యతో హేతో ర్జగతో జనానాం దోషాన్ నిశ్చితాన్ కర్త్తుం నాగత్య తాన్ పరిచాతుమ్ ఆగతోస్మి|
48 Celui qui me rejette et qui ne reçoit pas mes paroles a son juge; la parole que j’ai annoncée, c’est elle qui le jugera au dernier jour.
యః కశ్చిన్ మాం న శ్రద్ధాయ మమ కథం న గృహ్లాతి, అన్యస్తం దోషిణం కరిష్యతి వస్తుతస్తు యాం కథామహమ్ అచకథం సా కథా చరమేఽన్హి తం దోషిణం కరిష్యతి|
49 Car je n’ai point parlé de moi-même; mais le Père, qui m’a envoyé, m’a prescrit lui-même ce que je dois dire et annoncer.
యతో హేతోరహం స్వతః కిమపి న కథయామి, కిం కిం మయా కథయితవ్యం కిం సముపదేష్టవ్యఞ్చ ఇతి మత్ప్రేరయితా పితా మామాజ్ఞాపయత్|
