< Jean 11 >
1 Il y avait un homme malade, Lazare, de Béthanie, village de Marie et de Marthe, sa sœur.
୧ବେତନିୟାଁତି ଲାଜର ଦ଼ରୁଗାଟାସି ରଅସି ନ଼ମେରି ଆ଼ହାମାଚେସି; ତାମି ତାଙ୍ଗିସ୍କା ମରିୟମ ଅ଼ଡ଼େ ମାର୍ତା ଏ଼ ନା଼ୟୁଁତା ଡ଼ୟିମାଚୁ ।
2 C’était cette Marie qui oignit de parfum le Seigneur et qui lui essuya les pieds avec ses cheveux, et c’était son frère Lazare qui était malade.
୨ଏମିନି ଇୟା ପ୍ରବୁଇଁ ନିୟୁଁ ୱା଼କ୍ହାନା ତାନି ତା଼ର୍ୟୁଁ ବା଼ଣାୟାଁ ତଲେ ଏ଼ୱାଣି ପାଃଆନାୟାଁ ଜେ଼ଜା ମାଚେ, ଈଦି ଏ଼ ମରିୟମ; ତାମି ତାୟି ଲାଜର ନ଼ମେରି ଆ଼ହାମାଚେସି ।
3 Les sœurs envoyèrent dire à Jésus: Seigneur, voici, celui que tu aimes est malade.
୩ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ ତାଙ୍ଗିସ୍କା ଜୀସୁ ତା଼ଣା କାବ୍ରୁ ପାଣ୍ତିତୁ, “ପ୍ରବୁ, ନୀନୁ ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ଜୀୱୁ ନ଼ହିଁମାଞ୍ଜି ଏ଼ୱାସି ନ଼ମେରି ଆ଼ହାମାନେସି ।”
4 Après avoir entendu cela, Jésus dit: Cette maladie n’est point à la mort; mais elle est pour la gloire de Dieu, afin que le Fils de Dieu soit glorifié par elle.
୪ସାମା ଜୀସୁ ଈ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଈ ନ଼ମେରି ହା଼ହାଲି ତାକି ଆ଼ଏ, ସାମା ମାହାପୂରୁତି ଗାୱୁରମି ତାକି, ଏ଼ନିକିଁ ଏମ୍ବାଟି ମାହାପୂରୁତି ମୀର୍ଏସି ଗାୱୁରମି ବେଟା ଆ଼ନେସି ।”
5 Or, Jésus aimait Marthe, et sa sœur, et Lazare.
୫ଜୀସୁ ମାର୍ତା, ତାନି ତାଙ୍ଗି ମରିୟମଇଁ ଅ଼ଡ଼େ ଲାଜରଇଁ ଜୀୱୁ ନ଼ହିଁମାଚେସି ।
6 Lors donc qu’il eut appris que Lazare était malade, il resta deux jours encore dans le lieu où il était,
୬ଏଚେ଼ତା ଏ଼ୱାସି ନ଼ମେରି ଆ଼ହାମାନେସି ଇଞ୍ଜିଁ ୱେଚେସି, ଏଚେ଼ତା ଏ଼ୱାସି ଏମିନିତା଼ଣା ମାଚେସି, ଏ଼ ଟା଼ୟୁତା ରୀ ଦିନା ଡ଼ୟିତେସି ।
7 et il dit ensuite aux disciples: Retournons en Judée.
୭ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାସି ସୀସୁୟାଁଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଜା଼ଦୁ ମା଼ର ୱେଣ୍ତେ ଜୀହୁଦା ରା଼ଜିତା ହାନ ।”
8 Les disciples lui dirent: Rabbi, les Juifs tout récemment cherchaient à te lapider, et tu retournes en Judée!
୮ସୀସୁୟାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ ଗୂରୁ ଜୀହୁଦିୟାଁ ନୀଏଁ ନିଙ୍ଗେ ୱାଲ୍କାତଲେ ୱେ଼ଚାଲି ଅଣ୍ପି ମାଞ୍ଜାତେରି, ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ନୀନୁ ଏମ୍ବାଆଁ ହାଜିମାଞ୍ଜି?”
9 Jésus répondit: N’y a-t-il pas douze heures au jour? Si quelqu’un marche pendant le jour, il ne bronche point, parce qu’il voit la lumière de ce monde;
୯ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ଦିନାତାକି ବା଼ର ଗଂଟା ହିଲେଏ? ଆମ୍ବାଆସି ମାଦେନା ତା଼କିସାରେ ପୁଟିକିଅସି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ଦାର୍ତିତି ଉଜେଡ଼ି;
10 mais, si quelqu’un marche pendant la nuit, il bronche, parce que la lumière n’est pas en lui.
୧୦ସାମା ଲା଼ଆଁୟାଁ ତା଼କିସାରେ ଏ଼ୱାସି ପୁଟିକିନେସି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାଣି ହିୟାଁତା ଉଜେଡ଼ି ହିଲେଏ ।”
11 Après ces paroles, il leur dit: Lazare, notre ami, dort; mais je vais le réveiller.
୧୧ଈ ବାରେ କାତା ୱେସ୍ତି ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଅ଼ଡ଼େ ଏଲେଇଚେସି, “ମା଼ ତ଼ଣେ ଲାଜର ଇଦା କିହାମାନେସି, ସାମା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଇଦାଟି ନିକ୍ହାଲି ନା଼ନୁ ହାଜିମାଇଁ ।”
12 Les disciples lui dirent: Seigneur, s’il dort, il sera guéri.
୧୨ଏମ୍ବାଟିଏ ସୀସୁୟାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ପ୍ରବୁ ଏ଼ୱାସି ଡୂରାନା ଇଦା କିହାମାଚିହିଁ ନେହିଁ ଆ଼ନେସି ।”
13 Jésus avait parlé de sa mort, mais ils crurent qu’il parlait de l’assoupissement du sommeil.
୧୩ଜୀସୁ ଲାଜର ହା଼ହାମାନାକି ଏ଼ କାତା ଏଲେଇଚେସି, ସାମା ଏ଼ୱାଣି ଇଦା କିହାମାନି କାତା ୱେସ୍ତାତେସି ଇଞ୍ଜିଁ ଅଣ୍ପିମାଚେରି ।
14 Alors Jésus leur dit ouvertement: Lazare est mort.
୧୪ଏଚିବେ଼ଲା ଜୀସୁ ତୀରେତଲେ ଏଲେଇଚେସି, “ଲାଜର ହା଼ହାମାନେସି;
15 Et, à cause de vous, afin que vous croyiez, je me réjouis de ce que je n’étais pas là. Mais allons vers lui.
୧୫ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ନୁ ଏମ୍ବାଆଁ ହିଲାଆତେଏଁ, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ମୀ ତାକି ରା଼ହାଁ କିହିମାଇଁ, ଏ଼ନିକିଁ ମୀରୁ ନାମିଦେରି; ସାମା ଜା଼ଦୁ ମା଼ର ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ହାନ ।”
16 Sur quoi Thomas, appelé Didyme, dit aux autres disciples: Allons aussi, afin de mourir avec lui.
୧୬ଏମ୍ବାଟିଏ ତ଼ମା, ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ଦିଦୁମ ଇଞ୍ଜିଁ ଇନେରି, ଏ଼ୱାସି ତାମି ତ଼ଣେ ସୀସୁୟାଁଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଜା଼ଦୁ, ମା଼ର ଜିକେଏ ହାଜାନା ଏ଼ୱାଣିତଲେ ହା଼ନ ।”
17 Jésus, étant arrivé, trouva que Lazare était déjà depuis quatre jours dans le sépulcre.
୧୭ଜୀସୁ ବେତନିୟାଁତା ଏଜାନା ୱେଚେସି, ଏ଼ୱାସି ସା଼ରି ଦିନା ଆ଼ତେସି ମାହ୍ଣି ମାଣ୍ତାତା ଇଟାମାନେରି ।
18 Et, comme Béthanie était près de Jérusalem, à quinze stades environ,
୧୮ବେତନିୟାଁ ଜିରୁସାଲମଟି ରୀ କିଲମିଟର ହେକ ମାଚେ,
19 beaucoup de Juifs étaient venus vers Marthe et Marie, pour les consoler de la mort de leur frère.
୧୯ଅ଼ଡ଼େ ଜୀହୁଦିୟାଁ ବିତ୍ରାଟି ହା଼ରେକା ମାର୍ତା ଇଞ୍ଜାଁ ମରିୟମଇଁ ତାମି ତାୟିତି ଦୁକୁ ଡୂକ୍ହାଲି ଏମ୍ବାଆଁ ୱା଼ହାମାଚେରି ।
20 Lorsque Marthe apprit que Jésus arrivait, elle alla au-devant de lui, tandis que Marie se tenait assise à la maison.
୨୦ଜୀସୁ ୱା଼ହିମାନେସି ଇଞ୍ଜିଁ ଏଚେ଼ତା ମାର୍ତା ୱେଚେ, ଏଚେ଼ତା ମାର୍ତା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ବେଟାଆୟାଲି ହାଚେ, ସାମା ମରିୟମ ଇଜ କୁଗାନା ଡ଼ୟିତେ ।
21 Marthe dit à Jésus: Seigneur, si tu eusses été ici, mon frère ne serait pas mort.
୨୧ମାର୍ତା ଜୀସୁଇଁ ଏଲେଇଚେ, “ପ୍ରବୁ ନୀନୁ ଇମ୍ବାଆଁ ମାଚିହିଁମା, ନା଼ ତାୟି ହା଼ଆତେସିମା,
22 Mais, maintenant même, je sais que tout ce que tu demanderas à Dieu, Dieu te l’accordera.
୨୨ସାମା ନୀନୁ ମାହାପୂରୁଇଁ ଏ଼ନାଆଁ ରୀହ୍ଦି, ମାହାପୂରୁ ନିଙ୍ଗେ ଏ଼ଦାଆଁ ହିୟାନେସି, ଏ଼ଦାଆଁ ନୀଏଁ ଜିକେଏ ପୁଞ୍ଜାମାଇଁ ।”
23 Jésus lui dit: Ton frère ressuscitera.
୨୩ଜୀସୁ ଏ଼ଦାନି ଏଲେଇଚେସି, “ନୀ ତାୟି ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିନେସି ।”
24 Je sais, lui répondit Marthe, qu’il ressuscitera à la résurrection, au dernier jour.
୨୪“ମାର୍ତା ଜୀସୁଇଁ ଏଲେଇଚେ, ଏ଼ୱାସି ଡା଼ୟୁ ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିନି ଦିନାତା ନିଙ୍ଗିନେସି, ଈଦାଆଁ ନା଼ନୁ ପୁଞ୍ଜାମାଇଁ ।”
25 Jésus lui dit: Je suis la résurrection et la vie. Celui qui croit en moi vivra, quand même il serait mort;
୨୫ଜୀସୁ ଏ଼ଦାନି ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିନାତେଏଁ ଅ଼ଡ଼େ ଜୀୱୁତେଏଁ; ଆମ୍ବାଆସି ନାଙ୍ଗେ ନାମାନେସି, ଏ଼ୱାସି ହା଼ତି ଜିକେଏ ନୀଡିନେସି,
26 et quiconque vit et croit en moi ne mourra jamais. Crois-tu cela? (aiōn )
୨୬ଆମ୍ବାଆସି ନୀଡିନେସି ଅ଼ଡ଼େ ନାମିନେସି, ଏ଼ୱାସି ଏଚେଲା ଜିକେଏ ହା଼ଅସି; ଈ କାତା ନାମିମାଞ୍ଜି?” (aiōn )
27 Elle lui dit: Oui, Seigneur, je crois que tu es le Christ, le Fils de Dieu, qui devait venir dans le monde.
୨୭ମାର୍ତା ଏଲେଇଚେ, “ଏ଼ ପ୍ରବୁ ଆମ୍ବାଆସି ଦାର୍ତିତା ୱା଼ନାୟି ମାଚେ, ନୀନୁ ଏ଼ କ୍ରୀସ୍ତ ମାହାପୂରୁ ମୀର୍ଏଣାତି, ଈ କାତା ନାମିମାଇଁ ।”
28 Ayant ainsi parlé, elle s’en alla. Puis elle appela secrètement Marie, sa sœur, et lui dit: Le maître est ici, et il te demande.
୨୮ଈ କାତା ୱେସାନା ମାର୍ତା ହାଜାନା ତାମି ତାଙ୍ଗି ମରିୟମଇଁ ଏଟ୍କା ହା଼ଟାନା ଏଲେଇଚେ, “ଗୂରୁ ୱା଼ତେସିଏ ନିଙ୍ଗେ ପାରିମାଞ୍ଜାନେସି ।”
29 Dès que Marie eut entendu, elle se leva promptement, et alla vers lui.
୨୯ମରିୟମ ଈ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ଦାପେ ନିଙ୍ଗାନା ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ହାଚେ ।
30 Car Jésus n’était pas encore entré dans le village, mais il était dans le lieu où Marthe l’avait rencontré.
୩୦ଏଚିବେ଼ଲା ଜୀସୁ ନା଼ୟୁଁ ବିତ୍ରା ୱା଼ହାହିଲାଆତେସି, ସାମା ମାର୍ତା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏମିନି ଟା଼ୟୁତା ବେଟାଆ଼ହାମାଚେ, ଏଚେ଼ପାତେକା ଏ଼ ଟା଼ୟୁତେଏ ମାଚେସି ।
31 Les Juifs qui étaient avec Marie dans la maison et qui la consolaient, l’ayant vue se lever promptement et sortir, la suivirent, disant: Elle va au sépulcre, pour y pleurer.
୩୧ଏମିନି ଜୀହୁଦିୟାଁ ଏ଼ଦାନିତଲେ ଏ଼ ଇଲୁତା ଦୁକୁ ଡୂକ୍ହିମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ମରିୟମ ଦାପେ ନିଙ୍ଗାନା ପାଙ୍ଗାତା ହାଚାଣି ମେସାନା, ଏ଼ଦି ମାହ୍ଣି ମାଣ୍ତାତା ଡ଼ୀହାଲି ହାଜିମାନେ, ଈ କାତା ଅଣ୍ପାନା ଏ଼ଦାନି ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ହାଚେରି ।
32 Lorsque Marie fut arrivée là où était Jésus, et qu’elle le vit, elle tomba à ses pieds, et lui dit: Seigneur, si tu eusses été ici, mon frère ne serait pas mort.
୩୨ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏମିନି ଟା଼ୟୁତା ମାଚେସି, ମରିୟମ ଏ଼ ଟା଼ୟୁତା ହାଜାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମେସାନା ଏ଼ୱାଣି କଡାୟାଁ ଡ଼଼ଇ ରିହାନା ଏଲେଇଚେ, “ପ୍ରବୁ ନୀନୁ ଇମ୍ବାଆଁ ମାଚିହିଁମା ନା଼ ତାୟି ହା଼ଆତେସିମା ।”
33 Jésus, la voyant pleurer, elle et les Juifs qui étaient venus avec elle, frémit en son esprit, et fut tout ému.
୩୩ଜୀସୁ ମରିୟମ ଅ଼ଡ଼େ ତାନିତଲେ ୱା଼ହାମାନି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁ ଡ଼ୀହିମାନାଣି ମେସାନା ଜୀୱୁତା ହା଼ରେକା ଦୁକୁ ଆ଼ହାନା ୱେଚେସି,
34 Et il dit: Où l’avez-vous mis? Seigneur, lui répondirent-ils, viens et vois.
୩୪“ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଆମ୍ବିୟା ଇଟାମାଞ୍ଜେରି?” ଏ଼ୱାରି ଏଲେଇଚେରି, “ପ୍ରବୁ, ୱା଼ହାନା ସିନିକିମୁ?”
36 Sur quoi les Juifs dirent: Voyez comme il l’aimait.
୩୬ଏଚେଟିଏ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁ ଏଲେଇଣ୍ମ୍ବି ଆ଼ତେରି, “ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଚେକା ଜୀୱୁ ନ଼ହିଁମାଚେସି ।”
37 Et quelques-uns d’entre eux dirent: Lui qui a ouvert les yeux de l’aveugle, ne pouvait-il pas faire aussi que cet homme ne mourût point?
୩୭ସାମା ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରାଟି ଏଚରଜା଼ଣା ଏଲେଇଚେରି, “ଈ ମାଣ୍ସି ଏ଼ କା଼ଣାଇଁ ମେସ୍ପି କିହାମାଚେସି, ଏ଼ୱାସି ଈୱାଣାଇଁ ହା଼କିଟି ଗେଲ୍ପାଲି ଆ଼ଡିତେସିମା?”
38 Jésus frémissant de nouveau en lui-même, se rendit au sépulcre. C’était une grotte, et une pierre était placée devant.
୩୮ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଦୁକୁ ଆ଼ହାନା ମାହ୍ଣି ମାଣ୍ତା ଡାଗେ ୱା଼ତେସି; ଏ଼ଦି ର଼ ପା଼ୱୁ ମାଚେ, ଇଞ୍ଜାଁ ପା଼ୱୁ ଦୁୱେରିତା ର଼ କାଜା ୱାଲି ମାଚେ ।
39 Jésus dit: Otez la pierre. Marthe, la sœur du mort, lui dit: Seigneur, il sent déjà, car il y a quatre jours qu’il est là.
୩୯ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ଈ ୱାଲି ଗୁଚି କିଦୁ ।” ହା଼ତାଣି ତାଙ୍ଗି ମାର୍ତା ଏଲେଇଚେ, “ପ୍ରବୁ, ଏ଼ୱାସି ଗାନ୍ଦା ଆ଼ହାହାଚେସିଏ, ଇଚିହିଁ ହା଼ହାନା ସା଼ରି ଦିନା ଆ଼ତେସିଏ ।”
40 Jésus lui dit: Ne t’ai-je pas dit que, si tu crois, tu verras la gloire de Dieu?
୪୦ଜୀସୁ ଏ଼ଦାନି ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ ନାମିଦି, ଆ଼ତିହିଁ ମାହାପୂରୁତି ଗାୱୁରମି ମେହ୍ଦି, ଈ କାତା ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗେ ୱେସାମାଞ୍ଜାଆତେଏଁ?”
41 Ils ôtèrent donc la pierre. Et Jésus leva les yeux en haut, et dit: Père, je te rends grâces de ce que tu m’as exaucé.
୪୧ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ୱାଲି ଗୁଚି କିତେରି । ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁ ଲାକୱାକି ସିନିକିହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଆ଼ବା ନା଼ ପ୍ରା଼ତାନା ୱେଚି ଇଞ୍ଜିଁ ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗେ ଜହରା କିହିମାଞ୍ଜାଇଁ ।
42 Pour moi, je savais que tu m’exauces toujours; mais j’ai parléà cause de la foule qui m’entoure, afin qu’ils croient que c’est toi qui m’as envoyé.
୪୨ନୀନୁ କା଼ଲେଏ ନା଼ ପ୍ରା଼ତାନା ୱେଞ୍ଜିମାଞ୍ଜି, ଈ କାତା ନା଼ନୁ ପୁଞ୍ଜାମାଇଁ; ସାମା ଏମିନି ଲ଼କୁ ସା଼ରିସୁଟୁ ନିଚାମାନେରି, ନୀନୁ ନାଙ୍ଗେ ପାଣ୍ତାମାଞ୍ଜାଦି ଇଞ୍ଜିଁ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ନିକିଁ ନାମିନେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାରି ତାକି ନା଼ନୁ ଏଲେଇଚେଏଁ ।”
43 Ayant dit cela, il cria d’une voix forte: Lazare, sors!
୪୩ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଞ୍ଜାନା କାଜା ଗିୟାଁତଲେ ଏଲେଇଚେସି, “ଲାଜର ପାଙ୍ଗାତା ହ଼ଚା ୱା଼ମୁ ।”
44 Et le mort sortit, les pieds et les mains liés de bandes, et le visage enveloppé d’un linge. Jésus leur dit: Déliez-le, et laissez-le aller.
୪୪ଦେବୁଣିଏ ଲାଜର ପାଙ୍ଗାତା ହ଼ଚାୱା଼ତେସି; ତାନି କେସ୍କା କଡାଣା ମାହ୍ଣି ମାଣ୍ତାତି ହିମ୍ବରିକା ତଲେ ରୂପି ଆ଼ହାମାଚୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ତାନି ମୂମ୍ବୁତା ଇଚାୟି ପାସ୍କି ପିଡ଼୍ଗିୱି ଆ଼ହାମାଚେ । ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ହିମ୍ବରିକା ହୁକ୍ଦୁ ଏ଼ୱାସି ତା଼କାପେସି ।”
45 Plusieurs des Juifs qui étaient venus vers Marie, et qui virent ce que fit Jésus, crurent en lui.
୪୫ହା଼ରେକା ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁ, ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆରି ମରିୟମ ତା଼ଣା ୱା଼ହାମାଚେରି ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁତି କାମା ମେସାମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନାମିତେରି ।
46 Mais quelques-uns d’entre eux allèrent trouver les pharisiens, et leur dirent ce que Jésus avait fait.
୪୬ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରାଟି ଆମ୍ବା ଆମ୍ବାଆରି ପାରୁସିୟାଁ ତା଼ଣା ହାଜାନା ଜୀସୁ ଏ଼ନା ଏ଼ନାଆଁ କିହାମାଚେସି ଏ଼ ବାରେ ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେସ୍ତେରି ।
47 Alors les principaux sacrificateurs et les pharisiens assemblèrent le sanhédrin, et dirent: Que ferons-nous? Car cet homme fait beaucoup de miracles.
୪୭ଈ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ପାରୁସିୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା କାଜା ବେ଼ରଣିମାଣ୍ତାତା ଏଲେଇଚେରି, “ମା଼ର ଏ଼ନି କିନାୟି ଈ ମାଣ୍ସି ହା଼ରେକା କାବାଆ଼ନି କାମାୟାଁ କିହିମାନେସି ।
48 Si nous le laissons faire, tous croiront en lui, et les Romains viendront détruire et notre ville et notre nation.
୪୮ମା଼ର ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେକିହିଁ ପିସ୍ତିହିଁ ବାରେ ଲ଼କୁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ନାମିନେରି, ଅ଼ଡ଼େ ରମିୟ ଲ଼କୁ ୱା଼ହାନା ଈ ଟା଼ୟୁ କୂଡ଼ା ବାରେତି ନା଼ସା କିନେରି ।”
49 L’un d’eux, Caïphe, qui était souverain sacrificateur cette année-là, leur dit: Vous n’y entendez rien;
୪୯ସାମା ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରାଟି ର଼ କାଜା ପୂଜେରା, ଇଚିହିଁ କୟାପା ଏ଼ ବାର୍ସାତି କାଜା ପୂଜେରା ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ଏ଼ନାଆଁ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅତେରି?
50 vous ne réfléchissez pas qu’il est dans votre intérêt qu’un seul homme meure pour le peuple, et que la nation entière ne périsse pas.
୫୦ବାରେ କୂଡ଼ାତାରି ନା଼ସା ଆ଼ନି କିହାଁ ବାରେ ଲ଼କୁ ତାକି ରଅସି ହା଼ନାୟି ମିଙ୍ଗେ ତାକି ନେହେଁ, ଈଦାଆଁ ମୀରୁ ଅଣ୍ପି ହିଲଅତେରି ।”
51 Or, il ne dit pas cela de lui-même; mais étant souverain sacrificateur cette année-là, il prophétisa que Jésus devait mourir pour la nation.
୫୧ଏ଼ୱାସି ତାନିତା଼ଣାଟି ଏଲେଇଞ୍ଜା ହିଲାଆତେସି, ସାମା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ବାର୍ସାତି କାଜା ପୂଜେରା ମାଚାକି ଈ ଡା଼ୟୁ ଆ଼ନି କାତା ତାନି ଗୂତିଟି ହ଼ଚାମାଚେ, ଜୀସୁ ଏ଼ କୂଡ଼ାତି ଲ଼କୁ ତାକି,
52 Et ce n’était pas pour la nation seulement; c’était aussi afin de réunir en un seul corps les enfants de Dieu dispersés.
୫୨ଅ଼ଡ଼େ ୱାର୍ଇ ଏ଼ କୂଡ଼ା ତାକି ଆ଼ଏ, ସାମା ମାହାପୂରୁତି ଇତାଲା ଆତାଲା ଆ଼ହାମାନି ମୀର୍କାଣି ଜିକେଏ କୂଡ଼ି କିହାନା ରଣ୍ତିଏ କିହାଲିତାକି ହା଼ହାଲି ହାଜିମାନେସି, ଈଦାଆଁତାକି ଈ କାତା ୱେ଼କ୍ହେସି ।
53 Dès ce jour, ils résolurent de le faire mourir.
୫୩ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ ଦିନାଟିଏ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପା଼ୟାଲି ତାକି ପାରୁ ପାରିତେରି ।
54 C’est pourquoi Jésus ne se montra plus ouvertement parmi les Juifs; mais il se retira dans la contrée voisine du désert, dans une ville appelée Éphraïm; et là il demeurait avec ses disciples.
୫୪ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଜୀସୁ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁ ବିତ୍ରା ପାଙ୍ଗାୱେ଼ଙ୍ଗେ ରେ଼ଆତେସି, ସାମା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ଟା଼ୟୁଟି ହ଼ଚା ହାଜାନା ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁ ଦାରି ମାନି ଏପ୍ରିୟମ ଦ଼ରୁଗାଟି ର଼ ଗା଼ଡ଼ାତା ହାଚେସି, ଅ଼ଡ଼େ ସୀସୁୟାଁ ତଲେ ଏମ୍ବାଆଁ ଡ଼ୟିତେସି ।
55 La Pâque des Juifs était proche. Et beaucoup de gens du pays montèrent à Jérusalem avant la Pâque, pour se purifier.
୫୫ଏଚିବେ଼ଲା ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି ପିସ୍ପିଆ଼ନି ପାର୍ବୁ ଡାଗେ ମାଚେ, ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ସ୍କାଟି ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ଜାହାରାଇଁ ଅଟ୍ହା କଡାଲି ପିସ୍ପିଆ଼ନି ପାର୍ବୁ ନ଼କେଏ ଜିରୁସାଲମତା ହାଚେରି ।
56 Ils cherchaient Jésus, et ils se disaient les uns aux autres dans le temple: Que vous en semble? Ne viendra-t-il pas à la fête?
୫୬ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଜୀସୁଇଁ ପାରି ପାରିହିଁ ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତା ନିଚାମାଚାଟି ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁ ଏଲେଇଣ୍ମ୍ବି ଆ଼ତେରି, “ମୀରୁ ଏ଼ନାଆଁ ଅଣ୍ପିମାଞ୍ଜେରି? ଏ଼ୱାସି କି ପାର୍ବୁତା ୱା଼ଅସି?”
57 Or, les principaux sacrificateurs et les pharisiens avaient donné l’ordre que, si quelqu’un savait où il était, il le déclarât, afin qu’on se saisît de lui.
୫୭କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଅ଼ଡ଼େ ପାରୁସିୟାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଆସାଲି ତାକି, ଏ଼ୱାସି ଏମ୍ବିୟା ମାନେସି, ଈ କାତା ଆମ୍ବାଆସି ପୁଞ୍ଜାମାନେସି, ଏ଼ କାତା ୱେସାଲି ତାକି ହୁକୁମି ହୀହାମାଚେରି ।