Job 8
1 Bildad de Schuach prit la parole et dit:
Maka berbicaralah Bildad, orang Suah:
2 Jusqu’à quand veux-tu discourir de la sorte, Et les paroles de ta bouche seront-elles un vent impétueux?
"Berapa lamakah lagi engkau akan berbicara begitu, dan perkataan mulutmu seperti angin yang menderu?
3 Dieu renverserait-il le droit? Le Tout-Puissant renverserait-il la justice?
Masakan Allah membengkokkan keadilan? Masakan Yang Mahakuasa membengkokkan kebenaran?
4 Si tes fils ont péché contre lui, Il les a livrés à leur péché.
Jikalau anak-anakmu telah berbuat dosa terhadap Dia, maka Ia telah membiarkan mereka dikuasai oleh pelanggaran mereka.
5 Mais toi, si tu as recours à Dieu, Si tu implores le Tout-Puissant;
Tetapi engkau, kalau engkau mencari Allah, dan memohon belas kasihan dari Yang Mahakuasa,
6 Si tu es juste et droit, Certainement alors il veillera sur toi, Et rendra le bonheur à ton innocente demeure;
kalau engkau bersih dan jujur, maka tentu Ia akan bangkit demi engkau dan Ia akan memulihkan rumah yang adalah hakmu.
7 Ton ancienne prospérité semblera peu de chose, Celle qui t’est réservée sera bien plus grande.
Maka kedudukanmu yang dahulu akan kelihatan hina, tetapi kedudukanmu yang kemudian akan menjadi sangat mulia.
8 Interroge ceux des générations passées, Sois attentif à l’expérience de leurs pères.
Bertanya-tanyalah tentang orang-orang zaman dahulu, dan perhatikanlah apa yang diselidiki para nenek moyang.
9 Car nous sommes d’hier, et nous ne savons rien, Nos jours sur la terre ne sont qu’une ombre.
Sebab kita, anak-anak kemarin, tidak mengetahui apa-apa; karena hari-hari kita seperti bayang-bayang di bumi.
10 Ils t’instruiront, ils te parleront, Ils tireront de leur cœur ces sentences:
Bukankah mereka yang harus mengajari engkau dan yang harus berbicara kepadamu, dan melahirkan kata-kata dari akal budi mereka?
11 Le jonc croît-il sans marais? Le roseau croît-il sans humidité?
Dapatkah pandan bertumbuh tinggi, kalau tidak di rawa, atau mensiang bertumbuh subur, kalau tidak di air?
12 Encore vert et sans qu’on le coupe, Il sèche plus vite que toutes les herbes.
Sementara dalam pertumbuhan, sebelum waktunya disabit, layulah ia lebih dahulu dari pada rumput lain.
13 Ainsi arrive-t-il à tous ceux qui oublient Dieu, Et l’espérance de l’impie périra.
Demikianlah pengalaman semua orang yang melupakan Allah; maka lenyaplah harapan orang fasik,
14 Son assurance est brisée, Son soutien est une toile d’araignée.
yang andalannya seperti benang laba-laba, kepercayaannya seperti sarang laba-laba.
15 Il s’appuie sur sa maison, et elle n’est pas ferme; Il s’y cramponne, et elle ne résiste pas.
Ia bersandar pada rumahnya, tetapi rumahnya itu tidak tetap tegak, ia menjadikannya tempat berpegang, tetapi rumah itu tidak tahan.
16 Dans toute sa vigueur, en plein soleil, Il étend ses rameaux sur son jardin,
Ia seperti tumbuh-tumbuhan yang masih segar di panas matahari, sulurnya menjulur di seluruh taman.
17 Il entrelace ses racines parmi les pierres, Il pénètre jusque dans les murailles;
Akar-akarnya membelit timbunan batu, menyusup ke dalam sela-sela batu itu.
18 L’arrache-t-on du lieu qu’il occupe, Ce lieu le renie: Je ne t’ai point connu!
Tetapi bila ia dicabut dari tempatnya, maka tempatnya itu tidak mengakuinya lagi, katanya: Belum pernah aku melihat engkau!
19 Telles sont les délices que ses voies lui procurent. Puis sur le même sol d’autres s’élèvent après lui.
Demikianlah kesukaan hidupnya, dan tumbuh-tumbuhan lain timbul dari tanah.
20 Non, Dieu ne rejette point l’homme intègre, Et il ne protège point les méchants.
Ketahuilah, Allah tidak menolak orang yang saleh, dan Ia tidak memegang tangan orang yang berbuat jahat.
21 Il remplira ta bouche de cris de joie, Et tes lèvres de chants d’allégresse.
Ia masih akan membuat mulutmu tertawa dan bibirmu bersorak-sorak.
22 Tes ennemis seront couverts de honte; La tente des méchants disparaîtra.
Pembencimu akan terselubung dengan malu, dan kemah orang fasik akan tidak ada lagi."
