Job 8
1 Bildad de Schuach prit la parole et dit:
Lalu berkatalah Bildad, "Berapa lama lagi kaubicara begitu? Kata-katamu seperti angin yang menderu.
2 Jusqu’à quand veux-tu discourir de la sorte, Et les paroles de ta bouche seront-elles un vent impétueux?
3 Dieu renverserait-il le droit? Le Tout-Puissant renverserait-il la justice?
Allah tidak pernah membengkokkan keadilan; tidak pernah gagal menegakkan kebenaran.
4 Si tes fils ont péché contre lui, Il les a livrés à leur péché.
Mungkin anak-anakmu berdosa terhadap Dia, maka sepantasnyalah mereka dihukum oleh-Nya.
5 Mais toi, si tu as recours à Dieu, Si tu implores le Tout-Puissant;
Tetapi jika kepada-Nya engkau bernaung, meminta belas kasihan dan memohon ampun,
6 Si tu es juste et droit, Certainement alors il veillera sur toi, Et rendra le bonheur à ton innocente demeure;
jika hatimu jujur, tanpa cela, Allah akan menolongmu dengan segera; dan sebagai imbalan, rumah tanggamu akan dipulihkan.
7 Ton ancienne prospérité semblera peu de chose, Celle qui t’est réservée sera bien plus grande.
Kekayaanmu yang hilang itu tidak berarti dibandingkan dengan apa yang kaudapat nanti.
8 Interroge ceux des générations passées, Sois attentif à l’expérience de leurs pères.
Orang arif di zaman dahulu hendaknya kauperhatikan, dan kaurenungkan pengalaman para nenek moyang.
9 Car nous sommes d’hier, et nous ne savons rien, Nos jours sur la terre ne sont qu’une ombre.
Hidup kita pendek, kita tak tahu apa-apa; hari-hari kita seperti bayangan belaka.
10 Ils t’instruiront, ils te parleront, Ils tireront de leur cœur ces sentences:
Dengarkan perkataan orang arif itu dahulu, mereka memberi pelajaran ini kepadamu,
11 Le jonc croît-il sans marais? Le roseau croît-il sans humidité?
'Di tempat berair saja tumbuh gelagah; pandan hanya terdapat di tanah bencah.
12 Encore vert et sans qu’on le coupe, Il sèche plus vite que toutes les herbes.
Jika airnya kering, gelagah itu merana, lebih cepat daripada tumbuhan lainnya. Padahal masih segar dan belum saatnya, ia dipotong dan diambil manfaatnya.
13 Ainsi arrive-t-il à tous ceux qui oublient Dieu, Et l’espérance de l’impie périra.
Begitulah orang yang tidak bertuhan. Ia lupa pada Allah, maka hilanglah harapan.
14 Son assurance est brisée, Son soutien est une toile d’araignée.
Seutas benang yang lembut menjadi andalannya; sarang laba-laba menjadi kepercayaannya.
15 Il s’appuie sur sa maison, et elle n’est pas ferme; Il s’y cramponne, et elle ne résiste pas.
Kuatkah sarang itu jika dijadikan sandaran? Tahankah benang itu jika dijadikan pegangan?'
16 Dans toute sa vigueur, en plein soleil, Il étend ses rameaux sur son jardin,
Seperti ilalang, segarlah orang yang tidak bertuhan; jika disinari surya, ia tumbuh subur dan memenuhi taman.
17 Il entrelace ses racines parmi les pierres, Il pénètre jusque dans les murailles;
Akarnya membelit batu-batu di tanah; melilit kuat, ia tak mudah goyah.
18 L’arrache-t-on du lieu qu’il occupe, Ce lieu le renie: Je ne t’ai point connu!
Tetapi, coba, cabutlah sekarang ilalang itu, maka seolah-olah tak pernah ia ada di situ.
19 Telles sont les délices que ses voies lui procurent. Puis sur le même sol d’autres s’élèvent après lui.
Ya, kesenangan orang jahat cuma itu saja; orang lain datang dan menggantikan dia.
20 Non, Dieu ne rejette point l’homme intègre, Et il ne protège point les méchants.
Tapi Allah tak pernah meninggalkan orang setia, dan tak pernah pula Ia menolong orang durhaka.
21 Il remplira ta bouche de cris de joie, Et tes lèvres de chants d’allégresse.
Mulutmu akan dibuat-Nya tertawa, bibirmu akan bersorak-sorak ria.
22 Tes ennemis seront couverts de honte; La tente des méchants disparaîtra.
Pembencimu akan malu dan merasa rendah, dan rumah penjahat akan dirusak hingga musnah."
