Job 8
1 Bildad de Schuach prit la parole et dit:
Şuahlı Bildad belə cavab verdi:
2 Jusqu’à quand veux-tu discourir de la sorte, Et les paroles de ta bouche seront-elles un vent impétueux?
«Bunları nə vaxta qədər deyəcəksən? Sözlərin sərt küləyə bənzər.
3 Dieu renverserait-il le droit? Le Tout-Puissant renverserait-il la justice?
Allah ədaləti azdırarmı? Külli-İxtiyar salehi əyri edərmi?
4 Si tes fils ont péché contre lui, Il les a livrés à leur péché.
Bəlkə oğulların Ona qarşı günah edib, O da üsyankarlıqlarının cəzasını verib.
5 Mais toi, si tu as recours à Dieu, Si tu implores le Tout-Puissant;
Əgər cəhd göstərib Allahı axtarsaydın, Külli-İxtiyara yalvarsaydın,
6 Si tu es juste et droit, Certainement alors il veillera sur toi, Et rendra le bonheur à ton innocente demeure;
Əgər təmiz, doğru olsaydın, O sənin üçün, həqiqətən, qalxardı, Sənə layiqincə bir məskən verərdi.
7 Ton ancienne prospérité semblera peu de chose, Celle qui t’est réservée sera bien plus grande.
Başlanğıcın kiçik olsa da, Sonun böyük olacaq.
8 Interroge ceux des générations passées, Sois attentif à l’expérience de leurs pères.
Gəl indi əvvəlki nəsillərdən soruş, Ata-babaların sınağından keçənlərə yaxşı nəzər sal.
9 Car nous sommes d’hier, et nous ne savons rien, Nos jours sur la terre ne sont qu’une ombre.
Dünənki övladlarıq, heç nə bilmirik. Bu dünyada ömrümüz sadəcə bir kölgədir.
10 Ils t’instruiront, ils te parleront, Ils tireront de leur cœur ces sentences:
Onlar izah edib sənə öyrətməzlərmi? Köksündəki sözləri dilə gətirməzlərmi?
11 Le jonc croît-il sans marais? Le roseau croît-il sans humidité?
Bataqlıq olmayan yerdə qarğı bitərmi? Su olmayan yerdə qamış çıxarmı?
12 Encore vert et sans qu’on le coupe, Il sèche plus vite que toutes les herbes.
Hələ yaşıl ikən qırılmadan, Hər otdan əvvəl onlar quruyar.
13 Ainsi arrive-t-il à tous ceux qui oublient Dieu, Et l’espérance de l’impie périra.
Allahı unudan hər kəs axırda belə qalar, Allahsız insanın ümidi beləcə yox olar.
14 Son assurance est brisée, Son soutien est une toile d’araignée.
Onun etibar etdiyi şeylər qırılar, Bel bağladığı sanki hörümçək toru olar.
15 Il s’appuie sur sa maison, et elle n’est pas ferme; Il s’y cramponne, et elle ne résiste pas.
Evinə söykənərkən evi uçar, Evindən tutarkən dağılar.
16 Dans toute sa vigueur, en plein soleil, Il étend ses rameaux sur son jardin,
Sanki bu allahsızlar günəşə baxar, yaşıllaşar, Pöhrələri bağçanın hər tərəfinə yayılar.
17 Il entrelace ses racines parmi les pierres, Il pénètre jusque dans les murailles;
Rişələri daş qalağına dolaşar, Çınqılların arasında yer axtarar.
18 L’arrache-t-on du lieu qu’il occupe, Ce lieu le renie: Je ne t’ai point connu!
Amma yerindən qoparılarkən Yer inkar edərək deyər: “Səni görməmişəm”.
19 Telles sont les délices que ses voies lui procurent. Puis sur le même sol d’autres s’élèvent après lui.
Bax belə sevincinə son qoyular, Onun yerində başqa bitkilər bitər.
20 Non, Dieu ne rejette point l’homme intègre, Et il ne protège point les méchants.
Allah kamil insanı Özündən kənar etməz, Pislik edənlərinsə əlindən tutmaz.
21 Il remplira ta bouche de cris de joie, Et tes lèvres de chants d’allégresse.
O sənin ağzını yenə gülüşlə, Dodaqlarını sevinc nidaları ilə doldurar.
22 Tes ennemis seront couverts de honte; La tente des méchants disparaîtra.
Düşmənlərini rüsvayçılıq bürüyəcək, Pislərin çadırı məhv ediləcək».
