Job 5
1 Crie maintenant! Qui te répondra? Auquel des saints t’adresseras-tu?
Wołaj więc, jeśli jest ktoś, kto by ci odpowiedział; i do którego ze świętych się zwrócisz?
2 L’insensé périt dans sa colère, Le fou meurt dans ses emportements.
Gniew bowiem zabija głupiego, a prostaka uśmierca zawiść.
3 J’ai vu l’insensé prendre racine; Puis soudain j’ai maudit sa demeure.
Widziałem głupiego, jak zapuścił korzenie, lecz zaraz przekląłem jego mieszkanie.
4 Plus de prospérité pour ses fils; Ils sont foulés à la porte, et personne qui les délivre!
Jego synowie są daleko od ratunku, zostają zdeptani w bramie, a nie [ma] nikogo, kto by [ich] ocalił.
5 Sa moisson est dévorée par des affamés, Qui viennent l’enlever jusque dans les épines, Et ses biens sont engloutis par des hommes altérés.
Jego żniwo głodny pożera, wydobywa je spośród [samych] cierni, a chciwy pochłania ich bogactwa.
6 Le malheur ne sort pas de la poussière, Et la souffrance ne germe pas du sol;
Utrapienie bowiem nie powstaje z prochu ani z ziemi nie wyrasta niedola;
7 L’homme naît pour souffrir, Comme l’étincelle pour voler.
Lecz człowiek rodzi się na niedolę, jak iskry z węgla wzlatują w górę.
8 Pour moi, j’aurais recours à Dieu, Et c’est à Dieu que j’exposerais ma cause.
Ja jednak szukałbym Boga i Bogu przedstawił swoją sprawę;
9 Il fait des choses grandes et insondables, Des merveilles sans nombre;
Który czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cudowne i niezliczone;
10 Il répand la pluie sur la terre, Et envoie l’eau sur les campagnes;
Który zsyła deszcz na ziemię i spuszcza wody na pola;
11 Il relève les humbles, Et délivre les affligés;
Który pokornych stawia wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
12 Il anéantit les projets des hommes rusés, Et leurs mains ne peuvent les accomplir;
Który wniwecz obraca zamysły przebiegłych, tak że ich ręce nie wykonują ich zamiaru;
13 Il prend les sages dans leur propre ruse, Et les desseins des hommes artificieux sont renversés:
Który chwyta mądrych w ich przebiegłości, tak że rada przewrotnych szybko upada.
14 Ils rencontrent les ténèbres au milieu du jour, Ils tâtonnent en plein midi comme dans la nuit.
Za dnia napotykają ciemność, a w południe idą po omacku jak w nocy.
15 Ainsi Dieu protège le faible contre leurs menaces, Et le sauve de la main des puissants;
On wybawia ubogiego od miecza, od ich ust, i z ręki mocarza.
16 Et l’espérance soutient le malheureux, Mais l’iniquité ferme la bouche.
Tak to uciśniony ma nadzieję, a nieprawość zamyka swe usta.
17 Heureux l’homme que Dieu châtie! Ne méprise pas la correction du Tout-Puissant.
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; nie gardź więc karceniem Wszechmocnego.
18 Il fait la plaie, et il la bande; Il blesse, et sa main guérit.
On bowiem rani, ale i opatruje, uderza, a jego ręce uzdrawiają.
19 Six fois il te délivrera de l’angoisse, Et sept fois le mal ne t’atteindra pas.
Z sześciu nieszczęść cię wyrwie, a w siódmym nie dotknie cię zło.
20 Il te sauvera de la mort pendant la famine, Et des coups du glaive pendant la guerre.
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie od mocy miecza.
21 Tu seras à l’abri du fléau de la langue, Tu seras sans crainte quand viendra la dévastation.
Przed biczem języka będziesz zasłonięty i nie ulękniesz się spustoszenia, gdy nadejdzie.
22 Tu te riras de la dévastation comme de la famine, Et tu n’auras pas à redouter les bêtes de la terre;
Będziesz się śmiał ze spustoszenia i głodu, nie będziesz się bał zwierząt ziemi.
23 Car tu feras alliance avec les pierres des champs, Et les bêtes de la terre seront en paix avec toi.
Zawrzesz bowiem przymierze z kamieniami na polu, a okrutny zwierz polny będzie żyć z tobą w pokoju.
24 Tu jouiras du bonheur sous ta tente, Tu retrouveras tes troupeaux au complet,
I poznasz, że twój przybytek [jest] spokojny; odwiedzisz swoje mieszkanie, a nie zgrzeszysz.
25 Tu verras ta postérité s’accroître, Et tes rejetons se multiplier comme l’herbe des champs.
Poznasz też, że twoje potomstwo się rozmnoży, a twoje dzieci [będą] jak trawa ziemi.
26 Tu entreras au sépulcre dans la vieillesse, Comme on emporte une gerbe en son temps.
W sędziwym wieku zejdziesz do grobu, jak snop zboża zbierany w swym czasie.
27 Voilà ce que nous avons reconnu, voilà ce qui est; A toi d’entendre et de mettre à profit.
Oto do tego doszliśmy i tak jest. Słuchaj tego i rozważ to sobie.
