Job 41

1 Prendras-tu le crocodile à l’hameçon? Saisiras-tu sa langue avec une corde?

۱ «آیا لویاتان را با قلاب توانی کشید؟ یازبانش را با ریسمان توانی فشرد؟

2 Mettras-tu un jonc dans ses narines? Lui perceras-tu la mâchoire avec un crochet?

۲ آیادر بینی او مهار توانی کشید؟ یا چانه‌اش را باقلاب توانی سفت؟

3 Te pressera-t-il de supplication? Te parlera-t-il d’une voix douce?

۳ آیا او نزد تو تضرع زیادخواهد نمود؟ یا سخنان ملایم به تو خواهدگفت؟

4 Fera-t-il une alliance avec toi, Pour devenir à toujours ton esclave?

۴ آیا با تو عهد خواهد بست یا او را برای بندگی دایمی خواهی گرفت؟

5 Joueras-tu avec lui comme avec un oiseau? L’attacheras-tu pour amuser tes jeunes filles?

۵ آیا با او مثل گنجشک بازی توانی کرد؟ یا او را برای کنیزان خود توانی بست؟

6 Les pêcheurs en trafiquent-ils? Le partagent-ils entre les marchands?

۶ آیا جماعت (صیادان ) از اوداد و ستد خواهند کرد؟ یا او را در میان تاجران تقسیم خواهند نمود؟

7 Couvriras-tu sa peau de dards, Et sa tête de harpons?

۷ آیا پوست او را با نیزه هامملو توانی کرد؟ یا سرش را با خطافهای ماهی گیران؟

8 Dresse ta main contre lui, Et tu ne t’aviseras plus de l’attaquer.

۸ اگر دست خود را بر او بگذاری جنگ را به یاد خواهی داشت و دیگر نخواهی کرد.

9 Voici, on est trompé dans son attente; A son seul aspect n’est-on pas terrassé?

۹ اینک امید به او باطل است. آیا از رویتش نیز آدمی به روی درافکنده نمی شود؟

10 Nul n’est assez hardi pour l’exciter; Qui donc me résisterait en face?

۱۰ کسی اینقدر متهور نیست که او را برانگیزاند. پس کیست که در حضور من بایستد؟

11 De qui suis-je le débiteur? Je le paierai. Sous le ciel tout m’appartient.

۱۱ کیست که سبقت جسته، چیزی به من داده، تابه او رد نمایم؟ هرچه زیر آسمان است از آن من می‌باشد.

12 Je veux encore parler de ses membres, Et de sa force, et de la beauté de sa structure.

۱۲ «درباره اعضایش خاموش نخواهم شد و ازجبروت و جمال ترکیب او خبر خواهم داد.

13 Qui soulèvera son vêtement? Qui pénétrera entre ses mâchoires?

۱۳ کیست که روی لباس او را باز تواند نمود؟ وکیست که در میان دو صف دندانش داخل شود؟

14 Qui ouvrira les portes de sa gueule? Autour de ses dents habite la terreur.

۱۴ کیست که درهای چهره‌اش را بگشاید؟ دایره دندانهایش هولناک است.

15 Ses magnifiques et puissants boucliers Sont unis ensemble comme par un sceau;

۱۵ سپرهای زورآورش فخر او می‌باشد، با مهر محکم وصل شده است.

16 Ils se serrent l’un contre l’autre, Et l’air ne passerait pas entre eux;

۱۶ با یکدیگر چنان چسبیده‌اند که باد از میان آنهانمی گذرد.

17 Ce sont des frères qui s’embrassent, Se saisissent, demeurent inséparables.

۱۷ با همدیگر چنان وصل شده‌اند و باهم ملتصقند که جدا نمی شوند.

18 Ses éternuements font briller la lumière; Ses yeux sont comme les paupières de l’aurore.

۱۸ از عطسه های او نور ساطع می‌گردد و چشمان او مثل پلکهای فجر است.

19 Des flammes jaillissent de sa bouche, Des étincelles de feu s’en échappent.

۱۹ از دهانش مشعلها بیرون می‌آید وشعله های آتش برمی جهد.

20 Une fumée sort de ses narines, Comme d’un vase qui bout, d’une chaudière ardente.

۲۰ از بینی های او دودبرمی آید مثل دیگ جوشنده و پاتیل.

21 Son souffle allume les charbons, Sa gueule lance la flamme.

۲۱ از نفس او اخگرها افروخته می‌شود و از دهانش شعله بیرون می‌آید.

22 La force a son cou pour demeure, Et l’effroi bondit au-devant de lui.

۲۲ بر گردنش قوت نشیمن دارد، وهیبت پیش رویش رقص می‌نماید.

23 Ses parties charnues tiennent ensemble, Fondues sur lui, inébranlables.

۲۳ طبقات گوشت او بهم چسبیده است، و بر وی مستحکم است که متحرک نمی شود.

24 Son cœur est dur comme la pierre, Dur comme la meule inférieure.

۲۴ دلش مثل سنگ مستحکم است، و مانند سنگ زیرین آسیا محکم می‌باشد.

25 Quand il se lève, les plus vaillants ont peur, Et l’épouvante les fait fuir.

۲۵ چون او برمی خیزد نیرومندان هراسان می‌شوند، و از خوف بی‌خود می‌گردند.

26 C’est en vain qu’on l’attaque avec l’épée; La lance, le javelot, la cuirasse, ne servent à rien.

۲۶ اگر شمشیر به او انداخته شود اثر نمی کند، و نه نیزه و نه مزراق و نه تیر.

27 Il regarde le fer comme de la paille, L’airain comme du bois pourri.

۲۷ آهن را مثل کاه می‌شمارد و برنج را مانند چوب پوسیده.

28 La flèche ne le met pas en fuite, Les pierres de la fronde sont pour lui du chaume.

۲۸ تیرهای کمان او را فرار نمی دهد و سنگهای فلاخن نزد او به کاه مبدل می‌شود.

29 Il ne voit dans la massue qu’un brin de paille, Il rit au sifflement des dards.

۲۹ عمود مثل کاه شمرده می‌شود و بر حرکت مزراق می‌خندد.

30 Sous son ventre sont des pointes aiguës: On dirait une herse qu’il étend sur le limon.

۳۰ در زیرش پاره های سفال تیز است و گردون پرمیخ را بر گل پهن می‌کند.

31 Il fait bouillir le fond de la mer comme une chaudière, Il l’agite comme un vase rempli de parfums.

۳۱ لجه را مثل دیگ می‌جوشاند و دریا را مانند پاتیلچه عطاران می‌گرداند.

32 Il laisse après lui un sentier lumineux; L’abîme prend la chevelure d’un vieillard.

۳۲ راه را در عقب خویش تابان می‌سازد به نوعی که لجه را سفیدمو گمان می‌برند.

33 Sur la terre nul n’est son maître; Il a été créé pour ne rien craindre.

۳۳ بر روی خاک نظیر او نیست، که بدون خوف آفریده شده باشد.

34 Il regarde avec dédain tout ce qui est élevé, Il est le roi des plus fiers animaux.

۳۴ بر هرچیز بلند نظر می‌افکندو بر جمیع حیوانات سرکش پادشاه است.»