Job 41
1 Prendras-tu le crocodile à l’hameçon? Saisiras-tu sa langue avec une corde?
Dapatkah kautangkap si buaya Lewiatan, hanya dengan sebuah pancing ikan? Dapatkah lidahnya kautambat dengan tali-tali pengikat?
2 Mettras-tu un jonc dans ses narines? Lui perceras-tu la mâchoire avec un crochet?
Dapatkah engkau memasang tali pada hidungnya ataupun kait besi pada rahangnya?
3 Te pressera-t-il de supplication? Te parlera-t-il d’une voix douce?
Mungkinkah ia mohon padamu untuk dibebaskan? atau berunding denganmu, minta belas kasihan?
4 Fera-t-il une alliance avec toi, Pour devenir à toujours ton esclave?
Mungkinkah ia membuat persetujuan denganmu, dan berjanji akan selalu melayanimu?
5 Joueras-tu avec lui comme avec un oiseau? L’attacheras-tu pour amuser tes jeunes filles?
Mungkinkah engkau mengikatnya seperti burung peliharaan, yang menyenangkan hamba-hamba perempuan?
6 Les pêcheurs en trafiquent-ils? Le partagent-ils entre les marchands?
Mungkinkah ia diperdagangkan oleh nelayan-nelayan dan dibagi-bagikan di antara para pedagang?
7 Couvriras-tu sa peau de dards, Et sa tête de harpons?
Dapatkah kautusuk kulitnya dengan tombak bermata tiga atau kaulempari dia dengan lembing yang menembus kepalanya?
8 Dresse ta main contre lui, Et tu ne t’aviseras plus de l’attaquer.
Sentuhlah dia sekali saja, dan tak akan lagi engkau mengulanginya; pertarungan itu tak akan kaulupakan selama-lamanya.
9 Voici, on est trompé dans son attente; A son seul aspect n’est-on pas terrassé?
Setiap orang yang melihat Lewiatan, akan menjadi lemah lalu jatuh pingsan.
10 Nul n’est assez hardi pour l’exciter; Qui donc me résisterait en face?
Ia ganas bila dibangunkan dari tidurnya; tak seorang pun berani berdiri di hadapannya.
11 De qui suis-je le débiteur? Je le paierai. Sous le ciel tout m’appartient.
Siapa yang dapat menyerangnya tanpa kena cedera? Di dunia ini tak ada yang sanggup melakukannya.
12 Je veux encore parler de ses membres, Et de sa force, et de la beauté de sa structure.
Marilah Kuceritakan tentang anggota badan Lewiatan, tentang kekuatannya dan bentuknya yang tampan.
13 Qui soulèvera son vêtement? Qui pénétrera entre ses mâchoires?
Tak seorang pun dapat mengoyakkan baju luarnya atau menembus baju perang yang dipakainya.
14 Qui ouvrira les portes de sa gueule? Autour de ses dents habite la terreur.
Siapa dapat membuka moncongnya yang kuat, berisi gigi-gigi yang dahsyat?
15 Ses magnifiques et puissants boucliers Sont unis ensemble comme par un sceau;
Bagai perisai tersusun, itulah punggungnya terlekat rapat, seperti batu kerasnya.
16 Ils se serrent l’un contre l’autre, Et l’air ne passerait pas entre eux;
Tindih-menindih, terikat erat, sehingga angin pun tak dapat masuk menyelinap.
17 Ce sont des frères qui s’embrassent, Se saisissent, demeurent inséparables.
Perisai itu begitu kuat bertautan sehingga tak mungkin diceraikan.
18 Ses éternuements font briller la lumière; Ses yeux sont comme les paupières de l’aurore.
Apabila Lewiatan bersin, berpijaran cahaya; matanya berkilau bagai terbitnya sang surya.
19 Des flammes jaillissent de sa bouche, Des étincelles de feu s’en échappent.
Lidah api menghambur dari mulutnya; bunga api berpancaran ke mana-mana.
20 Une fumée sort de ses narines, Comme d’un vase qui bout, d’une chaudière ardente.
Asap mengepul dari dalam hidungnya, seperti asap kayu bakar di bawah belanga.
21 Son souffle allume les charbons, Sa gueule lance la flamme.
Napasnya menyalakan bara; nyala api keluar dari mulutnya.
22 La force a son cou pour demeure, Et l’effroi bondit au-devant de lui.
Tengkuknya demikian kuatnya, sehingga semuanya ketakutan di hadapannya.
23 Ses parties charnues tiennent ensemble, Fondues sur lui, inébranlables.
Tak ada tempat lemah pada kulitnya; tak mungkin pecah karena sekeras baja.
24 Son cœur est dur comme la pierre, Dur comme la meule inférieure.
Hatinya seteguh batu, tak kenal bimbang kokoh dan keras seperti batu gilingan.
25 Quand il se lève, les plus vaillants ont peur, Et l’épouvante les fait fuir.
Bila ia bangkit, orang terkuat pun kehilangan keberanian, dibuat tak berdaya karena sangat ketakutan.
26 C’est en vain qu’on l’attaque avec l’épée; La lance, le javelot, la cuirasse, ne servent à rien.
Tak ada pedang yang dapat melukainya; tombak, panah ataupun lembing tak dapat menyakitinya.
27 Il regarde le fer comme de la paille, L’airain comme du bois pourri.
Besi dianggapnya sehalus rerumputan dan tembaga selunak kayu bercendawan.
28 La flèche ne le met pas en fuite, Les pierres de la fronde sont pour lui du chaume.
Tak ada panah yang dapat menghalau dia; batu yang dilemparkan kepadanya seolah-olah jerami saja.
29 Il ne voit dans la massue qu’un brin de paille, Il rit au sifflement des dards.
Gada dianggapnya sehelai rumput kering; ia tertawa jika orang melemparkan lembing.
30 Sous son ventre sont des pointes aiguës: On dirait une herse qu’il étend sur le limon.
Sisik di perutnya seperti beling yang runcing ujungnya. Bagai alat penebah ia mengorek lumpur dan membelahnya.
31 Il fait bouillir le fond de la mer comme une chaudière, Il l’agite comme un vase rempli de parfums.
Laut dikocoknya sehingga menyerupai air mendidih; seperti panci pemasak minyak yang berbuih-buih.
32 Il laisse après lui un sentier lumineux; L’abîme prend la chevelure d’un vieillard.
Ia meninggalkan bekas tapak kaki yang bercahaya, laut diubahnya menjadi buih yang putih warnanya.
33 Sur la terre nul n’est son maître; Il a été créé pour ne rien craindre.
Di atas bumi tak ada tandingannya; makhluk yang tak kenal takut, itulah dia!
34 Il regarde avec dédain tout ce qui est élevé, Il est le roi des plus fiers animaux.
Binatang yang paling megah pun dipandangnya hina; di antara segala binatang buas, dialah raja."
