< Job 41 >

1 Prendras-tu le crocodile à l’hameçon? Saisiras-tu sa langue avec une corde?
Madakpan ba nimo ang Leviathan pinaagi sa taga sa isda? O mahiktan ang iyang panga pinaagi sa pisi?
2 Mettras-tu un jonc dans ses narines? Lui perceras-tu la mâchoire avec un crochet?
Makabutang ka ba ug pisi sa iyang ilong, o makatusok sa iyang panga pinaagi sa taga?
3 Te pressera-t-il de supplication? Te parlera-t-il d’une voix douce?
Magpakiluoy ba siya sa makadaghan kanimo? Magsulti ba siya ug mga malumo nga mga pulong kanimo?
4 Fera-t-il une alliance avec toi, Pour devenir à toujours ton esclave?
Maghimo ba siya ug kasabotan uban kanimo, nga himoon nimo siyang sulugoon hangtod sa kahangtoran?
5 Joueras-tu avec lui comme avec un oiseau? L’attacheras-tu pour amuser tes jeunes filles?
Makigdula ka ba kaniya sama sa imong buhaton sa langgam? Hiktan ba nimo siya alang sa imong mga sulugoon nga mga babaye?
6 Les pêcheurs en trafiquent-ils? Le partagent-ils entre les marchands?
Makigbaylo ba alang kaniya ang mga pundok sa mga mananagat? Bahinbahinon ba nila siya aron ibaylo ngadto sa mga nagpatigayon?
7 Couvriras-tu sa peau de dards, Et sa tête de harpons?
Madutlan ba nimo ang iyang panit pinaagi sa tinalinisan nga puthaw o ang iyang ulo pinaagi sa mga bangkaw alang sa isda?
8 Dresse ta main contre lui, Et tu ne t’aviseras plus de l’attaquer.
Guniti siya sa makausa, ug mahinumdoman nimo ang gubat ug dili na kini buhaton pag-usab.
9 Voici, on est trompé dans son attente; A son seul aspect n’est-on pas terrassé?
Tan-awa, ang paglaom ni bisan kinsa nga nagbuhat niana usa lamang ka bakak; dili ba matumba sa yuta ang si bisan kinsa pinaagi lamang sa pagtan-aw kaniya?
10 Nul n’est assez hardi pour l’exciter; Qui donc me résisterait en face?
Walay bangis nga makaako sa pagpukaw sa Leviathan; unya, kinsa man siya nga makabarog sa akong atubangan?
11 De qui suis-je le débiteur? Je le paierai. Sous le ciel tout m’appartient.
Kinsa man ang unang nakahatag kanako ug bisan unsa aron nga bayran ko siya pagbalik?
12 Je veux encore parler de ses membres, Et de sa force, et de la beauté de sa structure.
Akoa ang bisan unsa nga anaa ilalom sa kawanangan. Dili ako magpakahilom mahitungod sa mga batiis sa Leviathan, ni mahitungod sa iyang pagkakusgan, ni mahitungod sa iyang matahom nga panagway.
13 Qui soulèvera son vêtement? Qui pénétrera entre ses mâchoires?
Kinsa man ang makalangkat sa iyang panggawas nga sapot? Kinsa man ang makapadulot sa iyang duha ka sapaw nga kalasag?
14 Qui ouvrira les portes de sa gueule? Autour de ses dents habite la terreur.
Kinsa man ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong— gipalibotan sa iyang ngipon, nga makalilisang?
15 Ses magnifiques et puissants boucliers Sont unis ensemble comme par un sceau;
Ang iyang likod hinimo gikan sa naglaray nga mga taming, hugot kaayo sama sa usa ka nasirado nga selyo.
16 Ils se serrent l’un contre l’autre, Et l’air ne passerait pas entre eux;
Duol kaayo ang usa ngadto sa usa nga walay hangin nga makasulod niini.
17 Ce sont des frères qui s’embrassent, Se saisissent, demeurent inséparables.
Nahiusa sila sa matag usa; dug-ol kaayo sila, aron dili sila mabulag.
18 Ses éternuements font briller la lumière; Ses yeux sont comme les paupières de l’aurore.
Sa iyang pagpangusmo may mokidlap nga kayahag; ang iyang mga mata sama sa tabontabon sa banagbanag sa kabuntagon.
19 Des flammes jaillissent de sa bouche, Des étincelles de feu s’en échappent.
Nagagawas gikan sa iyang baba ang nagkalayo nga mga sulo, daw nangambak ang siga sa kalayo.
20 Une fumée sort de ses narines, Comme d’un vase qui bout, d’une chaudière ardente.
Nagagawas gikan sa bangag sa iyang ilong ang aso nga sama sa nagbukal nga kolon diha sa kalayo diin gipaypayan aron moinit ug maayo.
21 Son souffle allume les charbons, Sa gueule lance la flamme.
Ang iyang gininhawa makapasilaob sa mga uling ngadto sa kalayo; mogawas ang kalayo gikan sa iyang baba.
22 La force a son cou pour demeure, Et l’effroi bondit au-devant de lui.
Ang pagkakusgan anaa sa iyang liog, ug ang kalisang nagasayaw diha sa iyang atubangan.
23 Ses parties charnues tiennent ensemble, Fondues sur lui, inébranlables.
Ang mga bahin sa iyang unod nagtapot; lig-on kini ngadto kaniya; dili kini matarog.
24 Son cœur est dur comme la pierre, Dur comme la meule inférieure.
Ang iyang kasingkasing sama kagahi sa bato— sa pagkatinuod, sama kagahi sa bato nga anaa sa ubos nga bahin sa galingan.
25 Quand il se lève, les plus vaillants ont peur, Et l’épouvante les fait fuir.
Sa dihang motindog siya, bisan ang mga diosdios mangahadlok; tungod sa kahadlok, moatras sila.
26 C’est en vain qu’on l’attaque avec l’épée; La lance, le javelot, la cuirasse, ne servent à rien.
Kung tigbason siya pinaagi sa espada, wala kini mahimo— ug bisan pa ang bangkaw, ang pana, o bisan unsang talinis nga hinagiban.
27 Il regarde le fer comme de la paille, L’airain comme du bois pourri.
Alang kaniya ang puthaw daw usa lamang ka uhay, ug ang tumbaga daw usa lamang ka gabok nga kahoy.
28 La flèche ne le met pas en fuite, Les pierres de la fronde sont pour lui du chaume.
Dili makapadagan kaniya ang pana; alang kaniya ang mga lambuyog mahimong tipasi.
29 Il ne voit dans la massue qu’un brin de paille, Il rit au sifflement des dards.
Ang mga bunal giisip ingon nga uhay; nagkatawa siya sa hinadyong sa mga bangkaw.
30 Sous son ventre sont des pointes aiguës: On dirait une herse qu’il étend sur le limon.
Ang ilalom niyang bahin sama sa hait nga mga tipik sa buak nga mga kolon; nagabilin siya ug agi diha sa lapok ingon nga kini usa ka balsa nga panggiok.
31 Il fait bouillir le fond de la mer comme une chaudière, Il l’agite comme un vase rempli de parfums.
Gipabula niya ang kahiladman sama sa nagbukal nga tubig diha sa kolon; gihimo niya ang dagat nga sama sa kolon sa lana.
32 Il laisse après lui un sentier lumineux; L’abîme prend la chevelure d’un vieillard.
Gipadan-ag niya ang iyang maagian; makahunahuna ang tawo nga puti ang kahiladman.
33 Sur la terre nul n’est son maître; Il a été créé pour ne rien craindre.
Walay makatupong kaniya dinhi sa kalibotan, nga gimugna aron magpuyo nga walay kahadlok.
34 Il regarde avec dédain tout ce qui est élevé, Il est le roi des plus fiers animaux.
Nagtan-aw siya sa tanang butang nga adunay garbo; hari siya sa tanang mga anak sa garbo.”

< Job 41 >