Job 38

1 L’Éternel répondit à Job du milieu de la tempête et dit:

Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:

2 Qui est celui qui obscurcit mes desseins Par des discours sans intelligence?

Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?

3 Ceins tes reins comme un vaillant homme; Je t’interrogerai, et tu m’instruiras.

Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.

4 Où étais-tu quand je fondais la terre? Dis-le, si tu as de l’intelligence.

Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.

5 Qui en a fixé les dimensions, le sais-tu? Ou qui a étendu sur elle le cordeau?

Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?

6 Sur quoi ses bases sont-elles appuyées? Ou qui en a posé la pierre angulaire,

Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;

7 Alors que les étoiles du matin éclataient en chants d’allégresse, Et que tous les fils de Dieu poussaient des cris de joie?

Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?

8 Qui a fermé la mer avec des portes, Quand elle s’élança du sein maternel;

Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?

9 Quand je fis de la nuée son vêtement, Et de l’obscurité ses langes;

Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;

10 Quand je lui imposai ma loi, Et que je lui mis des barrières et des portes;

Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;

11 Quand je dis: Tu viendras jusqu’ici, tu n’iras pas au-delà; Ici s’arrêtera l’orgueil de tes flots?

I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.

12 Depuis que tu existes, as-tu commandé au matin? As-tu montré sa place à l’aurore,

Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;

13 Pour qu’elle saisisse les extrémités de la terre, Et que les méchants en soient secoués;

Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?

14 Pour que la terre se transforme comme l’argile qui reçoit une empreinte, Et qu’elle soit parée comme d’un vêtement;

Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.

15 Pour que les méchants soient privés de leur lumière, Et que le bras qui se lève soit brisé?

Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.

16 As-tu pénétré jusqu’aux sources de la mer? T’es-tu promené dans les profondeurs de l’abîme?

Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?

17 Les portes de la mort t’ont-elles été ouvertes? As-tu vu les portes de l’ombre de la mort?

Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?

18 As-tu embrassé du regard l’étendue de la terre? Parle, si tu sais toutes ces choses.

Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.

19 Où est le chemin qui conduit au séjour de la lumière? Et les ténèbres, où ont-elles leur demeure?

Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;

20 Peux-tu les saisir à leur limite, Et connaître les sentiers de leur habitation?

Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?

21 Tu le sais, car alors tu étais né, Et le nombre de tes jours est grand!

Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?

22 Es-tu parvenu jusqu’aux amas de neige? As-tu vu les dépôts de grêle,

Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;

23 Que je tiens en réserve pour les temps de détresse, Pour les jours de guerre et de bataille?

Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?

24 Par quel chemin la lumière se divise-t-elle, Et le vent d’orient se répand-il sur la terre?

Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?

25 Qui a ouvert un passage à la pluie, Et tracé la route de l’éclair et du tonnerre,

Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;

26 Pour que la pluie tombe sur une terre sans habitants, Sur un désert où il n’y a point d’hommes;

Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;

27 Pour qu’elle abreuve les lieux solitaires et arides, Et qu’elle fasse germer et sortir l’herbe?

Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?

28 La pluie a-t-elle un père? Qui fait naître les gouttes de la rosée?

Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?

29 Du sein de qui sort la glace, Et qui enfante le frimas du ciel,

Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?

30 Pour que les eaux se cachent comme une pierre, Et que la surface de l’abîme soit enchaînée?

Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.

31 Noues-tu les liens des Pléiades, Ou détaches-tu les cordages de l’Orion?

Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?

32 Fais-tu paraître en leur temps les signes du zodiaque, Et conduis-tu la Grande Ourse avec ses petits?

Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?

33 Connais-tu les lois du ciel? Règles-tu son pouvoir sur la terre?

Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?

34 Élèves-tu la voix jusqu’aux nuées, Pour appeler à toi des torrents d’eaux?

Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?

35 Lances-tu les éclairs? Partent-ils? Te disent-ils: Nous voici?

Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?

36 Qui a mis la sagesse dans le cœur, Ou qui a donné l’intelligence à l’esprit?

Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?

37 Qui peut avec sagesse compter les nuages, Et verser les outres des cieux,

Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;

38 Pour que la poussière se mette à ruisseler, Et que les mottes de terre se collent ensemble?

Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?

39 Chasses-tu la proie pour la lionne, Et apaises-tu la faim des lionceaux,

Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;

40 Quand ils sont couchés dans leur tanière, Quand ils sont en embuscade dans leur repaire?

Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?

41 Qui prépare au corbeau sa pâture, Quand ses petits crient vers Dieu, Quand ils sont errants et affamés?

Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?