Job 37
1 Mon cœur est tout tremblant, Il bondit hors de sa place.
I drży z tego powodu moje serce, i wyrywa się ze swego miejsca.
2 Écoutez, écoutez le frémissement de sa voix, Le grondement qui sort de sa bouche!
Słuchajcie uważnie grzmotu jego głosu i dźwięku, który wychodzi z jego ust.
3 Il le fait rouler dans toute l’étendue des cieux, Et son éclair brille jusqu’aux extrémités de la terre.
Pod całym niebem go wypuszcza, a jego błyskawicę – na krańce ziemi.
4 Puis éclate un rugissement: il tonne de sa voix majestueuse; Il ne retient plus l’éclair, dès que sa voix retentit.
Po niej huczy grzmot, grzmi głosem swojego majestatu, i nie powstrzymuje ich, gdy słychać jego głos.
5 Dieu tonne avec sa voix d’une manière merveilleuse; Il fait de grandes choses que nous ne comprenons pas.
Bóg cudownie grzmi swoim głosem, czyni wielkie rzeczy, których nie możemy zrozumieć.
6 Il dit à la neige: Tombe sur la terre! Il le dit à la pluie, même aux plus fortes pluies.
Mówi bowiem do śniegu: Padaj na ziemię, a także do deszczu i do ulewy jego potęgi.
7 Il met un sceau sur la main de tous les hommes, Afin que tous se reconnaissent comme ses créatures.
Pieczętuje rękę każdego człowieka, aby wszyscy ludzie poznali jego dzieło.
8 L’animal sauvage se retire dans une caverne, Et se couche dans sa tanière.
Wtedy zwierzęta wchodzą do jaskini i zostają w swoich jamach.
9 L’ouragan vient du midi, Et le froid, des vents du nord.
Od południa przychodzi wicher, a zima od wiatrów północnych.
10 Par son souffle Dieu produit la glace, Il réduit l’espace où se répandaient les eaux.
Swoim tchnieniem Bóg czyni lód i ścinają się szerokie wody.
11 Il charge de vapeurs les nuages, Il les disperse étincelants;
Także wilgocią [ziemi] obciąża obłok, rozpędza chmurę swoim światłem.
12 Leurs évolutions varient selon ses desseins, Pour l’accomplissement de tout ce qu’il leur ordonne, Sur la face de la terre habitée;
One krążą według jego rady, aby czyniły wszystko, co rozkazuje na powierzchni okręgu ziemi.
13 C’est comme une verge dont il frappe sa terre, Ou comme un signe de son amour, qu’il les fait apparaître.
A on sprawia, że się pojawiają – czy to dla karania, czy dla swojej ziemi, czy dla [okazywania] miłosierdzia.
14 Job, sois attentif à ces choses! Considère encore les merveilles de Dieu!
Słuchaj tego uważnie, Hiobie; zastanów się i rozważ cudowne dzieła Boga.
15 Sais-tu comment Dieu les dirige, Et fait briller son nuage étincelant?
Czy wiesz, kiedy i [co] postanawia Bóg o tych sprawach albo kiedy rozjaśnia światło swej chmury?
16 Comprends-tu le balancement des nuées, Les merveilles de celui dont la science est parfaite?
Czy wiesz, jak wiszą chmury – cuda tego, który jest doskonały we wszelkiej wiedzy?
17 Sais-tu pourquoi tes vêtements sont chauds Quand la terre se repose par le vent du midi?
[Czy wiesz], jak twoje szaty się rozgrzewają, gdy on uspokaja ziemię wiatrem południowym?
18 Peux-tu comme lui étendre les cieux, Aussi solides qu’un miroir de fonte?
Czy rozpościerałeś z nim niebiosa, [które są] trwałe i podobne do zwierciadła odlanego?
19 Fais-nous connaître ce que nous devons lui dire; Nous sommes trop ignorants pour nous adresser à lui.
Poucz nas, co mamy mu powiedzieć, [bo] nie możemy ułożyć słów z powodu ciemności.
20 Lui annoncera-t-on que je parlerai? Mais quel est l’homme qui désire sa perte?
Czy należy go powiadomić, że przemawiam? [Przecież] jeśli ktoś przemówi, zostanie na pewno pożarty.
21 On ne peut fixer le soleil qui resplendit dans les cieux, Lorsqu’un vent passe et en ramène la pureté;
Teraz jednak [ludzie] nie mogą patrzyć na światło, gdy jaśnieje w chmurach, gdy wiatr przechodzi [i] rozprasza je.
22 Le septentrion le rend éclatant comme l’or. Oh! Que la majesté de Dieu est redoutable!
Od północy przychodzi [jakby] złoty [blask, ale] w Bogu jest straszliwy majestat.
23 Nous ne saurions parvenir jusqu’au Tout-Puissant, Grand par la force, Par la justice, par le droit souverain: Il ne répond pas!
On jest Wszechmocny, nie możemy go doścignąć. On jest wielki w potędze i sądzie i bogaty w sprawiedliwość. Nie uciska [nikogo].
24 C’est pourquoi les hommes doivent le craindre; Il ne porte les regards sur aucun sage.
Dlatego boją się go ludzie. On nie ma względu na żadnego, który jest mądry w sercu.
