Job 36

1 Élihu continua et dit:

۱ و الیهو باز‌گفت:

2 Attends un peu, et je vais poursuivre, Car j’ai des paroles encore pour la cause de Dieu.

۲ «برای من‌اندکی صبرکن تا تو را اعلام نمایم، زیرا از برای خدا هنوز سخنی باقی است.

3 Je prendrai mes raisons de haut, Et je prouverai la justice de mon créateur.

۳ علم خود را از دورخواهم آورد و به خالق خویش، عدالت راتوصیف خواهم نمود.

4 Sois-en sûr, mes discours ne sont pas des mensonges, Mes sentiments devant toi sont sincères.

۴ چونکه حقیقت کلام من دروغ نیست، و آنکه در علم کامل است نزد توحاضر است.

5 Dieu est puissant, mais il ne rejette personne; Il est puissant par la force de son intelligence.

۵ اینک خدا قدیر است و کسی رااهانت نمی کند و در قوت عقل قادر است.

6 Il ne laisse pas vivre le méchant, Et il fait droit aux malheureux.

۶ شریررا زنده نگاه نمی دارد و داد مسکینان را می‌دهد.

7 Il ne détourne pas les yeux de dessus les justes, Il les place sur le trône avec les rois, Il les y fait asseoir pour toujours, afin qu’ils soient élevés.

۷ چشمان خود را از عادلان برنمی گرداند، بلکه ایشان را با پادشاهان بر کرسی تا به ابد می‌نشاند، پس سرافراشته می‌شوند.

8 Viennent-ils à tomber dans les chaînes, Sont-ils pris dans les liens de l’adversité,

۸ اما هرگاه به زنجیرهابسته شوند، و به بندهای مصیبت گرفتار گردند،

9 Il leur dénonce leurs œuvres, Leurs transgressions, leur orgueil;

۹ آنگاه اعمال ایشان را به ایشان می‌نمایاند وتقصیرهای ایشان را از اینکه تکبر نموده‌اند،

10 Il les avertit pour leur instruction, Il les exhorte à se détourner de l’iniquité.

۱۰ وگوشهای ایشان را برای تادیب باز می‌کند، و امرمی فرماید تا از گناه بازگشت نمایند.

11 S’ils écoutent et se soumettent, Ils achèvent leurs jours dans le bonheur, Leurs années dans la joie.

۱۱ پس اگربشنوند و او را عبادت نمایند، ایام خویش را درسعادت بسر خواهند برد، و سالهای خود را درشادمانی.

12 S’ils n’écoutent pas, ils périssent par le glaive, Ils expirent dans leur aveuglement.

۱۲ و اما اگر نشنوند از تیغ خواهند افتاد، و بدون معرفت، جان را خواهند سپرد.

13 Les impies se livrent à la colère, Ils ne crient pas à Dieu quand il les enchaîne;

۱۳ اماآنانی که در دل، فاجرند غضب را ذخیره می‌نمایند، و چون ایشان را می‌بندد استغاثه نمی نمایند.

14 Ils perdent la vie dans leur jeunesse, Ils meurent comme les débauchés.

۱۴ ایشان در عنفوان جوانی می‌میرندو حیات ایشان با فاسقان (تلف می‌شود).

15 Mais Dieu sauve le malheureux dans sa misère, Et c’est par la souffrance qu’il l’avertit.

۱۵ مصیبت کشان را به مصیبت ایشان نجات می‌بخشد و گوش ایشان را در تنگی باز می‌کند.

16 Il te retirera aussi de la détresse, Pour te mettre au large, en pleine liberté, Et ta table sera chargée de mets succulents.

۱۶ «پس تو را نیز از دهان مصیبت بیرون می‌آورد، در مکان وسیع که در آن تنگی نمی بود وزاد سفره تو از فربهی مملو می‌شد،

17 Mais si tu défends ta cause comme un impie, Le châtiment est inséparable de ta cause.

۱۷ و تو ازداوری شریر پر هستی، لیکن داوری و انصاف باهم ملتصقند.

18 Que l’irritation ne t’entraîne pas à la moquerie, Et que la grandeur de la rançon ne te fasse pas dévier!

۱۸ باحذر باش مبادا خشم تو را به تعدی ببرد، و زیادتی کفاره تو را منحرف سازد.

19 Tes cris suffiraient-ils pour te sortir d’angoisse, Et même toutes les forces que tu pourrais déployer?

۱۹ آیا او دولت تو را به حساب خواهد آورد؟ نی، نه طلا و نه تمامی قوای توانگری را.

20 Ne soupire pas après la nuit, Qui enlève les peuples de leur place.

۲۰ برای شب آرزومند مباش، که امت‌ها را از جای ایشان می‌برد.

21 Garde-toi de te livrer au mal, Car la souffrance t’y dispose.

۲۱ با حذر باش که به گناه مایل نشوی، زیرا که تو آن را بر مصیبت ترجیح داده‌ای.

22 Dieu est grand par sa puissance; Qui saurait enseigner comme lui?

۲۲ اینک خدا در قوت خود متعال می‌باشد. کیست که مثل او تعلیم بدهد؟

23 Qui lui prescrit ses voies? Qui ose dire: Tu fais mal?

۲۳ کیست که طریق او را به او تفویض کرده باشد؟ و کیست که بگویدتو بی‌انصافی نموده‌ای؟

24 Souviens-toi d’exalter ses œuvres, Que célèbrent tous les hommes.

۲۴ به یاد داشته باش که اعمال او را تکبیر گویی که درباره آنها مردمان می‌سرایند.

25 Tout homme les contemple, Chacun les voit de loin.

۲۵ جمیع آدمیان به آنها می‌نگرند. مردمان آنها را از دور مشاهده می‌نمایند.

26 Dieu est grand, mais sa grandeur nous échappe, Le nombre de ses années est impénétrable.

۲۶ اینک خدا متعال است و او را نمی شناسیم. و شماره سالهای او را تفحص نتوان کرد.

27 Il attire à lui les gouttes d’eau, Il les réduit en vapeur et forme la pluie;

۲۷ زیرا که قطره های آب را جذب می‌کند و آنها باران را ازبخارات آن می‌چکاند.

28 Les nuages la laissent couler, Ils la répandent sur la foule des hommes.

۲۸ که ابرها آن را به شدت می‌ریزد و بر انسان به فراوانی می‌تراود.

29 Et qui comprendra le déchirement de la nuée, Le fracas de sa tente?

۲۹ آیاکیست که بفهمد ابرها چگونه پهن می‌شوند، یارعدهای خیمه او را بداند؟

30 Voici, il étend autour de lui sa lumière, Et il se cache jusque dans les profondeurs de la mer.

۳۰ اینک نور خود رابر آن می‌گستراند. و عمق های دریا را می‌پوشاند.

31 Par ces moyens il juge les peuples, Et il donne la nourriture avec abondance.

۳۱ زیرا که به واسطه آنها قوم‌ها را داوری می‌کند، و رزق را به فراوانی می‌بخشد.

32 Il prend la lumière dans sa main, Il la dirige sur ses adversaires.

۳۲ دستهای خودرا با برق می‌پوشاند، و آن را بر هدف مامورمی سازد.

33 Il s’annonce par un grondement; Les troupeaux pressentent son approche.

۳۳ رعدش از او خبر می‌دهد و مواشی از برآمدن او اطلاع می‌دهند.