Job 33

1 Maintenant donc, Job, écoute mes discours, Prête l’oreille à toutes mes paroles!

"Akan tetapi sekarang, hai Ayub, dengarkanlah bicaraku, dan bukalah telingamu kepada segala perkataanku.

2 Voici, j’ouvre la bouche, Ma langue se remue dans mon palais.

Ketahuilah, mulutku telah kubuka, lidahku di bawah langit-langitku berbicara.

3 C’est avec droiture de cœur que je vais parler, C’est la vérité pure qu’exprimeront mes lèvres:

Perkataanku keluar dari hati yang jujur, dan bibirku menyatakan dengan terang apa yang diketahui.

4 L’esprit de Dieu m’a créé, Et le souffle du Tout-Puissant m’anime.

Roh Allah telah membuat aku, dan nafas Yang Mahakuasa membuat aku hidup.

5 Si tu le peux, réponds-moi, Défends ta cause, tiens-toi prêt!

Jikalau engkau dapat, jawablah aku, bersiaplah engkau menghadapi aku, pertahankanlah dirimu.

6 Devant Dieu je suis ton semblable, J’ai été comme toi formé de la boue;

Sesungguhnya, bagi Allah aku sama dengan engkau, akupun dibentuk dari tanah liat.

7 Ainsi mes terreurs ne te troubleront pas, Et mon poids ne saurait t’accabler.

Jadi engkau tak usah ditimpa kegentaran terhadap aku, tekananku terhadap engkau tidak akan berat.

8 Mais tu as dit à mes oreilles, Et j’ai entendu le son de tes paroles:

Tetapi engkau telah berbicara dekat telingaku, dan ucapan-ucapanmu telah kudengar:

9 Je suis pur, je suis sans péché, Je suis net, il n’y a point en moi d’iniquité.

Aku bersih, aku tidak melakukan pelanggaran, aku suci, aku tidak ada kesalahan.

10 Et Dieu trouve contre moi des motifs de haine, Il me traite comme son ennemi;

Tetapi Ia mendapat alasan terhadap aku, Ia menganggap aku sebagai musuh-Nya.

11 Il met mes pieds dans les ceps, Il surveille tous mes mouvements.

Ia memasukkan kakiku ke dalam pasung, Ia mengawasi segala jalanku.

12 Je te répondrai qu’en cela tu n’as pas raison, Car Dieu est plus grand que l’homme.

Sesungguhnya, dalam hal itu engkau tidak benar, demikian sanggahanku kepadamu, karena Allah itu lebih dari pada manusia.

13 Veux-tu donc disputer avec lui, Parce qu’il ne rend aucun compte de ses actes?

Mengapa engkau berbantah dengan Dia, bahwa Dia tidak menjawab segala perkataanmu?

14 Dieu parle cependant, tantôt d’une manière, Tantôt d’une autre, et l’on n’y prend point garde.

Karena Allah berfirman dengan satu dua cara, tetapi orang tidak memperhatikannya.

15 Il parle par des songes, par des visions nocturnes, Quand les hommes sont livrés à un profond sommeil, Quand ils sont endormis sur leur couche.

Dalam mimpi, dalam penglihatan waktu malam, bila orang nyenyak tidur, bila berbaring di atas tempat tidur,

16 Alors il leur donne des avertissements Et met le sceau à ses instructions,

maka Ia membuka telinga manusia dan mengejutkan mereka dengan teguran-teguran

17 Afin de détourner l’homme du mal Et de le préserver de l’orgueil,

untuk menghalangi manusia dari pada perbuatannya, dan melenyapkan kesombongan orang,

18 Afin de garantir son âme de la fosse Et sa vie des coups du glaive.

untuk menahan nyawanya dari pada liang kubur, dan hidupnya dari pada maut oleh lembing.

19 Par la douleur aussi l’homme est repris sur sa couche, Quand une lutte continue vient agiter ses os.

Dengan penderitaan ia ditegur di tempat tidurnya, dan berkobar terus-menerus bentrokan dalam tulang-tulangnya;

20 Alors il prend en dégoût le pain, Même les aliments les plus exquis;

perutnya bosan makanan, hilang nafsunya untuk makanan yang lezat-lezat;

21 Sa chair se consume et disparaît, Ses os qu’on ne voyait pas sont mis à nu;

susutlah dagingnya, sehingga tidak kelihatan lagi, tulang-tulangnya, yang mula-mula tidak tampak, menonjol ke luar,

22 Son âme s’approche de la fosse, Et sa vie des messagers de la mort.

sampai nyawanya menghampiri liang kubur, dan hidupnya mendekati mereka yang membawa maut.

23 Mais s’il se trouve pour lui un ange intercesseur, Un d’entre les mille Qui annoncent à l’homme la voie qu’il doit suivre,

Jikalau di sampingnya ada malaikat, penengah, satu di antara seribu, untuk menyatakan jalan yang benar kepada manusia,

24 Dieu a compassion de lui et dit à l’ange: Délivre-le, afin qu’il ne descende pas dans la fosse; J’ai trouvé une rançon!

maka Ia akan mengasihaninya dengan berfirman: Lepaskan dia, supaya jangan ia turun ke liang kubur; uang tebusan telah Kuperoleh.

25 Et sa chair a plus de fraîcheur qu’au premier âge, Il revient aux jours de sa jeunesse.

Tubuhnya mengalami kesegaran seorang pemuda, ia seperti pada masa mudanya.

26 Il adresse à Dieu sa prière; et Dieu lui est propice, Lui laisse voir sa face avec joie, Et lui rend son innocence.

Ia berdoa kepada Allah, dan Allah berkenan menerimanya; ia akan memandang wajah-Nya dengan bersorak-sorai, dan Allah mengembalikan kebenaran kepada manusia.

27 Il chante devant les hommes et dit: J’ai péché, j’ai violé la justice, Et je n’ai pas été puni comme je le méritais;

Ia akan bernyanyi di depan orang: Aku telah berbuat dosa, dan yang lurus telah kubengkokkan, tetapi hal itu tidak dibalaskan kepadaku.

28 Dieu a délivré mon âme pour qu’elle n’entrât pas dans la fosse, Et ma vie s’épanouit à la lumière!

Ia telah membebaskan nyawaku dari jalan ke liang kubur, dan hidupku akan melihat terang.

29 Voilà tout ce que Dieu fait, Deux fois, trois fois, avec l’homme,

Sesungguhnya, semuanya ini dilakukan Allah dua, tiga kali terhadap manusia:

30 Pour ramener son âme de la fosse, Pour l’éclairer de la lumière des vivants.

mengembalikan nyawanya dari liang kubur, sehingga ia diterangi oleh cahaya hidup.

31 Sois attentif, Job, écoute-moi! Tais-toi, et je parlerai!

Perhatikanlah, hai Ayub, dengarkanlah aku, diamlah, akulah yang berbicara.

32 Si tu as quelque chose à dire, réponds-moi! Parle, car je voudrais te donner raison.

Jikalau ada yang hendak kaukatakan, jawablah aku; berkatalah, karena aku rela membenarkan engkau.

33 Si tu n’as rien à dire, écoute-moi! Tais-toi, et je t’enseignerai la sagesse.

Jikalau tidak, hendaklah engkau mendengarkan aku; diamlah, aku hendak mengajarkan hikmat kepadamu."