Job 32

1 Ces trois hommes cessèrent de répondre à Job, parce qu’il se regardait comme juste.

آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

2 Alors s’enflamma de colère Élihu, fils de Barakeel de Buz, de la famille de Ram. Sa colère s’enflamma contre Job, parce qu’il se disait juste devant Dieu.

شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

3 Et sa colère s’enflamma contre ses trois amis, parce qu’ils ne trouvaient rien à répondre et que néanmoins ils condamnaient Job.

او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

4 Comme ils étaient plus âgés que lui, Élihu avait attendu jusqu’à ce moment pour parler à Job.

الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

5 Mais, voyant qu’il n’y avait plus de réponse dans la bouche de ces trois hommes, Élihu s’enflamma de colère.

اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

6 Et Élihu, fils de Barakeel de Buz, prit la parole et dit: Je suis jeune, et vous êtes des vieillards; C’est pourquoi j’ai craint, j’ai redouté De vous faire connaître mon sentiment.

الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

7 Je disais en moi-même: Les jours parleront, Le grand nombre des années enseignera la sagesse.

زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

8 Mais en réalité, dans l’homme, c’est l’esprit, Le souffle du Tout-Puissant, qui donne l’intelligence;

ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

9 Ce n’est pas l’âge qui procure la sagesse, Ce n’est pas la vieillesse qui rend capable de juger.

10 Voilà pourquoi je dis: Écoute! Moi aussi, j’exposerai ma pensée.

پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

11 J’ai attendu la fin de vos discours, J’ai suivi vos raisonnements, Votre examen des paroles de Job.

من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

12 Je vous ai donné toute mon attention; Et voici, aucun de vous ne l’a convaincu, Aucun n’a réfuté ses paroles.

13 Ne dites pas cependant: En lui nous avons trouvé la sagesse; C’est Dieu qui peut le confondre, ce n’est pas un homme!

به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

14 Il ne s’est pas adressé directement à moi: Aussi lui répondrai-je tout autrement que vous.

اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

15 Ils ont peur, ils ne répondent plus! Ils ont la parole coupée!

شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

16 J’ai attendu qu’ils eussent fini leurs discours, Qu’ils s’arrêtassent et ne sussent que répliquer.

آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

17 A mon tour, je veux répondre aussi, Je veux dire aussi ce que je pense.

نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

18 Car je suis plein de paroles, L’esprit me presse au-dedans de moi;

حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

19 Mon intérieur est comme un vin qui n’a pas d’issue, Comme des outres neuves qui vont éclater.

مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

20 Je parlerai pour respirer à l’aise, J’ouvrirai mes lèvres et je répondrai.

باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

21 Je n’aurai point égard à l’apparence, Et je ne flatterai personne;

من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

22 Car je ne sais pas flatter: Mon créateur m’enlèverait bien vite.

چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.