Job 31

1 J’avais fait un pacte avec mes yeux, Et je n’aurais pas arrêté mes regards sur une vierge.

با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم.

2 Quelle part Dieu m’eût-il réservée d’en haut? Quel héritage le Tout-Puissant m’eût-il envoyé des cieux?

خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟

3 La ruine n’est-elle pas pour le méchant, Et le malheur pour ceux qui commettent l’iniquité?

آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟

4 Dieu n’a-t-il pas connu mes voies? N’a-t-il pas compté tous mes pas?

آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند.

5 Si j’ai marché dans le mensonge, Si mon pied a couru vers la fraude,

من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام.

6 Que Dieu me pèse dans des balances justes, Et il reconnaîtra mon intégrité!

بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم.

7 Si mon pas s’est détourné du droit chemin, Si mon cœur a suivi mes yeux, Si quelque souillure s’est attachée à mes mains,

اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است،

8 Que je sème et qu’un autre moissonne, Et que mes rejetons soient déracinés!

باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند.

9 Si mon cœur a été séduit par une femme, Si j’ai fait le guet à la porte de mon prochain,

اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام،

10 Que ma femme tourne la meule pour un autre, Et que d’autres la déshonorent!

باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛

11 Car c’est un crime, Un forfait que punissent les juges;

زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است،

12 C’est un feu qui dévore jusqu’à la ruine, Et qui aurait détruit toute ma richesse.

و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد.

13 Si j’ai méprisé le droit de mon serviteur ou de ma servante Lorsqu’ils étaient en contestation avec moi,

اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند،

14 Qu’ai-je à faire, quand Dieu se lève? Qu’ai-je à répondre, quand il châtie?

چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟

15 Celui qui m’a créé dans le ventre de ma mère ne l’a-t-il pas créé? Le même Dieu ne nous a-t-il pas formés dans le sein maternel?

چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم.

16 Si j’ai refusé aux pauvres ce qu’ils demandaient, Si j’ai fait languir les yeux de la veuve,

هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند،

17 Si j’ai mangé seul mon pain, Sans que l’orphelin en ait eu sa part,

یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام

18 Moi qui l’ai dès ma jeunesse élevé comme un père, Moi qui dès ma naissance ai soutenu la veuve;

و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام.

19 Si j’ai vu le malheureux manquer de vêtements, L’indigent n’avoir point de couverture,

اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد،

20 Sans que ses reins m’aient béni, Sans qu’il ait été réchauffé par la toison de mes agneaux;

لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد.

21 Si j’ai levé la main contre l’orphelin, Parce que je me sentais un appui dans les juges;

اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم

22 Que mon épaule se détache de sa jointure, Que mon bras tombe et qu’il se brise!

بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند.

23 Car les châtiments de Dieu m’épouvantent, Et je ne puis rien devant sa majesté.

هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم.

24 Si j’ai mis dans l’or ma confiance, Si j’ai dit à l’or: Tu es mon espoir;

هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام

25 Si je me suis réjoui de la grandeur de mes biens, De la quantité des richesses que j’avais acquises;

و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است.

26 Si j’ai regardé le soleil quand il brillait, La lune quand elle s’avançait majestueuse,

هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛

27 Et si mon cœur s’est laissé séduire en secret, Si ma main s’est portée sur ma bouche;

28 C’est encore un crime que doivent punir les juges, Et j’aurais renié le Dieu d’en haut!

چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند.

29 Si j’ai été joyeux du malheur de mon ennemi, Si j’ai sauté d’allégresse quand les revers l’ont atteint,

هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام،

30 Moi qui n’ai pas permis à ma langue de pécher, De demander sa mort avec imprécation;

هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام.

31 Si les gens de ma tente ne disaient pas: Où est celui qui n’a pas été rassasié de sa viande?

هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند.

32 Si l’étranger passait la nuit dehors, Si je n’ouvrais pas ma porte au voyageur;

هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام.

33 Si, comme les hommes, j’ai caché mes transgressions, Et renfermé mes iniquités dans mon sein,

هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم.

34 Parce que j’avais peur de la multitude, Parce que je craignais le mépris des familles, Me tenant à l’écart et n’osant franchir ma porte…

35 Oh! Qui me fera trouver quelqu’un qui m’écoute? Voilà ma défense toute signée: Que le Tout-Puissant me réponde! Qui me donnera la plainte écrite par mon adversaire?

ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد،

36 Je porterai son écrit sur mon épaule, Je l’attacherai sur mon front comme une couronne;

و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم!

37 Je lui rendrai compte de tous mes pas, Je m’approcherai de lui comme un prince.

تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم.

38 Si ma terre crie contre moi, Et que ses sillons versent des larmes;

اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم،

39 Si j’en ai mangé le produit sans l’avoir payée, Et que j’aie attristé l’âme de ses anciens maîtres;

40 Qu’il y croisse des épines au lieu de froment, Et de l’ivraie au lieu d’orge! Fin des paroles de Job.

باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب.