Job 26
1 Job prit la parole et dit:
Και απεκρίθη ο Ιώβ και είπε·
2 Comme tu sais bien venir en aide à la faiblesse! Comme tu prêtes secours au bras sans force!
Πόσον εβοήθησας τον αδύνατον· έσωσας βραχίονα ανίσχυρον.
3 Quels bons conseils tu donnes à celui qui manque d’intelligence! Quelle abondance de sagesse tu fais paraître!
Πόσον συνεβούλευσας τον άσοφον και εντελή σύνεσιν έδειξας
4 A qui s’adressent tes paroles? Et qui est-ce qui t’inspire?
Προς τίνα απήγγειλας τους λόγους; και τίνος πνοή εξήλθεν από σου;
5 Devant Dieu les ombres tremblent Au-dessous des eaux et de leurs habitants;
Οι νεκροί τρέμουσιν αυτόν υποκάτωθεν των υδάτων, και οι συγκατοικούντες μετ' αυτών.
Γυμνός ο άδης έμπροσθεν αυτού, και η απώλεια δεν έχει σκέπασμα. (Sheol h7585)
7 Il étend le septentrion sur le vide, Il suspend la terre sur le néant.
Εκτείνει τον βορέαν επί το κενόν· κρεμά την γην επί το μηδέν.
8 Il renferme les eaux dans ses nuages, Et les nuages n’éclatent pas sous leur poids.
Δεσμεύει τα ύδατα εις τας νεφέλας αυτού· και η νεφέλη δεν σχίζεται υποκάτω αυτών.
9 Il couvre la face de son trône, Il répand sur lui sa nuée.
Σκεπάζει το πρόσωπον του θρόνου αυτού· εκτείνει το νέφος αυτού επ' αυτόν.
10 Il a tracé un cercle à la surface des eaux, Comme limite entre la lumière et les ténèbres.
Περιεκύκλωσε τα ύδατα με όρια, έως της συντελείας του φωτός και του σκότους.
11 Les colonnes du ciel s’ébranlent, Et s’étonnent à sa menace.
Οι στύλοι του ουρανού τρέμουσι και εξίστανται από της επιτιμήσεως αυτού.
12 Par sa force il soulève la mer, Par son intelligence il en brise l’orgueil.
Ταράττει την θάλασσαν διά της δυνάμεως αυτού, και διά της συνέσεως αυτού καταδαμάζει την υπερηφανίαν αυτής.
13 Son souffle donne au ciel la sérénité, Sa main transperce le serpent fuyard.
Διά του πνεύματος αυτού εκόσμησε τους ουρανούς· η χειρ αυτού εσχημάτισε τον συστρεφόμενον όφιν.
14 Ce sont là les bords de ses voies, C’est le bruit léger qui nous en parvient; Mais qui entendra le tonnerre de sa puissance?
Ιδού, ταύτα είναι μέρη των οδών αυτού· αλλά πόσον ελάχιστον πράγμα ακούομεν περί αυτού; την δε βροντήν της δυνάμεως αυτού τις δύναται να εννοήση;
