< Job 26 >
1 Job prit la parole et dit:
Unya si Job mitubag, ug miingon:
2 Comme tu sais bien venir en aide à la faiblesse! Comme tu prêtes secours au bras sans force!
Giunsa nimo pagtabang siya nga walay gahum! Unsaon nimo pagluwas sa bukton nga walay kusog!
3 Quels bons conseils tu donnes à celui qui manque d’intelligence! Quelle abondance de sagesse tu fais paraître!
Giunsa nimo pagtambag siya nga walay kaalam, Ug giunsa nimo pagpahayag sa makadaghan ang maayong kaalam!
4 A qui s’adressent tes paroles? Et qui est-ce qui t’inspire?
Kinsa ang imong gisultihan sa mga pulong? Ug kang kinsang espiritu ang nagagikan kanimo?
5 Devant Dieu les ombres tremblent Au-dessous des eaux et de leurs habitants;
Ang mga patay nanagkurog Gikan sa ilalum sa katubigan, ug ang mga pumoluyo niana.
6 Devant lui le séjour des morts est nu, L’abîme n’a point de voile. (Sheol )
Ang Sheol hubo man sa atubangan sa Dios, Ug ang Kalumpagon walay kapanalipdan. (Sheol )
7 Il étend le septentrion sur le vide, Il suspend la terre sur le néant.
Ang amihan iyang gibuklad sa dapit nga walay sulod, Ug ang kalibutan iyang gibitay sa walay gibitayan.
8 Il renferme les eaux dans ses nuages, Et les nuages n’éclatent pas sous leur poids.
Ang katubigan iyang giputos sulod sa iyang mabagang mga panganod; Ug ang panganod wala malumpag sa ilalum nila.
9 Il couvre la face de son trône, Il répand sur lui sa nuée.
Wala niya ipadayag ang iyang harianong trono, Ug gibuklad ang iyang panganod sa ibabaw niini.
10 Il a tracé un cercle à la surface des eaux, Comme limite entre la lumière et les ténèbres.
Ang katubigan iyang gilibutan ug usa ka utlanan, Hangtud sa mga utlanan sa kahayag ug kangitngit.
11 Les colonnes du ciel s’ébranlent, Et s’étonnent à sa menace.
Ang mga haligi sa langit nangauyog Ug nanghibulong sa iyang pagbadlong.
12 Par sa force il soulève la mer, Par son intelligence il en brise l’orgueil.
Sa iyang kagahum gikutaw niya ang dagat, Ug pinaagi sa iyang salabutan ginadaug niya ang Rahab.
13 Son souffle donne au ciel la sérénité, Sa main transperce le serpent fuyard.
Sa iyang Espiritu siya nagadayandayan sa kalangitan; Ang iyang kamot maoy nagduslak sa bitin nga matulin.
14 Ce sont là les bords de ses voies, C’est le bruit léger qui nous en parvient; Mais qui entendra le tonnerre de sa puissance?
Ania karon, kini bahin ra sa iyang kaagi: Ug pagkadiyutay rang hong-hong ang atong nabati mahitungod kaniya! Apan sa dalugdug sa iyang kagahum kinsa ang makatugkad?