Job 21

1 Job prit la parole et dit:

Tetapi Ayub menjawab:

2 Écoutez, écoutez mes paroles, Donnez-moi seulement cette consolation.

"Dengarkanlah baik-baik perkataanku dan biarlah itu menjadi penghiburanmu.

3 Laissez-moi parler, je vous prie; Et, quand j’aurai parlé, tu pourras te moquer.

Bersabarlah dengan aku, aku akan berbicara; sehabis bicaraku bolehlah kamu mengejek.

4 Est-ce contre un homme que se dirige ma plainte? Et pourquoi mon âme ne serait-elle pas impatiente?

Kepada manusiakah keluhanku tertuju? Mengapa aku tidak boleh kesal hati?

5 Regardez-moi, soyez étonnés, Et mettez la main sur la bouche.

Berpalinglah kepadaku, maka kamu akan tercengang, dan menutup mulutmu dengan tangan!

6 Quand j’y pense, cela m’épouvante, Et un tremblement saisit mon corps.

Kalau aku memikirkannya, aku menjadi takut, dan gemetarlah tubuhku.

7 Pourquoi les méchants vivent-ils? Pourquoi les voit-on vieillir et accroître leur force?

Mengapa orang fasik tetap hidup, menjadi tua, bahkan menjadi bertambah-tambah kuat?

8 Leur postérité s’affermit avec eux et en leur présence, Leurs rejetons prospèrent sous leurs yeux.

Keturunan mereka tetap bersama mereka, dan anak cucu diperhatikan mereka.

9 Dans leurs maisons règne la paix, sans mélange de crainte; La verge de Dieu ne vient pas les frapper.

Rumah-rumah mereka aman, tak ada ketakutan, pentung Allah tidak menimpa mereka.

10 Leurs taureaux sont vigoureux et féconds, Leurs génisses conçoivent et n’avortent point.

Lembu jantan mereka memacek dan tidak gagal, lembu betina mereka beranak dan tidak keguguran.

11 Ils laissent courir leurs enfants comme des brebis, Et les enfants prennent leurs ébats.

Kanak-kanak mereka dibiarkan keluar seperti kambing domba, anak-anak mereka melompat-lompat.

12 Ils chantent au son du tambourin et de la harpe, Ils se réjouissent au son du chalumeau.

Mereka bernyanyi-nyanyi dengan iringan rebana dan kecapi, dan bersukaria menurut lagu seruling.

13 Ils passent leurs jours dans le bonheur, Et ils descendent en un instant au séjour des morts. (Sheol h7585)

Mereka menghabiskan hari-hari mereka dalam kemujuran, dan dengan tenang mereka turun ke dalam dunia orang mati. (Sheol h7585)

14 Ils disaient pourtant à Dieu: Retire-toi de nous; Nous ne voulons pas connaître tes voies.

Tetapi kata mereka kepada Allah: Pergilah dari kami! Kami tidak suka mengetahui jalan-jalan-Mu.

15 Qu’est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Que gagnerons-nous à lui adresser nos prières?

Yang Mahakuasa itu apa, sehingga kami harus beribadah kepada-Nya, dan apa manfaatnya bagi kami, kalau kami memohon kepada-Nya?

16 Quoi donc! Ne sont-ils pas en possession du bonheur? Loin de moi le conseil des méchants!

Memang, kemujuran mereka tidak terletak dalam kuasa mereka sendiri! Rancangan orang fasik adalah jauh dari padaku.

17 Mais arrive-t-il souvent que leur lampe s’éteigne, Que la misère fonde sur eux, Que Dieu leur distribue leur part dans sa colère,

Betapa sering pelita orang fasik dipadamkan, kebinasaan menimpa mereka, dan kesakitan dibagikan Allah kepada mereka dalam murka-Nya!

18 Qu’ils soient comme la paille emportée par le vent, Comme la balle enlevée par le tourbillon?

Mereka menjadi seperti jerami di depan angin, seperti sekam yang diterbangkan badai.

19 Est-ce pour les fils que Dieu réserve le châtiment du père? Mais c’est lui que Dieu devrait punir, pour qu’il le sente;

Bencana untuk dia disimpan Allah bagi anak-anaknya. Sebaiknya, orang itu sendiri diganjar Allah, supaya sadar;

20 C’est lui qui devrait contempler sa propre ruine, C’est lui qui devrait boire la colère du Tout-Puissant.

sebaiknya matanya sendiri melihat kebinasaannya, dan ia sendiri minum dari murka Yang Mahakuasa!

21 Car, que lui importe sa maison après lui, Quand le nombre de ses mois est achevé?

Karena peduli apa ia dengan keluarganya sesudah ia mati, bila telah habis jumlah bulannya?

22 Est-ce à Dieu qu’on donnera de la science, A lui qui gouverne les esprits célestes?

Masakan kepada Allah diajarkan orang pengetahuan, kepada Dia yang mengadili mereka yang di tempat tinggi?

23 L’un meurt au sein du bien-être, De la paix et du bonheur,

Yang seorang mati dengan masih penuh tenaga, dengan sangat tenang dan sentosa;

24 Les flancs chargés de graisse Et la mœlle des os remplie de sève;

pinggangnya gemuk oleh lemak, dan sumsum tulang-tulangnya masih segar.

25 L’autre meurt, l’amertume dans l’âme, Sans avoir joui d’aucun bien.

Yang lain mati dengan sakit hati, dengan tidak pernah merasakan kenikmatan.

26 Et tous deux se couchent dans la poussière, Tous deux deviennent la pâture des vers.

Tetapi sama-sama mereka terbaring di dalam debu, dan berenga-berenga berkeriapan di atas mereka.

27 Je sais bien quelles sont vos pensées, Quels jugements iniques vous portez sur moi.

Sesungguhnya, aku mengetahui pikiranmu, dan muslihat yang kamu rancangkan terhadap aku.

28 Vous dites: Où est la maison de l’homme puissant? Où est la tente qu’habitaient les impies?

Katamu: Di mana rumah penguasa? Di mana kemah tempat kediaman orang-orang fasik?

29 Mais quoi! N’avez-vous point interrogé les voyageurs, Et voulez-vous méconnaître ce qu’ils prouvent?

Belum pernahkah kamu bertanya-tanya kepada orang-orang yang lewat di jalan? Dapatkah kamu menyangkal petunjuk-petunjuk mereka,

30 Au jour du malheur, le méchant est épargné; Au jour de la colère, il échappe.

bahwa orang jahat terlindung pada hari kebinasaan, dan diselamatkan pada hari murka Allah?

31 Qui lui reproche en face sa conduite? Qui lui rend ce qu’il a fait?

Siapa yang akan langsung menggugat kelakuannya, dan mengganjar perbuatannya?

32 Il est porté dans un sépulcre, Et il veille encore sur sa tombe.

Dialah yang dibawa ke kuburan, dan jiratnya dirawat orang.

33 Les mottes de la vallée lui sont légères; Et tous après lui suivront la même voie, Comme une multitude l’a déjà suivie.

Dengan nyaman ia ditutupi oleh gumpalan-gumpalan tanah di lembah; setiap orang mengikuti dia, dan yang mendahului dia tidak terbilang banyaknya.

34 Pourquoi donc m’offrir de vaines consolations? Ce qui reste de vos réponses n’est que perfidie.

Alangkah hampanya penghiburanmu bagiku! Semua jawabanmu hanyalah tipu daya belaka!"