Job 18

1 Bildad de Schuach prit la parole et dit:

آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد:

2 Quand mettrez-vous un terme à ces discours? Ayez de l’intelligence, puis nous parlerons.

تا کی می‌خواهی به این حرفها ادامه دهی؟ اگر می‌خواهی ما هم سخن بگوییم قدری عاقلانه‌تر صحبت کن.

3 Pourquoi sommes-nous regardés comme des bêtes? Pourquoi ne sommes-nous à vos yeux que des brutes?

آیا تو فکر می‌کنی ما مثل حیوان بی‌شعور هستیم؟

4 O toi qui te déchires dans ta fureur, Faut-il, à cause de toi, que la terre devienne déserte? Faut-il que les rochers disparaissent de leur place?

چرا بی‌جهت خشمگین می‌شوی و به خود صدمه می‌زنی؟ آیا انتظار داری به خاطر تو زمین بلرزد و صخره‌ها واژگون شوند.

5 La lumière du méchant s’éteindra, Et la flamme qui en jaillit cessera de briller.

چراغ مرد بدکار خاموش خواهد شد و شعله‌اش نوری نخواهد داد.

6 La lumière s’obscurcira sous sa tente, Et sa lampe au-dessus de lui s’éteindra.

در هر خانه‌ای که شرارت وجود داشته باشد، تاریکی حکمفرما خواهد بود.

7 Ses pas assurés seront à l’étroit; Malgré ses efforts, il tombera.

قدمهای شرور سست می‌شوند و او قربانی نقشه‌های خود می‌گردد.

8 Car il met les pieds sur un filet, Il marche dans les mailles,

او با پای خود به دام می‌افتد و تله پاشنهٔ پای او را می‌گیرد و او را رها نمی‌کند.

9 Il est saisi au piège par le talon, Et le filet s’empare de lui;

10 Le cordeau est caché dans la terre, Et la trappe est sur son sentier.

سر راه او تله‌ها پنهان شده است.

11 Des terreurs l’assiègent, l’entourent, Le poursuivent par derrière.

ترسها از هر طرف به او هجوم می‌آورند و او را قدم به قدم تعقیب می‌کنند.

12 La faim consume ses forces, La misère est à ses côtés.

مصیبت دهان خود را برای او باز کرده و فلاکت آماده است تا او را به کام خود فرو برد.

13 Les parties de sa peau sont l’une après l’autre dévorées, Ses membres sont dévorés par le premier-né de la mort.

مرض مهلک به جان او می‌افتد و او را به کام مرگ می‌کشاند.

14 Il est arraché de sa tente où il se croyait en sûreté, Il se traîne vers le roi des épouvantements.

از خانهٔ امن خود جدا شده، نزد پادشاه مرگ برده می‌شود.

15 Nul des siens n’habite sa tente, Le soufre est répandu sur sa demeure.

خانه‌اش در زیر آتش گوگرد نابود می‌گردد.

16 En bas, ses racines se dessèchent; En haut, ses branches sont coupées.

ریشه و شاخه‌هایش می‌خشکند و از بین می‌روند.

17 Sa mémoire disparaît de la terre, Son nom n’est plus sur la face des champs.

خاطرهٔ وجود او تمام از روی زمین محو می‌گردد و هیچ‌کس او را به یاد نمی‌آورد.

18 Il est poussé de la lumière dans les ténèbres, Il est chassé du monde.

از دنیای زندگان بیرون انداخته شده، از نور به تاریکی رانده می‌شود.

19 Il ne laisse ni descendants ni postérité parmi son peuple, Ni survivant dans les lieux qu’il habitait.

در میان قومش نسلی از او باقی نمی‌ماند.

20 Les générations à venir seront étonnées de sa ruine, Et la génération présente sera saisie d’effroi.

قومهای مغرب و مشرق از سرنوشت او حیران و هراسان می‌شوند.

21 Point d’autre destinée pour le méchant, Point d’autre sort pour qui ne connaît pas Dieu!

آری، این بلایی است که بر سر گناهکاران می‌آید، بر سر آنانی که خدا را نمی‌شناسند.