Job 16

1 Job prit la parole et dit:

Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,

2 J’ai souvent entendu pareilles choses; Vous êtes tous des consolateurs fâcheux.

“Narinig ko ang maraming ganoong mga bagay; kayong lahat ay nakakainis na mga tagapag-aliw.

3 Quand finiront ces discours en l’air? Pourquoi cette irritation dans tes réponses?

May katapusan ba ang mga walang saysay na mga salita? Ano ang nangyayari sa iyo na ganito ang iyong sagot?

4 Moi aussi, je pourrais parler comme vous, Si vous étiez à ma place: Je vous accablerais de paroles, Je secouerais sur vous la tête,

Maaari din akong magsalita tulad ng ginagawa mo, kung ikaw ay nasa aking kinalalagyan; maaari kong tipunin at pagsama-samahin ang mga salita laban sa iyo at ilingin ang aking ulo sa iyo nang may pangungutya.

5 Je vous fortifierais de la bouche, Je remuerais les lèvres pour vous soulager.

O, paano ko palalakasin ang loob mo gamit ang aking bibig! Paano ko mapapagaan ang iyong pighati gamit ang aking mga labi!

6 Si je parle, mes souffrances ne seront point calmées, Si je me tais, en quoi seront-elles moindres?

Kung magsasalita ako, ang aking pighati ay hindi mababawasan; kung hindi ako magsasalita, paano ako matutulungan?

7 Maintenant, hélas! Il m’a épuisé… Tu as ravagé toute ma maison;

Pero ngayon, O Diyos, pinahirapan mo ako; pinabayaan mo ang buong pamilya ko.

8 Tu m’as saisi, pour témoigner contre moi; Ma maigreur se lève, et m’accuse en face.

Ginawa mo akong matuyo, na sa sarili nito ay isang saksi laban sa akin; ang pagpayat ng aking katawan ay tumatayo laban sa akin, at nagpapatotoo ito laban sa aking mukha.

9 Il me déchire et me poursuit dans sa fureur, Il grince des dents contre moi, Il m’attaque et me perce de son regard.

Sa matinding galit ng Diyos nilupig at inusig niya ako; nagngangalit siya sa akin gamit ang kaniyang ngipin; ipinako ng kaaway ang kaniyang paningin sa akin habang sinisira niya ako.

10 Ils ouvrent la bouche pour me dévorer, Ils m’insultent et me frappent les joues, Ils s’acharnent tous après moi.

Napanganga sa akin ang mga tao; sinampal niya ako nang may mapanisi sa pisngi; sila ay nagsama-samang nagtipon laban sa akin.

11 Dieu me livre à la merci des impies, Il me précipite entre les mains des méchants.

Ibinigay ako ng Diyos sa taong hindi maka-diyos, at inihagis ako sa kamay ng masamang tao.

12 J’étais tranquille, et il m’a secoué, Il m’a saisi par la nuque et m’a brisé, Il a tiré sur moi comme à un but.

Nasa kaginhawahan ako at sinira niya ako. Tunay nga, hinalbot ako sa leeg at binasag ako ng pira-piraso; inilagay niya rin ako bilang kaniyang puntirya.

13 Ses traits m’environnent de toutes parts; Il me perce les reins sans pitié, Il répand ma bile sur la terre.

Pinalibutan ako ng kaniyang tagapana; O Diyos tinusok mo ang aking laman-loob at hindi ako kinaawaan; pinalabas niya ang aking bituka sa lupa.

14 Il me fait brèche sur brèche, Il fond sur moi comme un guerrier.

Dinurog niya ng paulit-ulit ang aking pader; tumakbo siya tulad ng isang mandirigma.

15 J’ai cousu un sac sur ma peau; J’ai roulé ma tête dans la poussière.

Tinahi ko ang sako sa aking balat; sinaksak ko sa lupa ang aking sungay.

16 Les pleurs ont altéré mon visage; L’ombre de la mort est sur mes paupières.

Mamula-mula ang aking mukha sa pag-iyak; nasa pilik-mata ko ang anino ng kamatayan

17 Je n’ai pourtant commis aucune violence, Et ma prière fut toujours pure.

bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking panalangin ay dalisay.

18 O terre, ne couvre point mon sang, Et que mes cris prennent librement leur essor!

O lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo; hayaan ang aking iyak ay walang lugar ng kapahingahan.

19 Déjà maintenant, mon témoin est dans le ciel, Mon témoin est dans les lieux élevés.

Kahit ngayon, tingnan mo, ang aking saksi ay nasa langit; siyang mananagot sa akin ay nasa kaitaasan.

20 Mes amis se jouent de moi; C’est Dieu que j’implore avec larmes.

Hinahamak ako ng aking mga kaibigan, pero umiiyak ko sa Diyos.

21 Puisse-t-il donner à l’homme raison contre Dieu, Et au fils de l’homme contre ses amis!

Hiniling ko sa saksi ng kalangitang iyon na makipagtalo para sa taong ito kasama ang Diyos tulad ng isang tao na ginagawa sa kaniyang kapwa!

22 Car le nombre de mes années touche à son terme, Et je m’en irai par un sentier d’où je ne reviendrai pas.

Nang lumipas ang ilang taon, pupunta ako sa isang lugar na hindi na ako babalik.