Job 15

1 Éliphaz de Théman prit la parole et dit:

Pagkatapos sumagot si Elifaz ang Temanita at sinabi,

2 Le sage répond-il par un vain savoir? Se gonfle-t-il la poitrine du vent d’orient?

Nararapat bang sumagot ang isang matalinong tao nang walang kabuluhang kaalaman at pupunuin ba ng kaniyang sarili ng hanging silangan?

3 Est-ce par d’inutiles propos qu’il se défend? Est-ce par des discours qui ne servent à rien?

Nararapat ba siyang magdahilan nang walang pakinabang na pakikipag-usap o mga pananalita na maaaring hindi makakagawa sa kaniya ng mabuti?

4 Toi, tu détruis même la crainte de Dieu, Tu anéantis tout mouvement de piété devant Dieu.

Tunay nga, inalis mo ang paggalang para sa Diyos; pinigilan mo ang debosyon para sa kaniya,

5 Ton iniquité dirige ta bouche, Et tu prends le langage des hommes rusés.

dahil ang iyong kasalanan ang nagtuturo sa iyong bibig; pinili mong magkaroon ka ng dila ng isang taong mapanlinlang.

6 Ce n’est pas moi, c’est ta bouche qui te condamne. Ce sont tes lèvres qui déposent contre toi.

Ang sarili mong bibig ang sumusumpa sa iyo, hindi sa akin; sa katunayan nga, ang sarili mong mga labi ang nagpapatunay laban sa iyo.

7 Es-tu né le premier des hommes? As-tu été enfanté avant les collines?

Ikaw ba ang unang taong ipinanganak? Dinala ka ba na mabuhay bago ang mga burol?

8 As-tu reçu les confidences de Dieu? As-tu dérobé la sagesse à ton profit?

Narinig mo ba ang lihim na kaalaman ng Diyos? Nilimitahan mo ba ang karunungan sa iyong sarili?

9 Que sais-tu que nous ne sachions pas? Quelle connaissance as-tu que nous n’ayons pas?

Anong nalalaman mo na hindi namin nalalaman? Anong nauunawaan mo na wala rin sa amin?

10 Il y a parmi nous des cheveux blancs, des vieillards, Plus riches de jours que ton père.

Kasama namin ang kapwa puti ang buhok at napakatandang tao na mas matanda pa kaysa sa iyong ama.

11 Tiens-tu pour peu de chose les consolations de Dieu, Et les paroles qui doucement se font entendre à toi?…

Ang mga kaaliwan ba ng Diyos ay napakaliit para sa iyo, ang mga salitang mahinahon sa iyo?

12 Où ton cœur t’entraîne-t-il, Et que signifie ce roulement de tes yeux?

Bakit ka nadaig ng iyong puso? Bakit ang iyong mga mata ay nanglilisik,

13 Quoi! C’est contre Dieu que tu tournes ta colère Et que ta bouche exhale de pareils discours!

sa gayon ibaling mo ang iyong espiritu laban sa Diyos at maglabas ka ng ganoong mga salita mula sa iyong bibig?

14 Qu’est-ce que l’homme, pour qu’il soit pur? Celui qui est né de la femme peut-il être juste?

Ano ang tao na siya ay dapat maging malinis? Ano siya na ipinanganak ng isang babae na dapat maging matuwid?

15 Si Dieu n’a pas confiance en ses saints, Si les cieux ne sont pas purs devant lui,

Tingnan mo, hindi nagtitiwala ang Diyos kahit sa kaniyang mga hinirang; sa katunayan nga, ang kalangitan ay hindi malinis sa kaniyang paningin;

16 Combien moins l’être abominable et pervers, L’homme qui boit l’iniquité comme l’eau!

gaano kaunti ang isang malinis na karumal-dumal at makasalanan, isang tao na umiinom ng kasalanan tulad ng tubig!

17 Je vais te parler, écoute-moi! Je raconterai ce que j’ai vu,

Ipapakita ko sa iyo; pakinggan mo ako; ipapahayag ko sa iyo ang mga bagay na aking nakita,

18 Ce que les sages ont fait connaître, Ce qu’ils ont révélé, l’ayant appris de leurs pères.

ang mga bagay na ipinasa ng mga taong matatalino mula sa kanilang mga ama, ang mga bagay na hindi itinago ng kanilang mga ninuno.

19 A eux seuls appartenait le pays, Et parmi eux nul étranger n’était encore venu.

Ang mga ito ay kanilang mga ninuno, sa nag-iisang binigyan ng lupain, at sa kanilang kalagitnaan ay walang dayuhan ang dumaan.

20 Le méchant passe dans l’angoisse tous les jours de sa vie, Toutes les années qui sont le partage de l’impie.

Ang masasamang tao na namimilipit sa sakit sa lahat ng araw niya, ang bilang ng mga taon na inilaan para sa taong mapang-api para magdusa.

21 La voix de la terreur retentit à ses oreilles; Au sein de la paix, le dévastateur va fondre sur lui;

Isang kalila-kilabot na tunog ay nasa kaniyang mga tainga; habang siya ay nasa kasaganaan, ang tagapagwasak ay darating sa kanila.

22 Il n’espère pas échapper aux ténèbres, Il voit l’épée qui le menace;

Hindi niya naiisip na babalik siya sa kadiliman; nakaabang ang espada para sa kaniya.

23 Il court çà et là pour chercher du pain, Il sait que le jour des ténèbres l’attend.

Gumagala siya sa iba-ibang mga lugar dahil sa tinapay, na sinasabing, 'Nasaan na ito?' Nalalaman niya ang araw ng kadiliman ay malapit na.

24 La détresse et l’angoisse l’épouvantent, Elles l’assaillent comme un roi prêt à combattre;

Ang pagdadalamhati at pagkahapis ay ginagawa siyang takot; nagwagi sila laban sa kaniya, tulad ng isang hari na handa sa labanan.

25 Car il a levé la main contre Dieu, Il a bravé le Tout-Puissant,

Dahil inabot niya ng kaniyang kamay laban sa Diyos at kumikilos nang may pagmamalaki laban sa Makapangyarihan,

26 Il a eu l’audace de courir à lui Sous le dos épais de ses boucliers.

ang masamang taong ito na lumalaban sa Diyos na may matigas na leeg, na may isang makapal na kalasag.

27 Il avait le visage couvert de graisse, Les flancs chargés d’embonpoint;

Totoo ito, kahit tinakpan niya ang kaniyang mukha ng kaniyang katabaan at mataba rin ang kaniyang mga pigi,

28 Et il habite des villes détruites, Des maisons abandonnées, Sur le point de tomber en ruines.

at nanirahan sa mga wasak na lungsod; sa mga bahay na walang taong nakatira ngayon at handa nang maging mga tambakan.

29 Il ne s’enrichira plus, sa fortune ne se relèvera pas, Sa prospérité ne s’étendra plus sur la terre.

Hindi siya magiging mayaman; hindi magtatagal ang kaniyang yaman; kahit ang kaniyang anino ay hindi magtatagal sa daigdig.

30 Il ne pourra se dérober aux ténèbres, La flamme consumera ses rejetons, Et Dieu le fera périr par le souffle de sa bouche.

Hindi siya umalis sa kadiliman; isang apoy ang magtutuyo sa kaniyang mga sanga; at sa hininga ng bibig ng Diyos siya ay papanaw.

31 S’il a confiance dans le mal, il se trompe, Car le mal sera sa récompense.

Huwag siyang hayaang magtiwala sa mga walang kabuluhang bagay, nililinlang niya ang kaniyang sarili; dahil ang walang pakinabang ang kaniyang magiging gantimpala.

32 Elle arrivera avant le terme de ses jours, Et son rameau ne verdira plus.

Mangyayari ito bago ang panahon ng kaniyang kamatayan; ang kaniyang sanga ay hindi magiging luntian.

33 Il sera comme une vigne dépouillée de ses fruits encore verts, Comme un olivier dont on a fait tomber les fleurs.

Ihuhulog niya ang kaniyang mga hilaw na ubas tulad ng puno ng ubas; itatapon niya ang kaniyang mga bulaklak tulad ng puno ng olibo.

34 La maison de l’impie deviendra stérile, Et le feu dévorera la tente de l’homme corrompu.

Dahil ang mga kasamahan ng hindi maka-diyos na tao ay hindi mamumunga; tutupukin ng apoy ang kanilang mga tolda ng panunuhol.

35 Il conçoit le mal et il enfante le mal, Il mûrit dans son sein des fruits qui le trompent.

Nagbubuntis sila ng kasamaan at nanganganak ng kasalanan; sa kanilang sinapupunan ay nagbubuntis ng panlilinlang.”