Job 13
1 Voici, mon œil a vu tout cela, Mon oreille l’a entendu et y a pris garde.
Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
2 Ce que vous savez, je le sais aussi, Je ne vous suis point inférieur.
Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
3 Mais je veux parler au Tout-Puissant, Je veux plaider ma cause devant Dieu;
Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
4 Car vous, vous n’imaginez que des faussetés, Vous êtes tous des médecins de néant.
Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
5 Que n’avez-vous gardé le silence? Vous auriez passé pour avoir de la sagesse.
Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
6 Écoutez, je vous prie, ma défense, Et soyez attentifs à la réplique de mes lèvres.
Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
7 Direz-vous en faveur de Dieu ce qui est injuste, Et pour le soutenir alléguerez-vous des faussetés?
Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
8 Voulez-vous avoir égard à sa personne? Voulez-vous plaider pour Dieu?
Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
9 S’il vous sonde, vous approuvera-t-il? Ou le tromperez-vous comme on trompe un homme?
Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
10 Certainement il vous condamnera, Si vous n’agissez en secret que par égard pour sa personne.
Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
11 Sa majesté ne vous épouvantera-t-elle pas? Sa terreur ne tombera-t-elle pas sur vous?
Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
12 Vos sentences sont des sentences de cendre, Vos retranchements sont des retranchements de boue.
Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
13 Taisez-vous, laissez-moi, je veux parler! Il m’en arrivera ce qu’il pourra.
Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
14 Pourquoi saisirais-je ma chair entre les dents? J’exposerai plutôt ma vie.
Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
15 Voici, il me tuera; je n’ai rien à espérer; Mais devant lui je défendrai ma conduite.
Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
16 Cela même peut servir à mon salut, Car un impie n’ose paraître en sa présence.
Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
17 Écoutez, écoutez mes paroles, Prêtez l’oreille à ce que je vais dire.
Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
18 Me voici prêt à plaider ma cause; Je sais que j’ai raison.
Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
19 Quelqu’un disputera-t-il contre moi? Alors je me tais, et je veux mourir.
Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
20 Seulement, accorde-moi deux choses Et je ne me cacherai pas loin de ta face:
Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
21 Retire ta main de dessus moi, Et que tes terreurs ne me troublent plus.
Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
22 Puis appelle, et je répondrai, Ou si je parle, réponds-moi!
Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
23 Quel est le nombre de mes iniquités et de mes péchés? Fais-moi connaître mes transgressions et mes péchés.
Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
24 Pourquoi caches-tu ton visage, Et me prends-tu pour ton ennemi?
Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
25 Veux-tu frapper une feuille agitée? Veux-tu poursuivre une paille desséchée?
Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
26 Pourquoi m’infliger d’amères souffrances, Me punir pour des fautes de jeunesse?
Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
27 Pourquoi mettre mes pieds dans les ceps, Surveiller tous mes mouvements, Tracer une limite à mes pas,
I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
28 Quand mon corps tombe en pourriture, Comme un vêtement que dévore la teigne?
Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
