Job 11

1 Tsophar de Naama prit la parole et dit:

۱ و صوفر نعماتی در جواب گفت:

2 Cette multitude de paroles ne trouvera-t-elle point de réponse, Et suffira-t-il d’être un discoureur pour avoir raison?

۲ «آیابه کثرت سخنان جواب نباید داد و مردپرگو عادل شمرده شود؟

3 Tes vains propos feront-ils taire les gens? Te moqueras-tu, sans que personne te confonde?

۳ آیا بیهوده‌گویی تومردمان را ساکت کند و یا سخریه کنی و کسی تورا خجل نسازد؟

4 Tu dis: Ma manière de voir est juste, Et je suis pur à tes yeux.

۴ و می‌گویی تعلیم من پاک است، و من در نظر تو بی‌گناه هستم.

5 Oh! Si Dieu voulait parler, S’il ouvrait les lèvres pour te répondre,

۵ و لیکن کاش که خدا سخن بگوید و لبهای خود را بر تو بگشاید،

6 Et s’il te révélait les secrets de sa sagesse, De son immense sagesse, Tu verrais alors qu’il ne te traite pas selon ton iniquité.

۶ و اسرار حکمت را برای تو بیان کند. زیرا که درماهیت خود دو طرف دارد. پس بدان که خدا کمتراز گناهانت تو را سزا داده است.

7 Prétends-tu sonder les pensées de Dieu, Parvenir à la connaissance parfaite du Tout-Puissant?

۷ آیا عمق های خدا را می‌توانی دریافت نمود؟ یا به کنه قادرمطلق توانی رسید؟

8 Elle est aussi haute que les cieux: que feras-tu? Plus profonde que le séjour des morts: que sauras-tu? (Sheol h7585)

۸ مثل بلندیهای آسمان است؛ چه خواهی کرد؟ گودتر از هاویه است؛ چه توانی دانست؟ (Sheol h7585)

9 La mesure en est plus longue que la terre, Elle est plus large que la mer.

۹ پیمایش آن از جهان طویل تر واز دریا پهن تر است.

10 S’il passe, s’il saisit, S’il traîne à son tribunal, qui s’y opposera?

۱۰ اگر سخت بگیرد و حبس نماید و به محاکمه دعوت کند کیست که او راممانعت نماید؟

11 Car il connaît les vicieux, Il voit facilement les coupables.

۱۱ زیرا که بطالت مردم را می‌داندو شرارت را می‌بیند اگرچه در آن تامل نکند.

12 L’homme, au contraire, a l’intelligence d’un fou, Il est né comme le petit d’un âne sauvage.

۱۲ ومرد جاهل آنوقت فهیم می‌شود که بچه خروحشی، انسان متولد شود.

13 Pour toi, dirige ton cœur vers Dieu, Étends vers lui tes mains,

۱۳ اگر تو دل خود راراست سازی و دستهای خود را بسوی او درازکنی،

14 Éloigne-toi de l’iniquité, Et ne laisse pas habiter l’injustice sous ta tente.

۱۴ اگر در دست تو شرارت باشد، آن را ازخود دور کن، و بی‌انصافی در خیمه های تو ساکن نشود.

15 Alors tu lèveras ton front sans tache, Tu seras ferme et sans crainte;

۱۵ پس یقین روی خود را بی‌عیب برخواهی افراشت، و مستحکم شده، نخواهی ترسید.

16 Tu oublieras tes souffrances, Tu t’en souviendras comme des eaux écoulées.

۱۶ زیرا که مشقت خود را فراموش خواهی کرد، و آن را مثل آب رفته به یاد خواهی آورد،

17 Tes jours auront plus d’éclat que le soleil à son midi, Tes ténèbres seront comme la lumière du matin,

۱۷ و روزگار تو از وقت ظهر روشن ترخواهد شد، و اگرچه تاریکی باشد، مثل صبح خواهد گشت.

18 Tu seras plein de confiance, et ton attente ne sera plus vaine; Tu regarderas autour de toi, et tu reposeras en sûreté.

۱۸ و مطمئن خواهی بود چونکه امید داری، و اطراف خود را تجسس نموده، ایمن خواهی خوابید.

19 Tu te coucheras sans que personne ne te trouble, Et plusieurs caresseront ton visage.

۱۹ و خواهی خوابید وترساننده‌ای نخواهد بود، و بسیاری تو راتملق خواهند نمود.

20 Mais les yeux des méchants seront consumés; Pour eux point de refuge; La mort, voilà leur espérance!

۲۰ لیکن چشمان شریران کاهیده می‌شود و ملجای ایشان از ایشان نابود می‌گردد و امید ایشان جان کندن ایشان است.»