< Jérémie 45 >

1 La parole que Jérémie, le prophète, adressa à Baruc, fils de Nérija, lorsqu’il écrivit dans un livre ces paroles, sous la dictée de Jérémie, la quatrième année de Jojakim, fils de Josias, roi de Juda. Il dit:
Ma e gima janabi Jeremia nonyiso Baruk wuod Neria e higa mar angʼwen ma Jehoyakim wuod Josia ruodh Juda, bangʼ ka Baruk ne osendiko e kitabu weche mane Jeremia wachone to ondiko:
2 Ainsi parle l’Éternel, le Dieu d’Israël, sur toi, Baruc:
“Ma e gima Jehova Nyasaye, ma Nyasach Israel, wachoni, in Baruk:
3 Tu dis: Malheur à moi! Car l’Éternel ajoute le chagrin à ma douleur; je m’épuise en soupirant, et je ne trouve point de repos.
Ne iwacho ni, ‘Mano kaka awinjo malit! Jehova Nyasaye osemedona rem; arumo nikech rem mapek ma an-go kendo aonge gi yweyo.’”
4 Dis-lui: Ainsi parle l’Éternel: Voici, ce que j’ai bâti, je le détruirai; ce que j’ai planté, je l’arracherai, savoir tout ce pays.
Jehova Nyasaye nowacho, “Wachne kama: ‘Ma e gima Jehova Nyasaye wacho: Abiro muko gik moko duto masegero kendo pudho gik moko duto masepidho e piny ngima.
5 Et toi, rechercherais-tu de grandes choses? Ne les recherche pas! Car voici, je vais faire venir le malheur sur toute chair, dit l’Éternel; et je te donnerai ta vie pour butin, dans tous les lieux où tu iras.
Bende inyalo dwaro gik madongo ne in owuon? Kik idwargi. Nimar anakel masira ne ji duto, Jehova Nyasaye wacho, to kamoro amora midhiyoe anares ngimani.’”

< Jérémie 45 >