Isaïe 3

1 Le Seigneur, l’Éternel des armées, Va ôter de Jérusalem et de Juda Tout appui et toute ressource, Toute ressource de pain Et toute ressource d’eau,

Albowiem oto panujący Pan zastępów odejmie od Jeruzalemu i od Judy łaskę, i podporę, wszelaką podporę chleba, i wszelaką podporę wody.

2 Le héros et l’homme de guerre, Le juge et le prophète, le devin et l’ancien,

Mocarza i męża walecznego, i sędziego, i proroka, i mędrca, i starca;

3 Le chef de cinquante et le magistrat, Le conseiller, l’artisan distingué et l’habile enchanteur.

Rotmistrza nad pięćdziesiąt, a męża poważnego, i radcę, i mądrego rzemieślnika, i krasomówcę.

4 Je leur donnerai des jeunes gens pour chefs, Et des enfants domineront sur eux.

I dam im dzieci za książęta; dzieci mówię panować będą nad nimi.

5 Il y aura réciprocité d’oppression parmi le peuple; L’un opprimera l’autre, chacun son prochain; Le jeune homme attaquera le vieillard, Et l’homme de rien celui qui est honoré.

I będzie uciskał między ludem jeden drugiego, i bliźni bliźniego swego: powstanie dziecię przeciwko starcowi, a podły przeciwko zacnemu.

6 On ira jusqu’à saisir son frère dans la maison paternelle: Tu as un habit, sois notre chef! Prends ces ruines sous ta main!

A gdy się uchwyci każdy brata swego z domu ojca swego, i rzecze: Masz odzienie, bądźże książęciem naszym, a upadek ten zatrzymaj ręką swą:

7 Ce jour-là même il répondra: Je ne saurais être un médecin, Et dans ma maison il n’y a ni pain ni vêtement; Ne m’établissez pas chef du peuple!

Tedy on przysięże dnia onego, mówiąc: Nie będę zawiązywał tych ran: albowiem w domu moim niemasz chleba, ani odzienia; nie stanowcież mię książęciem nad ludem.

8 Jérusalem chancelle, Et Juda s’écroule, Parce que leurs paroles et leurs œuvres sont contre l’Éternel, Bravant les regards de sa majesté.

Bo Jeruzalem upada, a Juda się wali, dlatego, że język ich, i sprawy ich są przeciwko Panu, pobudzając do gniewu oczy majestatu jego.

9 L’aspect de leur visage témoigne contre eux, Et, comme Sodome, ils publient leur crime, sans dissimuler. Malheur à leur âme! Car ils se préparent des maux.

Postawa oblicza ich świadczy przeciwko nim; grzech swój, jako Sodomczycy, opowiadają, a nie tają go. Biada duszy ich! albowiem sami na się złe przywodzą.

10 Dites que le juste prospérera, Car il jouira du fruit de ses œuvres.

Powiedzcie sprawiedliwemu, że mu dobrze będzie; bo owocu uczynków swoich pożywać będzie.

11 Malheur au méchant! Il sera dans l’infortune, Car il recueillera le produit de ses mains.

Ale biada niepobożnemu! źle mu będzie; albowiem odpłata rąk jego dana mu będzie.

12 Mon peuple a pour oppresseurs des enfants, Et des femmes dominent sur lui; Mon peuple, ceux qui te conduisent t’égarent, Et ils corrompent la voie dans laquelle tu marches.

Książęta ludu mego są dziećmi, a niewiasty panują nad nimi. O ludu mój! ci, którzy cię wodzą, zwodzą cię, a drogę ścieżek twoich ukrywają.

13 L’Éternel se présente pour plaider, Il est debout pour juger les peuples.

Powstał Pan, aby sądził, stoi, aby sądził lud.

14 L’Éternel entre en jugement Avec les anciens de son peuple et avec ses chefs: Vous avez brouté la vigne! La dépouille du pauvre est dans vos maisons!

Pan przyjdzie na sąd przeciwko starszym ludu swego, i przeciwko książętom ich, a rzecze: Wyście spustoszyli winnicę moję, zdzierstwo z ubogiego w domach waszych.

15 De quel droit foulez-vous mon peuple, Et écrasez-vous la face des pauvres? Dit le Seigneur, l’Éternel des armées.

Przeczże trzecie lud mój, a oblicza ubogich bijecie? mówi Pan, Pan zastępów.

16 L’Éternel dit: Parce que les filles de Sion sont orgueilleuses, Et qu’elles marchent le cou tendu Et les regards effrontés, Parce qu’elles vont à petits pas, Et qu’elles font résonner les boucles de leurs pieds,

I rzekł Pan: Iż się wynoszą córki Syońskie, a chodzą szyje wyciągnąwszy, i mrugając oczyma przechodzą się, a drobno postępując nogami swemi szelest czynią:

17 Le Seigneur rendra chauve le sommet de la tête des filles de Sion, L’Éternel découvrira leur nudité.

Przetoż obłysi Pan wierzch głowy córek Syońskich, a Pan sromotę ich obnaży.

18 En ce jour, le Seigneur ôtera les boucles qui servent d’ornement à leurs pieds, Et les filets et les croissants;

Dnia onego odejmie Pan ochędóstwo podwiązek, także czepce i zawieszenia,

19 Les pendants d’oreilles, les bracelets et les voiles;

Piżmowe jabłka, i manele, i zatyczki,

20 Les diadèmes, les chaînettes des pieds et les ceintures, Les boîtes de senteur et les amulettes;

Bieretki, i zapony, i bindy, i przedniczki, i nausznice;

21 Les bagues et les anneaux du nez;

Pierścionki, i naczelniki,

22 Les vêtements précieux et les larges tuniques, Les manteaux et les gibecières;

Odmienne szaty, i płaszczyki, i podwiki, i wacki,

23 Les miroirs et les chemises fines, Les turbans et les surtouts légers.

Zwierciadła, i rantuszki, i tkanki, i letniki.

24 Au lieu de parfum, il y aura de l’infection; Au lieu de ceinture, une corde; Au lieu de cheveux bouclés, une tête chauve; Au lieu d’un large manteau, un sac étroit; Une marque flétrissante, au lieu de beauté.

I będzie miasto wonnych rzeczy smród, a miasto pasa rozpasanie, a miasto utrefionych włosów łysina, a miasto szerokiej szaty opasanie worem, a miasto piękności ogorzelina.

25 Tes hommes tomberont sous le glaive, Et tes héros dans le combat.

Mężowie twoi od miecza upadną, a mocarze twoi w bitwie.

26 Les portes de Sion gémiront et seront dans le deuil; Dépouillée, elle s’assiéra par terre.

I zasmucą się, a płakać będą bramy jego, a spustoszony na ziemi siedzieć będzie.