< Genèse 11 >
1 Toute la terre avait une seule langue et les mêmes mots.
Na całej ziemi był jeden język i jedna mowa.
2 Comme ils étaient partis de l’orient, ils trouvèrent une plaine au pays de Schinear, et ils y habitèrent.
A gdy wędrowali od wschodu, znaleźli równinę w ziemi Szinear i tam mieszkali.
3 Ils se dirent l’un à l’autre: Allons! Faisons des briques, et cuisons-les au feu. Et la brique leur servit de pierre, et le bitume leur servit de ciment.
I mówili jeden do drugiego: Chodźcie, zróbmy cegły i wypalmy je w ogniu; i mieli cegłę zamiast kamienia, a smołę zamiast zaprawy.
4 Ils dirent encore: Allons! Bâtissons-nous une ville et une tour dont le sommet touche au ciel, et faisons-nous un nom, afin que nous ne soyons pas dispersés sur la face de toute la terre.
Potem powiedzieli: Chodźcie, zbudujmy sobie miasto i wieżę, której szczyt [sięgałby] do nieba, i uczyńmy sobie imię, abyśmy się nie rozproszyli po powierzchni całej ziemi.
5 L’Éternel descendit pour voir la ville et la tour que bâtissaient les fils des hommes.
A PAN zstąpił, aby zobaczyć miasto i wieżę, które synowie ludzcy budowali.
6 Et l’Éternel dit: Voici, ils forment un seul peuple et ont tous une même langue, et c’est là ce qu’ils ont entrepris; maintenant rien ne les empêcherait de faire tout ce qu’ils auraient projeté.
I PAN powiedział: Oto lud jest jeden i wszyscy mają jeden język, a [jest] to dopiero początek ich dzieła. Teraz nic nie powstrzyma ich od wykonania tego, co zamierzają uczynić.
7 Allons! Descendons, et là confondons leur langage, afin qu’ils n’entendent plus la langue, les uns des autres.
Zstąpmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie zrozumiał języka drugiego.
8 Et l’Éternel les dispersa loin de là sur la face de toute la terre; et ils cessèrent de bâtir la ville.
I tak PAN rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi; i przestali budować miasto.
9 C’est pourquoi on l’appela du nom de Babel, car c’est là que l’Éternel confondit le langage de toute la terre, et c’est de là que l’Éternel les dispersa sur la face de toute la terre.
Dlatego nazwano je Babel, bo tam PAN pomieszał język całej ziemi. I stamtąd PAN rozproszył ich po całej powierzchni ziemi.
10 Voici la postérité de Sem. Sem, âgé de cent ans, engendra Arpacschad, deux ans après le déluge.
To [są] dzieje rodu Sema: Gdy Sem miał sto lat, spłodził Arpachszada, dwa lata po potopie.
11 Sem vécut, après la naissance d’Arpacschad, cinq cents ans; et il engendra des fils et des filles.
Po spłodzeniu Arpachszada Sem żył pięćset lat i spłodził synów i córki.
12 Arpacschad, âgé de trente-cinq ans, engendra Schélach.
Arpachszad żył trzydzieści pięć lat i spłodził Szelacha.
13 Arpacschad vécut, après la naissance de Schélach, quatre cent trois ans; et il engendra des fils et des filles.
Po spłodzeniu Szelacha Arpachszad żył czterysta trzy lata i spłodził synów i córki.
14 Schélach, âgé de trente ans, engendra Héber.
Szelach żył trzydzieści lat i spłodził Ebera.
15 Schélach vécut, après la naissance d’Héber, quatre cent trois ans; et il engendra des fils et des filles.
Po spłodzeniu Ebera Szelach żył czterysta trzy lata i spłodził synów i córki.
16 Héber, âgé de trente-quatre ans, engendra Péleg.
Eber żył trzydzieści cztery lata i spłodził Pelega.
17 Héber vécut, après la naissance de Péleg, quatre cent trente ans; et il engendra des fils et des filles.
Po spłodzeniu Pelega Eber żył czterysta trzydzieści lat i spłodził synów i córki.
18 Péleg, âgé de trente ans, engendra Rehu.
Peleg żył trzydzieści lat i spłodził Reu.
19 Péleg vécut, après la naissance de Rehu, deux cent neuf ans; et il engendra des fils et des filles.
Po spłodzeniu Reu Peleg żył dwieście dziewięć lat i spłodził synów i córki.
20 Rehu, âgé de trente-deux ans, engendra Serug.
Reu żył trzydzieści dwa lata i spłodził Seruga.
21 Rehu vécut, après la naissance de Serug, deux cent sept ans; et il engendra des fils et des filles.
Po spłodzeniu Seruga Reu żył dwieście siedem lat i spłodził synów i córki.
22 Serug, âgé de trente ans, engendra Nachor.
Serug żył trzydzieści lat i spłodził Nachora.
23 Serug vécut, après la naissance de Nachor, deux cents ans; et il engendra des fils et des filles.
Po spłodzeniu Nachora Serug żył dwieście lat i spłodził synów i córki.
24 Nachor, âgé de vingt-neuf ans, engendra Térach.
Nachor żył dwadzieścia dziewięć lat i spłodził Teracha.
25 Nachor vécut, après la naissance de Térach, cent dix-neuf ans; et il engendra des fils et des filles.
Po spłodzeniu Teracha Nachor żył sto dziewiętnaście lat i spłodził synów i córki.
26 Térach, âgé de soixante-dix ans, engendra Abram, Nachor et Haran.
Terach żył siedemdziesiąt lat i spłodził Abrama, Nachora i Harana.
27 Voici la postérité de Térach. Térach engendra Abram, Nachor et Haran. Haran engendra Lot.
A to są rody Teracha: Terach spłodził Abrama, Nachora i Harana. Haran zaś spłodził Lota.
28 Et Haran mourut en présence de Térach, son père, au pays de sa naissance, à Ur en Chaldée.
I Haran umarł za życia swego ojca Teracha w ziemi swego urodzenia, w Ur chaldejskim.
29 Abram et Nachor prirent des femmes: le nom de la femme d’Abram était Saraï, et le nom de la femme de Nachor était Milca, fille d’Haran, père de Milca et père de Jisca.
I Abram, i Nachor pojęli sobie żony: imię żony Abrama [było] Saraj, a imię żony Nachora – Milka. Była ona córką Harana, ojca Milki i Jeski.
30 Saraï était stérile: elle n’avait point d’enfants.
A Saraj była niepłodna, nie miała dzieci.
31 Térach prit Abram, son fils, et Lot, fils d’Haran, fils de son fils, et Saraï, sa belle-fille, femme d’Abram, son fils. Ils sortirent ensemble d’Ur en Chaldée, pour aller au pays de Canaan. Ils vinrent jusqu’à Charan, et ils y habitèrent.
I Terach wziął swego syna Abrama i swego wnuka Lota, syna Harana, i swoją synową Saraj, żonę swego syna Abrama; i wyruszyli razem z Ur chaldejskiego, aby udać się do ziemi Kanaan. Gdy przybyli do Charanu, zamieszkali tam.
32 Les jours de Térach furent de deux cent cinq ans; et Térach mourut à Charan.
I dni Teracha było dwieście pięć lat, i umarł w Charanie.