Actes 4
1 Tandis que Pierre et Jean parlaient au peuple, survinrent les sacrificateurs, le commandant du temple, et les sadducéens,
యస్మిన్ సమయే పితరయోహనౌ లోకాన్ ఉపదిశతస్తస్మిన్ సమయే యాజకా మన్దిరస్య సేనాపతయః సిదూకీగణశ్చ
2 mécontents de ce qu’ils enseignaient le peuple, et annonçaient en la personne de Jésus la résurrection des morts.
తయోర్ ఉపదేశకరణే ఖ్రీష్టస్యోత్థానమ్ ఉపలక్ష్య సర్వ్వేషాం మృతానామ్ ఉత్థానప్రస్తావే చ వ్యగ్రాః సన్తస్తావుపాగమన్|
3 Ils mirent les mains sur eux, et ils les jetèrent en prison jusqu’au lendemain; car c’était déjà le soir.
తౌ ధృత్వా దినావసానకారణాత్ పరదినపర్య్యనన్తం రుద్ధ్వా స్థాపితవన్తః|
4 Cependant, beaucoup de ceux qui avaient entendu la parole crurent, et le nombre des hommes s’éleva à environ cinq mille.
తథాపి యే లోకాస్తయోరుపదేశమ్ అశృణ్వన్ తేషాం ప్రాయేణ పఞ్చసహస్రాణి జనా వ్యశ్వసన్|
5 Le lendemain, les chefs du peuple, les anciens et les scribes, s’assemblèrent à Jérusalem,
పరేఽహని అధిపతయః ప్రాచీనా అధ్యాపకాశ్చ హానననామా మహాయాజకః
6 avec Anne, le souverain sacrificateur, Caïphe, Jean, Alexandre, et tous ceux qui étaient de la race des principaux sacrificateurs.
కియఫా యోహన్ సికన్దర ఇత్యాదయో మహాయాజకస్య జ్ఞాతయః సర్వ్వే యిరూశాలమ్నగరే మిలితాః|
7 Ils firent placer au milieu d’eux Pierre et Jean, et leur demandèrent: Par quel pouvoir, ou au nom de qui avez-vous fait cela?
అనన్తరం ప్రేరితౌ మధ్యే స్థాపయిత్వాపృచ్ఛన్ యువాం కయా శక్తయా వా కేన నామ్నా కర్మ్మాణ్యేతాని కురుథః?
8 Alors Pierre, rempli du Saint-Esprit, leur dit: Chefs du peuple, et anciens d’Israël,
తదా పితరః పవిత్రేణాత్మనా పరిపూర్ణః సన్ ప్రత్యవాదీత్, హే లోకానామ్ అధిపతిగణ హే ఇస్రాయేలీయప్రాచీనాః,
9 puisque nous sommes interrogés aujourd’hui sur un bienfait accordé à un homme malade, afin que nous disions comment il a été guéri,
ఏతస్య దుర్బ్బలమానుషస్య హితం యత్ కర్మ్మాక్రియత, అర్థాత్, స యేన ప్రకారేణ స్వస్థోభవత్ తచ్చేద్ అద్యావాం పృచ్ఛథ,
10 sachez-le tous, et que tout le peuple d’Israël le sache! C’est par le nom de Jésus-Christ de Nazareth, que vous avez crucifié, et que Dieu a ressuscité des morts, c’est par lui que cet homme se présente en pleine santé devant vous.
తర్హి సర్వ్వ ఇస్రాయేలీయలోకా యూయం జానీత నాసరతీయో యో యీశుఖ్రీష్టః క్రుశే యుష్మాభిరవిధ్యత యశ్చేశ్వరేణ శ్మశానాద్ ఉత్థాపితః, తస్య నామ్నా జనోయం స్వస్థః సన్ యుష్మాకం సమ్ముఖే ప్రోత్తిష్ఠతి|
11 Jésus est La pierre rejetée par vous qui bâtissez, Et qui est devenue la principale de l’angle.
నిచేతృభి ర్యుష్మాభిరయం యః ప్రస్తరోఽవజ్ఞాతోఽభవత్ స ప్రధానకోణస్య ప్రస్తరోఽభవత్|
12 Il n’y a de salut en aucun autre; car il n’y a sous le ciel aucun autre nom qui ait été donné parmi les hommes, par lequel nous devions être sauvés.
తద్భిన్నాదపరాత్ కస్మాదపి పరిత్రాణం భవితుం న శక్నోతి, యేన త్రాణం ప్రాప్యేత భూమణ్డలస్యలోకానాం మధ్యే తాదృశం కిమపి నామ నాస్తి|
13 Lorsqu’ils virent l’assurance de Pierre et de Jean, ils furent étonnés, sachant que c’étaient des hommes du peuple sans instruction; et ils les reconnurent pour avoir été avec Jésus.
తదా పితరయోహనోరేతాదృశీమ్ అక్షేభతాం దృష్ట్వా తావవిద్వాంసౌ నీచలోకావితి బుద్ధ్వా ఆశ్చర్య్యమ్ అమన్యన్త తౌ చ యీశోః సఙ్గినౌ జాతావితి జ్ఞాతుమ్ అశక్నువన్|
14 Mais comme ils voyaient là près d’eux l’homme qui avait été guéri, ils n’avaient rien à répliquer.
కిన్తు తాభ్యాం సార్ద్ధం తం స్వస్థమానుషం తిష్ఠన్తం దృష్ట్వా తే కామప్యపరామ్ ఆపత్తిం కర్త్తం నాశక్నున్|
15 Ils leur ordonnèrent de sortir du sanhédrin, et ils délibérèrent entre eux, disant: Que ferons-nous à ces hommes?
తదా తే సభాతః స్థానాన్తరం గన్తుం తాన్ ఆజ్ఞాప్య స్వయం పరస్పరమ్ ఇతి మన్త్రణామకుర్వ్వన్
16 Car il est manifeste pour tous les habitants de Jérusalem qu’un miracle signalé a été accompli par eux, et nous ne pouvons pas le nier.
తౌ మానవౌ ప్రతి కిం కర్త్తవ్యం? తావేకం ప్రసిద్ధమ్ ఆశ్చర్య్యం కర్మ్మ కృతవన్తౌ తద్ యిరూశాలమ్నివాసినాం సర్వ్వేషాం లోకానాం సమీపే ప్రాకాశత తచ్చ వయమపహ్నోతుం న శక్నుమః|
17 Mais, afin que la chose ne se répande pas davantage parmi le peuple, défendons-leur avec menaces de parler désormais à qui que ce soit en ce nom-là.
కిన్తు లోకానాం మధ్యమ్ ఏతద్ యథా న వ్యాప్నోతి తదర్థం తౌ భయం ప్రదర్శ్య తేన నామ్నా కమపి మనుష్యం నోపదిశతమ్ ఇతి దృఢం నిషేధామః|
18 Et les ayant appelés, ils leur défendirent absolument de parler et d’enseigner au nom de Jésus.
తతస్తే ప్రేరితావాహూయ ఏతదాజ్ఞాపయన్ ఇతః పరం యీశో ర్నామ్నా కదాపి కామపి కథాం మా కథయతం కిమపి నోపదిశఞ్చ|
19 Pierre et Jean leur répondirent: Jugez s’il est juste, devant Dieu, de vous obéir plutôt qu’à Dieu;
తతః పితరయోహనౌ ప్రత్యవదతామ్ ఈశ్వరస్యాజ్ఞాగ్రహణం వా యుష్మాకమ్ ఆజ్ఞాగ్రహణమ్ ఏతయో ర్మధ్యే ఈశ్వరస్య గోచరే కిం విహితం? యూయం తస్య వివేచనాం కురుత|
20 car nous ne pouvons pas ne pas parler de ce que nous avons vu et entendu.
వయం యద్ అపశ్యామ యదశృణుమ చ తన్న ప్రచారయిష్యామ ఏతత్ కదాపి భవితుం న శక్నోతి|
21 Ils leur firent de nouvelles menaces, et les relâchèrent, ne sachant comment les punir, à cause du peuple, parce que tous glorifiaient Dieu de ce qui était arrivé.
యదఘటత తద్ దృష్టా సర్వ్వే లోకా ఈశ్వరస్య గుణాన్ అన్వవదన్ తస్మాత్ లోకభయాత్ తౌ దణ్డయితుం కమప్యుపాయం న ప్రాప్య తే పునరపి తర్జయిత్వా తావత్యజన్|
22 Car l’homme qui avait été l’objet de cette guérison miraculeuse était âgé de plus de quarante ans.
యస్య మానుషస్యైతత్ స్వాస్థ్యకరణమ్ ఆశ్చర్య్యం కర్మ్మాక్రియత తస్య వయశ్చత్వారింశద్వత్సరా వ్యతీతాః|
23 Après avoir été relâchés, ils allèrent vers les leurs, et racontèrent tout ce que les principaux sacrificateurs et les anciens leur avaient dit.
తతః పరం తౌ విసృష్టౌ సన్తౌ స్వసఙ్గినాం సన్నిధిం గత్వా ప్రధానయాజకైః ప్రాచీనలోకైశ్చ ప్రోక్తాః సర్వ్వాః కథా జ్ఞాపితవన్తౌ|
24 Lorsqu’ils l’eurent entendu, ils élevèrent à Dieu la voix tous ensemble, et dirent: Seigneur, toi qui as fait le ciel, la terre, la mer, et tout ce qui s’y trouve,
తచ్ఛ్రుత్వా సర్వ్వ ఏకచిత్తీభూయ ఈశ్వరముద్దిశ్య ప్రోచ్చైరేతత్ ప్రార్థయన్త, హే ప్రభో గగణపృథివీపయోధీనాం తేషు చ యద్యద్ ఆస్తే తేషాం స్రష్టేశ్వరస్త్వం|
25 c’est toi qui as dit par le Saint-Esprit, par la bouche de notre père, ton serviteur David: Pourquoi ce tumulte parmi les nations, Et ces vaines pensées parmi les peuples?
త్వం నిజసేవకేన దాయూదా వాక్యమిదమ్ ఉవచిథ, మనుష్యా అన్యదేశీయాః కుర్వ్వన్తి కలహం కుతః| లోకాః సర్వ్వే కిమర్థం వా చిన్తాం కుర్వ్వన్తి నిష్ఫలాం|
26 Les rois de la terre se sont soulevés, Et les princes se sont ligués Contre le Seigneur et contre son Oint.
పరమేశస్య తేనైవాభిషిక్తస్య జనస్య చ| విరుద్ధమభితిష్ఠన్తి పృథివ్యాః పతయః కుతః||
27 En effet, contre ton saint serviteur Jésus, que tu as oint, Hérode et Ponce Pilate se sont ligués dans cette ville avec les nations et avec les peuples d’Israël,
ఫలతస్తవ హస్తేన మన్త్రణయా చ పూర్వ్వ యద్యత్ స్థిరీకృతం తద్ యథా సిద్ధం భవతి తదర్థం త్వం యమ్ అథిషిక్తవాన్ స ఏవ పవిత్రో యీశుస్తస్య ప్రాతికూల్యేన హేరోద్ పన్తీయపీలాతో
28 pour faire tout ce que ta main et ton conseil avaient arrêté d’avance.
ఽన్యదేశీయలోకా ఇస్రాయేల్లోకాశ్చ సర్వ్వ ఏతే సభాయామ్ అతిష్ఠన్|
29 Et maintenant, Seigneur, vois leurs menaces, et donne à tes serviteurs d’annoncer ta parole avec une pleine assurance,
హే పరమేశ్వర అధునా తేషాం తర్జనం గర్జనఞ్చ శృణు;
30 en étendant ta main, pour qu’il se fasse des guérisons, des miracles et des prodiges, par le nom de ton saint serviteur Jésus.
తథా స్వాస్థ్యకరణకర్మ్మణా తవ బాహుబలప్రకాశపూర్వ్వకం తవ సేవకాన్ నిర్భయేన తవ వాక్యం ప్రచారయితుం తవ పవిత్రపుత్రస్య యీశో ర్నామ్నా ఆశ్చర్య్యాణ్యసమ్భవాని చ కర్మ్మాణి కర్త్తుఞ్చాజ్ఞాపయ|
31 Quand ils eurent prié, le lieu où ils étaient assemblés trembla; ils furent tous remplis du Saint-Esprit, et ils annonçaient la parole de Dieu avec assurance.
ఇత్థం ప్రార్థనయా యత్ర స్థానే తే సభాయామ్ ఆసన్ తత్ స్థానం ప్రాకమ్పత; తతః సర్వ్వే పవిత్రేణాత్మనా పరిపూర్ణాః సన్త ఈశ్వరస్య కథామ్ అక్షోభేణ ప్రాచారయన్|
32 La multitude de ceux qui avaient cru n’était qu’un cœur et qu’une âme. Nul ne disait que ses biens lui appartinssent en propre, mais tout était commun entre eux.
అపరఞ్చ ప్రత్యయకారిలోకసమూహా ఏకమనస ఏకచిత్తీభూయ స్థితాః| తేషాం కేపి నిజసమ్పత్తిం స్వీయాం నాజానన్ కిన్తు తేషాం సర్వ్వాః సమ్పత్త్యః సాధారణ్యేన స్థితాః|
33 Les apôtres rendaient avec beaucoup de force témoignage de la résurrection du Seigneur Jésus. Et une grande grâce reposait sur eux tous.
అన్యచ్చ ప్రేరితా మహాశక్తిప్రకాశపూర్వ్వకం ప్రభో ర్యీశోరుత్థానే సాక్ష్యమ్ అదదుః, తేషు సర్వ్వేషు మహానుగ్రహోఽభవచ్చ|
34 Car il n’y avait parmi eux aucun indigent: tous ceux qui possédaient des champs ou des maisons les vendaient, apportaient le prix de ce qu’ils avaient vendu,
తేషాం మధ్యే కస్యాపి ద్రవ్యన్యూనతా నాభవద్ యతస్తేషాం గృహభూమ్యాద్యా యాః సమ్పత్తయ ఆసన్ తా విక్రీయ
35 et le déposaient aux pieds des apôtres; et l’on faisait des distributions à chacun selon qu’il en avait besoin.
తన్మూల్యమానీయ ప్రేరితానాం చరణేషు తైః స్థాపితం; తతః ప్రత్యేకశః ప్రయోజనానుసారేణ దత్తమభవత్|
36 Joseph, surnommé par les apôtres Barnabas, ce qui signifie fils d’exhortation, Lévite, originaire de Chypre,
విశేషతః కుప్రోపద్వీపీయో యోసినామకో లేవివంశజాత ఏకో జనో భూమ్యధికారీ, యం ప్రేరితా బర్ణబ్బా అర్థాత్ సాన్త్వనాదాయక ఇత్యుక్త్వా సమాహూయన్,
37 vendit un champ qu’il possédait, apporta l’argent, et le déposa aux pieds des apôtres.
స జనో నిజభూమిం విక్రీయ తన్మూల్యమానీయ ప్రేరితానాం చరణేషు స్థాపితవాన్|
