< Actes 21 >

1 Nous nous embarquâmes, après nous être séparés d’eux, et nous allâmes directement à Cos, le lendemain à Rhodes, et de là à Patara.
തൈ ർവിസൃഷ്ടാഃ സന്തോ വയം പോതം ബാഹയിത്വാ ഋജുമാർഗേണ കോഷമ് ഉപദ്വീപമ് ആഗത്യ പരേഽഹനി രോദിയോപദ്വീപമ് ആഗച്ഛാമ തതസ്തസ്മാത് പാതാരായാമ് ഉപാതിഷ്ഠാമ|
2 Et ayant trouvé un navire qui faisait la traversée vers la Phénicie, nous montâmes et partîmes.
തത്ര ഫൈനീകിയാദേശഗാമിനമ് പോതമേകം പ്രാപ്യ തമാരുഹ്യ ഗതവന്തഃ|
3 Quand nous fûmes en vue de l’île de Chypre, nous la laissâmes à gauche, poursuivant notre route du côté de la Syrie, et nous abordâmes à Tyr, où le bâtiment devait décharger sa cargaison.
കുപ്രോപദ്വീപം ദൃഷ്ട്വാ തം സവ്യദിശി സ്ഥാപയിത്വാ സുരിയാദേശം ഗത്വാ പോതസ്ഥദ്രവ്യാണ്യവരോഹയിതും സോരനഗരേ ലാഗിതവന്തഃ|
4 Nous trouvâmes les disciples, et nous restâmes là sept jours. Les disciples, poussés par l’Esprit, disaient à Paul de ne pas monter à Jérusalem.
തത്ര ശിഷ്യഗണസ്യ സാക്ഷാത്കരണായ വയം തത്ര സപ്തദിനാനി സ്ഥിതവന്തഃ പശ്ചാത്തേ പവിത്രേണാത്മനാ പൗലം വ്യാഹരൻ ത്വം യിരൂശാലമ്നഗരം മാ ഗമഃ|
5 Mais, lorsque nous fûmes au terme des sept jours, nous nous acheminâmes pour partir, et tous nous accompagnèrent avec leurs femmes et leurs enfants jusque hors de la ville. Nous nous mîmes à genoux sur le rivage, et nous priâmes.
തതസ്തേഷു സപ്തസു ദിനേഷു യാപിതേഷു സത്സു വയം തസ്മാത് സ്ഥാനാത് നിജവർത്മനാ ഗതവന്തഃ, തസ്മാത് തേ സബാലവൃദ്ധവനിതാ അസ്മാഭിഃ സഹ നഗരസ്യ പരിസരപര്യ്യന്തമ് ആഗതാഃ പശ്ചാദ്വയം ജലധിതടേ ജാനുപാതം പ്രാർഥയാമഹി|
6 Puis, ayant pris congé les uns des autres, nous montâmes sur le navire, et ils retournèrent chez eux.
തതഃ പരസ്പരം വിസൃഷ്ടാഃ സന്തോ വയം പോതം ഗതാസ്തേ തു സ്വസ്വഗൃഹം പ്രത്യാഗതവന്തഃ|
7 Achevant notre navigation, nous allâmes de Tyr à Ptolémaïs, où nous saluâmes les frères, et passâmes un jour avec eux.
വയം സോരനഗരാത് നാവാ പ്രസ്ഥായ തലിമായിനഗരമ് ഉപാതിഷ്ഠാമ തത്രാസ്മാകം സമുദ്രീയമാർഗസ്യാന്തോഽഭവത് തത്ര ഭ്രാതൃഗണം നമസ്കൃത്യ ദിനമേകം തൈഃ സാർദ്ധമ് ഉഷതവന്തഃ|
8 Nous partîmes le lendemain, et nous arrivâmes à Césarée. Étant entrés dans la maison de Philippe l’évangéliste, qui était l’un des sept, nous logeâmes chez lui.
പരേ ഽഹനി പൗലസ്തസ്യ സങ്ഗിനോ വയഞ്ച പ്രതിഷ്ഠമാനാഃ കൈസരിയാനഗരമ് ആഗത്യ സുസംവാദപ്രചാരകാനാം സപ്തജനാനാം ഫിലിപനാമ്ന ഏകസ്യ ഗൃഹം പ്രവിശ്യാവതിഷ്ഠാമ|
9 Il avait quatre filles vierges qui prophétisaient.
തസ്യ ചതസ്രോ ദുഹിതരോഽനൂഢാ ഭവിഷ്യദ്വാദിന്യ ആസൻ|
10 Comme nous étions là depuis plusieurs jours, un prophète, nommé Agabus, descendit de Judée,
തത്രാസ്മാസു ബഹുദിനാനി പ്രോഷിതേഷു യിഹൂദീയദേശാദ് ആഗത്യാഗാബനാമാ ഭവിഷ്യദ്വാദീ സമുപസ്ഥിതവാൻ|
11 et vint nous trouver. Il prit la ceinture de Paul, se lia les pieds et les mains, et dit: Voici ce que déclare le Saint-Esprit: L’homme à qui appartient cette ceinture, les Juifs le lieront de la même manière à Jérusalem, et le livreront entre les mains des païens.
സോസ്മാകം സമീപമേത്യ പൗലസ്യ കടിബന്ധനം ഗൃഹീത്വാ നിജഹസ്താപാദാൻ ബദ്ധ്വാ ഭാഷിതവാൻ യസ്യേദം കടിബന്ധനം തം യിഹൂദീയലോകാ യിരൂശാലമനഗര ഇത്ഥം ബദ്ധ്വാ ഭിന്നദേശീയാനാം കരേഷു സമർപയിഷ്യന്തീതി വാക്യം പവിത്ര ആത്മാ കഥയതി|
12 Quand nous entendîmes cela, nous et ceux de l’endroit, nous priâmes Paul de ne pas monter à Jérusalem.
ഏതാദൃശീം കഥാം ശ്രുത്വാ വയം തന്നഗരവാസിനോ ഭ്രാതരശ്ച യിരൂശാലമം ന യാതും പൗലം വ്യനയാമഹി;
13 Alors il répondit: Que faites-vous, en pleurant et en me brisant le cœur? Je suis prêt, non seulement à être lié, mais encore à mourir à Jérusalem pour le nom du Seigneur Jésus.
കിന്തു സ പ്രത്യാവാദീത്, യൂയം കിം കുരുഥ? കിം ക്രന്ദനേന മമാന്തഃകരണം വിദീർണം കരിഷ്യഥ? പ്രഭോ ര്യീശോ ർനാമ്നോ നിമിത്തം യിരൂശാലമി ബദ്ധോ ഭവിതും കേവല തന്ന പ്രാണാൻ ദാതുമപി സസജ്ജോസ്മി|
14 Comme il ne se laissait pas persuader, nous n’insistâmes pas, et nous dîmes: Que la volonté du Seigneur se fasse!
തേനാസ്മാകം കഥായാമ് അഗൃഹീതായാമ് ഈശ്വരസ്യ യഥേച്ഛാ തഥൈവ ഭവത്വിത്യുക്ത്വാ വയം നിരസ്യാമ|
15 Après ces jours-là, nous fîmes nos préparatifs, et nous montâmes à Jérusalem.
പരേഽഹനി പാഥേയദ്രവ്യാണി ഗൃഹീത്വാ യിരൂശാലമം പ്രതി യാത്രാമ് അകുർമ്മ|
16 Quelques disciples de Césarée vinrent aussi avec nous, et nous conduisirent chez un nommé Mnason, de l’île de Chypre, ancien disciple, chez qui nous devions loger.
തതഃ കൈസരിയാനഗരനിവാസിനഃ കതിപയാഃ ശിഷ്യാ അസ്മാഭിഃ സാർദ്ധമ് ഇത്വാ കൃപ്രീയേന മ്നാസന്നാമ്നാ യേന പ്രാചീനശിഷ്യേന സാർദ്ധമ് അസ്മാഭി ർവസ്തവ്യം തസ്യ സമീപമ് അസ്മാൻ നീതവന്തഃ|
17 Lorsque nous arrivâmes à Jérusalem, les frères nous reçurent avec joie.
അസ്മാസു യിരൂശാലമ്യുപസ്ഥിതേഷു തത്രസ്ഥഭ്രാതൃഗണോഽസ്മാൻ ആഹ്ലാദേന ഗൃഹീതവാൻ|
18 Le lendemain, Paul se rendit avec nous chez Jacques, et tous les anciens s’y réunirent.
പരസ്മിൻ ദിവസേ പൗലേഽസ്മാഭിഃ സഹ യാകൂബോ ഗൃഹം പ്രവിഷ്ടേ ലോകപ്രാചീനാഃ സർവ്വേ തത്ര പരിഷദി സംസ്ഥിതാഃ|
19 Après les avoir salués, il raconta en détail ce que Dieu avait fait au milieu des païens par son ministère.
അനന്തരം സ താൻ നത്വാ സ്വീയപ്രചാരണേന ഭിന്നദേശീയാൻ പ്രതീശ്വരോ യാനി കർമ്മാണി സാധിതവാൻ തദീയാം കഥാമ് അനുക്രമാത് കഥിതവാൻ|
20 Quand ils l’eurent entendu, ils glorifièrent Dieu. Puis ils lui dirent: Tu vois, frère, combien de milliers de Juifs ont cru, et tous sont zélés pour la loi.
ഇതി ശ്രുത്വാ തേ പ്രഭും ധന്യം പ്രോച്യ വാക്യമിദമ് അഭാഷന്ത, ഹേ ഭ്രാത ര്യിഹൂദീയാനാം മധ്യേ ബഹുസഹസ്രാണി ലോകാ വിശ്വാസിന ആസതേ കിന്തു തേ സർവ്വേ വ്യവസ്ഥാമതാചാരിണ ഏതത് പ്രത്യക്ഷം പശ്യസി|
21 Or, ils ont appris que tu enseignes à tous les Juifs qui sont parmi les païens à renoncer à Moïse, leur disant de ne pas circoncire les enfants et de ne pas se conformer aux coutumes.
ശിശൂനാം ത്വക്ഛേദനാദ്യാചരണം പ്രതിഷിധ്യ ത്വം ഭിന്നദേശനിവാസിനോ യിഹൂദീയലോകാൻ മൂസാവാക്യമ് അശ്രദ്ധാതുമ് ഉപദിശസീതി തൈഃ ശ്രുതമസ്തി|
22 Que faire donc? Sans aucun doute la multitude se rassemblera, car on saura que tu es venu.
ത്വമത്രാഗതോസീതി വാർത്താം സമാകർണ്യ ജനനിവഹോ മിലിത്വാവശ്യമേവാഗമിഷ്യതി; അതഏവ കിം കരണീയമ്? അത്ര വയം മന്ത്രയിത്വാ സമുപായം ത്വാം വദാമസ്തം ത്വമാചര|
23 C’est pourquoi fais ce que nous allons te dire. Il y a parmi nous quatre hommes qui ont fait un vœu;
വ്രതം കർത്തും കൃതസങ്കൽപാ യേഽസ്മാംക ചത്വാരോ മാനവാഃ സന്തി
24 prends-les avec toi, purifie-toi avec eux, et pourvois à leur dépense, afin qu’ils se rasent la tête. Et ainsi tous sauront que ce qu’ils ont entendu dire sur ton compte est faux, mais que toi aussi tu te conduis en observateur de la loi.
താൻ ഗൃഹീത്വാ തൈഃ സഹിതഃ സ്വം ശുചിം കുരു തഥാ തേഷാം ശിരോമുണ്ഡനേ യോ വ്യയോ ഭവതി തം ത്വം ദേഹി| തഥാ കൃതേ ത്വദീയാചാരേ യാ ജനശ്രുതി ർജായതേ സാലീകാ കിന്തു ത്വം വിധിം പാലയൻ വ്യവസ്ഥാനുസാരേണേവാചരസീതി തേ ഭോത്സന്തേ|
25 A l’égard des païens qui ont cru, nous avons décidé et nous leur avons écrit qu’ils eussent à s’abstenir des viandes sacrifiées aux idoles, du sang, des animaux étouffés, et de l’impudicité.
ഭിന്നദേശീയാനാം വിശ്വാസിലോകാനാം നികടേ വയം പത്രം ലിഖിത്വേത്ഥം സ്ഥിരീകൃതവന്തഃ, ദേവപ്രസാദഭോജനം രക്തം ഗലപീഡനമാരിതപ്രാണിഭോജനം വ്യഭിചാരശ്ചൈതേഭ്യഃ സ്വരക്ഷണവ്യതിരേകേണ തേഷാമന്യവിധിപാലനം കരണീയം ന|
26 Alors Paul prit ces hommes, se purifia, et entra le lendemain dans le temple avec eux, pour annoncer à quel jour la purification serait accomplie et l’offrande présentée pour chacun d’eux.
തതഃ പൗലസ്താൻ മാനുഷാനാദായ പരസ്മിൻ ദിവസേ തൈഃ സഹ ശുചി ർഭൂത്വാ മന്ദിരം ഗത്വാ ശൗചകർമ്മണോ ദിനേഷു സമ്പൂർണേഷു തേഷാമ് ഏകൈകാർഥം നൈവേദ്യാദ്യുത്സർഗോ ഭവിഷ്യതീതി ജ്ഞാപിതവാൻ|
27 Sur la fin des sept jours, les Juifs d’Asie, ayant vu Paul dans le temple, soulevèrent toute la foule, et mirent la main sur lui,
തേഷു സപ്തസു ദിനേഷു സമാപ്തകൽപേഷു ആശിയാദേശനിവാസിനോ യിഹൂദീയാസ്തം മധ്യേമന്ദിരം വിലോക്യ ജനനിവഹസ്യ മനഃസു കുപ്രവൃത്തിം ജനയിത്വാ തം ധൃത്വാ
28 en criant: Hommes Israélites, au secours! Voici l’homme qui prêche partout et à tout le monde contre le peuple, contre la loi et contre ce lieu; il a même introduit des Grecs dans le temple, et a profané ce saint lieu.
പ്രോച്ചൈഃ പ്രാവോചൻ, ഹേ ഇസ്രായേല്ലോകാഃ സർവ്വേ സാഹായ്യം കുരുത| യോ മനുജ ഏതേഷാം ലോകാനാം മൂസാവ്യവസ്ഥായാ ഏതസ്യ സ്ഥാനസ്യാപി വിപരീതം സർവ്വത്ര സർവ്വാൻ ശിക്ഷയതി സ ഏഷഃ; വിശേഷതഃ സ ഭിന്നദേശീയലോകാൻ മന്ദിരമ് ആനീയ പവിത്രസ്ഥാനമേതദ് അപവിത്രമകരോത്|
29 Car ils avaient vu auparavant Trophime d’Éphèse avec lui dans la ville, et ils croyaient que Paul l’avait fait entrer dans le temple.
പൂർവ്വം തേ മധ്യേനഗരമ് ഇഫിഷനഗരീയം ത്രഫിമം പൗലേന സഹിതം ദൃഷ്ടവന്ത ഏതസ്മാത് പൗലസ്തം മന്ദിരമധ്യമ് ആനയദ് ഇത്യന്വമിമത|
30 Toute la ville fut émue, et le peuple accourut de toutes parts. Ils se saisirent de Paul, et le traînèrent hors du temple, dont les portes furent aussitôt fermées.
അതഏവ സർവ്വസ്മിൻ നഗരേ കലഹോത്പന്നത്വാത് ധാവന്തോ ലോകാ ആഗത്യ പൗലം ധൃത്വാ മന്ദിരസ്യ ബഹിരാകൃഷ്യാനയൻ തത്ക്ഷണാദ് ദ്വാരാണി സർവ്വാണി ച രുദ്ധാനി|
31 Comme ils cherchaient à le tuer, le bruit vint au tribun de la cohorte que tout Jérusalem était en confusion.
തേഷു തം ഹന്തുമുദ്യതേഷു യിരൂശാലമ്നഗരേ മഹാനുപദ്രവോ ജാത ഇതി വാർത്തായാം സഹസ്രസേനാപതേഃ കർണഗോചരീഭൂതായാം സത്യാം സ തത്ക്ഷണാത് സൈന്യാനി സേനാപതിഗണഞ്ച ഗൃഹീത്വാ ജവേനാഗതവാൻ|
32 A l’instant il prit des soldats et des centeniers, et courut à eux. Voyant le tribun et les soldats, ils cessèrent de frapper Paul.
തതോ ലോകാഃ സേനാഗണേന സഹ സഹസ്രസേനാപതിമ് ആഗച്ഛന്തം ദൃഷ്ട്വാ പൗലതാഡനാതോ ന്യവർത്തന്ത|
33 Alors le tribun s’approcha, se saisit de lui, et le fit lier de deux chaînes. Puis il demanda qui il était, et ce qu’il avait fait.
സ സഹസ്രസേനാപതിഃ സന്നിധാവാഗമ്യ പൗലം ധൃത്വാ ശൃങ്ഖലദ്വയേന ബദ്ധമ് ആദിശ്യ താൻ പൃഷ്ടവാൻ ഏഷ കഃ? കിം കർമ്മ ചായം കൃതവാൻ?
34 Mais dans la foule les uns criaient d’une manière, les autres d’une autre; ne pouvant donc rien apprendre de certain, à cause du tumulte, il ordonna de le mener dans la forteresse.
തതോ ജനസമൂഹസ്യ കശ്ചിദ് ഏകപ്രകാരം കശ്ചിദ് അന്യപ്രകാരം വാക്യമ് അരൗത് സ തത്ര സത്യം ജ്ഞാതുമ് കലഹകാരണാദ് അശക്തഃ സൻ തം ദുർഗം നേതുമ് ആജ്ഞാപയത്|
35 Lorsque Paul fut sur les degrés, il dut être porté par les soldats, à cause de la violence de la foule;
തേഷു സോപാനസ്യോപരി പ്രാപ്തേഷു ലോകാനാം സാഹസകാരണാത് സേനാഗണഃ പൗലമുത്തോല്യ നീതവാൻ|
36 car la multitude du peuple suivait, en criant: Fais-le mourir!
തതഃ സർവ്വേ ലോകാഃ പശ്ചാദ്ഗാമിനഃ സന്ത ഏനം ദുരീകുരുതേതി വാക്യമ് ഉച്ചൈരവദൻ|
37 Au moment d’être introduit dans la forteresse, Paul dit au tribun: M’est-il permis de te dire quelque chose? Le tribun répondit: Tu sais le grec?
പൗലസ്യ ദുർഗാനയനസമയേ സ തസ്മൈ സഹസ്രസേനാപതയേ കഥിതവാൻ, ഭവതഃ പുരസ്താത് കഥാം കഥയിതും കിമ് അനുമന്യതേ? സ തമപൃച്ഛത് ത്വം കിം യൂനാനീയാം ഭാഷാം ജാനാസി?
38 Tu n’es donc pas cet Égyptien qui s’est révolté dernièrement, et qui a emmené dans le désert quatre mille brigands?
യോ മിസരീയോ ജനഃ പൂർവ്വം വിരോധം കൃത്വാ ചത്വാരി സഹസ്രാണി ഘാതകാൻ സങ്ഗിനഃ കൃത്വാ വിപിനം ഗതവാൻ ത്വം കിം സഏവ ന ഭവസി?
39 Je suis Juif, reprit Paul, de Tarse en Cilicie, citoyen d’une ville qui n’est pas sans importance. Permets-moi, je te prie, de parler au peuple.
തദാ പൗലോഽകഥയത് അഹം കിലികിയാദേശസ്യ താർഷനഗരീയോ യിഹൂദീയോ, നാഹം സാമാന്യനഗരീയോ മാനവഃ; അതഏവ വിനയേഽഹം ലാകാനാം സമക്ഷം കഥാം കഥയിതും മാമനുജാനീഷ്വ|
40 Le tribun le lui ayant permis, Paul, debout sur les degrés, fit signe de la main au peuple. Un profond silence s’établit, et Paul, parlant en langue hébraïque, dit:
തേനാനുജ്ഞാതഃ പൗലഃ സോപാനോപരി തിഷ്ഠൻ ഹസ്തേനേങ്ഗിതം കൃതവാൻ, തസ്മാത് സർവ്വേ സുസ്ഥിരാ അഭവൻ| തദാ പൗല ഇബ്രീയഭാഷയാ കഥയിതുമ് ആരഭത,

< Actes 21 >