Actes 2
1 Le jour de la Pentecôte, ils étaient tous ensemble dans le même lieu.
അപരഞ്ച നിസ്താരോത്സവാത് പരം പഞ്ചാശത്തമേ ദിനേ സമുപസ്ഥിതേ സതി തേ സർവ്വേ ഏകാചിത്തീഭൂയ സ്ഥാന ഏകസ്മിൻ മിലിതാ ആസൻ|
2 Tout à coup il vint du ciel un bruit comme celui d’un vent impétueux, et il remplit toute la maison où ils étaient assis.
ഏതസ്മിന്നേവ സമയേഽകസ്മാദ് ആകാശാത് പ്രചണ്ഡാത്യുഗ്രവായോഃ ശബ്ദവദ് ഏകഃ ശബ്ദ ആഗത്യ യസ്മിൻ ഗൃഹേ ത ഉപാവിശൻ തദ് ഗൃഹം സമസ്തം വ്യാപ്നോത്|
3 Des langues, semblables à des langues de feu, leur apparurent, séparées les unes des autres, et se posèrent sur chacun d’eux.
തതഃ പരം വഹ്നിശിഖാസ്വരൂപാ ജിഹ്വാഃ പ്രത്യക്ഷീഭൂയ വിഭക്താഃ സത്യഃ പ്രതിജനോർദ്ധ്വേ സ്ഥഗിതാ അഭൂവൻ|
4 Et ils furent tous remplis du Saint-Esprit, et se mirent à parler en d’autres langues, selon que l’Esprit leur donnait de s’exprimer.
തസ്മാത് സർവ്വേ പവിത്രേണാത്മനാ പരിപൂർണാഃ സന്ത ആത്മാ യഥാ വാചിതവാൻ തദനുസാരേണാന്യദേശീയാനാം ഭാഷാ ഉക്തവന്തഃ|
5 Or, il y avait en séjour à Jérusalem des Juifs, hommes pieux, de toutes les nations qui sont sous le ciel.
തസ്മിൻ സമയേ പൃഥിവീസ്ഥസർവ്വദേശേഭ്യോ യിഹൂദീയമതാവലമ്ബിനോ ഭക്തലോകാ യിരൂശാലമി പ്രാവസൻ;
6 Au bruit qui eut lieu, la multitude accourut, et elle fut confondue parce que chacun les entendait parler dans sa propre langue.
തസ്യാഃ കഥായാഃ കിംവദന്ത്യാ ജാതത്വാത് സർവ്വേ ലോകാ മിലിത്വാ നിജനിജഭാഷയാ ശിഷ്യാണാം കഥാകഥനം ശ്രുത്വാ സമുദ്വിഗ്നാ അഭവൻ|
7 Ils étaient tous dans l’étonnement et la surprise, et ils se disaient les uns aux autres: Voici, ces gens qui parlent ne sont-ils pas tous Galiléens?
സർവ്വഏവ വിസ്മയാപന്നാ ആശ്ചര്യ്യാന്വിതാശ്ച സന്തഃ പരസ്പരം ഉക്തവന്തഃ പശ്യത യേ കഥാം കഥയന്തി തേ സർവ്വേ ഗാലീലീയലോകാഃ കിം ന ഭവന്തി?
8 Et comment les entendons-nous dans notre propre langue à chacun, dans notre langue maternelle?
തർഹി വയം പ്രത്യേകശഃ സ്വസ്വജന്മദേശീയഭാഷാഭിഃ കഥാ ഏതേഷാം ശൃണുമഃ കിമിദം?
9 Parthes, Mèdes, Élamites, ceux qui habitent la Mésopotamie, la Judée, la Cappadoce, le Pont, l’Asie,
പാർഥീ-മാദീ-അരാമ്നഹരയിമ്ദേശനിവാസിമനോ യിഹൂദാ-കപ്പദകിയാ-പന്ത-ആശിയാ-
10 la Phrygie, la Pamphylie, l’Égypte, le territoire de la Libye voisine de Cyrène, et ceux qui sont venus de Rome, Juifs et prosélytes,
ഫ്രുഗിയാ-പമ്ഫുലിയാ-മിസരനിവാസിനഃ കുരീണീനികടവർത്തിലൂബീയപ്രദേശനിവാസിനോ രോമനഗരാദ് ആഗതാ യിഹൂദീയലോകാ യിഹൂദീയമതഗ്രാഹിണഃ ക്രീതീയാ അരാബീയാദയോ ലോകാശ്ച യേ വയമ്
11 Crétois et Arabes, comment les entendons-nous parler dans nos langues des merveilles de Dieu?
അസ്മാകം നിജനിജഭാഷാഭിരേതേഷാമ് ഈശ്വരീയമഹാകർമ്മവ്യാഖ്യാനം ശൃണുമഃ|
12 Ils étaient tous dans l’étonnement, et, ne sachant que penser, ils se disaient les uns aux autres: Que veut dire ceci?
ഇത്ഥം തേ സർവ്വഏവ വിസ്മയാപന്നാഃ സന്ദിഗ്ധചിത്താഃ സന്തഃ പരസ്പരമൂചുഃ, അസ്യ കോ ഭാവഃ?
13 Mais d’autres se moquaient, et disaient: Ils sont pleins de vin doux.
അപരേ കേചിത് പരിഹസ്യ കഥിതവന്ത ഏതേ നവീനദ്രാക്ഷാരസേന മത്താ അഭവൻ|
14 Alors Pierre, se présentant avec les onze, éleva la voix, et leur parla en ces termes: Hommes Juifs, et vous tous qui séjournez à Jérusalem, sachez ceci, et prêtez l’oreille à mes paroles!
തദാ പിതര ഏകാദശഭി ർജനൈഃ സാകം തിഷ്ഠൻ താല്ലോകാൻ ഉച്ചൈഃകാരമ് അവദത്, ഹേ യിഹൂദീയാ ഹേ യിരൂശാലമ്നിവാസിനഃ സർവ്വേ, അവധാനം കൃത്വാ മദീയവാക്യം ബുധ്യധ്വം|
15 Ces gens ne sont pas ivres, comme vous le supposez, car c’est la troisième heure du jour.
ഇദാനീമ് ഏകയാമാദ് അധികാ വേലാ നാസ്തി തസ്മാദ് യൂയം യദ് അനുമാഥ മാനവാ ഇമേ മദ്യപാനേന മത്താസ്തന്ന|
16 Mais c’est ici ce qui a été dit par le prophète Joël:
കിന്തു യോയേൽഭവിഷ്യദ്വക്ത്രൈതദ്വാക്യമുക്തം യഥാ,
17 Dans les derniers jours, dit Dieu, je répandrai de mon Esprit sur toute chair; Vos fils et vos filles prophétiseront, Vos jeunes gens auront des visions, Et vos vieillards auront des songes.
ഈശ്വരഃ കഥയാമാസ യുഗാന്തസമയേ ത്വഹമ്| വർഷിഷ്യാമി സ്വമാത്മാനം സർവ്വപ്രാണ്യുപരി ധ്രുവമ്| ഭാവിവാക്യം വദിഷ്യന്തി കന്യാഃ പുത്രാശ്ച വസ്തുതഃ| പ്രത്യാദേശഞ്ച പ്രാപ്സ്യന്തി യുഷ്മാകം യുവമാനവാഃ| തഥാ പ്രാചീനലോകാസ്തു സ്വപ്നാൻ ദ്രക്ഷ്യന്തി നിശ്ചിതം|
18 Oui, sur mes serviteurs et sur mes servantes, Dans ces jours-là, je répandrai de mon Esprit; et ils prophétiseront.
വർഷിഷ്യാമി തദാത്മാനം ദാസദാസീജനോപിരി| തേനൈവ ഭാവിവാക്യം തേ വദിഷ്യന്തി ഹി സർവ്വശഃ|
19 Je ferai paraître des prodiges en haut dans le ciel et des miracles en bas sur la terre, Du sang, du feu, et une vapeur de fumée;
ഊർദ്ധ്വസ്ഥേ ഗഗണേ ചൈവ നീചസ്ഥേ പൃഥിവീതലേ| ശോണിതാനി ബൃഹദ്ഭാനൂൻ ഘനധൂമാദികാനി ച| ചിഹ്നാനി ദർശയിഷ്യാമി മഹാശ്ചര്യ്യക്രിയാസ്തഥാ|
20 Le soleil se changera en ténèbres, Et la lune en sang, Avant l’arrivée du jour du Seigneur, De ce jour grand et glorieux.
മഹാഭയാനകസ്യൈവ തദ്ദിനസ്യ പരേശിതുഃ| പുരാഗമാദ് രവിഃ കൃഷ്ണോ രക്തശ്ചന്ദ്രോ ഭവിഷ്യതഃ|
21 Alors quiconque invoquera le nom du Seigneur sera sauvé.
കിന്തു യഃ പരമേശസ്യ നാമ്നി സമ്പ്രാർഥയിഷ്യതേ| സഏവ മനുജോ നൂനം പരിത്രാതോ ഭവിഷ്യതി||
22 Hommes Israélites, écoutez ces paroles! Jésus de Nazareth, cet homme à qui Dieu a rendu témoignage devant vous par les miracles, les prodiges et les signes qu’il a opérés par lui au milieu de vous, comme vous le savez vous-mêmes;
അതോ ഹേ ഇസ്രായേല്വംശീയലോകാഃ സർവ്വേ കഥായാമേതസ്യാമ് മനോ നിധദ്ധ്വം നാസരതീയോ യീശുരീശ്വരസ്യ മനോനീതഃ പുമാൻ ഏതദ് ഈശ്വരസ്തത്കൃതൈരാശ്ചര്യ്യാദ്ഭുതകർമ്മഭി ർലക്ഷണൈശ്ച യുഷ്മാകം സാക്ഷാദേവ പ്രതിപാദിതവാൻ ഇതി യൂയം ജാനീഥ|
23 cet homme, livré selon le dessein arrêté et selon la prescience de Dieu, vous l’avez crucifié, vous l’avez fait mourir par la main des impies.
തസ്മിൻ യീശൗ ഈശ്വരസ്യ പൂർവ്വനിശ്ചിതമന്ത്രണാനിരൂപണാനുസാരേണ മൃത്യൗ സമർപിതേ സതി യൂയം തം ധൃത്വാ ദുഷ്ടലോകാനാം ഹസ്തൈഃ ക്രുശേ വിധിത്വാഹത|
24 Dieu l’a ressuscité, en le délivrant des liens de la mort, parce qu’il n’était pas possible qu’il fût retenu par elle.
കിന്ത്വീശ്വരസ്തം നിധനസ്യ ബന്ധനാന്മോചയിത്വാ ഉദസ്ഥാപയത് യതഃ സ മൃത്യുനാ ബദ്ധസ്തിഷ്ഠതീതി ന സമ്ഭവതി|
25 Car David dit de lui: Je voyais constamment le Seigneur devant moi, Parce qu’il est à ma droite, afin que je ne sois point ébranlé.
ഏതസ്തിൻ ദായൂദപി കഥിതവാൻ യഥാ, സർവ്വദാ മമ സാക്ഷാത്തം സ്ഥാപയ പരമേശ്വരം| സ്ഥിതേ മദ്ദക്ഷിണേ തസ്മിൻ സ്ഖലിഷ്യാമി ത്വഹം നഹി|
26 Aussi mon cœur est dans la joie, et ma langue dans l’allégresse; Et même ma chair reposera avec espérance,
ആനന്ദിഷ്യതി തദ്ധേതോ ർമാമകീനം മനസ്തു വൈ| ആഹ്ലാദിഷ്യതി ജിഹ്വാപി മദീയാ തു തഥൈവ ച| പ്രത്യാശയാ ശരീരന്തു മദീയം വൈശയിഷ്യതേ|
27 Car tu n’abandonneras pas mon âme dans le séjour des morts, Et tu ne permettras pas que ton Saint voie la corruption. (Hadēs g86)
പരലോകേ യതോ ഹേതോസ്ത്വം മാം നൈവ ഹി ത്യക്ഷ്യസി| സ്വകീയം പുണ്യവന്തം ത്വം ക്ഷയിതും നൈവ ദാസ്യസി| ഏവം ജീവനമാർഗം ത്വം മാമേവ ദർശയിഷ്യസി| (Hadēs g86)
28 Tu m’as fait connaître les sentiers de la vie, Tu me rempliras de joie par ta présence.
സ്വസമ്മുഖേ യ ആനന്ദോ ദക്ഷിണേ സ്വസ്യ യത് സുഖം| അനന്തം തേന മാം പൂർണം കരിഷ്യസി ന സംശയഃ||
29 Hommes frères, qu’il me soit permis de vous dire librement, au sujet du patriarche David, qu’il est mort, qu’il a été enseveli, et que son sépulcre existe encore aujourd’hui parmi nous.
ഹേ ഭ്രാതരോഽസ്മാകം തസ്യ പൂർവ്വപുരുഷസ്യ ദായൂദഃ കഥാം സ്പഷ്ടം കഥയിതും മാമ് അനുമന്യധ്വം, സ പ്രാണാൻ ത്യക്ത്വാ ശ്മശാനേ സ്ഥാപിതോഭവദ് അദ്യാപി തത് ശ്മശാനമ് അസ്മാകം സന്നിധൗ വിദ്യതേ|
30 Comme il était prophète, et qu’il savait que Dieu lui avait promis avec serment de faire asseoir un de ses descendants sur son trône,
ഫലതോ ലൗകികഭാവേന ദായൂദോ വംശേ ഖ്രീഷ്ടം ജന്മ ഗ്രാഹയിത്വാ തസ്യൈവ സിംഹാസനേ സമുവേഷ്ടും തമുത്ഥാപയിഷ്യതി പരമേശ്വരഃ ശപഥം കുത്വാ ദായൂദഃ സമീപ ഇമമ് അങ്ഗീകാരം കൃതവാൻ,
31 c’est la résurrection du Christ qu’il a prévue et annoncée, en disant qu’il ne serait pas abandonné dans le séjour des morts et que sa chair ne verrait pas la corruption. (Hadēs g86)
ഇതി ജ്ഞാത്വാ ദായൂദ് ഭവിഷ്യദ്വാദീ സൻ ഭവിഷ്യത്കാലീയജ്ഞാനേന ഖ്രീഷ്ടോത്ഥാനേ കഥാമിമാം കഥയാമാസ യഥാ തസ്യാത്മാ പരലോകേ ന ത്യക്ഷ്യതേ തസ്യ ശരീരഞ്ച ന ക്ഷേഷ്യതി; (Hadēs g86)
32 C’est ce Jésus que Dieu a ressuscité; nous en sommes tous témoins.
അതഃ പരമേശ്വര ഏനം യീശും ശ്മശാനാദ് ഉദസ്ഥാപയത് തത്ര വയം സർവ്വേ സാക്ഷിണ ആസ്മഹേ|
33 Élevé par la droite de Dieu, il a reçu du Père le Saint-Esprit qui avait été promis, et il l’a répandu, comme vous le voyez et l’entendez.
സ ഈശ്വരസ്യ ദക്ഷിണകരേണോന്നതിം പ്രാപ്യ പവിത്ര ആത്മിന പിതാ യമങ്ഗീകാരം കൃതവാൻ തസ്യ ഫലം പ്രാപ്യ യത് പശ്യഥ ശൃണുഥ ച തദവർഷത്|
34 Car David n’est point monté au ciel, mais il dit lui-même: Le Seigneur a dit à mon Seigneur: Assieds-toi à ma droite,
യതോ ദായൂദ് സ്വർഗം നാരുരോഹ കിന്തു സ്വയമ് ഇമാം കഥാമ് അകഥയദ് യഥാ, മമ പ്രഭുമിദം വാക്യമവദത് പരമേശ്വരഃ|
35 Jusqu’à ce que je fasse de tes ennemis ton marchepied.
തവ ശത്രൂനഹം യാവത് പാദപീഠം കരോമി ന| താവത് കാലം മദീയേ ത്വം ദക്ഷവാർശ്വ ഉപാവിശ|
36 Que toute la maison d’Israël sache donc avec certitude que Dieu a fait Seigneur et Christ ce Jésus que vous avez crucifié.
അതോ യം യീശും യൂയം ക്രുശേഽഹത പരമേശ്വരസ്തം പ്രഭുത്വാഭിഷിക്തത്വപദേ ന്യയുംക്തേതി ഇസ്രായേലീയാ ലോകാ നിശ്ചിതം ജാനന്തു|
37 Après avoir entendu ce discours, ils eurent le cœur vivement touché, et ils dirent à Pierre et aux autres apôtres: Hommes frères, que ferons-nous?
ഏതാദൃശീം കഥാം ശ്രുത്വാ തേഷാം ഹൃദയാനാം വിദീർണത്വാത് തേ പിതരായ തദന്യപ്രേരിതേഭ്യശ്ച കഥിതവന്തഃ, ഹേ ഭ്രാതൃഗണ വയം കിം കരിഷ്യാമഃ?
38 Pierre leur dit: Repentez-vous, et que chacun de vous soit baptisé au nom de Jésus-Christ, pour le pardon de vos péchés; et vous recevrez le don du Saint-Esprit.
തതഃ പിതരഃ പ്രത്യവദദ് യൂയം സർവ്വേ സ്വം സ്വം മനഃ പരിവർത്തയധ്വം തഥാ പാപമോചനാർഥം യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ മജ്ജിതാശ്ച ഭവത, തസ്മാദ് ദാനരൂപം പരിത്രമ് ആത്മാനം ലപ്സ്യഥ|
39 Car la promesse est pour vous, pour vos enfants, et pour tous ceux qui sont au loin, en aussi grand nombre que le Seigneur notre Dieu les appellera.
യതോ യുഷ്മാകം യുഷ്മത്സന്താനാനാഞ്ച ദൂരസ്ഥസർവ്വലോകാനാഞ്ച നിമിത്തമ് അർഥാദ് അസ്മാകം പ്രഭുഃ പരമേശ്വരോ യാവതോ ലാകാൻ ആഹ്വാസ്യതി തേഷാം സർവ്വേഷാം നിമിത്തമ് അയമങ്ഗീകാര ആസ്തേ|
40 Et, par plusieurs autres paroles, il les conjurait et les exhortait, disant: Sauvez-vous de cette génération perverse.
ഏതദന്യാഭി ർബഹുകഥാഭിഃ പ്രമാണം ദത്വാകഥയത് ഏതേഭ്യോ വിപഥഗാമിഭ്യോ വർത്തമാനലോകേഭ്യഃ സ്വാൻ രക്ഷത|
41 Ceux qui acceptèrent sa parole furent baptisés; et, en ce jour-là, le nombre des disciples s’augmenta d’environ trois mille âmes.
തതഃ പരം യേ സാനന്ദാസ്താം കഥാമ് അഗൃഹ്ലൻ തേ മജ്ജിതാ അഭവൻ| തസ്മിൻ ദിവസേ പ്രായേണ ത്രീണി സഹസ്രാണി ലോകാസ്തേഷാം സപക്ഷാഃ സന്തഃ
42 Ils persévéraient dans l’enseignement des apôtres, dans la communion fraternelle, dans la fraction du pain, et dans les prières.
പ്രേരിതാനാമ് ഉപദേശേ സങ്ഗതൗ പൂപഭഞ്ജനേ പ്രാർഥനാസു ച മനഃസംയോഗം കൃത്വാതിഷ്ഠൻ|
43 La crainte s’emparait de chacun, et il se faisait beaucoup de prodiges et de miracles par les apôtres.
പ്രേരിതൈ ർനാനാപ്രകാരലക്ഷണേഷു മഹാശ്ചര്യ്യകർമമസു ച ദർശിതേഷു സർവ്വലോകാനാം ഭയമുപസ്ഥിതം|
44 Tous ceux qui croyaient étaient dans le même lieu, et ils avaient tout en commun.
വിശ്വാസകാരിണഃ സർവ്വ ച സഹ തിഷ്ഠനതഃ| സ്വേഷാം സർവ്വാഃ സമ്പത്തീഃ സാധാരണ്യേന സ്ഥാപയിത്വാഭുഞ്ജത|
45 Ils vendaient leurs propriétés et leurs biens, et ils en partageaient le produit entre tous, selon les besoins de chacun.
ഫലതോ ഗൃഹാണി ദ്രവ്യാണി ച സർവ്വാണി വിക്രീയ സർവ്വേഷാം സ്വസ്വപ്രയോജനാനുസാരേണ വിഭജ്യ സർവ്വേഭ്യോഽദദൻ|
46 Ils étaient chaque jour tous ensemble assidus au temple, ils rompaient le pain dans les maisons, et prenaient leur nourriture avec joie et simplicité de cœur,
സർവ്വ ഏകചിത്തീഭൂയ ദിനേ ദിനേ മന്ദിരേ സന്തിഷ്ഠമാനാ ഗൃഹേ ഗൃഹേ ച പൂപാനഭഞ്ജന്ത ഈശ്വരസ്യ ധന്യവാദം കുർവ്വന്തോ ലോകൈഃ സമാദൃതാഃ പരമാനന്ദേന സരലാന്തഃകരണേന ഭോജനം പാനഞ്ചകുർവ്വൻ|
47 louant Dieu, et trouvant grâce auprès de tout le peuple. Et le Seigneur ajoutait chaque jour à l’Église ceux qui étaient sauvés.
പരമേശ്വരോ ദിനേ ദിനേ പരിത്രാണഭാജനൈ ർമണ്ഡലീമ് അവർദ്ധയത്|
