Actes 14
1 A Icone, Paul et Barnabas entrèrent ensemble dans la synagogue des Juifs, et ils parlèrent de telle manière qu’une grande multitude de Juifs et de Grecs crurent.
ತೌ ದ್ವೌ ಜನೌ ಯುಗಪದ್ ಇಕನಿಯನಗರಸ್ಥಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಭಜನಭವನಂ ಗತ್ವಾ ಯಥಾ ಬಹವೋ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಅನ್ಯದೇಶೀಯಲೋಕಾಶ್ಚ ವ್ಯಶ್ವಸನ್ ತಾದೃಶೀಂ ಕಥಾಂ ಕಥಿತವನ್ತೌ|
2 Mais ceux des Juifs qui ne crurent point excitèrent et aigrirent les esprits des païens contre les frères.
ಕಿನ್ತು ವಿಶ್ವಾಸಹೀನಾ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಅನ್ಯದೇಶೀಯಲೋಕಾನ್ ಕುಪ್ರವೃತ್ತಿಂ ಗ್ರಾಹಯಿತ್ವಾ ಭ್ರಾತೃಗಣಂ ಪ್ರತಿ ತೇಷಾಂ ವೈರಂ ಜನಿತವನ್ತಃ|
3 Ils restèrent cependant assez longtemps à Icone, parlant avec assurance, appuyés sur le Seigneur, qui rendait témoignage à la parole de sa grâce et permettait qu’il se fît par leurs mains des prodiges et des miracles.
ಅತಃ ಸ್ವಾನುಗ್ರಹಕಥಾಯಾಃ ಪ್ರಮಾಣಂ ದತ್ವಾ ತಯೋ ರ್ಹಸ್ತೈ ರ್ಬಹುಲಕ್ಷಣಮ್ ಅದ್ಭುತಕರ್ಮ್ಮ ಚ ಪ್ರಾಕಾಶಯದ್ ಯಃ ಪ್ರಭುಸ್ತಸ್ಯ ಕಥಾ ಅಕ್ಷೋಭೇನ ಪ್ರಚಾರ್ಯ್ಯ ತೌ ತತ್ರ ಬಹುದಿನಾನಿ ಸಮವಾತಿಷ್ಠೇತಾಂ|
4 La population de la ville se divisa: les uns étaient pour les Juifs, les autres pour les apôtres.
ಕಿನ್ತು ಕಿಯನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಸಪಕ್ಷಾಃ ಕಿಯನ್ತೋ ಲೋಕಾಃ ಪ್ರೇರಿತಾನಾಂ ಸಪಕ್ಷಾ ಜಾತಾಃ, ಅತೋ ನಾಗರಿಕಜನನಿವಹಮಧ್ಯೇ ಭಿನ್ನವಾಕ್ಯತ್ವಮ್ ಅಭವತ್|
5 Et comme les païens et les Juifs, de concert avec leurs chefs, se mettaient en mouvement pour les outrager et les lapider,
ಅನ್ಯದೇಶೀಯಾ ಯಿಹೂದೀಯಾಸ್ತೇಷಾಮ್ ಅಧಿಪತಯಶ್ಚ ದೌರಾತ್ಮ್ಯಂ ಕುತ್ವಾ ತೌ ಪ್ರಸ್ತರೈರಾಹನ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತಾಃ|
6 Paul et Barnabas, en ayant eu connaissance, se réfugièrent dans les villes de la Lycaonie, à Lystre et à Derbe, et dans la contrée d’alentour.
ತೌ ತದ್ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪಲಾಯಿತ್ವಾ ಲುಕಾಯನಿಯಾದೇಶಸ್ಯಾನ್ತರ್ವ್ವರ್ತ್ತಿಲುಸ್ತ್ರಾದರ್ಬ್ಬೋ
7 Et ils y annoncèrent la bonne nouvelle.
ತತ್ಸಮೀಪಸ್ಥದೇಶಞ್ಚ ಗತ್ವಾ ತತ್ರ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯತಾಂ|
8 A Lystre, se tenait assis un homme impotent des pieds, boiteux de naissance, et qui n’avait jamais marché.
ತತ್ರೋಭಯಪಾದಯೋಶ್ಚಲನಶಕ್ತಿಹೀನೋ ಜನ್ಮಾರಭ್ಯ ಖಞ್ಜಃ ಕದಾಪಿ ಗಮನಂ ನಾಕರೋತ್ ಏತಾದೃಶ ಏಕೋ ಮಾನುಷೋ ಲುಸ್ತ್ರಾನಗರ ಉಪವಿಶ್ಯ ಪೌಲಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತವಾನ್|
9 Il écoutait parler Paul. Et Paul, fixant les regards sur lui et voyant qu’il avait la foi pour être guéri,
ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಪೌಲಸ್ತಮ್ಪ್ರತಿ ದೃಷ್ಟಿಂ ಕೃತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯೇ ವಿಶ್ವಾಸಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಕಥಿತವಾನ್
10 dit d’une voix forte: Lève-toi droit sur tes pieds. Et il se leva d’un bond et marcha.
ಪದ್ಭ್ಯಾಮುತ್ತಿಷ್ಠನ್ ಋಜು ರ್ಭವ| ತತಃ ಸ ಉಲ್ಲಮ್ಫಂ ಕೃತ್ವಾ ಗಮನಾಗಮನೇ ಕುತವಾನ್|
11 A la vue de ce que Paul avait fait, la foule éleva la voix, et dit en langue lycaonienne: Les dieux sous une forme humaine sont descendus vers nous.
ತದಾ ಲೋಕಾಃ ಪೌಲಸ್ಯ ತತ್ ಕಾರ್ಯ್ಯಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಲುಕಾಯನೀಯಭಾಷಯಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಥಿತವನ್ತಃ, ದೇವಾ ಮನುಷ್ಯರೂಪಂ ಧೃತ್ವಾಸ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪಮ್ ಅವಾರೋಹನ್|
12 Ils appelaient Barnabas Jupiter, et Paul Mercure, parce que c’était lui qui portait la parole.
ತೇ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಂ ಯೂಪಿತರಮ್ ಅವದನ್ ಪೌಲಶ್ಚ ಮುಖ್ಯೋ ವಕ್ತಾ ತಸ್ಮಾತ್ ತಂ ಮರ್ಕುರಿಯಮ್ ಅವದನ್|
13 Le prêtre de Jupiter, dont le temple était à l’entrée de la ville, amena des taureaux avec des bandelettes vers les portes, et voulait, de même que la foule, offrir un sacrifice.
ತಸ್ಯ ನಗರಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಸ್ಥಾಪಿತಸ್ಯ ಯೂಪಿತರವಿಗ್ರಹಸ್ಯ ಯಾಜಕೋ ವೃಷಾನ್ ಪುಷ್ಪಮಾಲಾಶ್ಚ ದ್ವಾರಸಮೀಪಮ್ ಆನೀಯ ಲೋಕೈಃ ಸರ್ದ್ಧಂ ತಾವುದ್ದಿಶ್ಯ ಸಮುತ್ಸೃಜ್ಯ ದಾತುಮ್ ಉದ್ಯತಃ|
14 Les apôtres Barnabas et Paul, ayant appris cela, déchirèrent leurs vêtements, et se précipitèrent au milieu de la foule,
ತದ್ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಪೌಲೌ ಸ್ವೀಯವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಛಿತ್ವಾ ಲೋಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯಂ ವೇಗೇನ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಕಥಿತವನ್ತೌ,
15 en s’écriant: O hommes, pourquoi agissez-vous de la sorte? Nous aussi, nous sommes des hommes de la même nature que vous; et, vous apportant une bonne nouvelle, nous vous exhortons à renoncer à ces choses vaines, pour vous tourner vers le Dieu vivant, qui a fait le ciel, la terre, la mer, et tout ce qui s’y trouve.
ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛಾಃ ಕುತ ಏತಾದೃಶಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕುರುಥ? ಆವಾಮಪಿ ಯುಷ್ಮಾದೃಶೌ ಸುಖದುಃಖಭೋಗಿನೌ ಮನುಷ್ಯೌ, ಯುಯಮ್ ಏತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾ ವೃಥಾಕಲ್ಪನಾಃ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಯಥಾ ಗಗಣವಸುನ್ಧರಾಜಲನಿಧೀನಾಂ ತನ್ಮಧ್ಯಸ್ಥಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಞ್ಚ ಸ್ರಷ್ಟಾರಮಮರಮ್ ಈಶ್ವರಂ ಪ್ರತಿ ಪರಾವರ್ತ್ತಧ್ವೇ ತದರ್ಥಮ್ ಆವಾಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯಾವಃ|
16 Ce Dieu, dans les âges passés, a laissé toutes les nations suivre leurs propres voies,
ಸ ಈಶ್ವರಃ ಪೂರ್ವ್ವಕಾಲೇ ಸರ್ವ್ವದೇಶೀಯಲೋಕಾನ್ ಸ್ವಸ್ವಮಾರ್ಗೇ ಚಲಿತುಮನುಮತಿಂ ದತ್ತವಾನ್,
17 quoiqu’il n’ait cessé de rendre témoignage de ce qu’il est, en faisant du bien, en vous dispensant du ciel les pluies et les saisons fertiles, en vous donnant la nourriture avec abondance et en remplissant vos cœurs de joie.
ತಥಾಪಿ ಆಕಾಶಾತ್ ತೋಯವರ್ಷಣೇನ ನಾನಾಪ್ರಕಾರಶಸ್ಯೋತ್ಪತ್ಯಾ ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಹಿತೈಷೀ ಸನ್ ಭಕ್ಷ್ಯೈರಾನನದೇನ ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅನ್ತಃಕರಣಾನಿ ತರ್ಪಯನ್ ತಾನಿ ದಾನಾನಿ ನಿಜಸಾಕ್ಷಿಸ್ವರೂಪಾಣಿ ಸ್ಥಪಿತವಾನ್|
18 A peine purent-ils, par ces paroles, empêcher la foule de leur offrir un sacrifice.
ಕಿನ್ತು ತಾದೃಶಾಯಾಂ ಕಥಾಯಾಂ ಕಥಿತಾಯಾಮಪಿ ತಯೋಃ ಸಮೀಪ ಉತ್ಸರ್ಜನಾತ್ ಲೋಕನಿವಹಂ ಪ್ರಾಯೇಣ ನಿವರ್ತ್ತಯಿತುಂ ನಾಶಕ್ನುತಾಮ್|
19 Alors survinrent d’Antioche et d’Icone des Juifs qui gagnèrent la foule, et qui, après avoir lapidé Paul, le traînèrent hors de la ville, pensant qu’il était mort.
ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾ-ಇಕನಿಯನಗರಾಭ್ಯಾಂ ಕತಿಪಯಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾ ಆಗತ್ಯ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರಾವರ್ತ್ತಯನ್ತ ತಸ್ಮಾತ್ ತೈ ಪೌಲಂ ಪ್ರಸ್ತರೈರಾಘ್ನನ್ ತೇನ ಸ ಮೃತ ಇತಿ ವಿಜ್ಞಾಯ ನಗರಸ್ಯ ಬಹಿಸ್ತಮ್ ಆಕೃಷ್ಯ ನೀತವನ್ತಃ|
20 Mais, les disciples l’ayant entouré, il se leva, et entra dans la ville. Le lendemain, il partit pour Derbe avec Barnabas.
ಕಿನ್ತು ಶಿಷ್ಯಗಣೇ ತಸ್ಯ ಚತುರ್ದಿಶಿ ತಿಷ್ಠತಿ ಸತಿ ಸ ಸ್ವಯಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ಪುನರಪಿ ನಗರಮಧ್ಯಂ ಪ್ರಾವಿಶತ್ ತತ್ಪರೇಽಹನಿ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಸಹಿತೋ ದರ್ಬ್ಬೀನಗರಂ ಗತವಾನ್|
21 Quand ils eurent évangélisé cette ville et fait un certain nombre de disciples, ils retournèrent à Lystre, à Icone et à Antioche,
ತತ್ರ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರ್ಯ್ಯ ಬಹುಲೋಕಾನ್ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಕೃತ್ವಾ ತೌ ಲುಸ್ತ್ರಾಮ್ ಇಕನಿಯಮ್ ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾಞ್ಚ ಪರಾವೃತ್ಯ ಗತೌ|
22 fortifiant l’esprit des disciples, les exhortant à persévérer dans la foi, et disant que c’est par beaucoup de tribulations qu’il nous faut entrer dans le royaume de Dieu.
ಬಹುದುಃಖಾನಿ ಭುಕ್ತ್ವಾಪೀಶ್ವರರಾಜ್ಯಂ ಪ್ರವೇಷ್ಟವ್ಯಮ್ ಇತಿ ಕಾರಣಾದ್ ಧರ್ಮ್ಮಮಾರ್ಗೇ ಸ್ಥಾತುಂ ವಿನಯಂ ಕೃತ್ವಾ ಶಿಷ್ಯಗಣಸ್ಯ ಮನಃಸ್ಥೈರ್ಯ್ಯಮ್ ಅಕುರುತಾಂ|
23 Ils firent nommer des anciens dans chaque Église, et, après avoir prié et jeûné, ils les recommandèrent au Seigneur, en qui ils avaient cru.
ಮಣ್ಡಲೀನಾಂ ಪ್ರಾಚೀನವರ್ಗಾನ್ ನಿಯುಜ್ಯ ಪ್ರಾರ್ಥನೋಪವಾಸೌ ಕೃತ್ವಾ ಯತ್ಪ್ರಭೌ ತೇ ವ್ಯಶ್ವಸನ್ ತಸ್ಯ ಹಸ್ತೇ ತಾನ್ ಸಮರ್ಪ್ಯ
24 Traversant ensuite la Pisidie, ils vinrent en Pamphylie,
ಪಿಸಿದಿಯಾಮಧ್ಯೇನ ಪಾಮ್ಫುಲಿಯಾದೇಶಂ ಗತವನ್ತೌ|
25 annoncèrent la parole à Perge, et descendirent à Attalie.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಪರ್ಗಾನಗರಂ ಗತ್ವಾ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರ್ಯ್ಯ ಅತ್ತಾಲಿಯಾನಗರಂ ಪ್ರಸ್ಥಿತವನ್ತೌ|
26 De là ils s’embarquèrent pour Antioche, d’où ils avaient été recommandés à la grâce de Dieu pour l’œuvre qu’ils venaient d’accomplir.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸಮುದ್ರಪಥೇನ ಗತ್ವಾ ತಾಭ್ಯಾಂ ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಸಮ್ಪನ್ನಂ ತತ್ಕರ್ಮ್ಮ ಸಾಧಯಿತುಂ ಯನ್ನಗರೇ ದಯಾಲೋರೀಶ್ವರಸ್ಯ ಹಸ್ತೇ ಸಮರ್ಪಿತೌ ಜಾತೌ ತದ್ ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾನಗರಂ ಗತವನ್ತಾ|
27 Après leur arrivée, ils convoquèrent l’Église, et ils racontèrent tout ce que Dieu avait fait avec eux, et comment il avait ouvert aux nations la porte de la foi.
ತತ್ರೋಪಸ್ಥಾಯ ತನ್ನಗರಸ್ಥಮಣ್ಡಲೀಂ ಸಂಗೃಹ್ಯ ಸ್ವಾಭ್ಯಾಮ ಈಶ್ವರೋ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮಕರೋತ್ ತಥಾ ಯೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಲೋಕಾನ್ ಪ್ರತಿ ವಿಶ್ವಾಸರೂಪದ್ವಾರಮ್ ಅಮೋಚಯದ್ ಏತಾನ್ ಸರ್ವ್ವವೃತ್ತಾನ್ತಾನ್ ತಾನ್ ಜ್ಞಾಪಿತವನ್ತೌ|
28 Et ils demeurèrent assez longtemps avec les disciples.
ತತಸ್ತೌ ಶಿರ್ಯ್ಯೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತತ್ರ ಬಹುದಿನಾನಿ ನ್ಯವಸತಾಮ್|
