2 Samuel 22
1 David adressa à l’Éternel les paroles de ce cantique, lorsque l’Éternel l’eut délivré de la main de tous ses ennemis et de la main de Saül.
Давид а ындрептат кэтре Домнул кувинтеле ачестей кынтэрь дупэ че Домнул л-а избэвит дин мына тутурор врэжмашилор луй ши дин мына луй Саул.
2 Il dit: L’Éternel est mon rocher, ma forteresse, mon libérateur.
Ел а зис: „Домнул есте стынка мя, четэцуя мя, Избэвиторул меу.
3 Dieu est mon rocher, où je trouve un abri, Mon bouclier et la force qui me sauve, Ma haute retraite et mon refuge. O mon Sauveur! Tu me garantis de la violence.
Думнезеу есте стынка мя ла каре гэсеск ун адэпост, скутул меу ши путеря каре мэ мынтуеште, турнул меу чел ыналт ши скэпаря мя. Мынтуиторуле, Ту мэ скапь де силничие!
4 Je m’écrie: Loué soit l’Éternel! Et je suis délivré de mes ennemis.
Еу кем пе Домнул чел вредник де лаудэ ши сунт избэвит де врэжмаший мей.
5 Car les flots de la mort m’avaient environné, Les torrents de la destruction m’avaient épouvanté;
Кэч валуриле морций мэ ынконжурасерэ, шувоаеле нимичирий мэ ынспэймынтасерэ,
легэтуриле мормынтулуй мэ ынконжурасерэ, лацуриле морций мэ принсесерэ. (Sheol h7585)
7 Dans ma détresse, j’ai invoqué l’Éternel, J’ai invoqué mon Dieu; De son palais, il a entendu ma voix, Et mon cri est parvenu à ses oreilles.
Ын стрымтораря мя, ам кемат пе Домнул, ам кемат пе Думнезеул меу; дин локашул Луй, Ел мь-а аузит гласул ши стригэтул меу а ажунс ла урекиле Луй.
8 La terre fut ébranlée et trembla, Les fondements des cieux frémirent, Et ils furent ébranlés, parce qu’il était irrité.
Атунч, пэмынтул с-а кутремурат ши с-а клэтинат, темелииле черулуй с-ау мишкат ши с-ау згудуит, пентру кэ Ел Се мыниясе.
9 Il s’élevait de la fumée dans ses narines, Et un feu dévorant sortait de sa bouche: Il en jaillissait des charbons embrasés.
Фум се ридика дин нэриле Луй ши ун фок мистуитор ешя дин гура Луй: кэрбунь априншь цышняу дин еа.
10 Il abaissa les cieux, et il descendit: Il y avait une épaisse nuée sous ses pieds.
А плекат черуриле ши С-а коборыт: ун нор грос ера суб пичоареле Луй.
11 Il était monté sur un chérubin, et il volait, Il paraissait sur les ailes du vent.
Кэлэря пе ун херувим ши збура, веня пе арипиле вынтулуй;
12 Il faisait des ténèbres une tente autour de lui, Il était enveloppé d’amas d’eaux et de sombres nuages.
ера ынконжурат ку ынтунерикул ка ши ку ун корт, ера ынконжурат ку грэмезь де апе ши ку норь ынтунекошь.
13 De la splendeur qui le précédait S’élançaient des charbons de feu.
Дин стрэлучиря каре ера ынаинтя Луй скынтеяу кэрбунь де фок.
14 L’Éternel tonna des cieux, Le Très-Haut fit retentir sa voix;
Домнул а тунат дин черурь, Чел Пряыналт а фэкут сэ-Й рэсуне гласул;
15 Il lança des flèches et dispersa mes ennemis, La foudre, et les mit en déroute.
а арункат сэӂець ши а рисипит пе врэжмаший мей, а арункат фулӂерул ши й-а пус пе фугэ.
16 Le lit de la mer apparut, Les fondements du monde furent découverts, Par la menace de l’Éternel, Par le bruit du souffle de ses narines.
Фундул мэрий с-а вэзут, темелииле лумий ау фост дескоперите де мустраря Домнулуй, де вуетул суфлэрий нэрилор Луй.
17 Il étendit sa main d’en haut, il me saisit, Il me retira des grandes eaux;
Ел Шь-а ынтинс мына де сус, дин ынэлциме, м-а апукат, м-а скос дин апеле челе марь;
18 Il me délivra de mon adversaire puissant, De mes ennemis qui étaient plus forts que moi.
м-а избэвит де потривникул меу чел путерник, де врэжмаший мей каре ерау май тарь декыт мине.
19 Ils m’avaient surpris au jour de ma détresse, Mais l’Éternel fut mon appui.
Ей мэ принсесерэ ын зиуа стрымторэрий меле, дар Домнул а фост сприжиниторул меу,
20 Il m’a mis au large, Il m’a sauvé, parce qu’il m’aime.
Ел м-а скос ла лок ларг. Ел м-а мынтуит, пентру кэ мэ юбеште.
21 L’Éternel m’a traité selon ma droiture, Il m’a rendu selon la pureté de mes mains;
Домнул мь-а рэсплэтит дупэ невиновэция мя, мь-а фэкут дупэ курэция мынилор меле;
22 Car j’ai observé les voies de l’Éternel, Et je n’ai point été coupable envers mon Dieu.
кэч ам пэзит кэиле Домнулуй, ну м-ам фэкут виноват фацэ де Думнезеул меу.
23 Toutes ses ordonnances ont été devant moi, Et je ne me suis point écarté de ses lois.
Тоате порунчиле Луй ау фост ынаинтя мя ши ну м-ам депэртат де ла леӂиле Луй.
24 J’ai été sans reproche envers lui, Et je me suis tenu en garde contre mon iniquité.
Ам фост фэрэ винэ ынаинтя Луй, м-ам пэзит де фэрэделеӂя мя.
25 Aussi l’Éternel m’a rendu selon ma droiture, Selon ma pureté devant ses yeux.
Де ачея, Домнул мь-а рэсплэтит невиновэция мя дупэ курэция мя ынаинтя Луй.
26 Avec celui qui est bon tu te montres bon, Avec l’homme droit tu agis selon la droiture,
Ку чел бун Ту ешть бун, ку омул дрепт Те порць дупэ дрептате,
27 Avec celui qui est pur tu te montres pur, Et avec le pervers tu agis selon sa perversité.
ку чел курат ешть курат, ку чел ындэрэтник Те порць дупэ ындэрэтничия луй.
28 Tu sauves le peuple qui s’humilie, Et de ton regard, tu abaisses les orgueilleux.
Ту мынтуешть пе попорул каре се смереште, ши ку привиря Та коборь пе чей мындри.
29 Oui, tu es ma lumière, ô Éternel! L’Éternel éclaire mes ténèbres.
Да, Ту ешть лумина мя, Доамне! Домнул луминязэ ынтунерикул меу.
30 Avec toi je me précipite sur une troupe en armes, Avec mon Dieu je franchis une muraille.
Ку Тине мэ нэпустеск асупра уней ошть ынармате, ку Думнезеул меу сар песте зид.
31 Les voies de Dieu sont parfaites, La parole de l’Éternel est éprouvée; Il est un bouclier pour tous ceux qui se confient en lui.
Кэиле луй Думнезеу сунт десэвыршите, Кувынтул Домнулуй есте курэцит; Ел есте ун скут пентру тоць чей че каутэ адэпост ын Ел.
32 Car qui est Dieu, si ce n’est l’Éternel? Et qui est un rocher, si ce n’est notre Dieu?
Кэч чине есте Думнезеу, афарэ де Домнул? Ши чине есте о стынкэ, афарэ де Думнезеул ностру?
33 C’est Dieu qui est ma puissante forteresse, Et qui me conduit dans la voie droite.
Думнезеу есте четэцуя мя чя таре ши Ел мэ кэлэузеште пе каля чя дряптэ.
34 Il rend mes pieds semblables à ceux des biches, Et il me place sur mes lieux élevés.
Ел ымь фаче пичоареле ка але чербоайчелор ши Ел мэ ашазэ пе локуриле меле челе ыналте.
35 Il exerce mes mains au combat, Et mes bras tendent l’arc d’airain.
Ымь депринде мыниле ла луптэ ши брацеле меле ынтинд аркул де арамэ.
36 Tu me donnes le bouclier de ton salut, Et je deviens grand par ta bonté.
Ту ымь дай скутул мынтуирий Тале ши ажунг маре прин бунэтатя Та.
37 Tu élargis le chemin sous mes pas, Et mes pieds ne chancellent point.
Лэрӂешть друмул суб паший мей ши пичоареле меле ну се клатинэ.
38 Je poursuis mes ennemis, et je les détruis; Je ne reviens pas avant de les avoir anéantis.
Урмэреск пе врэжмаший мей ши-й нимическ, ну мэ ынторк пынэ ну-й нимическ.
39 Je les anéantis, je les brise, et ils ne se relèvent plus; Ils tombent sous mes pieds.
Ый нимическ, ый здробеск, де ну се май скоалэ; кад суб пичоареле меле.
40 Tu me ceins de force pour le combat, Tu fais plier sous moi mes adversaires.
Ту мэ ынчинӂь ку путере пентру луптэ, рэпуй суб мине пе потривничий мей.
41 Tu fais tourner le dos à mes ennemis devant moi, Et j’extermine ceux qui me haïssent.
Фачь пе врэжмаший мей сэ дя досул ынаинтя мя ши нимическ пе чей че мэ урэск.
42 Ils regardent autour d’eux, et personne pour les sauver! Ils crient à l’Éternel, et il ne leur répond pas!
Се уйтэ ын журул лор ши ну-й чине сэ-й скапе. Стригэ кэтре Домнул, дар ну ле рэспунде!
43 Je les broie comme la poussière de la terre, Je les écrase, je les foule, comme la boue des rues.
Ый писез ка пулберя пэмынтулуй, ый здробеск, ый калк ын пичоаре, ка нороюл де пе улице.
44 Tu me délivres des dissensions de mon peuple; Tu me conserves pour chef des nations; Un peuple que je ne connaissais pas m’est asservi.
Мэ скапь дин неынцелеӂериле попорулуй меу; мэ пэстрезь дрепт кэпетение а нямурилор; ун попор пе каре ну-л куноштям ымь есте супус.
45 Les fils de l’étranger me flattent, Ils m’obéissent au premier ordre.
Фиий стрэинулуй мэ лингушеск; мэ аскултэ ла чя динтый порункэ.
46 Les fils de l’étranger sont en défaillance, Ils tremblent hors de leurs forteresses.
Фиий стрэинулуй лешинэ де ла инимэ, тремурэ кынд ес дин четэцуе.
47 Vive l’Éternel, et béni soit mon rocher! Que Dieu, le rocher de mon salut, soit exalté,
Трэяскэ Домнул ши бинекувынтатэ сэ фие Стынка мя! Ынэлцат сэ фие Думнезеу, Стынка мынтуирий меле,
48 Le Dieu qui est mon vengeur, Qui m’assujettit les peuples,
Думнезеу, каре есте рэзбунэторул меу, каре-мь супуне попоареле
49 Et qui me fait échapper à mes ennemis! Tu m’élèves au-dessus de mes adversaires, Tu me délivres de l’homme violent.
ши каре мэ фаче сэ скап де врэжмаший мей! Ту мэ ыналць май пресус де потривничий мей, мэ избэвешть де омул асупритор.
50 C’est pourquoi je te louerai parmi les nations, ô Éternel! Et je chanterai à la gloire de ton nom.
Де ачея Те вой лэуда принтре нямурь, Доамне, ши вой кынта спре слава Нумелуй Тэу!
51 Il accorde de grandes délivrances à son roi, Et il fait miséricorde à son oint, A David, et à sa postérité, pour toujours.
Ел дэ марь избэвирь ымпэратулуй Сэу ши аратэ милэ унсулуй Сэу: луй Давид ши семинцей луй пентру тотдяуна.”
