< 2 Corinthiens 5 >

1 Nous savons, en effet, que, si cette tente où nous habitons sur la terre est détruite, nous avons dans le ciel un édifice qui est l’ouvrage de Dieu, une demeure éternelle qui n’a pas été faite de main d’homme. (aiōnios g166)
Qünki bu zeminƣa tǝwǝ ɵyimiz, yǝni bu qedirimiz yoⱪitilsimu, Huda tǝripidin bolƣan, insan ⱪoli bilǝn yasalmiƣan bir ɵy, yǝni asmanlarda ǝbǝdiy bir makanimiz bardur dǝp bilimiz. (aiōnios g166)
2 Aussi nous gémissons dans cette tente, désirant revêtir notre domicile céleste,
Əmdi bu [kona ɵyimizdǝ] turƣinimizda asmandiki ɵyimizni kiyiwelixⱪa zor intizar bilǝn aⱨ urmaⱪtimiz
3 si du moins nous sommes trouvés vêtus et non pas nus.
(bǝrⱨǝⱪ, [asmandiki ɵyimizni] kiyiwalsaⱪ yalingaq ⱪalmaymiz).
4 Car tandis que nous sommes dans cette tente, nous gémissons, accablés, parce que nous voulons, non pas nous dépouiller, mais nous revêtir, afin que ce qui est mortel soit englouti par la vie.
Qünki muxu qedirda turƣinimizda, eƣirqiliⱪta aⱨ urmaⱪtimiz; bu bizning yalingaqlinixni haliƣinimiz ǝmǝs, bǝlki kiyindürülüxni, yǝni bizdǝ ɵlidiƣan nemǝ bolsa, uning ⱨayat tǝripidin yutuluxini halaymiz.
5 Et celui qui nous a formés pour cela, c’est Dieu, qui nous a donné les arrhes de l’Esprit.
Əmdi bizni dǝl muxu ixⱪa tǝyyarliƣuqi bolsa Hudadur; U bizgǝ «kapalǝt» bolƣan Ɵz Roⱨinimu ata ⱪildi.
6 Nous sommes donc toujours pleins de confiance, et nous savons qu’en demeurant dans ce corps nous demeurons loin du Seigneur,
Xuning bilǝn biz ⱨǝmixǝ yurǝklik bolimiz; ⱨǝmdǝ tenimizdǝ makan tutⱪinimizda Rǝbdin neri bolƣan musapir bolimiz dǝp bilimiz
7 car nous marchons par la foi et non par la vue,
(qünki biz kɵrüx sezimi bilǝn ǝmǝs, etiⱪad bilǝn mangimiz);
8 nous sommes pleins de confiance, et nous aimons mieux quitter ce corps et demeurer auprès du Seigneur.
biz yurǝklik bolup, xuningdǝk tǝndin neri bolup Rǝb bilǝn billǝ bir makanda boluxⱪa tehimu hursǝnmiz.
9 C’est pour cela aussi que nous nous efforçons de lui être agréables, soit que nous demeurions dans ce corps, soit que nous le quittions.
Xuning bilǝn, mǝyli tǝndǝ bolayli, tǝndin neri bolayli, uni hursǝn ⱪilixni istǝk-nixan ⱪilip intilimiz.
10 Car il nous faut tous comparaître devant le tribunal de Christ, afin que chacun reçoive selon le bien ou le mal qu’il aura fait, étant dans son corps.
Qünki tǝndǝ ⱪilƣan ǝmǝllirimizni, yahxiliⱪ bolsun, yamanliⱪ bolsun, ⱨǝrbirimizgǝ ⱪayturuluxi üqün Mǝsiⱨning soraⱪ tǝhti aldida ⱨazir boluximiz lazim bolidu.
11 Connaissant donc la crainte du Seigneur, nous cherchons à convaincre les hommes; Dieu nous connaît, et j’espère que dans vos consciences vous nous connaissez aussi.
Xuning bilǝn Rǝbning dǝⱨxitini bilgǝnlikimiz üqün, insanlarni ixǝndürüxkǝ tiriximiz; lekin biz Hudaƣa oquⱪ-axkarimiz, xuningdǝk silǝrning wijdaninglardimu axkarǝ tonulsaⱪ dǝp ümid ⱪilimǝn.
12 Nous ne nous recommandons pas de nouveau nous-mêmes auprès de vous; mais nous vous donnons occasion de vous glorifier à notre sujet, afin que vous puissiez répondre à ceux qui tirent gloire de ce qui est dans les apparences et non dans le cœur.
Biz ⱨazir ɵzimizni ⱪaytidin silǝrgǝ tǝwsiyǝ ⱪilƣinimiz yoⱪ, bǝlki pǝⱪǝt silǝrdǝ ⱪǝlbdiki ixlardin ǝmǝs, taxⱪi ⱪiyapǝttin pǝhirlinidiƣanlarƣa bǝrgüdǝk jawab bolsun dǝp, silǝrgǝ bizlǝrdin pǝhirlinix imkaniyitini yaritip beriwatimiz.
13 En effet, si je suis hors de sens, c’est pour Dieu; si je suis de bon sens, c’est pour vous.
Qünki iq-iqimizgǝ siƣmay ⱪalƣan bolsaⱪmu Huda aldida xundaⱪ bolduⱪ, salmaⱪ bolsaⱪmu silǝr üqün xundaⱪ bolimiz.
14 Car l’amour de Christ nous presse, parce que nous estimons que, si un seul est mort pour tous, tous donc sont morts;
Qünki Mǝsiⱨning muⱨǝbbiti bizni [xundaⱪ ⱪilixⱪa] ündǝydu; qünki biz birsi ⱨǝmmǝylǝn üqün ɵldi, xunga ⱨǝmmǝylǝnnimu ɵldi, dǝp ⱨesablaymiz.
15 et qu’il est mort pour tous, afin que ceux qui vivent ne vivent plus pour eux-mêmes, mais pour celui qui est mort et ressuscité pour eux.
Wǝ U ⱨǝmmǝylǝnni dǝp ɵldi, buningdin mǝⱪsǝt, ⱨayat bolƣanlar ɵzliri üqün ǝmǝs, bǝlki ularni dǝp ɵlüp tirilgüqi üqün yaxixi üqündur.
16 Ainsi, dès maintenant, nous ne connaissons personne selon la chair; et si nous avons connu Christ selon la chair, maintenant nous ne le connaissons plus de cette manière.
Xuning bilǝn biz buningdin keyin ⱨeqkimni insanlarqǝ tonumaymiz; ⱨǝtta biz Mǝsiⱨni insanlarqǝ tonuƣan bolsaⱪ, buningdin keyin uni yǝnǝ xundaⱪ tonumaymiz.
17 Si quelqu’un est en Christ, il est une nouvelle créature. Les choses anciennes sont passées; voici, toutes choses sont devenues nouvelles.
Xunga ǝmdi birsi Mǝsiⱨdǝ bolsa, u yengi bir yaritilƣuqidur! Kona ixlar ɵtüp, mana, ⱨǝmmǝ ix yengi boldi!
18 Et tout cela vient de Dieu, qui nous a réconciliés avec lui par Christ, et qui nous a donné le ministère de la réconciliation.
Wǝ barliⱪ ixlar Hudadindur; U bizni Mǝsiⱨ arⱪiliⱪ Ɵzigǝ inaⱪlaxturdi, xundaⱪla bizgǝ inaⱪlaxturux hizmitini tapxurdi: —
19 Car Dieu était en Christ, réconciliant le monde avec lui-même, en n’imputant point aux hommes leurs offenses, et il a mis en nous la parole de la réconciliation.
demǝk, Huda Mǝsiⱨdǝ adǝmlǝrning itaǝtsizliklirini ularning ǝyibi bilǝn ⱨesablaxmay, alǝmni Ɵzigǝ inaⱪlaxturdi; xuningdǝk bizgǝ inaⱪlaxturux hǝwirini amanǝt ⱪilip tapxurdi.
20 Nous faisons donc les fonctions d’ambassadeurs pour Christ, comme si Dieu exhortait par nous; nous vous en supplions au nom de Christ: Soyez réconciliés avec Dieu!
Xunga huddi Huda biz arⱪiliⱪ [adǝmlǝrdin inaⱪliⱪⱪa kelixni] ɵtünginidǝk, biz Mǝsiⱨkǝ wakalitǝn ǝlqilǝrdurmiz; Mǝsiⱨning ornida «Hudaƣa inaⱪlaxturulƣaysilǝr!» dǝp ɵtünimiz.
21 Celui qui n’a point connu le péché, il l’a fait devenir péché pour nous, afin que nous devenions en lui justice de Dieu.
Gunaⱨⱪa ⱨeq tonux bolmiƣan kixini Huda bizni dǝp gunaⱨning ɵzi ⱪildi; mǝⱪsiti xuki, bizning Uningda Hudaning ⱨǝⱪⱪaniyliⱪi boluximiz üqündur.

< 2 Corinthiens 5 >