< 1 Samuel 19 >
1 Saül parla à Jonathan, son fils, et à tous ses serviteurs, de faire mourir David. Mais Jonathan, fils de Saül, qui avait une grande affection pour David,
Saul in achapa Jonathan le asohteho jouse toh David thana ding lunggel anei khompi tan ahi. Ahinlah Joanthan le David golphatah ahi lhon jeh chun,
2 l’en informa et lui dit: Saül, mon père, cherche à te faire mourir. Sois donc sur tes gardes demain matin, reste dans un lieu retiré, et cache-toi.
Jonathn in David jah’a, “Kapan, jing jingkah le tha ding nagoi, chinghtheiyin, loulai sunga kisel nading mun khat kihol’in,” tin apa thilgon ho jouse chu aseipeh tan ahi.
3 Je sortirai et je me tiendrai à côté de mon père dans le champ où tu seras; je parlerai de toi à mon père, je verrai ce qu’il dira, et je te le rapporterai.
“Chutengle, keiman kappa chu munchom khatna puidong ing kating, nachungchang thu kihoulimpi ing katin, kamudoh chengse chu nang kaseipeh ding nahi,” tin aseipeh kit tan ahi.
4 Jonathan parla favorablement de David à Saül, son père: Que le roi, dit-il, ne commette pas un péché à l’égard de son serviteur David, car il n’en a point commis envers toi. Au contraire, il a agi pour ton bien;
Ajing jingkah in, Jonathan in David chungchang thu apa komah aphatna le athilpha boljeng aseipeh in ahi. Chule Jonathan in apa koma chun, “Lengpa chu asoh David douna-a chonse lou ding ahi chule David in nangma dounan thil imacha abolpoi, aman ajochanin aphat jousen nakithopin ahi,” ati.
5 il a exposé sa vie, il a tué le Philistin, et l’Éternel a opéré une grande délivrance pour tout Israël. Tu l’as vu, et tu t’en es réjoui. Pourquoi pécherais-tu contre le sang innocent, et ferais-tu sans raison mourir David?
“Pathen thahatna jal'a Philistine mihatpa anatha-a Israelte dinga gal lentah eina jopeh-u phatlai chu nasuhmil hitam? Hichea thilsoh chungchanga chu nangma nana kipa dehset hilou ham? Achutia ahileh imacha bolselou, mona neilou David chu ipi bolla thading nagot ham? Ajeh imacha aumpoi!” ati.
6 Saül écouta la voix de Jonathan, et il jura, disant: L’Éternel est vivant! David ne mourra pas.
Hijeh chun Saul in Jonathan thusei chu phatah’in angaijin chuin akihahsel’in, “Hingjing Pakai min pan’a kasei ahi, David chu kithat louding ahi,” ati
7 Jonathan appela David, et lui rapporta toutes ces paroles; puis il l’amena auprès de Saül, en présence de qui David fut comme auparavant.
Hiche jouchun Jonathan in David akouvin, thil ijakai asepeh tan ahi. Chule aman David chu Saul komah apuijin, amasa bangin David in leng inpi’ah na atong kit in ahi.
8 La guerre continuait. David marcha contre les Philistins, et se battit avec eux; il leur fit éprouver une grande défaite, et ils s’enfuirent devant lui.
Chuin Philistine tetoh gal kisatna aumkit in, David in asepaite akipuijin Philistine tetoh akisat in, amaho nasatah in athat-in ahile, amaho ajam tauve.
9 Alors le mauvais esprit de l’Éternel fut sur Saül, qui était assis dans sa maison, sa lance à la main.
Ahinlah nikhat hi Saul in’ah atouvin tengcha akhut ah akichoijin ahile, Pathen a kona hungkon lhagao dihlou chun hetman louvin achungah ahung chu kit’in ahile, David in angai bangin semjang asailaitah in,
10 David jouait, et Saül voulut le frapper avec sa lance contre la paroi. Mais David se détourna de lui, et Saül frappa de sa lance la paroi. David prit la fuite et s’échappa pendant la nuit.
Saul in David chu atengcha choiya chun akhoa, bangtoh khobeh ding agotna ahile, David ana ki-otdoh in, atengcha chun bang ah akibut lut jeng in, hiche jan chun David akiseldoh tan ahi.
11 Saül envoya des gens vers la maison de David, pour le garder et le faire mourir au matin. Mais Mical, femme de David, l’en informa et lui dit: Si tu ne te sauves pas cette nuit, demain tu es mort.
Chuin Saul in David ain-langa avelhi ding in asepaite asollin ahi. Asepaite jah’ah, ajing jingkah teng aina kona ahung potdoh tengle natha dingu ahi, tin thu apen ahi. Ahinlah ainneipi Michal in David jah’a, “Tujana nakiseldoh louva ahileh, jing jingkah leh nathi ding ahitai,” ati.
12 Elle le fit descendre par la fenêtre, et David s’en alla et s’enfuit. C’est ainsi qu’il échappa.
Chuin ainneipi Michal in kotcha neo langa kon in akhai lhan, ajamdoh in, ahoi dohtai.
13 Ensuite Mical prit le théraphim, qu’elle plaça dans le lit; elle mit une peau de chèvre à son chevet, et elle l’enveloppa d’une couverture.
Hichun amanun milim khat alan, alupna ah ponsa khat asil peh’in, asam ding in kelcha mul asem peh in ahi.
14 Lorsque Saül envoya des gens pour prendre David, elle dit: Il est malade.
Chuin sottol le ho ahung uva David matding agot uleh, ainneipin adam hih in athou joupoi tin alep in ahi.
15 Saül les renvoya pour qu’ils le vissent, et il dit: Apportez-le-moi dans son lit, afin que je le fasse mourir.
Ahinlah Saul in asottol leho jah’a thu apen, “Alupna a konin hinkaidoh un, kathading ahi,” atin ahi.
16 Ces gens revinrent, et voici, le théraphim était dans le lit, et une peau de chèvre à son chevet.
Ahin alupna-a kona kaidoh ding agot uva aponsil chu agah hodoh uva ahileh, milim kisemthu, alua kelchamul chu amudoh tauve.
17 Saül dit à Mical: Pourquoi m’as-tu trompé de la sorte, et as-tu laissé partir mon ennemi qui s’est échappé? Mical répondit à Saül: Il m’a dit: Laisse moi aller, ou je te tue!
Hijeh chun Saul in Michal jah’a, “Ipibolla hitia hi nei joulhep’a, kagalmi keija kona najamdoh sah ham?” atin ahile, Michal in jong, “Aman neikithopi louva ahileh katha ding nahi eitijeh’a kabol ahi,” tin ana donbut in ahi.
18 C’est ainsi que David prit la fuite et qu’il échappa. Il se rendit auprès de Samuel à Rama, et lui raconta tout ce que Saül lui avait fait. Puis il alla avec Samuel demeurer à Najoth.
David ajamdoh in Ramah khopi’ah achen Samuel to akimuto lhonin, chule Saul in achunga itobang tah’a na atoh ham ti aseipeh tan ahi. Samuel in David akilhonpin Ramah gamsunga Naioth mun’ah acheng tan ahi.
19 On le rapporta à Saül, en disant: Voici, David est à Najoth, près de Rama.
David Ramah gamsunga Naioth muna aume ti thulhut Saul’in ana jatan ahi.
20 Saül envoya des gens pour prendre David. Ils virent une assemblée de prophètes qui prophétisaient, ayant Samuel à leur tête. L’esprit de Dieu saisit les envoyés de Saül, et ils se mirent aussi à prophétiser eux-mêmes.
Hichun aman David manding in sottol-le ho asoltan ahi. Ahinlah amaho agalhun phat’un, Samuel lamkaina a themgao phabep in gaothu asei pet’u atohkha uvin, Saul sottol leho chu Pathen lhagao chung uvah ahung chun, amahon jong gaothu aseipan tauvin ahi.
21 On en fit rapport à Saül, qui envoya d’autres gens, et eux aussi prophétisèrent. Il en envoya encore pour la troisième fois, et ils prophétisèrent également.
Chuin Saul in hichu ajahdoh kit phat’in, sottol dangho asolkit in ahileh, amahon jong gaothu aseiden kit tauvin ahi. Athumvei chan nan jong angai ngai ahiuve.
22 Alors Saül alla lui-même à Rama. Arrivé à la grande citerne qui est à Sécou, il demanda: Où sont Samuel et David? On lui répondit: Ils sont à Najoth, près de Rama.
Chuphat’in, Saul amatah Ramah kho jonin achetai, Secu’a um twikul lentah phung ahin phah in, “Samuel le David hoiya um lhon em?” tin adongin ahile, “Ramah gam'a Naioth mun ah aum lhone,” tin mi koiham khat in ahin donbut in ahi.
23 Et il se dirigea vers Najoth, près de Rama. L’esprit de Dieu fut aussi sur lui; et Saül continua son chemin en prophétisant, jusqu’à son arrivée à Najoth, près de Rama.
Ahin Ramah gam'a Naioth ajot chun, lampi’ah Pathen lhagao Saul chungah ahung chun, Naioth alhun kahsen gaothu aseiyin ahi.
24 Il ôta ses vêtements, et il prophétisa aussi devant Samuel; et il se jeta nu par terre tout ce jour-là et toute la nuit. C’est pourquoi l’on dit: Saül est-il aussi parmi les prophètes?
Saul in apon abotkeh in, akeochang in tollhang ah alumin, Samuel angsung’ah sun nilhum jan khovah in gaothu asei in ahi. Chuin mihon aveuvin, adatmouvin, “Iti dana, Saul jeng jong themgao lah’a jao hitam?” atiuvin ahi.