< Zacharie 4 >

1 Et l'ange qui parlait avec moi revint, et il me réveilla, et je fus comme un homme éveillé de son sommeil.
Pea naʻe toe haʻu ʻae ʻāngelo naʻa ma talanoa mo au, ʻo ne fafangu au, ʻo hangē ko e fafangu ha taha ʻoku mohe.
2 Et il me dit: Vois-tu? Et je dis: J'ai vu; voilà un chandelier tout d'or, et dessus un lampion et sept lampes, et sept burettes à verser l'huile, pour les sept lampes qui sont sur le chandelier;
Pea naʻa ne pehē kiate au, “Ko e hā ʻoku ke sio ki ai?” Pea naʻaku pehē ʻeau, “Kuo u sio, pea vakai, ko e tuʻunga maama ko e koula haohaoa pe, mo e ʻaiʻanga lolo ʻi ʻolunga, mo hono tuʻunga maama ʻe fitu ʻi ai, mo e tafeʻanga lolo ʻe fitu ki he tuʻunga maama ʻe fitu, ʻaia ʻoku ʻi hono potu ki ʻolunga:
3 et au-dessus de lui deux oliviers, l'un à droite du lampion, l'autre à gauche.
Pea ʻoku tuʻu vāofi mo ia ʻae ongo ʻakau ko e ʻolive, ko e taha ʻi he potu toʻomataʻu ʻoe ʻaiʻanga lolo, pea ko e taha ʻi hono potu fakatoʻohema.”
4 Et je questionnai, et je parlai à l'ange qui était avec moi, disant: Qu'est-ce que cela, Seigneur?
Ko ia ne u pehēange ai ki he ʻāngelo naʻa ma talanoa mo au, “ʻE hoku ʻeiki ko e hā ʻena?”
5 Et l'ange qui était avec moi répondit, et il me parla, disant: Tu ne sais pas ce que c'est? Et je repris: Nullement, Seigneur.
Pea naʻe pehē mai ʻe he ʻāngelo naʻa ma talanoa mo au, “ʻOku ʻikai te ke ʻilo pe ko e hā ʻae ngaahi meʻa na?” Pea naʻaku pehē, “ʻE hoku ʻeiki, ʻoku ʻikai.”
6 Et il reprit, et il me parla, disant: C'est la parole du Seigneur à Zorobabel, disant: Il te faut non une grande puissance, ni la force, mais Mon Esprit, dit le Seigneur tout-puissant.
Pea toki tali mai ʻe ia ʻo ne pehē kiate au, “Ko eni ʻae folofola ʻa Sihova kia Selupepeli, ʻo pehē, ‘ʻOku ʻikai ko ha meʻa ʻi ha kau tau pe ʻi ha mālohi, ka ʻi hoku Laumālie ʻoʻoku, ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau.’”
7 Qui es-tu pour prospérer, ô grande montagne que Je vois devant Zorobabel? Or Je transporterai la pierre de l'héritage, dont la grâce égale Ma grâce.
Ko hai koe, ʻE moʻunga māʻolunga? ʻE fakalafalafa hifo koe ʻi he ʻao ʻo Selupepeli: pea ʻe ʻomi ʻe ia ʻae maka tauʻolunga ki ai ʻi he mavava mo e kalanga, ʻo pehē, “Ke ʻi ai ʻae ʻaloʻofa, ke ʻi ai ʻae ʻaloʻofa.”
8 Et la parole du Seigneur me vint; disant:
Naʻe hoko foki ʻae folofola ʻa Sihova kiate au, ʻo pehē,
9 Les mains de Zorobabel ont fondé ce temple, et ses mains l'achèveront; et tu connaîtras que le Seigneur tout-puissant m'a envoyé à toi.
“Kuo ʻai ʻae tuʻunga ʻoe fale ni ʻe he nima ʻo Selupepeli; pea ʻe fakaʻosi ia foki ʻe hono nima ʻoʻona, pea te mou ʻilo kuo fekau mai au ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau.”
10 Car qui a méprisé le temple dans les mauvais jours? Or on se réjouira, et on verra Zorobabel le plomb à la main. Ces sept yeux sont ceux qui regardent la terre.
He ko hai kuo ne manuki ki he ʻaho ʻoe meʻa siʻi? He te nau fiefia, mo mamata ki he fua fakatonutonu ʻi he nima ʻo Selupepeli. Pea ko e toko fitu na ko e foʻi fofonga ia ʻe fitu ʻo Sihova, ʻaia ʻoku feʻaluʻaki fano ʻi māmani kotoa pē.
11 Et je parlai, et je lui dis: Qu'en est-il de ces deux oliviers, à la droite du chandelier et à sa gauche?
Pea naʻaku pehēange ai ʻeau kiate ia, “Ko e hā ʻae ongo ʻakau ʻolive, ʻaia ʻoku ʻi he toʻomataʻu ʻoe tuʻunga maama, pea mo hono toʻohema ʻo ia?”
12 Je pris une seconde fois la parole et je lui dis: Que sont ces deux rameaux d'olivier, à côté des deux becs de lampe où coule l'huile des sept burettes d'or?
Pea naʻaku toe pehēange ki ai, “Ko e hā ʻae ongo vaʻa ʻolive ʻena, ʻaia ʻoku lilingi atu mei ai ʻae lolo, ʻi hono tafeʻanga koula ʻe ua?”
13 Et il me répondit: Tu ne sais pas ce que c'est? et je répondis: Nullement, Seigneur.
Pea naʻe pehē mai ʻe ia kiate au, “ʻOku ʻikai te ke ʻilo pe ko e hā ʻae ngaahi meʻa na?” Pea ne u pehē, “ʻA hoku ʻeiki ʻoku ʻikai.”
14 Et il dit: Ce sont les deux fils de l'onction qui se tiennent auprès du Seigneur de toute la terre.
Pea ne toki pehē mai ʻe ia, “Ko e toko ua ʻena kuo pani pea ʻoku na tutuʻu ʻi he ʻao ʻo Sihova ʻo māmani kotoa pē.”

< Zacharie 4 >