Psaumes 65

1 Jusqu'à la Fin. Hymne de David, inspiré des paroles de Jérémie et Ezéchiel à l'époque de la déportation, et quand ils étaient sur le point de sortir. O Dieu, il convient en Sion de te chanter des hymnes; et des vœux te seront rendus.

Przewodnikowi chóru. Psalm i pieśń Dawida. Tobie, Boże, należy się chwała na Syjonie i tobie [złożone] śluby należy wypełnić.

2 Exauce ma prière; toute chair ira à toi.

Ty wysłuchujesz modlitwy, dlatego do ciebie przyjdzie wszelkie ciało.

3 Les paroles des méchants ont prévalu contre nous; mais tu nous pardonneras nos impiétés.

Wielkie nieprawości wzięły górę nad nami; ty oczyszczasz nasze występki.

4 Heureux celui que tu auras élu et adopté; il habitera en tes parvis. Nous nous rassasierons des biens de ta demeure. Ton temple est saint; il est admirable en justice.

Błogosławiony, [kogo] ty wybierasz i przyjmujesz, aby mieszkał w twoich przedsionkach; będziemy nasyceni dobrami twego domu, twej świętej świątyni.

5 Exauce-nous, ô Dieu notre Sauveur, espérance de toute la terre et de ceux qui sont au loin sur la mer.

Straszliwymi rzeczami odpowiesz nam według sprawiedliwości, Boże naszego zbawienia, nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.

6 Par ta force tu as formé les monts; tu es revêtu de puissance.

Ty, który utwierdzasz góry swoją mocą, przepasany potęgą;

7 Tu ébranles l'abîme de la mer, et ses flots retentissent; et les nations seront troublées.

Ty, który uciszasz szum morza, szum jego fal, i wrzawę narodów;

8 Et ceux qui demeurent aux confins de la terre seront saisis de crainte, à cause de tes signes; tu répandras la joie de l'Orient à l'Occident.

Mieszkańcy krańców [ziemi] boją się twoich znaków; ty radujesz [ich] nastawaniem poranka i wieczora.

9 Tu as visité la terre, et tu l'as enivrée; tu as multiplié tes dons pour l'enrichir. Le fleuve de Dieu a été rempli d'eau; tu as préparé leur nourriture: voilà comment est fertilisée la terre.

Nawiedzasz ziemię i zraszasz ją, wzbogacasz ją obficie strumieniem Bożym pełnym wody. Przygotowujesz im zboże, gdy tak przysposabiasz ziemię.

10 Abreuve ses sillons, multiplie ses fruits; la récolte qui germe se réjouira de ses rosées.

Nawadniasz jej zagony, wyrównujesz jej bruzdy, zmiękczasz ją deszczami i błogosławisz jej urodzaje.

11 Tu béniras le cercle des mois qui est la couronne de ta bonté, et tes champs seront remplis d'abondance.

Wieńczysz rok swoją dobrocią, a twoje ścieżki ociekają tłuszczem.

12 Les montagnes du désert seront engraissées, et les collines seront revêtues d'allégresse.

Skrapiasz pustynne pastwiska, a pagórki przepasują się radością.

13 Les béliers du troupeau sont couverts de toison; les vallées regorgeront de froment; elles crieront, et chanteront un hymne au Seigneur.

Łąki przyodziewają się stadami, a doliny okrywają się zbożem; wykrzykują [radośnie] i śpiewają.