< Psaumes 63 >
1 Psaume de David, quand il était dans l'Idumée. Dieu, ô mon Dieu, je veille pour toi dès l'aurore; mon âme a soif de toi; avec quelle ardeur ma chair te désire!
Þennan sálm orti Davíð þegar hann leitaði skjóls í Júdeueyðimörkinni. Ó, þú Guð minn, ég leita þín! Mig þyrstir eftir þér í þessari skrælnuðu eyðimörk. Ó, hve ég þrái þig!
2 Sur une terre déserte, sans chemin et sans eau, je me tiens devant toi, comme dans ton sanctuaire, pour contempler ta puissance et ta gloire.
Þegar ég gekk um í helgidómi þínum þá leitaði ég þín, þráði að sjá veldi þitt og dýrð.
3 Ta miséricorde est préférable à toutes les vies, aussi mes lèvres te loueront-elles.
Miskunn þín er betri en lífið sjálft! Með vörum mínum lofa ég þig.
4 Je te bénirai tant que durera ma vie; j'élèverai les mains en ton nom.
Ég vil lofa þig svo lengi sem ég lifi, lyfta höndum mínum í bæn til þín.
5 Que mon âme soit remplie de moelle et de graisse, et que mes lèvres joyeuses chantent ton nom.
Þá mun sál mín mettast og verða glöð, og munnur minn lofa þig með fögnuði.
6 Je me suis souvenu de toi sur ma couche; dès l'aurore, je méditais sur toi.
Ég ligg andvaka um nætur og hugsa um þig, rifja upp öll þau skipti sem þú hefur hjálpað.
7 Car tu as été mon champion, et à l'ombre de tes ailes je tressaillirai de joie.
Þá fyllist ég gleði, finn mig öruggan hjá þér.
8 Mon âme s'est attachée à te suivre, et ta droite m'a soutenu.
Ég vil halda mér fast við þig, og styðjast við þína sterku hönd.
9 Vainement ils ont cherché mon âme; ils seront précipités dans les entrailles de la terre.
Þeir munu sjálfir deyja sem brugga mér banaráð, og hverfa niður til heljar. ()
10 Ils seront livrés à la violence du glaive; ils seront la proie des renards.
Þeir munu falla fyrir sverði, verða sjakölum að bráð.
11 Cependant le roi se réjouira en Dieu; quiconque jure en lui sera loué, parce qu'il aura fermé la bouche de ceux qui proféraient l'iniquité.
Ég vil gleðjast í Guði! Og þeir sem honum treysta skulu fagna sigri því að munni lygaranna hefur verið lokað.