< Psaumes 133 >
1 Cantique des degrés. Voyez aujourd'hui qu'il est doux, qu'il est aimable d'avoir des frères, d'habiter dans l'union.
«Ωιδή των Αναβαθμών, του Δαβίδ.» Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί.
2 C'est comme de la myrrhe sur la tête, comme celle qui descendit sur la barbe d'Aaron, et de là sur la frange de son vêtement;
Είναι ως το πολύτιμον μύρον επί την κεφαλήν, το καταβαίνον επί τον πώγωνα, τον πώγωνα του Ααρών· το καταβαίνον επί το στόμιον του ενδύματος αυτού·
3 Ou comme la rosée d'Hermon, qui descend sur les montagnes de Sion; parce que là le Seigneur a voulu que fussent la bénédiction et la vie dans tous les siècles.
ως η δρόσος του Αερμών, η καταβαίνουσα επί τα όρη της Σιών· διότι εκεί διώρισεν ο Κύριος την ευλογίαν, ζωήν έως του αιώνος.