Psaumes 129

1 En Jérusalem. Souvent ils m'ont attaqué dès ma jeunesse; que maintenant Israël dise:

Allt frá bernsku var ég ofsóttur (það er Ísrael sem talar)

2 Souvent ils m'ont attaqué dès ma jeunesse, et ils n'ont rien pu sur moi.

og misréttinu linnti ekki – en aldrei var ég þurrkaður út. Aldrei hefur óvinum mínum tekist að uppræta mig!

3 Les pécheurs ont frappé sur mon dos; ils ont prolongé leur iniquité.

Þótt þeir húðstrýktu mig og tættu bak mitt, þá segi ég samt:

4 Le Seigneur en sa justice a brisé le cou des pécheurs.

„Drottinn er góður!“Því að hann braut hlekkina sem illmennin höfðu fjötrað mig með.

5 Qu'ils soient confondus et mis en fuite, tous ceux qui haïssent Sion.

Þeir sem hata Jerúsalem skulu verða til skammar og flýja.

6 Qu'ils deviennent comme l'herbe des toits, qui sèche avant d'être arrachée,

Þeir skulu vera eins og gras á þaki – það skrælnar áður en það hefur vaxið og myndað fræ.

7 Et qui ne remplit ni la main du faucheur ni le sein du botteleur.

Sláttumaðurinn mun grípa í tómt og sá sem bindur fær ekki neitt.

8 Sur eux les passants n'ont point dit: Que la bénédiction du Seigneur soit avec tous; nous vous bénissons au nom du Seigneur.

Þeir sem framhjá fara skulu ekki óska þér blessunar. En við ykkur segjum við: „Drottinn blessi þig!“